Netflix-serie 'Tomb Raider: The Legend of Lara Croft' seizoen 2: dezelfde naam, maar een nieuwe moraal

Regie: Willis Buliner, Giselle 'Faragon' R. | Cast (stemmen): Hayley Atwell (Lara Croft), Karen Fukuhara (Sam Nishimura), Tricia Helfer (Mila), Marisha Ray (Fig), J.B. Blanc (Kane), Ike Amadi (Oko), Yetide Badaki (Yemeja), Elijah St. John (Babaluaye), Toks Olagundoye (Taiwo), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 22-30 minuten | Jaar: 2025

In 2014 werd het bordspel De Kolonisten van Catan hertiteld naar Catan. Door een groeiende bewustwording van het niet zo verkwikkende verleden van bepaalde landen was 'kolonistje spelen' niet echt meer gepast. Als de videogame Tomb Raider vandaag zou worden uitgebracht, had die waarschijnlijk ook een andere naam gekregen. Met een grafrover en dief van culturele schatten als protagonist maak je anno 2025 geen goede sier meer. De fameuze Lara Croft wordt op de website van Netflix in het tekstje over Tomb Raider: The Legend of Lara Croft inmiddels ook aangeduid als 'archeologische avonturier'.

Het blijft echter niet bij eufemismen. In het tweede seizoen van de animatieserie draaien het plot en Lara's persoonlijke groei om een verwerping van de koloniale mentaliteit die jarenlang rechtvaardigde om kunstschatten, relikwieën en artefacten vanuit de hele wereld naar Europese musea en privécollecties te verschepen. Niets anders dan ordinaire diefstal, maar het heeft eeuwen geduurd voordat dit besef op grote schaal indaalde. Indiana Jones, let je even op? Achteraf blijken de Europeanen en Amerikanen niet de hoeders van de wereldgeschiedenis. Dat voorrecht wordt ze in deze serie luid en duidelijk met terugwerkende kracht ontnomen.

Lara ontmoet de eveneens steenrijke Mila, die een voorvechter is van ethische archeologie. "Zeg maar het tegenovergestelde van wat jouw vader deed", legt ze uit aan de erfgename van het Croft-fortuin. Mila strikt haar om een museumstuk terug te stelen van de Britten en aan de rechtmatige cultuurbewakers te geven. Het gaat om een Afrikaans Yorubu-masker dat mogelijk van buitenaardse origine is en krachten bezit die de wereld opnieuw kunnen opstarten (oftewel: de Apocalyps). Oei, als dat ding maar niet in verkeerde handen valt.

Zoals inmiddels wel duidelijk mag zijn is Tomb Raider: The Legend of Lara Croft geen kinderserie, ook al doen de scherpe lijnen en verzadigde kleuren soms wat denken aan de animatiestijl van Dora the Explorer. De ethische dilemma's en zware thematiek vliegen de personages om de oren en het bloed spettert flink in het rond. Zowel Lara's team als de antagonisten maken geen gevangenen, tenminste niet waar het de generieke voetsoldaten betreft. Zoals in elke gewapende strijd is Jan met de pet meestal het haasje.

Lara en de andere personages reizen de wereld over op zoek naar de goddelijke maskers (er zijn er meer), maar vooral naar de werkelijke eigenaars ervan. Onderweg komt Lara de meest kleurrijke types tegen en leert ze meer op anderen te vertrouwen dan ze gewend is. Voor een animatieserie die vooral om actie en avontuur draait is er net genoeg persoonlijke groei om niet te hoeven spreken van plat vermaak. Vooral de nevenpersonages maken belangrijke ontwikkelingen door en stelen geregeld de show. Eigenlijk is het ook vooral hún verhaal; Lara biedt slechts hier en daar een helpende hand.

Tomb Raider: The Legend of Lara Croft biedt prima vertier voor fans van de videogames en/of mensen met een progressieve inslag. We zien hoe Lara aan haar iconische rode zonnebril komt, waarom de slavernij en koloniale diefstal van artefacten nog kwalijker waren dan wij al dachten en hoe het vernietigen dan wel redden van de wereld voornamelijk een vrouwelijke aangelegenheid is. De poort naar het derde seizoen staat open en de weg voor de nieuwe Tomb Raider-serie met Sophie Turner is weer een stukje geplaveid.