Series / Nieuws
Zij maakten de grootste Netflix-serie aller tijden, toch schamen zij zich voor het eerste seizoen
De Duffer Brothers beschouwen de visuele effecten van Stranger Things seizoen 1 met plaatsvervangende schaamte.
Het eerste seizoen van Stranger Things betekende de doorbraak van de Duffer Brothers en groeide uit tot een wereldwijd fenomeen. Toch kijken de makers zelf met gemengde gevoelens terug op die eerste afleveringen. Vooral de visuele effecten uit 2016 bezorgen hen achteraf nog weleens plaatsvervangende schaamte.
In een interview met Radio Times geeft Matt Duffer toe dat het lastig is om seizoen 1 opnieuw te bekijken: “We hebben sindsdien veel geleerd over visuele effecten. Als ik het eerste seizoen terugzie, voel ik plaatsvervangende schaamte. Het ziet er echt veel slechter uit dan ik me herinnerde.” Zijn broer Ross wijst op het beperkte budget dat Netflix destijds beschikbaar stelde. Matt erkent bovendien hun onervarenheid: “We wisten gewoon nog niet wat we aan het doen waren.”
De kritiek gaat met name over het uiterlijk van de Demogorgon, het monster dat centraal staat in seizoen 1. In de allereerste aflevering oogt het wezen volgens fans te menselijk, te klein en vooral: zijn kenmerkende bloemvormige kop ontbreekt grotendeels. Die afwijking is geen toeval, legt Matt uit. Ze kozen destijds bewust voor praktische effecten en lieten acteur Mark Steger een pak dragen, zodat het monster fysiek op de set aanwezig was.
Sommige scènes moesten alsnog digitaal worden opgepoetst, zoals de bekende sequentie waarin de Demogorgon door een muur breekt. Ross Duffer noemt die eerste poging nu lachwekkend: “Dat had zo uit Mystery Science Theater kunnen komen.”
Door de bescheiden start hielden de broers het monster vaak in de schaduw. In latere seizoenen konden ze dankzij ruimere budgetten uitpakken met geavanceerde computeranimaties. Een van de hoogtepunten uit seizoen 4 is de volledig geanimeerde confrontatie tussen Hopper en een Demogorgon in een Russische gevangenis.
De broers zien het verschil tussen toen en nu als bewijs van hun groei als makers. Toch blijft seizoen 1 voor veel fans het beginpunt van iets bijzonders, zelfs als niet elk visueel effect de tand des tijds heeft doorstaan.
In een interview met Radio Times geeft Matt Duffer toe dat het lastig is om seizoen 1 opnieuw te bekijken: “We hebben sindsdien veel geleerd over visuele effecten. Als ik het eerste seizoen terugzie, voel ik plaatsvervangende schaamte. Het ziet er echt veel slechter uit dan ik me herinnerde.” Zijn broer Ross wijst op het beperkte budget dat Netflix destijds beschikbaar stelde. Matt erkent bovendien hun onervarenheid: “We wisten gewoon nog niet wat we aan het doen waren.”
Van man-in-pak naar CGI-monster
De kritiek gaat met name over het uiterlijk van de Demogorgon, het monster dat centraal staat in seizoen 1. In de allereerste aflevering oogt het wezen volgens fans te menselijk, te klein en vooral: zijn kenmerkende bloemvormige kop ontbreekt grotendeels. Die afwijking is geen toeval, legt Matt uit. Ze kozen destijds bewust voor praktische effecten en lieten acteur Mark Steger een pak dragen, zodat het monster fysiek op de set aanwezig was.
Gerelateerd nieuws
Sommige scènes moesten alsnog digitaal worden opgepoetst, zoals de bekende sequentie waarin de Demogorgon door een muur breekt. Ross Duffer noemt die eerste poging nu lachwekkend: “Dat had zo uit Mystery Science Theater kunnen komen.”
Meer geld, meer mogelijkheden
Door de bescheiden start hielden de broers het monster vaak in de schaduw. In latere seizoenen konden ze dankzij ruimere budgetten uitpakken met geavanceerde computeranimaties. Een van de hoogtepunten uit seizoen 4 is de volledig geanimeerde confrontatie tussen Hopper en een Demogorgon in een Russische gevangenis.
De broers zien het verschil tussen toen en nu als bewijs van hun groei als makers. Toch blijft seizoen 1 voor veel fans het beginpunt van iets bijzonders, zelfs als niet elk visueel effect de tand des tijds heeft doorstaan.