Series / Specials
Wie genoeg heeft van suikerzoete Kerstverhalen, kan de meest duistere Kerstaflevering in déze serie bekijken
De aflevering is weliswaar in passende winterse sferen, maar een somber einde is gegarandeerd.
Wanneer je een serie maakt die goed ontvangen wordt door pers en publiek, dan word je niet vrolijk wanneer de zender je scenario's afwijst. Het overkwam de Britse tv-maker Charlie Brooker toen Channel 4, na twee succesvolle seizoenen van Black Mirror, niets meer goed genoeg vond.
Uiteindelijk verhuisde de serie naar Netflix, nadat Brooker en de zender de afspraak maakten dat er een Kerstspecial zou komen. De titel White Christmas oogde bedrieglijk positief, gezien de drie naargeestige verhalen in de special, die ruim een uur duurt.
Joe Potter (Rafe Spall) en Matt Trent (Jon Hamm) wonen al vijf jaar in een blokhut, maar hebben al die tijd eigenlijk nauwelijks contact met elkaar gehad. Op Kerstdag ontdooien beide heren wat en beginnen elkaar hun verhalen te vertellen.
Ze delen wat er in hun levens is gebeurd en het is niet verrassend dat dit geen hartverwarmende verhalen zijn. Zo blijkt iemand blocken wel erg letterlijk uit te pakken, een technologisch hulpmiddel brengt dood en verderf, maar dit is nog niets vergeleken met het onverbiddelijke einde van de aflevering en het lot dat Joe en Matt wacht.
Ieder verhaal is duisterder dan het vorige en daarnaast krijg je als kijker sympathie voor deze twee mannen, ondanks hun gebreken. Binnen het anthologie-in-een-anthologie format springt de aflevering van de ene plotlijn naar de andere, wat de vaart erin houdt en er voor zorgt dat bepaalde aanwijzingen niet te zeer in het oog springen.
Is er dan werkelijk niets positiefs aan deze aflevering? Jammer genoeg niet, of je moet buiten het 'Black Mirror'-universum kijken. De kritieken waren zeer positief en Spall kreeg een nominatie voor een Internationale Emmy Award in de categorie Beste Acteur. Het verhaal is minimalistisch, strak en kil, wat dus een perfecte tegenhanger vormt voor het geval dat alle feestelijke zoetheid even teveel wordt.
Je kunt White Christmas bekijken aan het einde van het tweede seizoen van Black Mirror op Netflix.
Uiteindelijk verhuisde de serie naar Netflix, nadat Brooker en de zender de afspraak maakten dat er een Kerstspecial zou komen. De titel White Christmas oogde bedrieglijk positief, gezien de drie naargeestige verhalen in de special, die ruim een uur duurt.
Toenadering camoufleert een onverbiddelijk einde
Joe Potter (Rafe Spall) en Matt Trent (Jon Hamm) wonen al vijf jaar in een blokhut, maar hebben al die tijd eigenlijk nauwelijks contact met elkaar gehad. Op Kerstdag ontdooien beide heren wat en beginnen elkaar hun verhalen te vertellen.
Ze delen wat er in hun levens is gebeurd en het is niet verrassend dat dit geen hartverwarmende verhalen zijn. Zo blijkt iemand blocken wel erg letterlijk uit te pakken, een technologisch hulpmiddel brengt dood en verderf, maar dit is nog niets vergeleken met het onverbiddelijke einde van de aflevering en het lot dat Joe en Matt wacht.
Gerelateerd nieuws
Complex en sterk script houdt de aandacht vast
Ieder verhaal is duisterder dan het vorige en daarnaast krijg je als kijker sympathie voor deze twee mannen, ondanks hun gebreken. Binnen het anthologie-in-een-anthologie format springt de aflevering van de ene plotlijn naar de andere, wat de vaart erin houdt en er voor zorgt dat bepaalde aanwijzingen niet te zeer in het oog springen.
Is er dan werkelijk niets positiefs aan deze aflevering? Jammer genoeg niet, of je moet buiten het 'Black Mirror'-universum kijken. De kritieken waren zeer positief en Spall kreeg een nominatie voor een Internationale Emmy Award in de categorie Beste Acteur. Het verhaal is minimalistisch, strak en kil, wat dus een perfecte tegenhanger vormt voor het geval dat alle feestelijke zoetheid even teveel wordt.
Waar kan ik kijken?
Je kunt White Christmas bekijken aan het einde van het tweede seizoen van Black Mirror op Netflix.
