Netflix-serie 'Tour de France: Au Cœur du Peloton' seizoen 3: tijd voor de laatste etappe

Regie: Jamie Batten | Afleveringen: 8 | Speelduur: 37-45 minuten | Jaar: 2025

Net als de twee voorgaande sportzomers komt Netflix weer op het juiste moment met nieuwe afleveringen van Tour de France: Au Cœur du Peloton: welgeteld drie dagen voor de start van de honderdtwaalfde Tour de France. In het derde seizoen komen alle hoogtepunten van de Toureditie van afgelopen jaar nog eens in sneltreinvaart voorbij. In het kader van voorpret voor de aankomende Tour is het zeker geen straf om daarvoor te gaan zitten. Toch is het geen groot gemis dat er voor 2026 geen vierde seizoen op de planning staat.

Drie maanden voor de start van de Tour van 2024 werd de wielerwereld opgeschrikt door een zware valpartij. Jonas Vingegaard won de ronde in 2022 en 2023 en gold dus op voorhand als de belangrijkste concurrent van veelvoudig winnaar Tadej Pogacar. Tot de Deense klimmer in april zwaar onderuitging tijdens een wedstrijd in het Baskenland en het er lange tijd op leek dat er deze editie geen tweestrijd met Pogacar zou komen.

Luttele weken nadat Vingegaard buiten levensgevaar een Spaans ziekenhuis verliet, stond de verlegen wielerster als een wandelend medisch wonder aan de Tourstart. Met dat onverwachte scenario kregen de makers de belangrijkste spanningsboog van dit seizoen domweg in de schoot geworpen. Na een paar ritten blijkt de titelverdediger goed genoeg om Pogacar te volgen, maar hij rijdt wel met angst en een trainingsachterstand. Vingegaard heeft niet de vorm en het zelfvertrouwen die hem al twee keer de eindzege opleverden.

De dappere comeback van de uiteindelijke nummer twee krijgt veel aandacht, maar dat betekent niet dat de makers zich blindstaren op de gele trui. Zo is het een voltreffer dat de camera's al in de eerste rit de Franse belofte Kévin Vauquelin volgen. De veelzijdige thuisrijder rijdt voor de armste ploeg van het peloton ("Ik heb zeventien miljoen en moet honderdvijftig man onderhouden", horen we de teambaas zeggen) en ziet alle ogen gericht op zijn prestaties. Na een slechte dag belt Vauquelin teleurgesteld met zijn vriendin. De volgende dag neemt hij sportieve revanche door de etappe te winnen.

Hier en daar oogt de structuur van seizoen drie wat rommeliger dan die van eerdere seizoenen. Aan het begin springen we heen en weer tussen de Tourstart in Florence en ploegenpresentaties in Oostenrijk en – jawel – de Verenigde Arabische Emiraten, typerend voor de toenemende invloed van het grote geld op de wielersport. De titel van aflevering twee verwijst naar een nieuwe generatie, maar de renners die gevolgd worden zijn gearriveerde kampioenen (Primož Roglič en Remco Evenepoel).

Een van de grootste pijnpunten in Tour de France: Au Cœur du Peloton is dat we renners kritiek horen uiten op de mate waarop hun veiligheid wordt verwaarloosd ("Het is een circus en wij zijn de clowns"), terwijl uitgerekend de serie waaraan ze meewerken (terecht) is bekritiseerd omwille van haar sensatiezucht. Het derde seizoen gedijt mede bij de interviews met een emotionele Jonas Vingegaard en op de beelden van zijn zware val in april 2024. De risico's van de wielersport zijn een ernstig onderwerp, maar zorgen ook voor adrenalinerijke televisie. Zonder spektakel geen Netflix-serie.

Daarom is het misschien maar goed dat de streamingdienst het volgen van het peloton niet blijft uitmelken. Je kunt er donder op zeggen dat er ook in de Tour van 2025 weer een aantal renners hard ten val zal komen. In seizoen drie krijgen dergelijke beelden nét wat extra nadruk, al was het in eerdere seizoenen erger. Deze montagekeuzes zullen tegen de zin van de meeste deelnemende renners zijn, maar hun teams krijgen nu eenmaal een goede zak geld voor het meewerken aan de serie.

Tour de France: Au Cœur du Peloton heeft liefhebbers van de wielersport veel mooie kijkjes achter de schermen gegeven, vooral op momenten dat de camera's de mee ploegbussen in gingen. Tegelijk blijft de serie in de breedte een oppervlakkige indruk maken, vooral wat betreft de interviews met de renners. Die komen maar kort in beeld en laten doorgaans niet het achterste van hun tong zien. Ook de wedstrijdbeelden bieden eerder een veredelde samenvatting dan dat ze de koers vanuit een nieuw perspectief belichten. Uiteindelijk zijn de drie seizoenen streaming-pr vooral een aanmoediging om de komende weken weer volop live in te schakelen.