Emilia Clarke over naaktscènes in Game of Thrones: "Ik voelde me niet waardig"

Emilia Clarke is wereldwijd bekend als Daenerys Targaryen in Game of Thrones. Hoe goed ze de rol ook speelde, het was geen makkelijke reis achter de schermen. Op 23-jarige leeftijd kreeg ze de rol in Game of Thrones, wat voor haar een grote doorbraak was. Er was echter wel een 'catch.' Ze moest veel naakt op het scherm verschijnen

In een podcast interview in 2019 onthulde Clarke dat ze bij het accepteren van de rol niet wist dat er zoveel naaktscènes in zaten. Pas na het ontvangen van het script realiseerde ze zich wat haar te wachten stond. “Ik las het script en dacht: ‘Daar is het addertje onder het gras!’” vertelde ze. Toch zag ze het als haar taak om de scènes professioneel te benaderen, ook al was het haar tweede keer op set.

Imposter syndroom

Clarke kwam net van toneelschool af toen ze de rol in de grote hit serie kreeg en stond gelijk voor een uitdaging, de naaktscène met Jason Momoa in het begin van de serie. "Ik wist niet wat er van me verwacht werd en ik wist niet wat jij wilde en ik wist niet wat ik wilde." vertelde de actrice. Ze gaf aan dat er enorm sprake was van 'imposters syndroom'.

“Ongeacht of er naakt was of niet, ik zou dat eerste seizoen hebben doorgebracht met denken dat ik het niet waard was om iets te eisen. Ik ben het helemaal niet waard om iets nodig te hebben.” vertelde de actrice over haar imposter syndroom. Gelukkig zorgde haar tegenspeler Momoa, die Khal Drogo speelde, ervoor dat ze meer op haar gemak was.

Steun van tegenspeler Momoa

“Hij was ontzettend zorgzaam en beschermend. Hij zorgde ervoor dat ik een badjas kreeg als ik het koud had en nam mijn welzijn serieus.” verklaarde de actrice Clarke noemde specifiek een intense scène waarin haar personage werd verkracht op haar huwelijksnacht. De ervaring met Momoa zorgde ervoor dat de scene op een respectvolle manier verliep. “Hij gaf me het gevoel dat ik beschermd werd en dat alles goed zou komen.” zei de actrice.

Bekijk op instagram


Nu, jaren later, realiseert Clarke zich hoe belangrijk Momoa’s houding was in die tijd. "Het had heel anders kunnen lopen. Ik had geluk met hem als tegenspeler,” zegt ze. Ondanks de angst en onzekerheid uit die periode, kijkt ze terug met een gevoel van groei en dankbaarheid.