Recensie
NPO Start-serie 'The Assassin': sympathieke huurmoordenares blijkt niet opgewassen tegen fantasieloze ontknoping
De titelfiguur wekt sympathie op, de makers van de serie vooral teleurstelling.
Regie: Lisa Mulcahy, Daniel Nettheim | Cast: Keeley Hawes (Julie), Freddie Highmore (Edward), Shalom Brune-Franklin (Kayla), David Dencik (Jasper), Gerald Kyd (Luka), Devon Terrell (Ezra), Gina Gershon (Marie), Ibraim Cândido (Afonso), Elie Haddad (Jacques), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 44-51 minuten | Jaar: 2025
The Assassin heeft alles in huis om een memorabele serie te zijn. Het verhaal is meeslepend, er wordt uitstekend geacteerd en ook visueel is alles dik in orde. Maar helaas gaat de serie jammerlijk onderuit in de laatste aflevering, waarmee de makers zichzelf compleet voorbijlopen en een ontknoping serveren die enorm teleurstelt.
Julie heeft haar leven gewijd aan meesterlijke precisie en dodelijke efficiëntie. Ze is huurmoordenaar, maar straalt dat niet uit. The Assassin presenteert haar namelijk niet als kille moordmachine, maar als iemand met een moreel kompas, hoe krom dat soms ook lijkt. Dit is meteen de grootste kracht van de serie: deze koelbloedige moordenaar wekt bij de kijker vooral sympathie op.
Dat is voor een groot deel te danken aan het acteerwerk van Keeley Hawes, die de rol met zichtbaar gemak draagt. Haar ingetogen spel vol kleine nuances maakt het geloofwaardig dat Julie een sterke en zelfverzekerde vrouw die nooit opgeeft, maar ook een hart van goud blijkt te hebben. Ook de bijrollen zijn sterk gecast en overtuigend gespeeld, waardoor de serie een solide basis heeft.
Lange tijd houdt The Assassin de spanning er goed in. Iemand wil Julie duidelijk uit de weg ruimen, maar wie en waarom is een raadsel. Beetje bij beetje wordt het mysterie steeds verder ontrafeld, waarbij de kijker een aantal keer op het verkeerde been wordt gezet terwijl er heel wat doden vallen.
Daarbij loopt Julies relatie met haar zoon Edward als rode draad door het verhaal. Vragen over de afkomst van Edward, wie Julie dood wil hebben en hoe de verschillende personages zich tot elkaar verhouden hangen constant in de lucht en houden de kijker scherp. Ondertussen wordt subtiel de vraag opgeworpen hoe ver iemand kan gaan en toch een goed mens kan blijven. De beantwoording daarvan is nog wat subtieler.
Alles wijst erop dat wordt toegewerkt naar een onthulling die de kijker zal verbijsteren. Maar dan komt de ontknoping en gaat het mis. Na de interessante, zorgvuldige opbouw ontbreekt in het slot elke vorm van logica en diepgang. Er worden narratieve keuzes gemaakt die niet alleen totaal onbevredigend zijn, maar ook veel te eenvoudig. Alsof de makers geen tijd meer hadden om het scenario goed af te ronden.
Wellicht dachten ze origineel te zijn met een dubbele onthulling, maar daarmee slaan ze juist de grond onder het hele plot vandaan. Niet omdat het voorspelbaar is, want het is eerder het tegenovergestelde, maar omdat het narratief nergens toe leidt. Het is een wending zonder emotionele pay-off.
De makers durven namelijk niet door te pakken met de emotionele confrontatie waar alle voorgaande afleveringen naartoe lijken te werken, maar gooien het op een halfbakken ontknoping die niet in verhouding staat tot de sterke opbouw. Vijf afleveringen lang is The Assassin een goede serie, maar na de zesde blijft de kijker alsnog onbevredigd achter.
The Assassin heeft alles in huis om een memorabele serie te zijn. Het verhaal is meeslepend, er wordt uitstekend geacteerd en ook visueel is alles dik in orde. Maar helaas gaat de serie jammerlijk onderuit in de laatste aflevering, waarmee de makers zichzelf compleet voorbijlopen en een ontknoping serveren die enorm teleurstelt.
Julie heeft haar leven gewijd aan meesterlijke precisie en dodelijke efficiëntie. Ze is huurmoordenaar, maar straalt dat niet uit. The Assassin presenteert haar namelijk niet als kille moordmachine, maar als iemand met een moreel kompas, hoe krom dat soms ook lijkt. Dit is meteen de grootste kracht van de serie: deze koelbloedige moordenaar wekt bij de kijker vooral sympathie op.
Dat is voor een groot deel te danken aan het acteerwerk van Keeley Hawes, die de rol met zichtbaar gemak draagt. Haar ingetogen spel vol kleine nuances maakt het geloofwaardig dat Julie een sterke en zelfverzekerde vrouw die nooit opgeeft, maar ook een hart van goud blijkt te hebben. Ook de bijrollen zijn sterk gecast en overtuigend gespeeld, waardoor de serie een solide basis heeft.
Lange tijd houdt The Assassin de spanning er goed in. Iemand wil Julie duidelijk uit de weg ruimen, maar wie en waarom is een raadsel. Beetje bij beetje wordt het mysterie steeds verder ontrafeld, waarbij de kijker een aantal keer op het verkeerde been wordt gezet terwijl er heel wat doden vallen.
Daarbij loopt Julies relatie met haar zoon Edward als rode draad door het verhaal. Vragen over de afkomst van Edward, wie Julie dood wil hebben en hoe de verschillende personages zich tot elkaar verhouden hangen constant in de lucht en houden de kijker scherp. Ondertussen wordt subtiel de vraag opgeworpen hoe ver iemand kan gaan en toch een goed mens kan blijven. De beantwoording daarvan is nog wat subtieler.
Alles wijst erop dat wordt toegewerkt naar een onthulling die de kijker zal verbijsteren. Maar dan komt de ontknoping en gaat het mis. Na de interessante, zorgvuldige opbouw ontbreekt in het slot elke vorm van logica en diepgang. Er worden narratieve keuzes gemaakt die niet alleen totaal onbevredigend zijn, maar ook veel te eenvoudig. Alsof de makers geen tijd meer hadden om het scenario goed af te ronden.
Wellicht dachten ze origineel te zijn met een dubbele onthulling, maar daarmee slaan ze juist de grond onder het hele plot vandaan. Niet omdat het voorspelbaar is, want het is eerder het tegenovergestelde, maar omdat het narratief nergens toe leidt. Het is een wending zonder emotionele pay-off.
De makers durven namelijk niet door te pakken met de emotionele confrontatie waar alle voorgaande afleveringen naartoe lijken te werken, maar gooien het op een halfbakken ontknoping die niet in verhouding staat tot de sterke opbouw. Vijf afleveringen lang is The Assassin een goede serie, maar na de zesde blijft de kijker alsnog onbevredigd achter.
