Recensie
Netflix-serie 'Los Gringo Hunters': Mexicaanse politieserie is net niet gepeperd genoeg
Een speciale eenheid spoort buitenlandse criminelen op die zich in Mexico verschuilen.
Regie: Alonso Alvarez, Adrian Grunberg, Natalia Beristain, e.a. | Cast: Harold Torres (Nico), Mayra Hermosillo (Gloria), Jessica Lindsey (Anne), Andrew Leland Rogers (Archi), Hector Kotsifakis (Crisanto), Manuel Masalva (Beto), Sebastian Roché (Pater Murphy), Gerardo Trejoluna (Ortega), e.a. | Afleveringen: 12 | Speelduur: 45-53 minuten | Jaar: 2025
Aan het begin van Los Gringo Hunters verzucht een Mexicaanse wetshandhaver: "Het wordt tijd voor die muur." Zijn gesprekspartner vult aan: "Ja, op kosten van de gringo's." De mensen die vanuit Mexico naar de Verenigde Staten proberen te komen zijn op zoek naar een deel van de American Dream, maar in omgekeerde richting is het vooral onmiskenbaar tuig dat de illegale oversteek maakt.
Mexico is al sinds de tijd van het Wilde Westen een toevluchtsoord voor criminelen die de Amerikaanse aarde te heet onder de voeten werd. Geen wonder dat er aan de Tijuaanse kant van de grens een speciale eenheid bestaat die op ongewenste vreemdelingen jaagt. Officieel heet deze sectie Unidad de Enlace Internacional ('afdeling internationale contacten'), maar de bijnaam uit de titel spreekt natuurlijk veel meer tot de verbeelding. Los Gringo Hunters is een lijvige serie (twaalf afleveringen van ruim driekwartier), waarin een zeskoppig team de grenshoppers opspoort en ondertussen te maken krijgt met een corruptiezaak binnen eigen gelederen.
Wanneer een van de UDEI-agenten wordt vermoord komen er steeds meer nare zaakjes aan het licht. Een politicus annex projectontwikkelaar en een pater met een schimmig verleden weten wellicht meer. Het mysterie dat al deze partijen verbindt vormt de rode draad die door Los Gringo Hunters loopt, maar tussendoor worden er ook andere zaken opgelost, grofweg een per aflevering. Er is niets dat andere politieseries nog niet lieten zien, maar er is genoeg afwisseling om te blijven boeien. We zien onder andere de jacht op een wellnessgoeroe, meisjes die miljonairs beroven en een regisseur die wordt beschuldigd van seksueel misbruik.
De privélevens van de teamleden komen ook aan bod, het ene wat meer dan het andere. De focus ligt voornamelijk op teamleider Nico en de ervaren Gloria, die thuis met een opstandige puberzoon (blauw haar en zo) te kampen heeft. Er zijn wat romantische perikelen en een nieuwe agent komt het team versterken. Deze licht autistische whizkid heeft echter familiebanden met de veel te ambitieuze commandant van de politie en wordt daardoor niet direct door de anderen vertrouwd. Los Gringo Hunters biedt een aardige mix van personages en hun privéomstandigheden, maar opnieuw niets dat we nooit eerder hebben gezien.
Deze politieserie is qua intensiteit soms wat aan de tamme kant. Verwacht niet het rauwe realisme, de desperate verhaallijnen en bikkelharde actiescènes van Narcos of Sicario. De meeste arrestaties verlopen zonder bloedvergieten of voordat er zelfs maar een schot wordt gelost. Het ontrafelen van het mysterie rond de dood van die ene agent van de UDEI is interessant, maar echt nagelbijtend spannend wordt het zelden. Je hebt bij eigenlijk alle verhaallijnen en gebeurtenissen wel het gevoel dat het goed af zal lopen.
De acteerprestaties zijn goed, de locaties zonnig en er worden lekker veel taco's en burrito's gegeten. Ook wordt meteen al de kiem voor een tweede seizoen gelegd. Al met al biedt Los Gringo Hunters een dozijn onderhoudende afleveringen, maar het had allemaal wel iets pittiger gemogen.
Aan het begin van Los Gringo Hunters verzucht een Mexicaanse wetshandhaver: "Het wordt tijd voor die muur." Zijn gesprekspartner vult aan: "Ja, op kosten van de gringo's." De mensen die vanuit Mexico naar de Verenigde Staten proberen te komen zijn op zoek naar een deel van de American Dream, maar in omgekeerde richting is het vooral onmiskenbaar tuig dat de illegale oversteek maakt.
Mexico is al sinds de tijd van het Wilde Westen een toevluchtsoord voor criminelen die de Amerikaanse aarde te heet onder de voeten werd. Geen wonder dat er aan de Tijuaanse kant van de grens een speciale eenheid bestaat die op ongewenste vreemdelingen jaagt. Officieel heet deze sectie Unidad de Enlace Internacional ('afdeling internationale contacten'), maar de bijnaam uit de titel spreekt natuurlijk veel meer tot de verbeelding. Los Gringo Hunters is een lijvige serie (twaalf afleveringen van ruim driekwartier), waarin een zeskoppig team de grenshoppers opspoort en ondertussen te maken krijgt met een corruptiezaak binnen eigen gelederen.
Wanneer een van de UDEI-agenten wordt vermoord komen er steeds meer nare zaakjes aan het licht. Een politicus annex projectontwikkelaar en een pater met een schimmig verleden weten wellicht meer. Het mysterie dat al deze partijen verbindt vormt de rode draad die door Los Gringo Hunters loopt, maar tussendoor worden er ook andere zaken opgelost, grofweg een per aflevering. Er is niets dat andere politieseries nog niet lieten zien, maar er is genoeg afwisseling om te blijven boeien. We zien onder andere de jacht op een wellnessgoeroe, meisjes die miljonairs beroven en een regisseur die wordt beschuldigd van seksueel misbruik.
Gerelateerd nieuws
De privélevens van de teamleden komen ook aan bod, het ene wat meer dan het andere. De focus ligt voornamelijk op teamleider Nico en de ervaren Gloria, die thuis met een opstandige puberzoon (blauw haar en zo) te kampen heeft. Er zijn wat romantische perikelen en een nieuwe agent komt het team versterken. Deze licht autistische whizkid heeft echter familiebanden met de veel te ambitieuze commandant van de politie en wordt daardoor niet direct door de anderen vertrouwd. Los Gringo Hunters biedt een aardige mix van personages en hun privéomstandigheden, maar opnieuw niets dat we nooit eerder hebben gezien.
Deze politieserie is qua intensiteit soms wat aan de tamme kant. Verwacht niet het rauwe realisme, de desperate verhaallijnen en bikkelharde actiescènes van Narcos of Sicario. De meeste arrestaties verlopen zonder bloedvergieten of voordat er zelfs maar een schot wordt gelost. Het ontrafelen van het mysterie rond de dood van die ene agent van de UDEI is interessant, maar echt nagelbijtend spannend wordt het zelden. Je hebt bij eigenlijk alle verhaallijnen en gebeurtenissen wel het gevoel dat het goed af zal lopen.
De acteerprestaties zijn goed, de locaties zonnig en er worden lekker veel taco's en burrito's gegeten. Ook wordt meteen al de kiem voor een tweede seizoen gelegd. Al met al biedt Los Gringo Hunters een dozijn onderhoudende afleveringen, maar het had allemaal wel iets pittiger gemogen.
