
'Overcompensating': hilarisch coming-outverhaal dat mannen én vrouwen een spiegel voorhoudt
Komt all-American student Benny uit de kast of overcompenseert hij met heteronormatief gedrag?
American Pie 2 lijkt even terug van weggeweest bij de openingsbeelden van Overcompensating: knappe eerstejaarsstudenten verkennen de universiteitscampus, waarbij de seksuele toespelingen, privileges en toxische masculiniteit hen om de oren vliegen. Maar niets is wat het lijkt in deze semi-autobiografische serie van en met Benito Skinner. In deze omgeving bleef de homoseksuele acteur en scenarist liever veilig in de kast en verhulde hij zijn geaardheid met uiterst heteroseksuele woorden en daden. Dat blijkt garant te staan voor hilarische scènes.
Na een katholieke jeugd in Idaho belandde Skinner aan de universiteit van Georgetown. Die plek vol seks, drugs en heteronormativiteit fungeert als decor voor de worstelingen van zijn personage om uit de kast te komen. Benny is gezegend met de looks van de stereotiepe populairste jongen op een Amerikaanse school – knap, gespierd, kort donker haar – wat leidt tot veel veronderstellingen van vrouwelijke én mannelijke medestudenten. De krampachtige pogingen om zijn imago in stand te houden zijn vaak ongemakkelijk, grappig en meeslepend. Wanneer valt Benny door de mand?
Overcompensating gaat over toxische masculiniteit, maar doet dat zonder met het vingertje te wijzen. Want ook de heteromannen gaan gebukt onder de 'ad fundums' en de druk om meteen de eerste avond een meisje te scoren. Bovendien is er veel lichtvoetige humor. Skinner neemt zichzelf niet al te serieus en laat zien hoe hij tijdens zijn periode in de kast zwaar overcompenseerde: "I'm definitely gonna fuck some vagina tonight!"
De humor is vaak herkenbaar en zit – toegegeven – soms op het randje van een gimmick. Daarmee toont Skinner zijn professionele achtergrond. De acteur is namelijk bekend van imitaties op sociale media door zijn alter ego Benny Drama. Maar dankzij die ervaring weet hij ook hoe hij in drie seconden een heel achtergrondverhaal kan vertellen. Zo toont een ultrakorte flashback een eerste glimp van Benny's geaardheid wanneer hij als kind de Disney-film Tarzan terugspoelt om de gespierde titelfiguur aan een liaan te zien bengelen.
Maar het verhaal van Overcompensating gaat niet alleen over uit de kast komen, maar ook over de leeftijdsfase waarin je als chronische 'pleaser' voor een tweesprong staat. Probeer je te voldoen aan de verwachtingen van je omgeving of zoek je je eigen weg? Denk aan de druk in de betere middenklasse om een prestigieuze studierichting zoals economie te kiezen, in plaats van film of literatuur. Ook de absurditeit van de studentenclubcultuur komt meesterlijk aan bod. In de fictieve universiteitskring Flesh & Gold drinken de studenten goudvissen, snuiven ze lijntjes coke met succesvolle zakenmannen en voeren ze gekke rituelen uit.
De grootste kwaliteit van Overcompensating is het vermogen non-stop te entertainen én diverse spiegels voor te houden. Tot tranen toe ontroeren zit er waarschijnlijk niet in, maar de serie zal zeker gevoelens losmaken bij wie nog worstelt met zijn eigen coming-out. Bovendien wordt de spanning goed vastgehouden door de geaardheid van enkele hoofdpersonages nog wat in het midden te laten. Ook Benny zelf blijft dwalen en op bepaalde vlakken nog wat in de kast rondhangen. Dat zet meteen een deur open naar een veelbelovend tweede seizoen.