Recensie
Disney+-serie 'Star Wars: Tales of the Underworld': had de fans een copieuzer maal mogen serveren
Twee geliefde personages keren heel even terug naar dat verre sterrenstelsel.
Regie: Steward Lee, Saul Ruiz, Nathaniel Villanueva | Cast (stemmen): Nika Futterman (Assajj Ventress), Corey Burton (Cad Bane), David W. Collins (Bilt), Lane Factor (Lyco Strata), Artt Butler (Niro), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 14-17 minuten | Jaar: 2025
Je hebt er misschien nooit bij stilgestaan, maar het woord 'onderwereld' kan betrekking hebben op zowel het dodenrijk als het criminele circuit. Star Wars: Tales of the Underworld speelt handig in op die dubbele betekenis met twee losstaande verhalen van elk drie afleveringen. Het ene draait om de jonge jaren van het latere criminele meesterbrein Cad Bane, in het andere staat een oude bekende op uit de dood.
Om met dat laatste te beginnen: we weten al sinds 1977 – toen Obi-Wan de jonge Luke vrolijk vanuit het hiernamaals van advies voorzag – dat de dood in het Star Wars-universum een rekbaar begrip is. Qui-Gon Jinn leerde de weg naar onsterfelijkheid en in The Rise of Skywalker wordt Rey zelfs geholpen door een heel leger aan ondode vrienden. En natuurlijk: "Somehow Palpatine returned." Maar niet alleen de Jedi en Sith beheersen dit trucje; de Nachtzusters van Dathomir kunnen er ook wat van. En dan weet de deskundige lezer wel wie er weer tot leven is gewekt...
Deze herboren protagonist is cool als vanouds en wordt op een mooi nieuw pad gezet. Dit verhaal is duidelijk het meest interessante van de twee. De afleveringen over de vroege belevenissen van Cad Bane zijn aardig, maar niet echt origineel. En soms is het ook gewoon beter als mysterieuze gunslingers mysterieus blijven. Assajj Ventress (want die is het natuurlijk) heeft daarentegen net zoveel lagen als een flinke ui. De kijker mag getuige zijn van hoe haar buitenste ringen worden afgepeld. Vooral intrigerend is hoe de relatie met Quinlan Vos zich zelfs na haar dood blijft ontwikkelen.
Daarom is het jammer dat Star Wars: Tales of the Underworld zo'n enorm kleine traktatie is. Met zes afleveringen van een kwartier, waar nog een paar minuten aan intro en aftiteling van afgaan, duren beide verhalen in totaal ongeveer veertig minuten. Bij de meeste series is dat nauwelijks de lengte van één aflevering. Daardoor voelen deze verhalen meer als een proloog. Het is dus wachten op een vervolg, maar of dat er komt (en in welke vorm) weet op dit moment waarschijnlijk alleen showrunner Dave Filoni, de hoofdverantwoordelijke voor alle Star Wars-animatieproducties.
De computeranimatie in Star Wars: Tales of the Underworld is weer van vertrouwd hoge kwaliteit. De gestileerde bewegingen en mimiek die we kennen uit dit universum worden steeds verder geperfectioneerd en vooral de achtergronden, ruimteschepen en lightsabergevechten zijn een lust voor het oog. We zien Ventress en Bane graag terug op een 'May the Fourth' in de toekomst, want dit voorgerecht smaakt naar meer.
Je hebt er misschien nooit bij stilgestaan, maar het woord 'onderwereld' kan betrekking hebben op zowel het dodenrijk als het criminele circuit. Star Wars: Tales of the Underworld speelt handig in op die dubbele betekenis met twee losstaande verhalen van elk drie afleveringen. Het ene draait om de jonge jaren van het latere criminele meesterbrein Cad Bane, in het andere staat een oude bekende op uit de dood.
Om met dat laatste te beginnen: we weten al sinds 1977 – toen Obi-Wan de jonge Luke vrolijk vanuit het hiernamaals van advies voorzag – dat de dood in het Star Wars-universum een rekbaar begrip is. Qui-Gon Jinn leerde de weg naar onsterfelijkheid en in The Rise of Skywalker wordt Rey zelfs geholpen door een heel leger aan ondode vrienden. En natuurlijk: "Somehow Palpatine returned." Maar niet alleen de Jedi en Sith beheersen dit trucje; de Nachtzusters van Dathomir kunnen er ook wat van. En dan weet de deskundige lezer wel wie er weer tot leven is gewekt...
Deze herboren protagonist is cool als vanouds en wordt op een mooi nieuw pad gezet. Dit verhaal is duidelijk het meest interessante van de twee. De afleveringen over de vroege belevenissen van Cad Bane zijn aardig, maar niet echt origineel. En soms is het ook gewoon beter als mysterieuze gunslingers mysterieus blijven. Assajj Ventress (want die is het natuurlijk) heeft daarentegen net zoveel lagen als een flinke ui. De kijker mag getuige zijn van hoe haar buitenste ringen worden afgepeld. Vooral intrigerend is hoe de relatie met Quinlan Vos zich zelfs na haar dood blijft ontwikkelen.
Daarom is het jammer dat Star Wars: Tales of the Underworld zo'n enorm kleine traktatie is. Met zes afleveringen van een kwartier, waar nog een paar minuten aan intro en aftiteling van afgaan, duren beide verhalen in totaal ongeveer veertig minuten. Bij de meeste series is dat nauwelijks de lengte van één aflevering. Daardoor voelen deze verhalen meer als een proloog. Het is dus wachten op een vervolg, maar of dat er komt (en in welke vorm) weet op dit moment waarschijnlijk alleen showrunner Dave Filoni, de hoofdverantwoordelijke voor alle Star Wars-animatieproducties.
De computeranimatie in Star Wars: Tales of the Underworld is weer van vertrouwd hoge kwaliteit. De gestileerde bewegingen en mimiek die we kennen uit dit universum worden steeds verder geperfectioneerd en vooral de achtergronden, ruimteschepen en lightsabergevechten zijn een lust voor het oog. We zien Ventress en Bane graag terug op een 'May the Fourth' in de toekomst, want dit voorgerecht smaakt naar meer.
