Recensie
Recensie Netflix-serie 'Superstore' seizoen 6
Ook de werknemers van Cloud 9 krijgen in dit laatste seizoen te maken met het coronavirus.
Regie: Victor Nelli Jr., Kabir Akhtar, Ryan Case, e.a. | Cast: Ben Feldman (Jonah), Lauren Ash (Dina), Colton Dunn (Garrett), Nico Santos (Mateo), Mark McKinney (Glenn), Nichole Sakura (Cheyenne), America Ferrera (Amy), e.a. | Afleveringen: 15 | Speelduur: 21 minuten | Jaar: 2021
Kun je een succesvolle komedie maken over de uitbuiting van werknemers bij grote bedrijven? Superstore slaagt er op momenten wonderwel in om de problemen van veel werknemers bij grote ketens in Amerika op een komische manier te laten zien. In het laatste seizoen staat de coronapandemie centraal. Dat zorgt natuurlijk voor de verplichte grappen over het hamsteren van toiletpapier en het dragen van mondkapjes, maar toch weten de makers hier ook weer met goede vondsten te komen.
Superstore is een sitcom waarin het werk bij een enorme supermarkt centraal staat. Cloud 9, een soort gefictionaliseerde Walmart, is in het vorige seizoen overgenomen door de nog grotere coöperatie Zephra. Dit betekende al de nodige veranderingen voor de werknemers, maar nu krijgen ze ook nog eens te maken met een pandemie. Zephra heeft natuurlijk niet gelijk het beste voor met de mensen die er werkzaam zijn en vergeet in eerste instantie zelfs mondkapjes te leveren.
Een groot nadeel van de keuze om corona een grote rol te geven in het verhaal is dat acteurs in veel scènes mondkapjes dragen, waardoor hun mimiek niet te zien is. Het is goed dat de serie dicht bij de realiteit probeert te komen, maar het blijkt erg moeilijk om goede komedie te maken zonder zichtbare gezichten.
De serie komt het best tot haar recht wanneer zij dicht bij de realiteit van veel Amerikaanse werknemers komt. Zo biedt Cloud 9 geen zorgverzekering of zwangerschapsverlof, worden er geen overuren uitbetaald en doet men er alles aan om te voorkomen dat er een vakbond wordt gevormd. Door de coronapandemie komen de werknemers in de frontlinie te staan, met een nog grotere werkdruk tot gevolg, maar het grootkapitaal werkt nog steeds niet mee om betere werkomstandigheden te creëren.
Veel van de personages in Superstore lijken in eerste instantie vrij karikaturaal en overdreven. Ook de humor is niet altijd even subtiel. Toch weet de serie uiteindelijk personages te creëren die flink wat diepte hebben. De serie laat de werkende klasse zien zonder te veroordelen, maar viert juist wat ze doen. Deze serie is daarnaast een goed voorbeeld van hoe representatie van verschillende minderheden goed werkt. Geen van de acties van personages wordt bepaald door hun afkomst, maar er schuilt een grote complexiteit achter.
Naast de pandemie werd 2020 gedefinieerd door de Black Lives Matter-protesten. Als reactie hierop probeert ook Cloud 9 de nodige veranderingen aan te brengen. Het veranderen van systemisch racisme blijkt echter moeilijk te bewerkstelligen en leidt tot nog meer racisme, waardoor binnen het bedrijf een soort apartheid ontstaat. Het is een van de betere afleveringen waarin vooral ook witte progressievelingen komisch op de hak worden genomen.
Bijna elke sitcom heeft wel liefdesperikelen die centraal staan. In Superstore is dat de liefde tussen Jonah en Amy. Laatstgenoemde heeft een baan bij Zephra aangeboden gekregen, wat betekent dat ze naar Californië gaat verhuizen. Dit nieuwe carrièrepad stelt de relatie tussen de twee nogal op de proef. In sitcoms lijkt het gebruikelijk dat deze romantische perikelen wat afgeraffeld worden in het script, maar ook deze plotlijn krijgt de subtiliteit die hij verdient.
Superstore is een van de betere werksitcoms gebleken. Het herkenbare asociale gedrag van klanten en de vreemde beslissingen van het grootkapitaal hebben veel hilarische momenten opgeleverd. Door de pandemie werd het laatste seizoen even opgehouden, maar de makers kozen ervoor dit obstakel te omarmen en in te zetten. Dit blijkt een gouden zet omdat er afleveringen over complottheorieën, grote schoonmaken en een Elon Musk-achtige miljardair uit voortkwamen. Dit allerlaatste seizoen geeft de serie een waardig einde.
Superstore is te zien bij Netflix.
Kun je een succesvolle komedie maken over de uitbuiting van werknemers bij grote bedrijven? Superstore slaagt er op momenten wonderwel in om de problemen van veel werknemers bij grote ketens in Amerika op een komische manier te laten zien. In het laatste seizoen staat de coronapandemie centraal. Dat zorgt natuurlijk voor de verplichte grappen over het hamsteren van toiletpapier en het dragen van mondkapjes, maar toch weten de makers hier ook weer met goede vondsten te komen.
Superstore is een sitcom waarin het werk bij een enorme supermarkt centraal staat. Cloud 9, een soort gefictionaliseerde Walmart, is in het vorige seizoen overgenomen door de nog grotere coöperatie Zephra. Dit betekende al de nodige veranderingen voor de werknemers, maar nu krijgen ze ook nog eens te maken met een pandemie. Zephra heeft natuurlijk niet gelijk het beste voor met de mensen die er werkzaam zijn en vergeet in eerste instantie zelfs mondkapjes te leveren.
Een groot nadeel van de keuze om corona een grote rol te geven in het verhaal is dat acteurs in veel scènes mondkapjes dragen, waardoor hun mimiek niet te zien is. Het is goed dat de serie dicht bij de realiteit probeert te komen, maar het blijkt erg moeilijk om goede komedie te maken zonder zichtbare gezichten.
De serie komt het best tot haar recht wanneer zij dicht bij de realiteit van veel Amerikaanse werknemers komt. Zo biedt Cloud 9 geen zorgverzekering of zwangerschapsverlof, worden er geen overuren uitbetaald en doet men er alles aan om te voorkomen dat er een vakbond wordt gevormd. Door de coronapandemie komen de werknemers in de frontlinie te staan, met een nog grotere werkdruk tot gevolg, maar het grootkapitaal werkt nog steeds niet mee om betere werkomstandigheden te creëren.
Veel van de personages in Superstore lijken in eerste instantie vrij karikaturaal en overdreven. Ook de humor is niet altijd even subtiel. Toch weet de serie uiteindelijk personages te creëren die flink wat diepte hebben. De serie laat de werkende klasse zien zonder te veroordelen, maar viert juist wat ze doen. Deze serie is daarnaast een goed voorbeeld van hoe representatie van verschillende minderheden goed werkt. Geen van de acties van personages wordt bepaald door hun afkomst, maar er schuilt een grote complexiteit achter.
Naast de pandemie werd 2020 gedefinieerd door de Black Lives Matter-protesten. Als reactie hierop probeert ook Cloud 9 de nodige veranderingen aan te brengen. Het veranderen van systemisch racisme blijkt echter moeilijk te bewerkstelligen en leidt tot nog meer racisme, waardoor binnen het bedrijf een soort apartheid ontstaat. Het is een van de betere afleveringen waarin vooral ook witte progressievelingen komisch op de hak worden genomen.
Bijna elke sitcom heeft wel liefdesperikelen die centraal staan. In Superstore is dat de liefde tussen Jonah en Amy. Laatstgenoemde heeft een baan bij Zephra aangeboden gekregen, wat betekent dat ze naar Californië gaat verhuizen. Dit nieuwe carrièrepad stelt de relatie tussen de twee nogal op de proef. In sitcoms lijkt het gebruikelijk dat deze romantische perikelen wat afgeraffeld worden in het script, maar ook deze plotlijn krijgt de subtiliteit die hij verdient.
Superstore is een van de betere werksitcoms gebleken. Het herkenbare asociale gedrag van klanten en de vreemde beslissingen van het grootkapitaal hebben veel hilarische momenten opgeleverd. Door de pandemie werd het laatste seizoen even opgehouden, maar de makers kozen ervoor dit obstakel te omarmen en in te zetten. Dit blijkt een gouden zet omdat er afleveringen over complottheorieën, grote schoonmaken en een Elon Musk-achtige miljardair uit voortkwamen. Dit allerlaatste seizoen geeft de serie een waardig einde.
Superstore is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
