Recensie
Recensie Netflix-serie 'Fanático'
Deze Spaanse serie toont de meedogenloze aandachtscultuur van nu en hoe we er steeds met open ogen intuinen.
Regie: Roger Gual | Cast: Lorenzo Ferro (Lázaro, Quimera), Fernando Valdivielso (Héctor), Dollar Selmouni (Pompa), Eva Almeida (Clara), Carlota Urdiales (Mia), e.a. | Aantal afleveringen: 5 | Speelduur: 14-21 minuten | Jaar: 2022
De immens populaire rapper Quimera sterft in het harnas. Tijdens een concert wordt een brute cocktail van drugs hem noodlottig en voor het oog van honderden fans fluit het vogeltje zijn laatste lied. Wanneer Lázaro zichzelf vervolgens als de nieuwe Quimera presenteert, wordt hij luid juichend door het publiek omarmd. Goedgelovig klapvee, een viraal filmpje op sociale media en de volgende ster is geboren.
Lorenzo Ferro speelt de rol van zowel Lázaro als Quimera met twee vingers in de neus. Als gevierd rapper in eigen land hoeft de jonge Argentijn voor Fanático niet ver buiten zijn comfortzone te treden. Onder de podiumnaam Kiddo Toto geniet Ferro faam in de Zuid-Amerikaanse muziekscene, en deze ervaring is duidelijk zichtbaar in het gemak van acteren. Tot slot dient zijn treffende beeltenis met de doorgesnoven achterneef van Green Days Billie Joe Armstrong een overtuigende vertolking van een eigenzinnige beroemdheid. Verre van standaard knap, maar verdomd charismatisch.
De serie doet een interessant vraagstuk herrijzen. Want hoe vervang je een superster die de act in zijn uppie draagt? Geschiedenis leert dat talloze bands hun frontman verruilden voor een ander exemplaar en dat deze ensembles zonder een centje pijn doorgingen. In Fanático gebeurt er niets anders dan wanneer Quimera het loodje legt en Lázaro het stokje overneemt, al valt het natuurlijk wel meer op als er een boom omgaat in plaats van een struikje. Vreemd genoeg storen de fans zich allerminst aan de openlijke wisseltruc en lopen ze net zo hard weg met Quimera's dubbelganger.
Wat opvalt aan Fanático is de duur van de afleveringen. Inclusief aftiteling schommelen ze allemaal tussen de vijftien en twintig minuten, maar hadden ze aan elkaar geplakt ook prima als een volwaardige film volstaan. Het zorgt voor een vrij onrustige zit, want nog voordat je de eerste hand popcorn achter de kiezen hebt, rolt de aftiteling al over het beeld en kondigt Netflix automatisch de volgende ronde aan. Op zijn best origineel te noemen, in het meest voor de hand liggende geval ronduit merkwaardig. Een eenduidige reden waarom is besloten de serie in vijf plakjes te snijden blijft achterwege.
Fanático is een rake schets van onze sluimerende honger naar aandacht. Het enge gegeven dat we alles eten wat ons wordt gevoerd. Ook legt de serie de vinger op de zere plek als we kijken naar hoe oppervlakkig we tegenwoordig met elkaar omspringen, en er van privacy amper meer sprake is. Met een noodgang raas je door de vijf afleveringen heen. Net zo snel als je, zelfs als megaster, blijkbaar kan worden vergeten.
Fanático is te zien bij Netflix.
De immens populaire rapper Quimera sterft in het harnas. Tijdens een concert wordt een brute cocktail van drugs hem noodlottig en voor het oog van honderden fans fluit het vogeltje zijn laatste lied. Wanneer Lázaro zichzelf vervolgens als de nieuwe Quimera presenteert, wordt hij luid juichend door het publiek omarmd. Goedgelovig klapvee, een viraal filmpje op sociale media en de volgende ster is geboren.
Lorenzo Ferro speelt de rol van zowel Lázaro als Quimera met twee vingers in de neus. Als gevierd rapper in eigen land hoeft de jonge Argentijn voor Fanático niet ver buiten zijn comfortzone te treden. Onder de podiumnaam Kiddo Toto geniet Ferro faam in de Zuid-Amerikaanse muziekscene, en deze ervaring is duidelijk zichtbaar in het gemak van acteren. Tot slot dient zijn treffende beeltenis met de doorgesnoven achterneef van Green Days Billie Joe Armstrong een overtuigende vertolking van een eigenzinnige beroemdheid. Verre van standaard knap, maar verdomd charismatisch.
De serie doet een interessant vraagstuk herrijzen. Want hoe vervang je een superster die de act in zijn uppie draagt? Geschiedenis leert dat talloze bands hun frontman verruilden voor een ander exemplaar en dat deze ensembles zonder een centje pijn doorgingen. In Fanático gebeurt er niets anders dan wanneer Quimera het loodje legt en Lázaro het stokje overneemt, al valt het natuurlijk wel meer op als er een boom omgaat in plaats van een struikje. Vreemd genoeg storen de fans zich allerminst aan de openlijke wisseltruc en lopen ze net zo hard weg met Quimera's dubbelganger.
Wat opvalt aan Fanático is de duur van de afleveringen. Inclusief aftiteling schommelen ze allemaal tussen de vijftien en twintig minuten, maar hadden ze aan elkaar geplakt ook prima als een volwaardige film volstaan. Het zorgt voor een vrij onrustige zit, want nog voordat je de eerste hand popcorn achter de kiezen hebt, rolt de aftiteling al over het beeld en kondigt Netflix automatisch de volgende ronde aan. Op zijn best origineel te noemen, in het meest voor de hand liggende geval ronduit merkwaardig. Een eenduidige reden waarom is besloten de serie in vijf plakjes te snijden blijft achterwege.
Fanático is een rake schets van onze sluimerende honger naar aandacht. Het enge gegeven dat we alles eten wat ons wordt gevoerd. Ook legt de serie de vinger op de zere plek als we kijken naar hoe oppervlakkig we tegenwoordig met elkaar omspringen, en er van privacy amper meer sprake is. Met een noodgang raas je door de vijf afleveringen heen. Net zo snel als je, zelfs als megaster, blijkbaar kan worden vergeten.
Fanático is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
