search
IGSF 2025: Kevin Spacey kennen we, maar wie is die Fellini?
Series / Featured

IGSF 2025: Kevin Spacey kennen we, maar wie is die Fellini?

SerieTotaal doet uitgebreid verslag van de eerste editie van het Italian Global Series Festival.

Het Italian Global Series Festival heeft net zijn allereerste editie achter de rug. Toch is dit festival niet spiksplinternieuw. Het komt namelijk voort uit het succesvolle Roma Fiction Festival dat in 2017 werd stopgezet. Het nieuwe seriefestival vindt plaats aan de Italiaanse Riviera, specifiek in Riccione (mediacenter) en Rimini (festiviteiten). Festivaldirecteur Marco Spagnoli hoopt er een belangrijk cultureel evenement van te maken waar ideeën kunnen worden uitgewisseld en iedereen met iedereen kan praten. Spagnoli haalde alvast het wereldnieuws door Kevin Spacey naar Rimini te halen.

De gecancelde Amerikaanse ster dook recentelijk ook al op in Cannes, maar was daar niet op officiële uitnodiging van het festival, enkel om een film te promoten. Zijn verschijning op het IGSF betekent wel een eerste officiële stap naar een comeback. Hij kreeg op de openingsceremonie bovendien een Maximo Award for Excellence, het Italiaanse antwoord op een Emmy. Spagnoli stelde wel zijn eisen. Spacey wilde aanvankelijk geen vragen krijgen over zijn juridische problemen en interviews zag hij evenmin zitten. Uiteindelijk heeft hij er toch mee ingestemd.

Lynch, Gatiss en Moffat
Nieuwe series waren er genoeg, maar het was onmogelijk om ze allemaal te bekijken of te proeven. Je moet dus een keuze maken. Mijn voorkeur ging uit naar de Engelstalige titels die geïntroduceerd werden door de makers of acteurs. Cameramannen Frederick Elmes (Eraserhead, Blue Velvet, Wild at Heart) en Peter Deming (Lost Highway, Mulholland Drive) gaven acte de présence voor een eerbetoon aan David Lynch, wiens eerste aflevering van Twin Peaks werd vertoond.

Mark Gatiss presenteerde zijn detectiveserie Bookish en zijn vriend Steven Moffat de tragikomedieserie Douglas Is Cancelled. De serie van Gatiss handelt over een boekenverkoper in 1946 die detective speelt. "Waarom deze serie? Ik ben dol op detectiveverhalen en boeken. Op mijn vijfde kreeg ik Great Expectations. Daarna kwamen Doctor Who en Sherlock Holmes. Dat zegt genoeg." Moffat schreef de basis van Douglas Is Cancelled nog voor er sprake was van cancelcultuur en MeToo. Eerst werd het een toneelstuk, daarna wilde hij een filmversie. Maar hij vreesde dat men die zou schrappen, dus moest het een serie worden.

De twee lieten zich van hun leukste kant zien. Gatiss vertelde hoe hij aan een van zijn eerste rollen in Doctor Who kwam. In het script stond dat er 'een adonis' uit een tijdmachine kroop. Omdat de originele acteur het liet afweten, vroegen ze of Gatiss beschikbaar was. Hij stemde toe en kreeg het script. Maar daar stond nu in dat 'iemand' uit de machine kroop. Moffat liet zich zeer enthousiast uit over de Seth Rogen-serie The Studio: "Dat is geen fictie, dat is een documentaire. Ik heb het allemaal meegemaakt."



Koks, huurmoordenaars en detectives
Series over koks zijn blijkbaar in. In Riccione werd namelijk niet alleen het vierde seizoen van The Bear geïntroduceerd, maar ook de Deense komedieserie Behind Every Man. Die draait om een hondsbrutale chef die het niet kan hebben dat de eigenares van het restaurant plots de kokkin van een concurrerend eethuis aanstelt als souschef. De chef probeert haar op alle vlakken te saboteren en te domineren, maar de vrouw laat zich niet zomaar intimideren. Dit lijkt wel een Deense keukenversie van Shakespeares The Taming of the Shrew, maar dan met een genderswap.

Huurmoordenaars zijn uiteraard ook van de partij. In het Engels-Duitse The Assassin probeert een moeder (Keeley Hawes) haar verleden als huurmoordenares te verbergen voor haar zoon (Freddie Highmore), maar wanneer ze wordt beschoten op een huwelijksfeest kan ze haar ware identiteit niet langer verhullen. Omdat ze een opdracht weigerde, is ze het doelwit van haar vroegere baas. Haar vroegere collega's en minnaars moeten haar nu om zeep helpen, maar proberen dat niet al te opzichtig te doen. Vergelijk de serie met Mr. & Mrs Smith met nog meer absurde zwarte humor.

Detectiveseries werden vertegenwoordigd door Bookish en The Puzzle Lady. Laatstgenoemde zou je een mix kunnen noemen van Sherlock Holmes en Miss Marple. Phyllis Logan, bekend van Downton Abbey vertolkt een oudere dame die geniaal is in het oplossen van kruiswoordraadsels. Ze heeft ook een alcoholprobleem, maar dat raakt opgelost wanneer ze gevraagd wordt om samen met haar nichtje – de Watson van deze serie – een moord op te lossen. The Puzzle Lady viel in de smaak bij de jury, want Logan kreeg de prijs voor de beste actrice.



Waar Fellini opgroeide
Rimini staat bekend als de geboorteplaats van de legendarische Italiaanse filmregisseur Federico Fellini, die de plaats zelfs centraal stelde in zijn autobiografische film Amarcord. Voor de internationale pers had de festivaldirectie daarom een leuke attractie in petto. Eerste halte was Cinema Fulgor, ook bekend als Cinema Fellini. In dat art-nouveaugebouw bekeek de regisseur zijn eerste films en deelde hij promotiemateriaal uit in ruil voor gratis filmtickets. De twee zalen, Salle Federico en Salle Giulietta, zijn geïnspireerd door de Hollywoodstijl van de jaren dertig en gecreëerd door niemand minder dan Dante Ferretti, de productieontwerper van Fellini, Pasolini en Scorsese.

Vijfhonderd meter verderop bevindt zich het Fellini Museum, gelegen in het vijftiende-eeuwse Castel Sismondo. Een schommelde Alberto Sordi uit Lo Sceicco Bianco verwelkomt de bezoekers en in de hal lijkt een hele reeks van pagina's uit Fellini-scripts neer te dwarrelen. Binnen tref je boeken met tekeningen van de meester, naast kostuums en rekwisieten uit Casanova di Fellini en schermen met fragmenten die het belang van de zee in Fellini-films benadrukken. In een fotogalerij wordt een eerbetoon gebracht aan Fellini's echtgenote en muze Giulietta Masina. Fans die even de meester zelf willen spelen, kunnen plaatsnemen in zijn regiestoel.

De plek waar Fellini ooit woonde is ergens in de buurt van het museum, maar bestaat niet meer. Nog wel te bezoeken is kamer driehonderdvijftien in Il Grand Hotel. Dit hotel was een favoriete bestemming van Sophia Loren, prinses Diana en Michail Gorbatsjov, maar ook van Benito Mussolini en zijn maîtresse Clara Petacci. Maar iedereen associeert het tegenwoordig met Fellini. Het hotel was zijn laatste verblijfplaats voor hij in 1993 met een hersenbloeding naar Rome werd gevoerd.



Een ontmoetingsplaats
Festivaldirecteur Spagnoli vond het belangrijk dat de talrijke gasten niet afgeschermd werden van de journalisten. Tijdens een cocktailuurtje kon de pers vrijuit praten met de aanwezige regisseurs, acteurs en crew. De legendarische filmmaker Marco Bellocchi ging met iedereen die het wilde op de foto en Alberto Barbera, de directeur van het filmfestival van Venetië, vertelde dat editie 2025 zeer sterk gaat worden. Alleen hoopt hij dat weergoden medelijden zullen hebben. Het festival van 2024 werd immers geteisterd door een verzengende hitte. Lang aanschuiven kon weleens een zonnesteek opleveren.

Phillys Logan werd vooral gevraagd naar de derde en laatste Downton Abbey-film: "Dit is het definitieve einde. Hierna komt niets meer. Maar de laatste opnamedag was niet echt droevig. Iedereen wist al heel lang dat de stekker eruit zou worden getrokken. Trouwens, tijdens de laatste opnamedag van de serie dacht iedereen ook dat het toen gedaan was. En na de eerste film ook. We hebben dus constant afscheid genomen."

De Canadese ster Katheryn Winnick, de vurige Lagertha in Vikings, prees dan weer Liam Neeson, haar tegenspeler in The Marksman: "Hij kwam speciaal naar de set om mij van antwoord te dienen tijdens een telefoonconversatie in de film. Hij was dus niet in beeld. Dat zie ik de meeste grote sterren niet doen. Een echte gentleman." Winnick sprak ook over haar projecten omtrent Oekraïne. Tot haar zevende sprak ze enkel Oekraïens en ze heeft nog steeds familie in het door oorlog geteisterde land.



Tweede editie
Aan sterren was er dit jaar dus geen gebrek. Dat kon je zien op de rode loper in Rimini. Kevin Spacey trok uiteraard veel volk, maar de Turkse acteur Can Yaman, hoofdvertolker van de nieuwe Sandokan-serie, bleek nog populairder. Jonge meisjes raakten door het dolle heen wanneer ze met hem een selfie mochten maken. Zelf had ik tot voor kort geen weet van het bestaan van deze reus. Van de pittige dame die naast mij op de rode loper liep ook niet. Dat bleek Jaqueline Hernandez te zijn, een Sri Lankaanse ex-Miss Universe en een superster in Bollywood.

Het festival krijgt ongetwijfeld een tweede editie, al moeten daarvoor nog wel wat kinderziektes worden genezen. Deze eerste keer werden er veel series vertoond, maar omdat journalisten daardoor moesten kiezen tussen vertoningen kwam het voor dat zalen amper gevuld raakten. Niet handig wanneer er meer leden van de filmploeg komen opdagen dan toeschouwers. Daarnaast had het festival het knap lastig om de gewone inwoners van Riccione te bereiken. Die gingen immers liever naar het strand.

Dat kan je het festival niet verwijten, zeker omdat filmeducatie in Italië onbestaand is. Als test stelde ik wat vragen aan enkele voorbijgangers in Riccione. Ze wisten niet dat er een festival was en van die Fellini hadden ze nooit gehoord. En al helemaal niet van het Fellini-museum in Rimini. Als Italië culturele evenementen rond cinema wil brengen, moeten de scholen eerst een flinke bijdrage leveren. Met enkele aanpassingen kan het Italian Global Series Festival uitgroeien tot een van de leukste festivals ter wereld. Nu is het alvast het sympathiekste.

Aanbevolen artikelen