Series / Nieuws
Fouten in 'The Last of Us', als je ze éénmaal gezien hebt, vergeet je ze nooit meer!
Fans ontdekten visuele missers in 'The Last of Us', zoals crewleden en moderne auto's in 2003.
De serie The Last of Us werd geprezen om zijn realistische uitstraling en oog voor detail, maar zelfs in een zorgvuldig geproduceerde productie glippen kleine fouten soms door de montage. Fans met een scherp oog hebben in verschillende afleveringen kleine missers ontdekt die je, zodra je ze eenmaal gezien hebt, niet meer kunt ontzien.
Zo zijn in een sneeuwscène midden in het seizoen enkele crewleden zichtbaar op een heuvelrand. Ze bewegen anders dan de acteurs, waardoor duidelijk is dat het om cameramensen of beveiliging gaat. In latere versies werd dit weggepoetst, maar in de eerste uitzending was het kort te zien. Ook doken er Canadese verkeerspalen op in scènes die zich zogenaamd in Kansas City afspelen. Omdat er in werkelijkheid in Calgary werd gefilmd, verraden de straatborden en verkeerslichten de echte locatie.
De serie opent in 2003, maar wie goed oplet ziet in de chaotische openingsscène moderne auto’s die pas jaren later op de markt kwamen. Verder wisselt in de scènes rond de rivier de hoeveelheid sneeuw van opname tot opname. Voetsporen verdwijnen, struiken veranderen van kleur, en het landschap lijkt plots een paar uur verder in de tijd.
Ook details in de kostuums verschuiven. Ellies rugzak is geplakt met tape die tijdens gesprekken van kant wisselt. Bloedvlekken op Joels jas veranderen van grootte en positie tussen shots, zonder dat daar een logische verklaring voor is. Wie de actiescènes stilzet, merkt bovendien dat het aantal afgevuurde kogels niet klopt met de magazijncapaciteit van het gebruikte wapen.
In donkere scènes met zaklampen blijft het gezicht van de personages vaak opvallend helder, zelfs wanneer de lichtbundel elders in beeld schijnt. Dat verraadt extra belichting buiten beeld. In een scène met een gebroken raam veranderen de scheuren en barsten subtiel tussen verschillende camerahoeken, wat aantoont dat er tussentijds opnieuw is opgenomen.
Tot slot zijn in stedelijke achtergronden sporen te zien van de oorspronkelijke filmlocaties. Dubbele bevestigingspunten op verkeersborden en afwijkende paalhoogtes verraden het echte filmdecor. Het doet niets af aan het verhaal, maar voor wie graag details opspoort, zijn dit soort productieglitches een fascinerend inkijkje in hoe nauwgezet televisiemaken eigenlijk is.
Zo zijn in een sneeuwscène midden in het seizoen enkele crewleden zichtbaar op een heuvelrand. Ze bewegen anders dan de acteurs, waardoor duidelijk is dat het om cameramensen of beveiliging gaat. In latere versies werd dit weggepoetst, maar in de eerste uitzending was het kort te zien. Ook doken er Canadese verkeerspalen op in scènes die zich zogenaamd in Kansas City afspelen. Omdat er in werkelijkheid in Calgary werd gefilmd, verraden de straatborden en verkeerslichten de echte locatie.
Kleine visuele missers
De serie opent in 2003, maar wie goed oplet ziet in de chaotische openingsscène moderne auto’s die pas jaren later op de markt kwamen. Verder wisselt in de scènes rond de rivier de hoeveelheid sneeuw van opname tot opname. Voetsporen verdwijnen, struiken veranderen van kleur, en het landschap lijkt plots een paar uur verder in de tijd.
Gerelateerd nieuws
Ook details in de kostuums verschuiven. Ellies rugzak is geplakt met tape die tijdens gesprekken van kant wisselt. Bloedvlekken op Joels jas veranderen van grootte en positie tussen shots, zonder dat daar een logische verklaring voor is. Wie de actiescènes stilzet, merkt bovendien dat het aantal afgevuurde kogels niet klopt met de magazijncapaciteit van het gebruikte wapen.
Belichting, ramen en straatborden
In donkere scènes met zaklampen blijft het gezicht van de personages vaak opvallend helder, zelfs wanneer de lichtbundel elders in beeld schijnt. Dat verraadt extra belichting buiten beeld. In een scène met een gebroken raam veranderen de scheuren en barsten subtiel tussen verschillende camerahoeken, wat aantoont dat er tussentijds opnieuw is opgenomen.
Tot slot zijn in stedelijke achtergronden sporen te zien van de oorspronkelijke filmlocaties. Dubbele bevestigingspunten op verkeersborden en afwijkende paalhoogtes verraden het echte filmdecor. Het doet niets af aan het verhaal, maar voor wie graag details opspoort, zijn dit soort productieglitches een fascinerend inkijkje in hoe nauwgezet televisiemaken eigenlijk is.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance recensenten.
