Recensie
Recensie Disney+-serie 'Aktris'
Bizarre Turkse thriller met iets te hoge mate van voorspelbaarheid.
Regie: Soner Caner | Cast: Pinar Deniz (Yasemin), Ahmat Rifat Sungar (Taner), Uraz Kaygilaroglu (Fatih), Tolga Tekin (Ahmet), Ipek Çiçek (Ekin), Sebnem Hassanisoughi (Günes), Serhat Mustafa Kiliç (Mazhar), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 39-44 minuten | Jaar: 2023
In Aktris is niets wat het lijkt, door het dubbelleven dat het hoofdpersonage leidt. Toch wordt die onzekerheid niet bepaald consequent uitgewerkt, want de makers laten al heel snel zien met wie je te maken hebt. Het eerste slachtoffer valt vrijwel direct, waarmee meteen duidelijk is dat Yasemin niet zo onschuldig is als haar uiterlijk doet vermoeden.
Pinar Deniz speelt de rol van Yasemin, die op koelbloedige wijze mannen om het leven brengt. De keuze voor Deniz is niet voor niets geweest, want van deze knappe jongedame zou niemand een dubbelleven als seriemoordenaar verwachten. Yasemin is een bekende Turkse actrice, die haar roem gebruikt om zich achter te verschuilen. Het perfecte dubbelleven dus.
De serie laat duidelijk zien dat je geacht wordt tegen een bekende actrice op te kijken. Zodra Yasemin in haar rol als actrice zit, wordt ze omringd door bodyguards, rode lopers, galajurken, paparazzi en alle glitter en glamour die bij de showbizz komt kijken. Yasemin kan vanwege haar bekendheid niet normaal over straat.
Aanvankelijk lijkt het plot een nogal hoog Robin Hood-gehalte te hebben, maar naarmate de tijd verstrijkt lijken de gebeurtenissen steeds willekeuriger. Hiermee verandert ook de kijk op de personages die in eerste instantie een heldenrol toebedeeld krijgen maar later als serieuze criminelen worden neergezet. Waren ze dat al die tijd al of werd je als kijker eerder mooi om de tuin geleid?
Aktris toont een stroom aan gebeurtenissen alsof ze vanzelfsprekend zijn. Dit is Yasemins leven en zo is het altijd al geweest. Maar wat eraan voorafging, het hoe en waarom, komt niet echt aan de orde. Jammer, want dat is precies wat een dergelijk verhaal enorm interessant had kunnen maken en van diepgang had kunnen voorzien. Heeft ze iets meegemaakt? Hebben we te maken met een psychopaat? We zullen het nooit weten. Er worden weliswaar wat flarden informatie gegeven, maar omdat daar niet echt op in wordt gegaan blijft het verleden van Yasemin een raadsel.
De gebeurtenissen in Aktris volgen elkaar in hoog tempo op en daarbij wordt, behalve de reden waarom, niets aan de verbeelding overgelaten. Je weet als kijker precies wat er gaat gebeuren en hoe. Deze hoge mate van voorspelbaarheid draagt bij aan een verhaal waarvan niets meer te raden overblijft. Het is niet de vraag wát er gaat gebeuren, maar alleen hoe lang dit nog door kan gaan. Na enkele afleveringen weet je dan ook precies wat je kunt verwachten.
Deze voorspelbaarheid komt ogenschijnlijk ten einde wanneer Yasemin de controle over haar leven lijkt te verliezen, maar vervolgens loopt het verhaal verder alsof er niets aan de hand is. Ook word je soms op het verkeerde been gezet doordat de fantasie van Yasemin het even overneemt, terwijl je daar als kijker niets van merkt. Dit blijkt pas achteraf, wanneer een gebeurtenis opnieuw wordt getoond, maar dan zoals deze echt heeft plaatsgevonden.
De conventioneel uitgevoerde scènes worden zo nu en dan afgewisseld met geanimeerde stukken. Een herinnering van Yasemin wordt bijvoorbeeld als animatie getoond, evenals het slot. De geanimeerde delen zorgen voor wat afwisseling, maar enige structuur is er niet in te herkennen. Ze lijken namelijk totaal willekeurig te zijn uitgezocht en komen niet in alle afleveringen voor.
Aan het einde van de serie is er dan eindelijk nog iets wat aan de verbeelding wordt overgelaten. Hoe het precies met Yasemin afloopt wordt namelijk niet getoond of verteld, dus hier is wat ruimte voor eigen invulling en interpretatie. Die ambiguïteit zorgt er echter wel voor dat een echte afsluiting ontbreekt.
Aktris is te zien bij Disney+.
In Aktris is niets wat het lijkt, door het dubbelleven dat het hoofdpersonage leidt. Toch wordt die onzekerheid niet bepaald consequent uitgewerkt, want de makers laten al heel snel zien met wie je te maken hebt. Het eerste slachtoffer valt vrijwel direct, waarmee meteen duidelijk is dat Yasemin niet zo onschuldig is als haar uiterlijk doet vermoeden.
Pinar Deniz speelt de rol van Yasemin, die op koelbloedige wijze mannen om het leven brengt. De keuze voor Deniz is niet voor niets geweest, want van deze knappe jongedame zou niemand een dubbelleven als seriemoordenaar verwachten. Yasemin is een bekende Turkse actrice, die haar roem gebruikt om zich achter te verschuilen. Het perfecte dubbelleven dus.
De serie laat duidelijk zien dat je geacht wordt tegen een bekende actrice op te kijken. Zodra Yasemin in haar rol als actrice zit, wordt ze omringd door bodyguards, rode lopers, galajurken, paparazzi en alle glitter en glamour die bij de showbizz komt kijken. Yasemin kan vanwege haar bekendheid niet normaal over straat.
Aanvankelijk lijkt het plot een nogal hoog Robin Hood-gehalte te hebben, maar naarmate de tijd verstrijkt lijken de gebeurtenissen steeds willekeuriger. Hiermee verandert ook de kijk op de personages die in eerste instantie een heldenrol toebedeeld krijgen maar later als serieuze criminelen worden neergezet. Waren ze dat al die tijd al of werd je als kijker eerder mooi om de tuin geleid?
Aktris toont een stroom aan gebeurtenissen alsof ze vanzelfsprekend zijn. Dit is Yasemins leven en zo is het altijd al geweest. Maar wat eraan voorafging, het hoe en waarom, komt niet echt aan de orde. Jammer, want dat is precies wat een dergelijk verhaal enorm interessant had kunnen maken en van diepgang had kunnen voorzien. Heeft ze iets meegemaakt? Hebben we te maken met een psychopaat? We zullen het nooit weten. Er worden weliswaar wat flarden informatie gegeven, maar omdat daar niet echt op in wordt gegaan blijft het verleden van Yasemin een raadsel.
De gebeurtenissen in Aktris volgen elkaar in hoog tempo op en daarbij wordt, behalve de reden waarom, niets aan de verbeelding overgelaten. Je weet als kijker precies wat er gaat gebeuren en hoe. Deze hoge mate van voorspelbaarheid draagt bij aan een verhaal waarvan niets meer te raden overblijft. Het is niet de vraag wát er gaat gebeuren, maar alleen hoe lang dit nog door kan gaan. Na enkele afleveringen weet je dan ook precies wat je kunt verwachten.
Deze voorspelbaarheid komt ogenschijnlijk ten einde wanneer Yasemin de controle over haar leven lijkt te verliezen, maar vervolgens loopt het verhaal verder alsof er niets aan de hand is. Ook word je soms op het verkeerde been gezet doordat de fantasie van Yasemin het even overneemt, terwijl je daar als kijker niets van merkt. Dit blijkt pas achteraf, wanneer een gebeurtenis opnieuw wordt getoond, maar dan zoals deze echt heeft plaatsgevonden.
De conventioneel uitgevoerde scènes worden zo nu en dan afgewisseld met geanimeerde stukken. Een herinnering van Yasemin wordt bijvoorbeeld als animatie getoond, evenals het slot. De geanimeerde delen zorgen voor wat afwisseling, maar enige structuur is er niet in te herkennen. Ze lijken namelijk totaal willekeurig te zijn uitgezocht en komen niet in alle afleveringen voor.
Aan het einde van de serie is er dan eindelijk nog iets wat aan de verbeelding wordt overgelaten. Hoe het precies met Yasemin afloopt wordt namelijk niet getoond of verteld, dus hier is wat ruimte voor eigen invulling en interpretatie. Die ambiguïteit zorgt er echter wel voor dat een echte afsluiting ontbreekt.
Aktris is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
