Recensie
Recensie Netflix-serie 'Mask Girl'
Vreemde serie laat de kijker achter met een onwerkelijk gevoel.
Regie: Yong-hoon Kim | Cast: Hyun-jung Go (Mo-mi Kim), Jae-hong Ahn (Joo Oh-nam), Yeom Hye-ran (Kyung-ja Kim), Jung-hwa Park (A-reum Lee), Daniel Choi (Mr. Park), Min-seo Kim (Ye-chun Kim), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 50-64 minuten | Jaar: 2023
Het Zuid-Koreaanse Mask Girl wordt aangekondigd als een serie over een vrouw met een geheime internetpersoonlijkheid en de moeite die ze heeft om deze verborgen te houden, maar het daadwerkelijke verhaal is moeilijk in een zin te vatten. De serie is niet te vergelijken met andere K-drama's. Hoewel niet iedereen de vreemde vertelstijl zal kunnen waarderen, is deze in ieder geval zeer origineel.
Al sinds haar kindertijd heeft Mi-mo Kim de droom om als artiest op het podium te staan en door iedereen geliefd te worden, maar haar uiterlijk weerhoudt haar daarvan. Blijkbaar. Voor de Westerse kijker die niet bekend is met de Koreaanse schoonheidsstandaard is het misschien moeilijk te begrijpen dat Mi-mo's omgeving zo hardnekkig volhoudt dat ze lelijk is. Met haar prachtige lichaam zou je niet zeggen dat er iets echt mis met haar is, behalve dat ze wat betere make-up en een koelend oogmasker kan gebruiken.
Mi-mo verbergt liever haar hele gezicht achter een masker wanneer ze voor de webcam staat. 's Avonds na haar saaie kantoorbaan verandert ze in Mask Girl en gaat ze dansend los voor een publiek van online bewonderaars, al even anoniem als zij. Dat geeft een prachtig contrast weer: om zichzelf te zijn draagt ze een masker, terwijl ze zich in het dagelijks leven zonder al die kleurrijke aankleding als een grijze muis schuchter en kwetsbaar opstelt.
Het contrast komt ook terug in de tegenstellingen tussen haar geestdodende kantoorbaan overdag en de dynamische glitterwereld van haar nachtelijke uitspattingen. De camera is detailgericht en elk beeld draagt bij aan de beleving. Ook de andere personages worden in close-ups in beeld genomen en dat maakt de serie behoorlijk intens. Aflevering voor aflevering leren we nieuwe mensen kennen, bijna uitsluitend tragische gevallen.
Sommige personages zijn zo meelijwekkend, gestoord of pervers dat ze de kijker een onbehaaglijk gevoel geven en niet per se op sympathie kunnen rekenen. Wanneer zo'n personage beurtelings aan Mi-mo's kant staat en zich daarna weer tegen haar keert, maakt dat de verwarring compleet. De meeste personages veranderen zodanig dat je iemand soms helemaal opnieuw moet leren kennen en waarderen. Het onthechtende gevoel dat de kijker van Mask Girl krijgt is daarmee uniek.
De personages gaan ver in hun waanzin maar komen toch geloofwaardig over, mede dankzij de meeslepende wereld waar de kijker net zo makkelijk in wordt getrokken als Mi-mo in haar fantasiewereld stapt. Jammer alleen dat de handelingen van de personages niet altijd overeenkomen met hun beweegredenen, aangezien dit afdoet aan de geloofwaardigheid. De serie moet het echter niet hebben van realisme, maar van een duister gevoel voor fantasie.
De serie is razend spannend en dus is het verleidelijk deze te bingen, maar door de intensiteit is het toch aan te raden af en toe een adempauze in te lassen. Het zijn vooral de bizarre gebeurtenissen die Mask Girl zo spannend maken. Mi-mo komt flink in de problemen en het is elke aflevering weer een raadsel hoe ze zichzelf daaruit gaat redden.
Halverwege de serie zakt de spanning helaas wat in. Mask Girl is – op een bepaalde manier – Mask Girl niet meer en het verhaal neemt een compleet nieuwe wending. Het is bijna alsof daarmee een geheel andere serie wordt opgestart. Zat de kijker eerst te kijken naar een heftige actiethriller, daar wordt het nu ineens meer een mysterie. Het is even onduidelijk waar het verhaal naartoe gaat, maar het loont om te blijven kijken, want de makers hebben verschillende verrassingen in petto.
Het thema van de eerste helft, over zelfdefinitie, zelfacceptatie en de zoektocht naar aandacht in al zijn vormen, is in die tweede helft helaas wel helemaal verdwenen. Dit laat de kijker met een vreemd gevoel achter, alsof het werkelijke verhaal niet tot een einde is gebracht. De ontwikkeling die Mi-mo meemaakt heeft dan ook niets meer te maken met de problemen die ze eerst had en het is onduidelijk wat ze precies van haar avonturen heeft geleerd. Dit vervreemdende gevoel past echter goed bij de stijl van de serie, waardoor die op een bepaalde manier toch compleet te noemen is.
Mask Girl is te zien bij Netflix.
Het Zuid-Koreaanse Mask Girl wordt aangekondigd als een serie over een vrouw met een geheime internetpersoonlijkheid en de moeite die ze heeft om deze verborgen te houden, maar het daadwerkelijke verhaal is moeilijk in een zin te vatten. De serie is niet te vergelijken met andere K-drama's. Hoewel niet iedereen de vreemde vertelstijl zal kunnen waarderen, is deze in ieder geval zeer origineel.
Al sinds haar kindertijd heeft Mi-mo Kim de droom om als artiest op het podium te staan en door iedereen geliefd te worden, maar haar uiterlijk weerhoudt haar daarvan. Blijkbaar. Voor de Westerse kijker die niet bekend is met de Koreaanse schoonheidsstandaard is het misschien moeilijk te begrijpen dat Mi-mo's omgeving zo hardnekkig volhoudt dat ze lelijk is. Met haar prachtige lichaam zou je niet zeggen dat er iets echt mis met haar is, behalve dat ze wat betere make-up en een koelend oogmasker kan gebruiken.
Mi-mo verbergt liever haar hele gezicht achter een masker wanneer ze voor de webcam staat. 's Avonds na haar saaie kantoorbaan verandert ze in Mask Girl en gaat ze dansend los voor een publiek van online bewonderaars, al even anoniem als zij. Dat geeft een prachtig contrast weer: om zichzelf te zijn draagt ze een masker, terwijl ze zich in het dagelijks leven zonder al die kleurrijke aankleding als een grijze muis schuchter en kwetsbaar opstelt.
Het contrast komt ook terug in de tegenstellingen tussen haar geestdodende kantoorbaan overdag en de dynamische glitterwereld van haar nachtelijke uitspattingen. De camera is detailgericht en elk beeld draagt bij aan de beleving. Ook de andere personages worden in close-ups in beeld genomen en dat maakt de serie behoorlijk intens. Aflevering voor aflevering leren we nieuwe mensen kennen, bijna uitsluitend tragische gevallen.
Sommige personages zijn zo meelijwekkend, gestoord of pervers dat ze de kijker een onbehaaglijk gevoel geven en niet per se op sympathie kunnen rekenen. Wanneer zo'n personage beurtelings aan Mi-mo's kant staat en zich daarna weer tegen haar keert, maakt dat de verwarring compleet. De meeste personages veranderen zodanig dat je iemand soms helemaal opnieuw moet leren kennen en waarderen. Het onthechtende gevoel dat de kijker van Mask Girl krijgt is daarmee uniek.
De personages gaan ver in hun waanzin maar komen toch geloofwaardig over, mede dankzij de meeslepende wereld waar de kijker net zo makkelijk in wordt getrokken als Mi-mo in haar fantasiewereld stapt. Jammer alleen dat de handelingen van de personages niet altijd overeenkomen met hun beweegredenen, aangezien dit afdoet aan de geloofwaardigheid. De serie moet het echter niet hebben van realisme, maar van een duister gevoel voor fantasie.
De serie is razend spannend en dus is het verleidelijk deze te bingen, maar door de intensiteit is het toch aan te raden af en toe een adempauze in te lassen. Het zijn vooral de bizarre gebeurtenissen die Mask Girl zo spannend maken. Mi-mo komt flink in de problemen en het is elke aflevering weer een raadsel hoe ze zichzelf daaruit gaat redden.
Halverwege de serie zakt de spanning helaas wat in. Mask Girl is – op een bepaalde manier – Mask Girl niet meer en het verhaal neemt een compleet nieuwe wending. Het is bijna alsof daarmee een geheel andere serie wordt opgestart. Zat de kijker eerst te kijken naar een heftige actiethriller, daar wordt het nu ineens meer een mysterie. Het is even onduidelijk waar het verhaal naartoe gaat, maar het loont om te blijven kijken, want de makers hebben verschillende verrassingen in petto.
Het thema van de eerste helft, over zelfdefinitie, zelfacceptatie en de zoektocht naar aandacht in al zijn vormen, is in die tweede helft helaas wel helemaal verdwenen. Dit laat de kijker met een vreemd gevoel achter, alsof het werkelijke verhaal niet tot een einde is gebracht. De ontwikkeling die Mi-mo meemaakt heeft dan ook niets meer te maken met de problemen die ze eerst had en het is onduidelijk wat ze precies van haar avonturen heeft geleerd. Dit vervreemdende gevoel past echter goed bij de stijl van de serie, waardoor die op een bepaalde manier toch compleet te noemen is.
Mask Girl is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
