Recensie
'Shōgun': een van de beste series van het jaar
Zelden waren films of series over de samoeraitijd zo goed gemaakt als dit historische epos.
Regie: Frederick E.O. Toye, Jonathan van Tulleken, Charlotte Brändström, e.a. | Cast: Hiroyuki Sanada (Yoshii Toranaga), Cosmo Jarvis (John Blackthorne), Anna Sawai (Toda Mariko), Tadanobu Asano (Kashigi Yabushige), Yûki Kedôin (Takamaru), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 53-70 minuten | Jaar: 2024
De unieke geschiedenis van Japan is al vaak gebruikt als setting voor films en series. In dat overvolle landschap steekt Shōgun met kop en schouders boven de concurrentie uit, als een ongelofelijk spannend politiek drama met authentieke Japanse personages. En dat voor een Amerikaanse serie.
Shōgun, gebaseerd op het gelijknamige boek van James Clavell, vertelt over de opkomst van het Tokugawa-shogunaat rond 1600. Een extreem bloederige periode die resulteerde in een eeuwenlange militaire dictatuur in Japan. Het was ook de tijd waarin de eerste Britse zeereiziger het mysterieuze eiland bereikte. In Shōgun heet hij John Blackthorne en is hij de enige van zijn schip die de aankomst in Japan overleeft. De rest van de bemanning krijgt letterlijk een warm onthaal: ze worden levend gekookt.
Naast Blackthorne is er een hoofdrol voor Lord Toranaga, fantastisch gespeeld door Hiroyuki Sanada. Wanneer de Taiko, de heerser van het land, plotseling overlijdt en zijn minderjarige zoon de troon bestijgt, is het aan Toranaga en de andere hoofdadviseurs om het land te besturen. Toranaga is de machtigste van hen en wordt daarom door zijn rivalen buitenspel gezet. Onder huisarrest met zijn gezin beseft Toranaga zijn enige weg naar vrijheid: het land veroveren als shogun, de militaire opperbevelhebber. En daarvoor heeft hij de Engelsman nodig.
Blackthorne vergaapt zich aan de Japanse cultuur en er zijn de nodige pijnlijke culturele uitwisselingen, bijvoorbeeld wanneer hij hoort dat Japanners zich dagelijks wassen en heel open over seks praten. Andersom zijn zij onder de indruk van de zeeman omdat hij enorm lef toont tegenover Toranaga en veel kennis van de wereld heeft. Ook Blackthornes protestantse geloof is nieuw voor Japan, iets dat Toranaga graag gebruikt tegen zijn katholieke rivalen.
Shōgun is een Amerikaanse productie, wat het extra bijzonder maakt dat negentig procent van de dialogen in het Japans is. De uitstekende dialogen zijn een van de redenen dat je constant op het puntje van je stoel zit. Blackthorne spreekt daarnaast Portugees, wat voor het gemak gewoon Engels is. Dit voegt een tactische laag toe aan de gesprekken, wanneer valse vertalers Blackthornes woorden verdraaien.
Waar Hollywoodproducties Japan meestal neerzetten als een mystieke plaats vol nobele mensen, durft Shōgun ook de lelijke kanten te laten zien. De Japanners letten zo op hun woorden omdat het land al eeuwen een kruitvat is vol lichtgeraakte krijgsheren. De Japanse fascinatie met de dood voelt verstikkend, maar is ook begrijpelijk als er weer een allesverwoestende aardbeving plaatsvindt. Je eigen dood kiezen wordt door velen als een eer gezien. Shōgun houdt zich nooit in als het om extreem geweld gaat. Grote veldslagen blijven uit, maar als de samoerai hun zwaarden ontbloten volgt altijd een briljant gefilmde confrontatie.
Als serie is Shōgun nog het meest te vergelijken met Game of Thrones. Want al zijn ze in Japan nog zo beleefd, net als in Westeros kronkelen de politici er als slangen. En net als bij de befaamde fantasyserie gaat er geen aflevering voorbij zonder dat er iets schokkends gebeurt waar zelfs de beste politieke speler geen rekening mee had gehouden. De spanningsopbouw en authenticiteit maken van Shōgun een van de beste series van het jaar.
Shōgun is vanaf nu te zien op Disney+ .
De unieke geschiedenis van Japan is al vaak gebruikt als setting voor films en series. In dat overvolle landschap steekt Shōgun met kop en schouders boven de concurrentie uit, als een ongelofelijk spannend politiek drama met authentieke Japanse personages. En dat voor een Amerikaanse serie.
Shōgun, gebaseerd op het gelijknamige boek van James Clavell, vertelt over de opkomst van het Tokugawa-shogunaat rond 1600. Een extreem bloederige periode die resulteerde in een eeuwenlange militaire dictatuur in Japan. Het was ook de tijd waarin de eerste Britse zeereiziger het mysterieuze eiland bereikte. In Shōgun heet hij John Blackthorne en is hij de enige van zijn schip die de aankomst in Japan overleeft. De rest van de bemanning krijgt letterlijk een warm onthaal: ze worden levend gekookt.
Naast Blackthorne is er een hoofdrol voor Lord Toranaga, fantastisch gespeeld door Hiroyuki Sanada. Wanneer de Taiko, de heerser van het land, plotseling overlijdt en zijn minderjarige zoon de troon bestijgt, is het aan Toranaga en de andere hoofdadviseurs om het land te besturen. Toranaga is de machtigste van hen en wordt daarom door zijn rivalen buitenspel gezet. Onder huisarrest met zijn gezin beseft Toranaga zijn enige weg naar vrijheid: het land veroveren als shogun, de militaire opperbevelhebber. En daarvoor heeft hij de Engelsman nodig.
Blackthorne vergaapt zich aan de Japanse cultuur en er zijn de nodige pijnlijke culturele uitwisselingen, bijvoorbeeld wanneer hij hoort dat Japanners zich dagelijks wassen en heel open over seks praten. Andersom zijn zij onder de indruk van de zeeman omdat hij enorm lef toont tegenover Toranaga en veel kennis van de wereld heeft. Ook Blackthornes protestantse geloof is nieuw voor Japan, iets dat Toranaga graag gebruikt tegen zijn katholieke rivalen.
Shōgun is een Amerikaanse productie, wat het extra bijzonder maakt dat negentig procent van de dialogen in het Japans is. De uitstekende dialogen zijn een van de redenen dat je constant op het puntje van je stoel zit. Blackthorne spreekt daarnaast Portugees, wat voor het gemak gewoon Engels is. Dit voegt een tactische laag toe aan de gesprekken, wanneer valse vertalers Blackthornes woorden verdraaien.
Waar Hollywoodproducties Japan meestal neerzetten als een mystieke plaats vol nobele mensen, durft Shōgun ook de lelijke kanten te laten zien. De Japanners letten zo op hun woorden omdat het land al eeuwen een kruitvat is vol lichtgeraakte krijgsheren. De Japanse fascinatie met de dood voelt verstikkend, maar is ook begrijpelijk als er weer een allesverwoestende aardbeving plaatsvindt. Je eigen dood kiezen wordt door velen als een eer gezien. Shōgun houdt zich nooit in als het om extreem geweld gaat. Grote veldslagen blijven uit, maar als de samoerai hun zwaarden ontbloten volgt altijd een briljant gefilmde confrontatie.
Als serie is Shōgun nog het meest te vergelijken met Game of Thrones. Want al zijn ze in Japan nog zo beleefd, net als in Westeros kronkelen de politici er als slangen. En net als bij de befaamde fantasyserie gaat er geen aflevering voorbij zonder dat er iets schokkends gebeurt waar zelfs de beste politieke speler geen rekening mee had gehouden. De spanningsopbouw en authenticiteit maken van Shōgun een van de beste series van het jaar.
Shōgun is vanaf nu te zien op Disney+ .
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om 'Shōgun' te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
