Recensie
Recensie Netflix-serie 'Miseducation'
Zuid-Afrikaanse serie weet te balanceren tussen humor en serieuze onderwerpen.
Regie: Catharine Cooke, Thema Mfebe, Lwasi Mvusi, e.a. | Cast: Buntu Petse (Mbali Hadebe), Lunga Shabalala (Sivu Levine), Baby Cele (Brenda Hadebe), Prev Ready (Jay), Mpho Sebeng (Cesar), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 33-42 minuten | Jaar: 2023
Het Zuid-Afrikaanse Miseducation is een typische universiteitskomedie vol onderbroekenlol en voor de hand liggende grappen. Maar wel een waarin serieuze onderwerpen aan bod komen, zoals racisme, seksueel geweld en heftige ontgroeningen. Desondanks blijft de serie vooral entertainment, ondanks de interessante gesprekken, met als hoofdpersonage een opvallende verschijning waar menig influencer een puntje aan kan zuigen.
Het verhaal begint vlot, wat vaak het geval is bij Afrikaans drama. Heel snel zien we de rijke Mbali alles kwijtraken wat zij en haar volgers op sociale media liefhebben. Als ze tranen met tuiten huilt omdat haar bezittingen vanwege de criminele activiteiten van haar moeder in beslag worden genomen kunnen we nog niet echt met haar meeleven, want tot nu toe is ze niet echt aardig geweest. Maar Mbali weet de kijker voor zich te winnen met humor.
Ook is Mbali een knappe verschijning die voldoet aan alle eisen van het niet-Westerse schoonheidsideaal, met sprekende ogen en extravagante outfits. Het vlotte tempo zorgt ervoor dat de serie geen moment saai wordt. Er komen volop personages voorbij, waarvan het merendeel bedoeld is voor de komische noot, maar niet zoveel dat de kijker de draad kwijtraakt. Miseducation is een goed te volgen serie die trouw blijft aan zijn thema's en onderwerpen, maar ook doorspekt is met flauwe humor.
Tussen de grappen door komen ook interessante onderwerpen voorbij, die je in eerste instantie niet zou verwachten in een serie met een vrij oppervlakkig concept. En niet als sporadische, verhaalonderbrekende momenten, maar een geheel vormend met de gebeurtenissen, zonder daarbij af te doen aan de humor. Zo wordt stilgestaan bij de trend dat het aantal volgers dat iemand op sociale media heeft eerder tot werk leidt dan een opleiding.
Een knappe sporter om Mbali verliefd op te laten worden kan natuurlijk niet ontbreken op de universiteit. Al gauw is het plan gesmeed om het hart van deze Sivu te veroveren, niet in het minst om haar sociale status te repareren. Maar Mbali slaat behoorlijk door in haar pogingen Sivu voor zich te winnen, wat helaas afdoet aan haar innemendheid.
Mbali kan niet alleen overleven op haar mooie ogen en grappen. Als ze er tegen het einde van de serie een potje van maakt, is het moeilijk nog interesse voor haar op te brengen. En wat lot dat lot precies inhoudt is onduidelijk, want het seizoen eindigt met een aantal flinke cliffhangers, voor meerdere personages. Kijkers warm willen maken voor een volgend seizoen is een begrijpelijke behoefte, maar het verhaal voelt hierdoor onafgemaakt.
Of het lichte entertainment dat Miseducation in haar eerste seizoen biedt genoeg is om de kijker zover te krijgen dat die ook seizoen twee wil zien, is moeilijk te zeggen. Het is in ieder geval onderhoudend genoeg voor een avondje bingen, wat met slechts zes niet al te lange afleveringen goed te doen is. Als seizoen twee dezelfde vaart en humor bevat, is er geen reden om niet te kijken hoe het met Mbali afloopt.
Miseducation is te zien bij Netflix.
Het Zuid-Afrikaanse Miseducation is een typische universiteitskomedie vol onderbroekenlol en voor de hand liggende grappen. Maar wel een waarin serieuze onderwerpen aan bod komen, zoals racisme, seksueel geweld en heftige ontgroeningen. Desondanks blijft de serie vooral entertainment, ondanks de interessante gesprekken, met als hoofdpersonage een opvallende verschijning waar menig influencer een puntje aan kan zuigen.
Het verhaal begint vlot, wat vaak het geval is bij Afrikaans drama. Heel snel zien we de rijke Mbali alles kwijtraken wat zij en haar volgers op sociale media liefhebben. Als ze tranen met tuiten huilt omdat haar bezittingen vanwege de criminele activiteiten van haar moeder in beslag worden genomen kunnen we nog niet echt met haar meeleven, want tot nu toe is ze niet echt aardig geweest. Maar Mbali weet de kijker voor zich te winnen met humor.
Ook is Mbali een knappe verschijning die voldoet aan alle eisen van het niet-Westerse schoonheidsideaal, met sprekende ogen en extravagante outfits. Het vlotte tempo zorgt ervoor dat de serie geen moment saai wordt. Er komen volop personages voorbij, waarvan het merendeel bedoeld is voor de komische noot, maar niet zoveel dat de kijker de draad kwijtraakt. Miseducation is een goed te volgen serie die trouw blijft aan zijn thema's en onderwerpen, maar ook doorspekt is met flauwe humor.
Tussen de grappen door komen ook interessante onderwerpen voorbij, die je in eerste instantie niet zou verwachten in een serie met een vrij oppervlakkig concept. En niet als sporadische, verhaalonderbrekende momenten, maar een geheel vormend met de gebeurtenissen, zonder daarbij af te doen aan de humor. Zo wordt stilgestaan bij de trend dat het aantal volgers dat iemand op sociale media heeft eerder tot werk leidt dan een opleiding.
Een knappe sporter om Mbali verliefd op te laten worden kan natuurlijk niet ontbreken op de universiteit. Al gauw is het plan gesmeed om het hart van deze Sivu te veroveren, niet in het minst om haar sociale status te repareren. Maar Mbali slaat behoorlijk door in haar pogingen Sivu voor zich te winnen, wat helaas afdoet aan haar innemendheid.
Mbali kan niet alleen overleven op haar mooie ogen en grappen. Als ze er tegen het einde van de serie een potje van maakt, is het moeilijk nog interesse voor haar op te brengen. En wat lot dat lot precies inhoudt is onduidelijk, want het seizoen eindigt met een aantal flinke cliffhangers, voor meerdere personages. Kijkers warm willen maken voor een volgend seizoen is een begrijpelijke behoefte, maar het verhaal voelt hierdoor onafgemaakt.
Of het lichte entertainment dat Miseducation in haar eerste seizoen biedt genoeg is om de kijker zover te krijgen dat die ook seizoen twee wil zien, is moeilijk te zeggen. Het is in ieder geval onderhoudend genoeg voor een avondje bingen, wat met slechts zes niet al te lange afleveringen goed te doen is. Als seizoen twee dezelfde vaart en humor bevat, is er geen reden om niet te kijken hoe het met Mbali afloopt.
Miseducation is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
