Recensie
Netflix-serie 'Ransom Canyon': op de ranch barst het van de intrige, geheimen en romantiek
Welkom in Ransom, waar je alle ups en downs van het leven op je bord gesmeten krijgt.
Regie: Amanda Marsalis, David McWhirter, Meera Menon, e.a. | Cast: Josh Duhamel (Staten), Minka Kelly (Quinn), Eoin Macken (Davis), Lizzy Greene (Lauren), Garrett Wareing (Lucas), Marianly Tejada (Ellie), Jack Schumacher (Yancy), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 40-52 minuten | Jaar: 2025
Gebroken door de dood van zijn vrouw en zoon probeert rancher Staten Kirkland zijn weg te vinden in het gemoedelijke Ransom Canyon, Texas. Wanneer de hoge bazen beslissen dat een groot aantal landerijen moet wijken voor een pijpleiding, strijdt Staten samen met jeugdliefde Quinn en de hechte gemeenschap van hun woonplaats voor het behoud van hun manier van leven. Maar voor geld gaan mensen over lijken en de hoge piefen zetten hoog in. Het is dus buigen of barsten. En daar zullen ranchers Staten, Davis en Cap toch echt een deal over moeten sluiten.
Klopt, Ransom Canyon is McLeod's Daughters in Texas. Van zoetsappige romances op de boerderij tot perfect geboetseerde mannen zonder shirt in de paardenstal. Een mysterieuze vreemdeling draagt een groot geheim met zich mee en het is touwtrekken om het meisje. Maar wie Ransom Canyon op grond van de Australische tegenhanger al bij voorbaat wil afschrijven, moet misschien toch maar even blijven zitten. Want deze verrassend leuke serie gaat echt niet alleen over liefdesperikelen op de prairie.
Ransom Canyon draagt een modern jasje. Het is een volwaardige western, minus de schietwedstrijden op het dorpsplein en de bar vol wulpse serveersters in korset. In plaats van hoefijzers slaan maakt de jeugd zich druk om sportwedstrijden, cheerleading en illegale feestjes in de woestijn. Het vee wordt weliswaar op ouderwetse wijze naar de ranch gedreven, maar voor de onderlinge communicatie trekken de cowboys gewoon een iPhone uit hun broekzak. De tijden zijn flink veranderd, maar gelukkig eert Ransom Canyon de rijke geschiedenis van Texas door tradities en toekomst op respectvolle wijze te verbinden.
Het zal geen verrassing zijn dat alle relaties in Ransom Canyon stuk voor stuk volgens het boekje verlopen. Geen enkele flirt pakt anders uit dan je verwacht en de rivalen zijn voorspelbaar achterbaks. Zelfs wanneer een tornado alle verhoudingen op scherp zet en iedereen tot conversatie dwingt, vallen er nog steeds geen doden. En dat is prima. Wie niet te veel verwacht wordt ook niet teleurgesteld. De serie probeert je overigens wel steeds op het verkeerde been te zetten, maar daar prik je aan het begin van elk onderonsje al direct doorheen.
Zoals verwacht kleurt Ransom Canyon nauwelijks buiten de lijntjes. Binnen het genre zit dan ook weinig bewegingsruimte, want elke plotwending is al honderd keer bedacht. Trauma, bedrog, verboden liefde; de hoofdpersonen zijn uit te tekenen en seks is altijd het antwoord. De aantrekkingskracht van een serie als deze blijft daarom onverklaarbaar. Het zal onze aangeboren drang naar sensatie zijn. Wegdromen bij avonturen die in het echte leven niet bestaan. Maar ook de eeuwige hoop op een goed einde. Want stiekem blijf je tien afleveringen lang juichen voor Staten en Quinn.
Gebroken door de dood van zijn vrouw en zoon probeert rancher Staten Kirkland zijn weg te vinden in het gemoedelijke Ransom Canyon, Texas. Wanneer de hoge bazen beslissen dat een groot aantal landerijen moet wijken voor een pijpleiding, strijdt Staten samen met jeugdliefde Quinn en de hechte gemeenschap van hun woonplaats voor het behoud van hun manier van leven. Maar voor geld gaan mensen over lijken en de hoge piefen zetten hoog in. Het is dus buigen of barsten. En daar zullen ranchers Staten, Davis en Cap toch echt een deal over moeten sluiten.
Klopt, Ransom Canyon is McLeod's Daughters in Texas. Van zoetsappige romances op de boerderij tot perfect geboetseerde mannen zonder shirt in de paardenstal. Een mysterieuze vreemdeling draagt een groot geheim met zich mee en het is touwtrekken om het meisje. Maar wie Ransom Canyon op grond van de Australische tegenhanger al bij voorbaat wil afschrijven, moet misschien toch maar even blijven zitten. Want deze verrassend leuke serie gaat echt niet alleen over liefdesperikelen op de prairie.
Gerelateerd nieuws
Ransom Canyon draagt een modern jasje. Het is een volwaardige western, minus de schietwedstrijden op het dorpsplein en de bar vol wulpse serveersters in korset. In plaats van hoefijzers slaan maakt de jeugd zich druk om sportwedstrijden, cheerleading en illegale feestjes in de woestijn. Het vee wordt weliswaar op ouderwetse wijze naar de ranch gedreven, maar voor de onderlinge communicatie trekken de cowboys gewoon een iPhone uit hun broekzak. De tijden zijn flink veranderd, maar gelukkig eert Ransom Canyon de rijke geschiedenis van Texas door tradities en toekomst op respectvolle wijze te verbinden.
Het zal geen verrassing zijn dat alle relaties in Ransom Canyon stuk voor stuk volgens het boekje verlopen. Geen enkele flirt pakt anders uit dan je verwacht en de rivalen zijn voorspelbaar achterbaks. Zelfs wanneer een tornado alle verhoudingen op scherp zet en iedereen tot conversatie dwingt, vallen er nog steeds geen doden. En dat is prima. Wie niet te veel verwacht wordt ook niet teleurgesteld. De serie probeert je overigens wel steeds op het verkeerde been te zetten, maar daar prik je aan het begin van elk onderonsje al direct doorheen.
Zoals verwacht kleurt Ransom Canyon nauwelijks buiten de lijntjes. Binnen het genre zit dan ook weinig bewegingsruimte, want elke plotwending is al honderd keer bedacht. Trauma, bedrog, verboden liefde; de hoofdpersonen zijn uit te tekenen en seks is altijd het antwoord. De aantrekkingskracht van een serie als deze blijft daarom onverklaarbaar. Het zal onze aangeboren drang naar sensatie zijn. Wegdromen bij avonturen die in het echte leven niet bestaan. Maar ook de eeuwige hoop op een goed einde. Want stiekem blijf je tien afleveringen lang juichen voor Staten en Quinn.
