Disney+-serie 'All's Fair': de designerkleding is het enige dat echt is aan deze serie

Regie: Anthony Hemingway, Uta Briesewitz, Crystle Roberson, e.a. | Cast: Kim Kardashian (Allura Grant), Naomi Watts (Liberty Ronson), Niecy Nash-Betts (Emerald Greene), Sarah Paulson (Carrington Lane), Glenn Close (Dina Standish), Matthew Noszka (Chase Munroe), e.a. | Afleveringen: 9 | Speelduur: 45-57 minuten | Jaar: 2025

Er is de afgelopen weken al veel gezegd en geschreven over All's Fair, met name over het acteerwerk van Kim Kardashian. Ook wie al die berichten heeft gemist zal niet verrast zijn te vernemen dat Kardashian geen groot acteertalent is. Maar nu het eerste seizoen van deze serie vol grote namen volledig te zien is, wordt duidelijk dat het aan veel meer schort. Het is alsof iedereen zich naar het niveau van de realityster in hun midden heeft verlaagd, inclusief de schrijvers.

De serie opent met een zwaar aangezette montage die toont hoe drie vrouwen het advocatenkantoor waar ze groot werden met veel bombarie verlaten. De vervreemdende cuts naar witte mannen die seksistische grappen maken moeten suggereren dat ze uit een soort feministische overweging vertrekken. "Vrouwen die uitsluitend vrouwen vertegenwoordigen", zegt een van hen dramatisch wanneer ze aankondigen voor zichzelf te beginnen. Ze laten echter een dame achter die daar helemaal niet blij mee is. Deze Carrington staat direct schreeuwend in het kantoor van de senior partner van de firma. Ook zij begint voor zichzelf.

Zo wordt in nog geen vijf minuten de insteek van de serie uiteengezet, terwijl de rest van het verhaal zich tien jaar later afspeelt. Met deze context moeten we het doen. Persoonlijke of emotionele achtergrond blijft achterwege, waardoor de personages totaal ongeloofwaardig zijn en dat negen afleveringen lang ook blijven. Nooit wordt de moeite genomen om de dames uit te diepen.

Diepgang is aan hen sowieso niet besteed. Ze doen weliswaar alsof ze al jarenlang idealistisch opkomen voor vrouwen die door hun mannen zijn genaaid, maar dat gebeurt vooral door de financiën van hun cliënten veilig te stellen. Met uiteraard een ruime commissie voor het drietal, want hun privéjet, designerkleding en kapitale villa's moeten immers ook worden betaald. Tja, ook een gouden schoorsteen moet roken.

Toegegeven, omdat dit advocatenkantoor louter voor de rijken der aarde werkt, ziet alles eruit om door een diamanten ringetje te halen. De sets zijn stuk voor stuk subliem ingericht en de kleding van de cast is van een niveau waar Carrie Bradshaw nog een puntje aan kan zuigen. Maar net als met een aap kan ook hier een gouden ring er weinig van maken.

Steractrices als Sarah Paulson en Naomi Watts doen hun best om al het mogelijke uit hun personages te halen, maar het script is simpelweg te dun om de kijker daarmee ook maar enigszins verbonden te laten voelen. Vooral de extreme frustratie van Carrington, die zich ontpopt als aartsvijand, is ondoorgrondelijk. 'Carr' beraamt de ene na de andere even ingenieuze als irrationele wraakactie, terwijl ze continu monologen vol vulgaire oneliners oplepelt. Het maakt haar totaal ongeloofwaardig als personage. Als succesvolle advocaat al helemaal.

Dat geldt overigens ook voor de andere drie zogenaamde steradvocaten. Het is moeilijk te geloven dat deze dames in staat zouden zijn om een rechtenstudie af te ronden. Wat wel geloofwaardig is, is de liefde tussen oudgediende Dina en haar terminaal zieke man Doug. Acteurs Glenn Close en Ed O'Neill zetten een echtpaar neer dat na veertig jaar nog steeds jaloersmakend verliefd op elkaar is. De schaarse scènes tussen deze twee zijn de weinige lichtpuntjes in deze serie.

Mogelijk is All's Fair komisch bedoeld. Dat zou de extreme uitbarstingen, exuberante kledingkeuzes en platte teksten verklaren. Om nog maar te zwijgen over de absurde namen van de drie hoofpersonages: Allura, Emerald en Liberty. Alleen heb je voor humor een hart nodig en dat is precies waar het deze serie aan ontbreekt.