Recensie
Recensie Disney+-serie 'Obi-Wan Kenobi'
De nieuwe Star Wars-serie pakt uit als Episode III½: The Rise of Vader.
Regie: Deborah Chow | Cast: Ewan McGregor (Obi-Wan Kenobi), Moses Ingram (Third Sister), Vivien Lyra Blair (Leia Organa), Hayden Christensen (Darth Vader/Anakin Sywalker), Rupert Friend (Grand Inquisitor), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 36-53 minuten| Jaar: 2022
Ewan McGregor heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij graag nog eens Obi-Wan Kenobi's Jedi-mantel wilde aantrekken en diens lichtzwaard weer ter hand wilde nemen. Eerst was er sprake van een losstaande film, maar uiteindelijk kozen de producenten van de Star Wars-reeks voor een zesdelige miniserie. McGregor heeft het zichtbaar naar zijn zin, maar wordt eigenlijk gereduceerd tot aangever. Het verhaal draait namelijk vooral om de tienjarige prinses Leia en de opkomst van Darth Vader. Neemt niet weg dat het voor de fans nog steeds een feest der herkenning zal zijn.
Obi-Wan Kenobi speelt zich af tussen episode III en IV vormt daarmee een solide brug tussen de originele en de prequeltrilogie. Je zou zelfs voorzichtig mogen concluderen dat deze serie ervoor zorgt dat de gehate tweede trilogie een stukje beter te pruimen wordt, omdat het beste deel daarvan, Revenge of the Sith, wordt verbonden met de opener van de eerste trilogie, A New Hope.
Het is enkele jaren na het gevecht op de vulkaanplaneet Mustafar, waarbij de definitief naar de dark side doorgeslagen Anakin Skywalker gehavend uit de strijd kwam. Met allerlei kunstgrepen zien we hoe hij zich herpakt en in het iconische Darth Vader-pak laat hijsen, dat hem van een kunstmatige stem voorziet waardoor hij klinkt als James Earl Jones (die inmiddels de negentig is gepasseerd). Het zal bij fans leiden tot een juichstemming, omdat dit nog meer puzzelstukjes op hun plek legt. Vooral een gevechtsscène in de laatste aflevering zal velen kunnen plezieren omdat hierin nostalgie en nieuwe invalshoeken samenkomen.
Waar The Mandalorian zijn voornaamste charmeoffensief had in de vorm van Grogu (ook wel bekend als baby Yoda), mochten de makers van deze serie aan de slag met een tienjarige prinses Leia. In tegenstelling tot de kijker heeft zij geen idee wie haar echte ouders zijn en evenmin dat ze een tweelingbroer heeft die in anonimiteit opgroeit op Tatooine. Leia wordt gespeeld door de jonge actrice Vivien Lyra Blair, die in elke aflevering de show steelt. Ze is slim, gevat, maar niet pedant of irritant betweterig.
Het is een prettig dat er voor continuïteit met de films is gezorgd door alle nog beschikbare acteurs hun personage opnieuw te laten vertolken, ook al zijn sommigen zichtbaar ouder geworden en komen anderen in slechts één scène opdraven. De momenten waarop we Hayden Christensen als Anakin Skywalker zien zijn schaars en komen terug in obligate flashbacks. Het is daarnaast een godszegen dat Christensen weinig tekst heeft, want een bijster goede acteur is het nog steeds niet.
In tegenstelling tot eerdere Star Wars-series werden alle zes afleveringen van Obi-Wan Kenobi door dezelfde regisseur opgenomen. Deborah Chow regisseerde eerder al twee afleveringen van The Mandalorian en laat ditmaal met haar werk een consistente regie zien in een serie die qua looks toch het meest doet denken aan de prequeltrilogie.
Net als The Mandalorian en The Book of Boba Fett gaat ook Obi-Wan Kenobi gebukt onder een matig plot. Waar voornoemde series bestonden uit redelijk opzichzelfstaande afleveringen en een geringe rode draad, is er nu wat meer samenhang. Toch kan je je niet aan de indruk onttrekken dat alles naar een confrontatie tussen Kenobi en Vader wordt toegeschreven en de rest bijzaak is.
Deze gedachte zorgt voor een gehaast gevoel. Plotjes zoals een ontvoerde Leia en het in veiligheid moeten stellen van tweelingbroer Luke voelen hierdoor gehaast aan. Veruit het interessantste personage blijkt nieuwkomer Third Sister. Als onderdeel van de inquisitie die Jedi moet opsporen lijkt ze aanvankelijk meedogenloos en uiterst wreed, maar naarmate de serie vordert krijgt het personage, ingegeven door trauma's, meer karakter.
Obi-Wan Kenobi vormt een fijn afgerond verhaal, maar mist een echte ziel zoals die in The Mandalorian te vinden was. De serie is vooral een poging om de fans te plezieren en speelt daarom op safe door niet te veel nieuwigheden uit te halen. Wie even de draad kwijt was kan overigens opgelucht ademhalen: de serie wordt voorafgegaan door een uitgebreide samenvatting van episodes I tot en met III.
Obi-Wan Kenobi is te zien bij Disney+].
Ewan McGregor heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij graag nog eens Obi-Wan Kenobi's Jedi-mantel wilde aantrekken en diens lichtzwaard weer ter hand wilde nemen. Eerst was er sprake van een losstaande film, maar uiteindelijk kozen de producenten van de Star Wars-reeks voor een zesdelige miniserie. McGregor heeft het zichtbaar naar zijn zin, maar wordt eigenlijk gereduceerd tot aangever. Het verhaal draait namelijk vooral om de tienjarige prinses Leia en de opkomst van Darth Vader. Neemt niet weg dat het voor de fans nog steeds een feest der herkenning zal zijn.
Obi-Wan Kenobi speelt zich af tussen episode III en IV vormt daarmee een solide brug tussen de originele en de prequeltrilogie. Je zou zelfs voorzichtig mogen concluderen dat deze serie ervoor zorgt dat de gehate tweede trilogie een stukje beter te pruimen wordt, omdat het beste deel daarvan, Revenge of the Sith, wordt verbonden met de opener van de eerste trilogie, A New Hope.
Het is enkele jaren na het gevecht op de vulkaanplaneet Mustafar, waarbij de definitief naar de dark side doorgeslagen Anakin Skywalker gehavend uit de strijd kwam. Met allerlei kunstgrepen zien we hoe hij zich herpakt en in het iconische Darth Vader-pak laat hijsen, dat hem van een kunstmatige stem voorziet waardoor hij klinkt als James Earl Jones (die inmiddels de negentig is gepasseerd). Het zal bij fans leiden tot een juichstemming, omdat dit nog meer puzzelstukjes op hun plek legt. Vooral een gevechtsscène in de laatste aflevering zal velen kunnen plezieren omdat hierin nostalgie en nieuwe invalshoeken samenkomen.
Waar The Mandalorian zijn voornaamste charmeoffensief had in de vorm van Grogu (ook wel bekend als baby Yoda), mochten de makers van deze serie aan de slag met een tienjarige prinses Leia. In tegenstelling tot de kijker heeft zij geen idee wie haar echte ouders zijn en evenmin dat ze een tweelingbroer heeft die in anonimiteit opgroeit op Tatooine. Leia wordt gespeeld door de jonge actrice Vivien Lyra Blair, die in elke aflevering de show steelt. Ze is slim, gevat, maar niet pedant of irritant betweterig.
Het is een prettig dat er voor continuïteit met de films is gezorgd door alle nog beschikbare acteurs hun personage opnieuw te laten vertolken, ook al zijn sommigen zichtbaar ouder geworden en komen anderen in slechts één scène opdraven. De momenten waarop we Hayden Christensen als Anakin Skywalker zien zijn schaars en komen terug in obligate flashbacks. Het is daarnaast een godszegen dat Christensen weinig tekst heeft, want een bijster goede acteur is het nog steeds niet.
In tegenstelling tot eerdere Star Wars-series werden alle zes afleveringen van Obi-Wan Kenobi door dezelfde regisseur opgenomen. Deborah Chow regisseerde eerder al twee afleveringen van The Mandalorian en laat ditmaal met haar werk een consistente regie zien in een serie die qua looks toch het meest doet denken aan de prequeltrilogie.
Net als The Mandalorian en The Book of Boba Fett gaat ook Obi-Wan Kenobi gebukt onder een matig plot. Waar voornoemde series bestonden uit redelijk opzichzelfstaande afleveringen en een geringe rode draad, is er nu wat meer samenhang. Toch kan je je niet aan de indruk onttrekken dat alles naar een confrontatie tussen Kenobi en Vader wordt toegeschreven en de rest bijzaak is.
Deze gedachte zorgt voor een gehaast gevoel. Plotjes zoals een ontvoerde Leia en het in veiligheid moeten stellen van tweelingbroer Luke voelen hierdoor gehaast aan. Veruit het interessantste personage blijkt nieuwkomer Third Sister. Als onderdeel van de inquisitie die Jedi moet opsporen lijkt ze aanvankelijk meedogenloos en uiterst wreed, maar naarmate de serie vordert krijgt het personage, ingegeven door trauma's, meer karakter.
Obi-Wan Kenobi vormt een fijn afgerond verhaal, maar mist een echte ziel zoals die in The Mandalorian te vinden was. De serie is vooral een poging om de fans te plezieren en speelt daarom op safe door niet te veel nieuwigheden uit te halen. Wie even de draad kwijt was kan overigens opgelucht ademhalen: de serie wordt voorafgegaan door een uitgebreide samenvatting van episodes I tot en met III.
Obi-Wan Kenobi is te zien bij Disney+].
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
