Recensie
Recensie Disney+-serie 'Great Expectations'
Een duistere en stoffige verfilming van Charles Dickens' welbekende klassieker.
Regie: Brady Hood, Samira Radsi | Cast: Fionn Whitehead (Pip), Shalom Brune-Franklin (Estella), Olivia Colman (Miss Havisham), Owen McDonnell (Joe), Rudi Dharmalingam (Wemmick), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 57-59 minuten | Jaar: 2023
De BBC waagt zich weer eens aan een verfilming van Great Expectations, een van Charles Dickens' bekendste verhalen. Hierin komt de jonge ambitieuze Pip terecht bij de rouwende Miss Havisham. Hij moet de wees die bij haar woont, Estella, gezelschap houden. Miss Havisham gebruikt de twee echter om haar deceptie over de liefde uit te spelen en laat de twee verliefd worden, puur en alleen om ze daarna weer uit elkaar te drijven. Ondertussen probeert Pip een echte heer te worden, maar komt hij er ook achter dat dat niet zo mooi is als het lijkt.
Deze verfilming van het gelijknamige boek is duister, zowel letterlijk als figuurlijk. De personages zijn grotendeels gehuld in schaduwen, soms zelfs zozeer dat het lastig is te zien wat er gebeurt. Frustrerend, zeker op momenten dat personages elkaar te lijf gaan of in andere gevaarlijke situaties belanden. Daarnaast zijn de personages allemaal zeer getroebleerd en is het verhaal gedrenkt in depressie en teleurstelling. Dat is niet per definitie erg, maar door de even rauwe sfeer wordt het allemaal te dik aangezet.
Wél indrukwekkend zijn de kostuums en decors. De kostuums zijn prachtig en spreken tot de verbeelding. Er is duidelijk werk en aandacht gestoken in het creëren van een consistente uitstraling. Je waant je zo in een tijd waarin het wisselen van klasse nog een stuk lastiger was dan nu en de verstikkende etiquette en rivaliteit je zo kopje-onder deden gaan.
De acteurs weten waar ze mee bezig zijn en passen goed bij de prestigieuze boekverfilming die de BBC voor ogen moest staan. Olivia Colman zet een angstaanjagende Miss Havisham neer, Shalom Brune-Franklin is een koele en zeer imponerende Estella en Fionn Whitehead een 'gewone' jongen die langzaam gecorrumpeerd raakt en ten onder gaat aan zijn 'onschuldige' ambities. Dat deze personages met bijna niets dan tegenspoed te maken krijgen zorgt voor een onevenredig zwaar verhaal, maar de acteurs weten desondanks wel wat driedimensionaliteit te brengen. Bij alle personages wordt goed duidelijk dat hun slechtere daden voortkomen uit trauma.
Toch leiden deze positieve punten niet tot een serie die ondanks de depressie goed te kijken is. Aan de ene kant voelt alles vanwege de zwaarte langdradig aan, aan de andere kant ontbreekt het een personage als Magwitch aan genoeg schermtijd om echt een betekenisvolle rol te hebben. Zo blijft de serie zichzelf voortslepen en hoop je tijdens de laatste paar afleveringen dat de personages nou eindelijk eens uit hun lijden verlost mogen worden. Vanwege de ellende ontbreekt namelijk de neiging om je te identificeren met de personages. De acteurs brengen enige diepgang, maar het script houdt ze klein.
Jammer dat de BBC Dickens' verhaal niet echt uit het stof heeft getrokken, maar slechts een extra duistere reïncarnatie in het leven heeft geroepen. Hoewel de productie er goed uitziet, weet het verhaal simpelweg niet de juiste indruk achter te laten. Tel daarbij het gehaaste einde op waarin alles ineens opgelost lijkt en als kijker blijf je achter met een zeer onvoldaan gevoel.
Great Expectations is te zien bij Disney+.
De BBC waagt zich weer eens aan een verfilming van Great Expectations, een van Charles Dickens' bekendste verhalen. Hierin komt de jonge ambitieuze Pip terecht bij de rouwende Miss Havisham. Hij moet de wees die bij haar woont, Estella, gezelschap houden. Miss Havisham gebruikt de twee echter om haar deceptie over de liefde uit te spelen en laat de twee verliefd worden, puur en alleen om ze daarna weer uit elkaar te drijven. Ondertussen probeert Pip een echte heer te worden, maar komt hij er ook achter dat dat niet zo mooi is als het lijkt.
Deze verfilming van het gelijknamige boek is duister, zowel letterlijk als figuurlijk. De personages zijn grotendeels gehuld in schaduwen, soms zelfs zozeer dat het lastig is te zien wat er gebeurt. Frustrerend, zeker op momenten dat personages elkaar te lijf gaan of in andere gevaarlijke situaties belanden. Daarnaast zijn de personages allemaal zeer getroebleerd en is het verhaal gedrenkt in depressie en teleurstelling. Dat is niet per definitie erg, maar door de even rauwe sfeer wordt het allemaal te dik aangezet.
Wél indrukwekkend zijn de kostuums en decors. De kostuums zijn prachtig en spreken tot de verbeelding. Er is duidelijk werk en aandacht gestoken in het creëren van een consistente uitstraling. Je waant je zo in een tijd waarin het wisselen van klasse nog een stuk lastiger was dan nu en de verstikkende etiquette en rivaliteit je zo kopje-onder deden gaan.
De acteurs weten waar ze mee bezig zijn en passen goed bij de prestigieuze boekverfilming die de BBC voor ogen moest staan. Olivia Colman zet een angstaanjagende Miss Havisham neer, Shalom Brune-Franklin is een koele en zeer imponerende Estella en Fionn Whitehead een 'gewone' jongen die langzaam gecorrumpeerd raakt en ten onder gaat aan zijn 'onschuldige' ambities. Dat deze personages met bijna niets dan tegenspoed te maken krijgen zorgt voor een onevenredig zwaar verhaal, maar de acteurs weten desondanks wel wat driedimensionaliteit te brengen. Bij alle personages wordt goed duidelijk dat hun slechtere daden voortkomen uit trauma.
Toch leiden deze positieve punten niet tot een serie die ondanks de depressie goed te kijken is. Aan de ene kant voelt alles vanwege de zwaarte langdradig aan, aan de andere kant ontbreekt het een personage als Magwitch aan genoeg schermtijd om echt een betekenisvolle rol te hebben. Zo blijft de serie zichzelf voortslepen en hoop je tijdens de laatste paar afleveringen dat de personages nou eindelijk eens uit hun lijden verlost mogen worden. Vanwege de ellende ontbreekt namelijk de neiging om je te identificeren met de personages. De acteurs brengen enige diepgang, maar het script houdt ze klein.
Jammer dat de BBC Dickens' verhaal niet echt uit het stof heeft getrokken, maar slechts een extra duistere reïncarnatie in het leven heeft geroepen. Hoewel de productie er goed uitziet, weet het verhaal simpelweg niet de juiste indruk achter te laten. Tel daarbij het gehaaste einde op waarin alles ineens opgelost lijkt en als kijker blijf je achter met een zeer onvoldaan gevoel.
Great Expectations is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
