Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Carnival Row' seizoen 2
Het laatste seizoen moet het vooral hebben van geniepige machtsspelletjes in een prachtig vormgegeven wereld.
Regie: Andy Goddard, Julian Holmes, Thor Freudenthal, e.a. | Cast: Orlando Bloom (Rycroft Philostrate), Cara Delevingne (Vignette Stonemoss), Simon McBurney (Runyan Millworthy), Tamzin Merchant (Imogen Spurnrose), David Gyasi (Agreus Astrayon), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 46-59 minuten | Jaar: 2023
Na vier jaar wachten is het tweede seizoen van Carnival Row er dan. Hoewel de hype rondom deze serie inmidels misschien wat verdwenen zal zijn, valt er vooral visueel erg veel te genieten dit seizoen. De gecreëerde wereld hebben is sprookjesachtig en zit tegelijkertijd vol Victoriaanse steampunkelementen. Veel problemen van het vorige seizoen lijken te zijn verholpen, maar toch zal Carnival Row nooit helemaal zijn potentieel waarmaken.
Rycroft heeft helemaal toegegeven dat hij behoort tot de mythische wezens, de Fae, en leeft nu geïsoleerd met alle andere personen van The Burgue die niet mens zijn op Carnival Row. Door repressie en verschillende sociale spanningen is deze buurt een afgesloten getto geworden. Spanningen tussen de Fae en mensen lopen hier steeds hoger op.
Waar het eerste seizoen nog de focus had op het detectivewerk van Rycroft, worden in de nieuwe afleveringen met name machtsspelletjes gespeeld. Zeker in de eerste helft werkt dit als een sterke allegorie, waarbij opportunistische politici zonder aarzelen meedeinen op populistische golven om de eigen positie te versterken. Hoe de staat zich hier steeds verder in fascisme onderdompelt is zeer sterk uitgewerkt.
De dynamiek tussen de nieuwe kanselier, Jonah Breakspear, die zijn macht probeert te vergroten en de onmacht van iedereen die opgesloten zit in Carnival Row vanwege hun afkomst is uiterst spannend. De adviseur van Jonah, Runyan, probeert ondertussen stiekem de situatie voor iedereen die het slachtoffer is van deze machtsstrijd te verbeteren. Bij vlagen blijkt de serie in staat tot een uiterst vindingrijk en subtiel politiek drama.
Het politieke gekonkel mag dan het sterke punt van het nieuwe seizoen zijn, veel van de andere verhaallijnen zijn juist uiterst rommelig. Veel te vaak lijken de makers er voor te kiezen om situaties niet te laten uitspelen, maar met grote plotwendingen alles om te gooien. Soms bevordert dit wel degelijk de spanning, maar veel vaker zorgt het ervoor dat personages niet de mogelijkheid krijgen om te groeien.
Vooral Vignette maakt dit seizoen nauwelijks groei door. Steeds lijkt ze weer nieuwe dingen te geloven of zich bij nieuwe groepen aan te sluiten, omdat de makers haar in elke mogelijke actiescène willen stoppen. Het resultaat is echter dat er weinig meer overblijft van het sterke personage uit het eerste seizoen. Er lijkt een grote nadruk op spektakel te zijn, met veel explosies en geweld, waardoor de verhaallijnen over liefde en vertrouwen uit het eerste seizoen eigenlijk helemaal verdwijnen. Daardoor dreigen de personages steeds meer lege hulzen te worden.
Toch lijken de makers van Carnival Row het licht gevonden te hebben, letterlijk dan. Waar het eerste seizoen op visueel gebied vaak veel te slecht verlicht was, ervoor zorgend dat de omgeving vaak niet goed te zien was, valt er in het tweede seizoen volop te genieten van de prachtige sets. Regelmatig beweegt de camera in uitgebreide longtakes door de straten van The Burgue. Deze shots zijn niet alleen erg knap, maar geven ook leven aan deze fantasiewereld.
Helaas worden deze prachtige beelden soms weer afgewisseld met shots die net iets te overduidelijk voor een greenscreen zijn gefilmd. Gezien de hoeveelheid geld die tegen deze serie aan is gesmeten is het verbluffend hoe slecht sommige visuele effecten in het eindresultaat zijn uitgewerkt. Voor een serie die toch veel moet leunen op deze technische middelen zijn er te vaak zichtbaar mislukte of niet goed uitgewerkte shots.
Amazon heeft besloten om de stekker uit Carnival Row te trekken, dus een derde seizoen zal er niet meer komen. In de serie is er een interessante wereld gecreëerd waarin zonder belerende toon het gevaar van populisme en racisme wordt getoond. Toch heeft de serie vanaf het begin te veel ideeën tegelijk uit willen werken, wat het geheel nooit helemaal ten goede is gekomen. In de laatste afleveringen, als alle losse eindjes op bizarre manieren aan elkaar geknoopt worden, blijft vooral het idee hangen dat deze serie zo veel meer had kunnen zijn.
Carnival Row is te zien bij Prime Video.
Na vier jaar wachten is het tweede seizoen van Carnival Row er dan. Hoewel de hype rondom deze serie inmidels misschien wat verdwenen zal zijn, valt er vooral visueel erg veel te genieten dit seizoen. De gecreëerde wereld hebben is sprookjesachtig en zit tegelijkertijd vol Victoriaanse steampunkelementen. Veel problemen van het vorige seizoen lijken te zijn verholpen, maar toch zal Carnival Row nooit helemaal zijn potentieel waarmaken.
Rycroft heeft helemaal toegegeven dat hij behoort tot de mythische wezens, de Fae, en leeft nu geïsoleerd met alle andere personen van The Burgue die niet mens zijn op Carnival Row. Door repressie en verschillende sociale spanningen is deze buurt een afgesloten getto geworden. Spanningen tussen de Fae en mensen lopen hier steeds hoger op.
Waar het eerste seizoen nog de focus had op het detectivewerk van Rycroft, worden in de nieuwe afleveringen met name machtsspelletjes gespeeld. Zeker in de eerste helft werkt dit als een sterke allegorie, waarbij opportunistische politici zonder aarzelen meedeinen op populistische golven om de eigen positie te versterken. Hoe de staat zich hier steeds verder in fascisme onderdompelt is zeer sterk uitgewerkt.
De dynamiek tussen de nieuwe kanselier, Jonah Breakspear, die zijn macht probeert te vergroten en de onmacht van iedereen die opgesloten zit in Carnival Row vanwege hun afkomst is uiterst spannend. De adviseur van Jonah, Runyan, probeert ondertussen stiekem de situatie voor iedereen die het slachtoffer is van deze machtsstrijd te verbeteren. Bij vlagen blijkt de serie in staat tot een uiterst vindingrijk en subtiel politiek drama.
Het politieke gekonkel mag dan het sterke punt van het nieuwe seizoen zijn, veel van de andere verhaallijnen zijn juist uiterst rommelig. Veel te vaak lijken de makers er voor te kiezen om situaties niet te laten uitspelen, maar met grote plotwendingen alles om te gooien. Soms bevordert dit wel degelijk de spanning, maar veel vaker zorgt het ervoor dat personages niet de mogelijkheid krijgen om te groeien.
Vooral Vignette maakt dit seizoen nauwelijks groei door. Steeds lijkt ze weer nieuwe dingen te geloven of zich bij nieuwe groepen aan te sluiten, omdat de makers haar in elke mogelijke actiescène willen stoppen. Het resultaat is echter dat er weinig meer overblijft van het sterke personage uit het eerste seizoen. Er lijkt een grote nadruk op spektakel te zijn, met veel explosies en geweld, waardoor de verhaallijnen over liefde en vertrouwen uit het eerste seizoen eigenlijk helemaal verdwijnen. Daardoor dreigen de personages steeds meer lege hulzen te worden.
Toch lijken de makers van Carnival Row het licht gevonden te hebben, letterlijk dan. Waar het eerste seizoen op visueel gebied vaak veel te slecht verlicht was, ervoor zorgend dat de omgeving vaak niet goed te zien was, valt er in het tweede seizoen volop te genieten van de prachtige sets. Regelmatig beweegt de camera in uitgebreide longtakes door de straten van The Burgue. Deze shots zijn niet alleen erg knap, maar geven ook leven aan deze fantasiewereld.
Helaas worden deze prachtige beelden soms weer afgewisseld met shots die net iets te overduidelijk voor een greenscreen zijn gefilmd. Gezien de hoeveelheid geld die tegen deze serie aan is gesmeten is het verbluffend hoe slecht sommige visuele effecten in het eindresultaat zijn uitgewerkt. Voor een serie die toch veel moet leunen op deze technische middelen zijn er te vaak zichtbaar mislukte of niet goed uitgewerkte shots.
Amazon heeft besloten om de stekker uit Carnival Row te trekken, dus een derde seizoen zal er niet meer komen. In de serie is er een interessante wereld gecreëerd waarin zonder belerende toon het gevaar van populisme en racisme wordt getoond. Toch heeft de serie vanaf het begin te veel ideeën tegelijk uit willen werken, wat het geheel nooit helemaal ten goede is gekomen. In de laatste afleveringen, als alle losse eindjes op bizarre manieren aan elkaar geknoopt worden, blijft vooral het idee hangen dat deze serie zo veel meer had kunnen zijn.
Carnival Row is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
