Recensie
Recensie Netflix-serie 'Survival of the Thickest'
Deze komedieserie rondom stand-upper Michelle Buteau drijft geheel op haar uitstraling en positiviteit.
Regie: Linda Mendoza, Kim O. Nguyen, Amy Aniobi, e.a. | Cast: Michelle Buteau (Mavis Beaumont), Tone Bell (Khalil), Marouane Zotti (Luca), Anissa Felix (India), Liza Treyger (Jade), Tasha Smith (Marley), Taylor Selé (Jacque), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 24-28 minuten | Jaar: 2023
Het komt met grote regelmaat voor dat populaire Amerikaanse (stand-up)komieken hun eigen komedieserie krijgen. Dat dit niet geheel onverdienstelijk hoeft uit te pakken blijkt wel uit het succes van wellicht de beste sitcom ooit: Seinfeld. Maar er zitten ook een boel middenmoters tussen, zoals Ellen en Home Improvement. De Amerikaanse stand-up-komiek Michelle Buteau zullen velen van ons niet kennen. Met het op haar eigen memoires gebaseerde Survival of the Thickest levert ze een komedie af in de laatste categorie.
De onmiskenbaar charmante Buteau speelt nu eens niet een fictieve versie van zichzelf, maar eigenlijk ook weer wel. Ze kruipt in de huid van de New Yorkse stylist Mavis, die voor een onaangename verrassing komt te staan wanneer haar vriend Jacque zijn edele delen steekt in wat Mavis "een tandenstoker van een vrouw" noemt. Mavis besluit het roer rigoureus om te gooien door haar intrek te nemen in een aftands appartement in Brooklyn en eindelijk eens een carrière als zelfstandig stylist na te jagen.
Slechts acht afleveringen van amper een halfuur kent deze komedieserie. Net genoeg tijd voor Buteau om er voor haar belangrijke thema's in te gooien. Met name diversiteit in seksualiteit en gender komen ruimschoots aan bod, zonder dat het overdreven woke wordt, en helaas is ook de aflevering over racisme in deze tijden nog steeds nodig. Maar het voornaamste statement dat de komiek wil maken is dat vrouwen met een maatje meer helemaal niet mee hoeven te gaan in de kolder van de fitfluencers en de mode-industrie.
Veel van de humor is situationeel. Er zullen weinig mensen zijn die niet hun al dan niet keurig geëpileerde wenkbrauwen zullen fronsen bij de gedachte van een lesbische hondenbruiloft georganiseerd door twee rivaliserende ex-supermodellen. Veel van de subtiele humor, zoals een grap over Buteau's daadwerkelijke leeftijd, zal niet-ingewijden ontgaan, wat toch zonde is. De stijl van Buteau is die van een flapuit die voor zichzelf opkomt. Ondanks haar acteerervaring is haar spel soms iets te gemaakt en opzichtig geacteerd. Sommige scènes komen daardoor te veel over als een sketch.
Survival of the Thickest is bovenal een aangenaam kabbelende komedieserie met weinig vernieuwends en zelfs een ouderwetse opbouw, die naast Buteau's charme wordt ingekleurd door bijfiguren zoals mede-standupper Tone Bell als Mavis' beste vriend Khalil. Om een idee te krijgen van Buteau's humor is de Netflix-special Welcome to Buteaupia een aanrader. Daarin vertelt ze onder andere over haar Nederlandse man en haar ervaringen met de Nederlandse taal.
Survival of the Thickest is te zien bij Netflix.
Het komt met grote regelmaat voor dat populaire Amerikaanse (stand-up)komieken hun eigen komedieserie krijgen. Dat dit niet geheel onverdienstelijk hoeft uit te pakken blijkt wel uit het succes van wellicht de beste sitcom ooit: Seinfeld. Maar er zitten ook een boel middenmoters tussen, zoals Ellen en Home Improvement. De Amerikaanse stand-up-komiek Michelle Buteau zullen velen van ons niet kennen. Met het op haar eigen memoires gebaseerde Survival of the Thickest levert ze een komedie af in de laatste categorie.
De onmiskenbaar charmante Buteau speelt nu eens niet een fictieve versie van zichzelf, maar eigenlijk ook weer wel. Ze kruipt in de huid van de New Yorkse stylist Mavis, die voor een onaangename verrassing komt te staan wanneer haar vriend Jacque zijn edele delen steekt in wat Mavis "een tandenstoker van een vrouw" noemt. Mavis besluit het roer rigoureus om te gooien door haar intrek te nemen in een aftands appartement in Brooklyn en eindelijk eens een carrière als zelfstandig stylist na te jagen.
Slechts acht afleveringen van amper een halfuur kent deze komedieserie. Net genoeg tijd voor Buteau om er voor haar belangrijke thema's in te gooien. Met name diversiteit in seksualiteit en gender komen ruimschoots aan bod, zonder dat het overdreven woke wordt, en helaas is ook de aflevering over racisme in deze tijden nog steeds nodig. Maar het voornaamste statement dat de komiek wil maken is dat vrouwen met een maatje meer helemaal niet mee hoeven te gaan in de kolder van de fitfluencers en de mode-industrie.
Veel van de humor is situationeel. Er zullen weinig mensen zijn die niet hun al dan niet keurig geëpileerde wenkbrauwen zullen fronsen bij de gedachte van een lesbische hondenbruiloft georganiseerd door twee rivaliserende ex-supermodellen. Veel van de subtiele humor, zoals een grap over Buteau's daadwerkelijke leeftijd, zal niet-ingewijden ontgaan, wat toch zonde is. De stijl van Buteau is die van een flapuit die voor zichzelf opkomt. Ondanks haar acteerervaring is haar spel soms iets te gemaakt en opzichtig geacteerd. Sommige scènes komen daardoor te veel over als een sketch.
Survival of the Thickest is bovenal een aangenaam kabbelende komedieserie met weinig vernieuwends en zelfs een ouderwetse opbouw, die naast Buteau's charme wordt ingekleurd door bijfiguren zoals mede-standupper Tone Bell als Mavis' beste vriend Khalil. Om een idee te krijgen van Buteau's humor is de Netflix-special Welcome to Buteaupia een aanrader. Daarin vertelt ze onder andere over haar Nederlandse man en haar ervaringen met de Nederlandse taal.
Survival of the Thickest is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
