Recensie
Recensie Disney+-serie 'Pam & Tommy'
Deze achtdelige vertelling over het sekstapeschandaal van Pamela Anderson en Tommy Lee heeft soms te weinig om het lijf.
Regie: Craig Gillespie, Lake Bell, Gwyneth Horder-Payton, e.a. | Cast: Lily James (Pamela Anderson), Sebastian Stan (Tommy Lee), Seth Rogen (Rand), Nick Offerman (Miltie), Taylor Schilling (Erica), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 33-52 minuten | Jaar: 2022
De sekstape van actrice en Playboy-model Pamela Anderson en rocker Tommy Lee gaat viral nog voordat dit een begrip is. De video is het startschot van een heel nieuwe wereld die voortkomt uit de opkomst van het internet. Geen van de betrokkenen had dit zien aankomen. Pamela krijgt hierdoor weer eens te zien hoe seksistisch de samenleving is en ziet haar carrière afbrokkelen. Tommy begrijpt Pamela niet en kan zich niet altijd beheersen, waardoor hun relatie verslechtert. En de klusjesman die de tape gestolen heeft? Die leert dat karma niet altijd werkt hoe je wil.
De toon van Pam & Tommy is luchtig en de serie neemt zichzelf over het algemeen niet te serieus. Het is dan ook niet verrassend om te zien dat I, Tonya-regisseur Craig Gillespie de meeste afleveringen heeft geregisseerd. Ook die biopic focuste draaide om iemand die in het verdomhoekje belandde en de publieke opinie tegen zich had. Dat Pam & Tommy het verhaal uitrekt tot acht afleveringen maakt de serie eerder zwakker dan dat de mogelijkheid wordt benut om dieper in personages te duiken.
Het verschilt per aflevering op welk van de personages de focus ligt. De eerste gaat vooral over Rand, die continu door Tommy wordt gekleineerd. Hierdoor wordt deze klusjesman het eerste personage waarvan de kijker gevraagd wordt met hem mee te leven. Pas in de afleveringen daarna wordt duidelijk welke ellende de situatie voor Pamela veroorzaakt en hoe zij eigenlijk op geen enkele manier kan worden gezien als schuldige partij in dit verhaal.
Wanneer Pamela meer tekst krijgt, wordt de serie behoorlijk moralistisch door meermaals te verkondigen hoe vrouwen (en specifiek vrouwen als zij) benadeeld worden. Haar betoog over hoe zij als slet bestempeld wordt vanwege vanwege haar vrijwillige poseren in Playboy en hoe zij dus niets te zeggen heeft over haar sekstape, is goed gespeeld door Lily James, maar vormt ook een te groot, belangrijk moment. En dat is niet de enige keer. Deze 'belangrijke' lessen vallen uit de toon en weten niet te overtuigen als serieus drama.
Juist de momenten waarop de serie niet uitspelt wat de situatie voor Pamela betekent, maar James laat zien hoe haar personage steeds vermoeider wordt, zijn veel sterker. Ze verdwijnt helemaal in de rol, mede dankzij de lagen make-up, prothesen en de algehele fysieke metamorfose. Maar ook Sebastian Stan laat een nieuwe kant van zichzelf zien als licht ontvlambare rocker. Toch zal de veelbesproken scène waarin hij een gesprek houdt met zijn eigen geslachtsdeel wellicht het meest blijven hangen, want meer inzicht in wat zijn personage drijft krijgen we niet.
Ondanks dat de serie punten laat liggen op diepgang van de personages, is hij totaal geen straf om te bekijken. De soundtrack zit vol aanstekelijke nummers en ook de score helpt prima om de spanning op te bouwen. Hoewel de balans tussen de verschillende personages niet altijd zorgt voor een evenwichtig tempo en klusjesman Rand een iets kleinere rol had mogen hebben, gaat de serie nooit vervelen.
Daarnaast heeft Pam & Tommy een interessant element in huis met de portrettering van de opkomst van het internet. Met de kennis van nu is het leuk om even terug te blikken op hoe het destijds nog in de kinderschoenen stond. Daarbij zie je ook direct hoe het met deze zaak al fout ging; privacy blijkt geen recht voor iedereen en het internet kan ervoor zorgen dat iets voor altijd terug te vinden is. Als tijdscapsule is Pam & Tommy dan ook het meest geslaagd.
Pam & Tommy is te zien bij Disney+.
De sekstape van actrice en Playboy-model Pamela Anderson en rocker Tommy Lee gaat viral nog voordat dit een begrip is. De video is het startschot van een heel nieuwe wereld die voortkomt uit de opkomst van het internet. Geen van de betrokkenen had dit zien aankomen. Pamela krijgt hierdoor weer eens te zien hoe seksistisch de samenleving is en ziet haar carrière afbrokkelen. Tommy begrijpt Pamela niet en kan zich niet altijd beheersen, waardoor hun relatie verslechtert. En de klusjesman die de tape gestolen heeft? Die leert dat karma niet altijd werkt hoe je wil.
De toon van Pam & Tommy is luchtig en de serie neemt zichzelf over het algemeen niet te serieus. Het is dan ook niet verrassend om te zien dat I, Tonya-regisseur Craig Gillespie de meeste afleveringen heeft geregisseerd. Ook die biopic focuste draaide om iemand die in het verdomhoekje belandde en de publieke opinie tegen zich had. Dat Pam & Tommy het verhaal uitrekt tot acht afleveringen maakt de serie eerder zwakker dan dat de mogelijkheid wordt benut om dieper in personages te duiken.
Het verschilt per aflevering op welk van de personages de focus ligt. De eerste gaat vooral over Rand, die continu door Tommy wordt gekleineerd. Hierdoor wordt deze klusjesman het eerste personage waarvan de kijker gevraagd wordt met hem mee te leven. Pas in de afleveringen daarna wordt duidelijk welke ellende de situatie voor Pamela veroorzaakt en hoe zij eigenlijk op geen enkele manier kan worden gezien als schuldige partij in dit verhaal.
Wanneer Pamela meer tekst krijgt, wordt de serie behoorlijk moralistisch door meermaals te verkondigen hoe vrouwen (en specifiek vrouwen als zij) benadeeld worden. Haar betoog over hoe zij als slet bestempeld wordt vanwege vanwege haar vrijwillige poseren in Playboy en hoe zij dus niets te zeggen heeft over haar sekstape, is goed gespeeld door Lily James, maar vormt ook een te groot, belangrijk moment. En dat is niet de enige keer. Deze 'belangrijke' lessen vallen uit de toon en weten niet te overtuigen als serieus drama.
Juist de momenten waarop de serie niet uitspelt wat de situatie voor Pamela betekent, maar James laat zien hoe haar personage steeds vermoeider wordt, zijn veel sterker. Ze verdwijnt helemaal in de rol, mede dankzij de lagen make-up, prothesen en de algehele fysieke metamorfose. Maar ook Sebastian Stan laat een nieuwe kant van zichzelf zien als licht ontvlambare rocker. Toch zal de veelbesproken scène waarin hij een gesprek houdt met zijn eigen geslachtsdeel wellicht het meest blijven hangen, want meer inzicht in wat zijn personage drijft krijgen we niet.
Ondanks dat de serie punten laat liggen op diepgang van de personages, is hij totaal geen straf om te bekijken. De soundtrack zit vol aanstekelijke nummers en ook de score helpt prima om de spanning op te bouwen. Hoewel de balans tussen de verschillende personages niet altijd zorgt voor een evenwichtig tempo en klusjesman Rand een iets kleinere rol had mogen hebben, gaat de serie nooit vervelen.
Daarnaast heeft Pam & Tommy een interessant element in huis met de portrettering van de opkomst van het internet. Met de kennis van nu is het leuk om even terug te blikken op hoe het destijds nog in de kinderschoenen stond. Daarbij zie je ook direct hoe het met deze zaak al fout ging; privacy blijkt geen recht voor iedereen en het internet kan ervoor zorgen dat iets voor altijd terug te vinden is. Als tijdscapsule is Pam & Tommy dan ook het meest geslaagd.
Pam & Tommy is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
