Recensie
Recensie SkyShowtime-serie 'Las Invisibles'
De emoties en sores van een groep schoonmakers in een Spaans resort kunnen nog wel wat beter uitgewerkt worden.
Regie: Menna Fité | Cast: Lolita Flores (Espe), María Pujalte (Isabel), Yoshira Escárrega (Gladys), Yaël Belicha (Mapi), Paula del Rio (Marisa), Paula Mirá (Saray), Elena Irureta (Pilar), e.a. | Afleveringen: 8| Speelduur: 40-45 minuten | Jaar: 2023
Wie wel eens in een hotel heeft verbleven kan vast meepraten over het wonderlijke fenomeen dat de volgende middag als je weer in je kamer komt de bedden zijn opgemaakt, de handdoeken zijn vervangen en de boel is schoongemaakt. Wat blijkt nou? De kamers maken niet zichzelf schoon, al lijken veel gasten dat wel te denken. Erachter gaat een hele operatie schuil van schoonmakers die nauwelijks een blik waardig wordt gegund.
Zonder gekheid: weinig mensen staan erbij stil hoe intensief het werk - van wat nog steeds oneerbiedig ‘kamermeisjes’ worden genoemd - is. Een kamer moet in acht minuten spic en span zijn. Het is niet de bedoeling dat een gast je ziet. Het mag een wonder heten als een gast je opmerkt, laat staan je groet als je op een onverwacht oog in oog met ze staat. Het wel en wee van een hechte groep schoonmakers in een gigantisch resort aan de Middellandse Zee staat centraal in de Spaanse tragikomedieserie Las Invisibles, oftewel de onzichtbaren.
De eerste aflevering trapt geheel in lijn met Desperate Housewives af met de onfortuinlijke dood van Pilar. De schoonmaker krijgt een hartaanval, uitgerekend in de bruidssuite die in gereedheid wordt gebracht voor een belangrijke bruiloft. De directeur kan zich geen afzegging veroorloven en besluit samen met hoofd huishouding Mapa om het lijk op oneerbiedige wijze te verplaatsen.
Pilars collega Espe is de officieuze aanvoerder van de schoonmaakploeg en worstelt met haar huwelijk, haar dochter die in de bak zit voor drugshandel en een kleinzoon die van niets weet. Haar collega Isabel is getuige geweest van het verplaatsen van Pilar en moet haar mond houden. In ruil daarvoor regelt ze voor haar broer een baantje in het hotel.
Mexicaanse nieuwkomer Gladys heeft op haar beurt te kampen met een geliefde die zich niet alleen schaamt voor het feit dat ze op vrouwen valt, maar ook dat ze verliefd is op een schoonmaker. De jonge garde van de ploeg probeert ondertussen een leven buiten het hotel te regelen. Pilars dochter Saray probeert zonder enige ervaring een kapsalon op te richten, bijgestaan door Mapi’s broer Germán.
De setting en het melodrama van deze achtdelige serie zou zo kunnen zijn weggelopen uit een film van Pedro Almodóvar die met zijn werk vaak dicht tegen het soapgenre aanschurkt. Toch weet bedenker Héctor Lozano de boel niet dramatisch genoeg en vooral niet sentimenteel genoeg uit te werken. De band tussen de dames is de grootste troef die hij in handen heeft, maar onderlinge venijn maakt hier te weinig deel van uit.
Het sociaal-realistische sausje waarmee Lozano zijn serie overgiet had ook krachtiger gemogen. De hotelbranche verdient miljoenen, maar de schoonmakers kunnen van hun salaris niet eens een overnachting betalen. De dames zijn geoutsourcet waardoor ze niet eens meer in dienst van het hotel zijn. Gladys onderneemt pogingen om de krachten te bundelen en haar collega’s meer voor zichzelf op te laten komen door aansluiting bij een vakbond te zoeken.
Het zelfbewustheidsproces en groeiende zelfverzekerdheid gebeuren feitelijk pas in de gehaaste slotaflevering. De ontwikkeling die de personages doormaken is er dan ook een met horten en stoten. Het gras is elders altijd groener, maar hoever kan je gaan om voor jezelf een beter leven te creëren? Medelijden met de dames heb je gelukkig nooit; dat was namelijk een ultiem zwaktebod geweest.
De afleveringen worden ingeleid door de overleden Pilar, die het liefst danseres was geworden. Dat verklaart waarom elke aflevering naar een dans is genoemd en steevast eindigt in personages die een dansje doen. Las Invisibles, ook wel bekend onder de Engelse titel Invisible Ladies, is heerlijk Spaans escapisme, maar aan de humor en het drama moet nog geschaafd worden.
Las Invisibles is te zien bij SkyShowtime.
Wie wel eens in een hotel heeft verbleven kan vast meepraten over het wonderlijke fenomeen dat de volgende middag als je weer in je kamer komt de bedden zijn opgemaakt, de handdoeken zijn vervangen en de boel is schoongemaakt. Wat blijkt nou? De kamers maken niet zichzelf schoon, al lijken veel gasten dat wel te denken. Erachter gaat een hele operatie schuil van schoonmakers die nauwelijks een blik waardig wordt gegund.
Zonder gekheid: weinig mensen staan erbij stil hoe intensief het werk - van wat nog steeds oneerbiedig ‘kamermeisjes’ worden genoemd - is. Een kamer moet in acht minuten spic en span zijn. Het is niet de bedoeling dat een gast je ziet. Het mag een wonder heten als een gast je opmerkt, laat staan je groet als je op een onverwacht oog in oog met ze staat. Het wel en wee van een hechte groep schoonmakers in een gigantisch resort aan de Middellandse Zee staat centraal in de Spaanse tragikomedieserie Las Invisibles, oftewel de onzichtbaren.
De eerste aflevering trapt geheel in lijn met Desperate Housewives af met de onfortuinlijke dood van Pilar. De schoonmaker krijgt een hartaanval, uitgerekend in de bruidssuite die in gereedheid wordt gebracht voor een belangrijke bruiloft. De directeur kan zich geen afzegging veroorloven en besluit samen met hoofd huishouding Mapa om het lijk op oneerbiedige wijze te verplaatsen.
Pilars collega Espe is de officieuze aanvoerder van de schoonmaakploeg en worstelt met haar huwelijk, haar dochter die in de bak zit voor drugshandel en een kleinzoon die van niets weet. Haar collega Isabel is getuige geweest van het verplaatsen van Pilar en moet haar mond houden. In ruil daarvoor regelt ze voor haar broer een baantje in het hotel.
Mexicaanse nieuwkomer Gladys heeft op haar beurt te kampen met een geliefde die zich niet alleen schaamt voor het feit dat ze op vrouwen valt, maar ook dat ze verliefd is op een schoonmaker. De jonge garde van de ploeg probeert ondertussen een leven buiten het hotel te regelen. Pilars dochter Saray probeert zonder enige ervaring een kapsalon op te richten, bijgestaan door Mapi’s broer Germán.
De setting en het melodrama van deze achtdelige serie zou zo kunnen zijn weggelopen uit een film van Pedro Almodóvar die met zijn werk vaak dicht tegen het soapgenre aanschurkt. Toch weet bedenker Héctor Lozano de boel niet dramatisch genoeg en vooral niet sentimenteel genoeg uit te werken. De band tussen de dames is de grootste troef die hij in handen heeft, maar onderlinge venijn maakt hier te weinig deel van uit.
Het sociaal-realistische sausje waarmee Lozano zijn serie overgiet had ook krachtiger gemogen. De hotelbranche verdient miljoenen, maar de schoonmakers kunnen van hun salaris niet eens een overnachting betalen. De dames zijn geoutsourcet waardoor ze niet eens meer in dienst van het hotel zijn. Gladys onderneemt pogingen om de krachten te bundelen en haar collega’s meer voor zichzelf op te laten komen door aansluiting bij een vakbond te zoeken.
Het zelfbewustheidsproces en groeiende zelfverzekerdheid gebeuren feitelijk pas in de gehaaste slotaflevering. De ontwikkeling die de personages doormaken is er dan ook een met horten en stoten. Het gras is elders altijd groener, maar hoever kan je gaan om voor jezelf een beter leven te creëren? Medelijden met de dames heb je gelukkig nooit; dat was namelijk een ultiem zwaktebod geweest.
De afleveringen worden ingeleid door de overleden Pilar, die het liefst danseres was geworden. Dat verklaart waarom elke aflevering naar een dans is genoemd en steevast eindigt in personages die een dansje doen. Las Invisibles, ook wel bekend onder de Engelse titel Invisible Ladies, is heerlijk Spaans escapisme, maar aan de humor en het drama moet nog geschaafd worden.
Las Invisibles is te zien bij SkyShowtime.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
