Recensie
'Grotesquerie': Niecy Nash-Betts in de rol van haar leven, in een serie die haar niet waard is
Ryan Murphy's nieuwste productie bevat de meest onzinnige opzet voor een langlopende serie ooit.
Regie: Max Winkler, Alexis Martin Woodall, Elegance Bratton, e.a. | Cast: Niecy Nash-Betts (Lois), Micaela Diamond (Megan), Courtney B. Vance (Marshall), Lesley Manville (Redd), Travis Kelce (Ed), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 32-58 minuten | Jaar: 2024
Veel komedieacteurs willen graag laten zien dat ze ook serieuze rollen aan kunnen. Geen idee of dat ook gold voor Niecy Nash-Betts, maar met haar hoofdrol in Grotesquerie bewijst ze het te kunnen. De doorgaans erg grappige actrice, vooral bekend als een van die onbekwame agenten in Reno 911, speelt in deze serie namelijk een personage waar niets grappigs aan is. En wauw, wat blijkt zij een hoop in huis te hebben. Als er iets is wat deze serie het bekijken waard maakt, dan is het wel haar optreden.
Het leven van rechercheur Lois loopt niet lekker. Ze is alcoholist, haar man ligt in een coma en haar dochter zit zichzelf vol te vreten omdat ze uitgekozen wil worden voor een realityserie over dikke mensen. Daar komt bovenop dat een seriemoordenaar actief wordt, wiens 'werk' zo extreem is dat Lois betwijfelt of de mensheid nog te redden valt.
Grotesquerie is een serie van Ryan Murphy. Wie zijn werk kent, weet wat hij kan verwachten: een hoop camp en veel mannelijk naakt. Er is bijvoorbeeld een sexy jonge priester die regelmatig rondloopt met alleen een omgeslagen handdoek en eenmaal zelfs gehuld is in een doorschijnend negligé met daaronder een broek met een open achterkant. Ook is er een verpleegster die eigenlijk een belachelijk personage is. Als ze niet zou worden gespeeld door Lesley Manville, zou het voor iedereen zijn hoe debiel haar dialogen zijn.
Murphy's camp begint niet alleen vermoeiend te worden, maar is in deze serie eigenlijk ook helemaal niet op zijn plek. In de eerste instantie gaat Grotesquerie over een steeds extremere normalisering van geweld en misdaad; de mens stompt emotioneel af. Er zijn zelfs elementen die de verstoorde Amerikaanse politiek weerspiegelen: een non schrijft voor de kerkkrant artikelen die angst verspreiden en die jonge priester maakt grote beloftes om het systeem op de schop te nemen.
Het zou mooi zijn geweest als het hierbij bleef, maar Murphy's series staan ook bekend om hun grilligheid en afzwakkende kwaliteit. Latere afleveringen lijken over iets anders te gaan. In de allerlaatste wordt pas duidelijk wat deze serie eigenlijk wilde vertellen. Ook blijkt daarin dat dit eerste seizoen slechts een grote opzet was voor meer, waarin Nash-Betts een stuk minder schermtijd krijgt.
Haar rol maakt Grotesquerie het bekijken waard. Lois is een briljant geschreven personage en Nash-Betts speelt haar precies zoals het hoort. Aan de ene kant is ze bij uitstek de beste rechercheur en maakt ze zich druk over hoe blasé mensen doen over onmenselijke misdaden, aan de andere kant is ze alcoholist en ronduit gemeen. Allerminst flatteus en Nash-Betts doet haar best om niet te glamoureus over te komen.
De vijfde aflevering is visueel de meest interessante. Onder andere vanwege een shot dat lang aanhoudt en zelfs in een vloeiende beweging van een interne naar een externe locatie gaat. Hier moeten twee cameramensen aan te pas zijn gekomen, waarbij de een de camera uiterst soepel overnam terwijl de ander wegdook om niet in beeld te komen.
Maar aflevering zeven leert dat het allemaal weinig uitmaakt. Het bekijken van de eerste tot en met de zevende aflevering blijkt praktisch nutteloos, waarmee Grotesquerie ironisch genoeg haar thematiek illustreert dat de maatschappij aan het afzakken is. Want is dit nou echt wat we als kijkers zijn gaan pikken? Het boeit niet of het onlogisch of disfunctioneel is, zolang er maar een wending is die niemand zag aankomen?
Dit hele seizoen had in een enkele pilotaflevering van een uur gepast. Dat de makers hun onzin hebben uitgesmeerd over zeven afleveringen is niet alleen tijdverspilling van beledigend niveau, maar zorgt voor ook heel wat plotgaten. Sterker nog, het lijkt meer op gaten met hier en daar een stukje plot dan andersom. Wie de mening deelt dat de mensheid geweld en waanzin aan het normaliseren is draagt zijn steentje bij door deze serie over te slaan.
Grotesquerie is te zien bij Disney+.
Veel komedieacteurs willen graag laten zien dat ze ook serieuze rollen aan kunnen. Geen idee of dat ook gold voor Niecy Nash-Betts, maar met haar hoofdrol in Grotesquerie bewijst ze het te kunnen. De doorgaans erg grappige actrice, vooral bekend als een van die onbekwame agenten in Reno 911, speelt in deze serie namelijk een personage waar niets grappigs aan is. En wauw, wat blijkt zij een hoop in huis te hebben. Als er iets is wat deze serie het bekijken waard maakt, dan is het wel haar optreden.
Het leven van rechercheur Lois loopt niet lekker. Ze is alcoholist, haar man ligt in een coma en haar dochter zit zichzelf vol te vreten omdat ze uitgekozen wil worden voor een realityserie over dikke mensen. Daar komt bovenop dat een seriemoordenaar actief wordt, wiens 'werk' zo extreem is dat Lois betwijfelt of de mensheid nog te redden valt.
Grotesquerie is een serie van Ryan Murphy. Wie zijn werk kent, weet wat hij kan verwachten: een hoop camp en veel mannelijk naakt. Er is bijvoorbeeld een sexy jonge priester die regelmatig rondloopt met alleen een omgeslagen handdoek en eenmaal zelfs gehuld is in een doorschijnend negligé met daaronder een broek met een open achterkant. Ook is er een verpleegster die eigenlijk een belachelijk personage is. Als ze niet zou worden gespeeld door Lesley Manville, zou het voor iedereen zijn hoe debiel haar dialogen zijn.
Murphy's camp begint niet alleen vermoeiend te worden, maar is in deze serie eigenlijk ook helemaal niet op zijn plek. In de eerste instantie gaat Grotesquerie over een steeds extremere normalisering van geweld en misdaad; de mens stompt emotioneel af. Er zijn zelfs elementen die de verstoorde Amerikaanse politiek weerspiegelen: een non schrijft voor de kerkkrant artikelen die angst verspreiden en die jonge priester maakt grote beloftes om het systeem op de schop te nemen.
Gerelateerd nieuws
Het zou mooi zijn geweest als het hierbij bleef, maar Murphy's series staan ook bekend om hun grilligheid en afzwakkende kwaliteit. Latere afleveringen lijken over iets anders te gaan. In de allerlaatste wordt pas duidelijk wat deze serie eigenlijk wilde vertellen. Ook blijkt daarin dat dit eerste seizoen slechts een grote opzet was voor meer, waarin Nash-Betts een stuk minder schermtijd krijgt.
Haar rol maakt Grotesquerie het bekijken waard. Lois is een briljant geschreven personage en Nash-Betts speelt haar precies zoals het hoort. Aan de ene kant is ze bij uitstek de beste rechercheur en maakt ze zich druk over hoe blasé mensen doen over onmenselijke misdaden, aan de andere kant is ze alcoholist en ronduit gemeen. Allerminst flatteus en Nash-Betts doet haar best om niet te glamoureus over te komen.
De vijfde aflevering is visueel de meest interessante. Onder andere vanwege een shot dat lang aanhoudt en zelfs in een vloeiende beweging van een interne naar een externe locatie gaat. Hier moeten twee cameramensen aan te pas zijn gekomen, waarbij de een de camera uiterst soepel overnam terwijl de ander wegdook om niet in beeld te komen.
Maar aflevering zeven leert dat het allemaal weinig uitmaakt. Het bekijken van de eerste tot en met de zevende aflevering blijkt praktisch nutteloos, waarmee Grotesquerie ironisch genoeg haar thematiek illustreert dat de maatschappij aan het afzakken is. Want is dit nou echt wat we als kijkers zijn gaan pikken? Het boeit niet of het onlogisch of disfunctioneel is, zolang er maar een wending is die niemand zag aankomen?
Dit hele seizoen had in een enkele pilotaflevering van een uur gepast. Dat de makers hun onzin hebben uitgesmeerd over zeven afleveringen is niet alleen tijdverspilling van beledigend niveau, maar zorgt voor ook heel wat plotgaten. Sterker nog, het lijkt meer op gaten met hier en daar een stukje plot dan andersom. Wie de mening deelt dat de mensheid geweld en waanzin aan het normaliseren is draagt zijn steentje bij door deze serie over te slaan.
Grotesquerie is te zien bij Disney+.
'Sophie Cross' seizoen 2: na een middelmatig begin toch een spannende afsluiter
Regie: Adeline Darraux | Cast: Alexia Barlier (Sophie Cross), Thomas Jouannet (Commissaris Leclercq), Cyril Lecomte (Gabriel), Mariama Gueye (Amina), Oussama Kheddam (Fred), e.
Lees verder
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.