Series / Specials
De Netflix-serie 'Sirens' is een ander soort sekteverhaal
Een explosief weekend waar de veren letterlijk en figuurlijk in het rond vliegen.
Let op! Het onderstaande artikel bevat mogelijk spoilers.
Verhalen over groeperingen die hun leden hersenspoelen en hen ondertussen financieel aan alle kanten uitmelken, zijn een gewild onderwerp in diverse misdaaddocumentaires. Tevens zijn er genoeg boeken en films gemaakt over leden die aan de wurggreep van dergelijke clubs wisten te ontkomen. De zwarte komedie Sirens pakt het totaal anders aan.
Molly Smith Metzler bewerkte haar toneelstuk tot een vijfdelige miniserie. In het luxe strandappartement van een miljonair (Kevin Bacon) en zijn charismatische vrouw (Julianne Moore) bevindt zich een excentrieke groep, met haar eigen regels. Het verhaal gaat echter niet over een sekte, maar over een persoonlijkheidscultus. De charismatische Michaela "Kiki" Kell is een rader in het grote wiel en haar volgelingen blijken uiteindelijk gewone vrouwen die een thuis hebben gevonden.
Een dergelijke insteek is in principe lastiger uit te werken om twee redenen. Als eerste heb je een actrice nodig die een sterke aanwezigheid heeft, waardoor het geloofwaardig is dat mensen idolaat zijn van haar. Kiki's vogelopvang is geen dekmantel voor criminele activiteiten en er wordt daadwerkelijk zorgvuldig met de dieren omgegaan. De leden van de groep volgen Kiki door haar sterke uitstraling. De vele regels die zijn opgelegd geven hen in die zin een gevoel van saamhorigheid.
Tevens is het zo dat Kiki zelf vervangbaar blijkt te zijn. Het is haar echtgenoot Peter die achter de schermen aan de touwtjes trekt. Je kunt dus zeggen dat de groepsleden de hele tijd bezig zijn om indruk te maken op elkaar en op hun leider. Hun leider, op haar beurt, wil haar partner een plezier doen en heeft dus beperkte macht. Een dergelijke lens schetst een beduidend genuanceerder beeld van de machtsverhoudingen in de vogelopvang. Ondanks zijn onopvallende aanwezigheid is Peter degene die de leiding heeft, wat ook blijkt uit de ontwikkeling van het verhaal.
Sirens laat door deze kijk op de groep zien dat je Peter en Kiki niet als namaakguru's kunt wegzetten, die zich verrijken over de rug van de leden. Een persoonlijkheidscultus heeft weliswaar gemeenschappelijke trekjes met een 'echte' sekte, maar de "leider" blijkt uiteindelijk net zo goed een slachtoffer te zijn. Sirens kun je streamen op Netflix.
Molly Smith Metzler bewerkte haar toneelstuk tot een vijfdelige miniserie. In het luxe strandappartement van een miljonair (Kevin Bacon) en zijn charismatische vrouw (Julianne Moore) bevindt zich een excentrieke groep, met haar eigen regels. Het verhaal gaat echter niet over een sekte, maar over een persoonlijkheidscultus. De charismatische Michaela "Kiki" Kell is een rader in het grote wiel en haar volgelingen blijken uiteindelijk gewone vrouwen die een thuis hebben gevonden.
Leiding
Een dergelijke insteek is in principe lastiger uit te werken om twee redenen. Als eerste heb je een actrice nodig die een sterke aanwezigheid heeft, waardoor het geloofwaardig is dat mensen idolaat zijn van haar. Kiki's vogelopvang is geen dekmantel voor criminele activiteiten en er wordt daadwerkelijk zorgvuldig met de dieren omgegaan. De leden van de groep volgen Kiki door haar sterke uitstraling. De vele regels die zijn opgelegd geven hen in die zin een gevoel van saamhorigheid.
Gerelateerd nieuws
Tevens is het zo dat Kiki zelf vervangbaar blijkt te zijn. Het is haar echtgenoot Peter die achter de schermen aan de touwtjes trekt. Je kunt dus zeggen dat de groepsleden de hele tijd bezig zijn om indruk te maken op elkaar en op hun leider. Hun leider, op haar beurt, wil haar partner een plezier doen en heeft dus beperkte macht. Een dergelijke lens schetst een beduidend genuanceerder beeld van de machtsverhoudingen in de vogelopvang. Ondanks zijn onopvallende aanwezigheid is Peter degene die de leiding heeft, wat ook blijkt uit de ontwikkeling van het verhaal.
Namaak
Sirens laat door deze kijk op de groep zien dat je Peter en Kiki niet als namaakguru's kunt wegzetten, die zich verrijken over de rug van de leden. Een persoonlijkheidscultus heeft weliswaar gemeenschappelijke trekjes met een 'echte' sekte, maar de "leider" blijkt uiteindelijk net zo goed een slachtoffer te zijn. Sirens kun je streamen op Netflix.
