Recentelijk heeft James Gunn gereageerd op speculaties over Adria Arjona als de nieuwe Wonder Woman in het DC‑universum. De geruchten ontstonden na een Instagram‑follow van Gunn richting de actrice, en zijn reactie laat zien dat fans niet voor niets enthousiast zijn over deze keuze.
Adria Arjona kreeg de nodige aandacht van Wonder Woman-fans nadat ze gevolgd werd door Gunn. Volgens hem is ze een uitstekende kandidaat voor de rol van Diana Prince. De twee kennen elkaar al; Gunn werkte zeven jaar geleden met haar samen en volgde haar sindsdien.
Gunn's uitspraken en context
Tijdens een gesprek verklaarde Gunn dat zijn social media‑actie niet duidde op castingplannen, maar voortkwam uit een jarenlange vriendschap en eerdere samenwerking. Toch benadrukte hij direct: “Ze zou een geweldige Wonder Woman zijn”.
Ondanks het ontbreken van een officieel castingbesluit, is het nieuws dat een nieuwe Wonder Woman‑film in ontwikkeling is inmiddels bevestigd. Het scenario wordt momenteel geschreven, en de film wordt los ontwikkeld van de aparte Themyscira‑serie ‘Paradise Lost’.
Fans enthousiast
Op sociale media loopt de support voor Arjona razendsnel op, gezien haar recente prestaties in onder andere Andor en Hit Man. Fans prijzen zowel haar schoonheid, fysiek als haar emotionele diepgang, die natuurlijk essentieel zijn voor een geloofwaardige Diana Prince.
We zullen moeten afwachten wie de nieuwe Wonder Woman gaat worden maar het moge duidelijk zijn dat Arjona een zeer serieuze kandidate is.
In 2017 ging het vervolg op Blade Runner in première, dat zich dertig jaar na de gebeurtenissen uit de oorspronkelijke film afspeelt. Blade Runner 2049 staat op de vierde plaats in de Top 10.
De film is geregisseerd door Denis Villeneuve (bekend van Dune). De hoofdrollen worden gespeeld door Ryan Gosling, Ana de Armas, Harrison Ford, Sylvia Hoeks, Robin Wright en Mackenzie Davis.
Ontvangst
Blade Runner 2049 is met enthousiasme ontvangen. Op Rotten Tomatoes geven de critici een schitterende waardering van 88%. De Popcornmeter toont, na ruim 25.000 kijkersrecensies, exact dezelfde score.
Critici vatten het als volgt samen: 'Blade Runner 2049' verdiept én verbreedt het verhaal van zijn voorganger Tegelijkertijd is de film een opzichzelf staande prestatie, die visueel en narratief bevredigt".
Waar te zien?
Blade Runner 2049 is te zien op HBO Max.
Synopsis: In het jaar 2049 werkt blade runner K (Gosling) voor de politie van Los Angeles. Door een onverwachte vondst gaat hij op zoek naar Rick Deckard (Ford), die al dertig jaar vermist wordt.
Hoe komt iemand bij de CIA terecht om paramilitaire operaties uit te voeren? Dit is het centrale thema van The Terminal List: Dark Wolf, de spin-off van Jack Carrs The Terminal List. De eerste trailer gunt ons een blik in het traject dat Ben Edwards (Taylor Kitsch) vijf jaar voor de oorspronkelijke serie doorloopt.
Ben begint als Navy SEAL, een elite-eenheid binnen de Amerikaanse marine. De serie stelt zijn personage centraal, terwijl James Reece (Chris Pratt) een ondersteunende rol speelt.
Goed onderbouwde verhalen
Het eerste seizoen bestaat uit zeven afleveringen, waarbij schrijver Jack Carr en showrunner David DiGilio betrokken zijn als uitvoerend producent. Over het plot is momenteel nog niets bekend, maar afgaand op de trailer zal het er ook nu weer heftig aan toe gaan.
Carr heeft een militaire achtergrond en is dus goed bekend met de materie. De thematiek benadrukt vooral de duistere kanten van oorlogsvoering, waarbij een hoge prijs wordt betaald om tactische doelen te behalen.
Overig
Overige rollen zijn voor Tom Hopper, Robert Wisdom, Luke Hemsworth, Dar Salim, Rona-Lee Shimon, Shiraz Tzarfati en Jared Shaw. De eerste drie afleveringen van The Terminal List: Dark Wolf zijn vanaf 27 augustus te bekijken op Prime Video.
Bijna dertig jaar geleden begon Ally McBeal, waarmee David E. Kelley doorbrak als seriemaker en liet zien dat hij niet vies is van gekke humor en hallucinerende personages. Wat betreft de laatste van die twee elementen kon hij zich ook al flink laten gaan met het eerste seizoen van Nine Perfect Strangers. In het tweede seizoen voegt hij het eerste element er ook aan toe. Het gevolg is een bij vlagen flauw en chaotisch eindresultaat dat, net zoals bij zijn eerste grote serie, het begin inluidt van afbrokkelende kwaliteit.
Kelley begon in het tweede seizoen van Ally McBeal nieuwe personages te introduceren en dat bleef hij doen tot de laatste helft van het laatste seizoen. Het gevolg was dat hij niet meer wist wat hij met bepaalde figuren aan moest en ze er maar een beetje bij liet hangen of liet vertrekken. Wat begon als een groot succes eindigde in een pijnlijke flop. Met Nine Perfect Strangers heeft Kelley het geluk dat hij, op het hoofdpersonage na, elk seizoen een nieuwe cast kan samenstellen. Toch is het ditmaal meer een rommeltje dan de vorige keer.
In het tweede seizoen heeft Masha mogelijke meerdere rechtszaken aan haar broek hangen omdat ze haar patiënten drogeerde. Maar ze heeft ook een aanhang verworven, want haar doel was de perfecte formule vinden voor een hallucinatie waarmee haar overleden dochtertje weer kon zien. Ze zet haar werk verder voort in een spa in de Zwitserse Alpen, waar ze wederom – ditmaal met de goedkeuring van haar gasten –iedereen aan de paddo's brengt om diepe trauma's te verwerken. Alleen lijkt Masha wederom een verborgen motief te hebben.
Het tweede seizoen lijkt op het eerste, aangezien wederom vanaf het begin wordt geïnsinueerd dat er iets uitzonderlijk sinisters aan de hand is, achteraf mee blijkt te vallen. Het is zeker een verrassende wending, maar deze heeft niet zo'n impact als verwacht na aanleiding van het mysterieuze gedrag van de medewerkers en de spannende muziek. Voor de rest is het verschil net zo groot als de verandering van setting (van een zonnig VS naar een winters Europees landhuis).
Nu zijn Masha's gasten voornamelijk mensen met geld, waardoor het een flinke The White Lotus-vibe krijgt. Ook is de toon wat absurder geworden. Er is bijvoorbeeld een moment waarop twee trippende patiënten Heidi aan het naspelen zijn, inclusief stereotype kostuums en accenten. Of is er een scène die oprecht emotioneel zou moeten zijn, maar dit is een gesprek tussen een volwassen man en een denkbeeldige buikspreekpop van een teddybeer met een tekenfilmstemmetje.
Het grootste verschil is een zwakkere focus. Dit tweede seizoen mist een prettige, organische flow. Altijd fijn wanneer iets niet op kinderlijke wijze wordt uitgelegd, maar van de hak op de tak gaan is een ander uiterste. Weinig rust tussen scènes, personages die zich plots op andere locaties bevinden waar ze zich met onduidelijk zaken bezig houden en een haast afwezig therapieproces of een opbouw naar waar het naartoe zou moeten gaan. Ook zit er een wending in wat betreft de eigenaresse van deze alpenspa die gewoon oneerlijk en onlogisch is.
Daarentegen is het wel genieten om te kijken naar die bergachtige omgeving. Kelley en Kidman trekken moeiteloos bekende gezichten aan, maar ook minder bekende versterken de cast. Hoe rommelig het ook is, de aandacht blijft er wel bij. En het grootste pluspunt is dat het op het einde bij elkaar komt op een manier die voldoening geeft. Nee, wederom niet zo sinister als wordt geïnsinueerd, maar wel lekker.
Ook hierin een verandering van toon. De boodschap van dit seizoen wijkt sterk af van die van het vorige. Wellicht dat de reden hiervoor is dat het eerste was gebaseerd op een boek en het tweede uit de duim gezogen moest worden. Het maakt van Masha eigenlijk een beter persoon dan ze is, maar de uitmuntende Nicole Kidman weet daar wel raad mee, en geeft haar personage scherpe randjes om haar slechte kant niet uit het oog te verliezen.
Dit geheel verzonnen tweede seizoen bestaat uiteraard omdat het eerste een succes was. Maar het is tegelijkertijd het zoveelste voorbeeld dat voorbij het bronmateriaal gaan geen slim idee is. Er waren al genoeg voorbeelden, zoals The Handmaid's Tale, Hemlock Grove, en natuurlijk de grootste zondebok: Game of Thrones. Laat Nine Perfect Strangers daarvan leren en het hierbij laten.
Een valse identiteit kan sterker zijn dan je ware zelf. The Bureau is een Franse topserie over agenten bij de Franse geheime dienst, de DGSE. De makers verwerkten ervaringen van spionnen in loeispannende afleveringen, waarin ook actuele kwesties een rol speelden. The Bureau was te zien van 2015 tot en met 2020, met een totaal van vijftig afleveringen. In 2024 werd er een Engelstalige versie met Michael Fassbender gemaakt, met de titel The Agency.
De kracht van de productie zit tevens in de ijzersterke cast. De serie is bedacht en geschreven door Éric Rochant. De hoofdrollen worden vertolkt door Mathieu Kassovitz, die furore maakte met La Haine, Sara Giraudeau, Jean-Pierre Darroussin, Léa Drucker, Zineb Triki, Alba Gaïa Bellugi en Gilles Cohen.
Internationaal succes
The Bureau is sober van toon en doet denken aan klassieke spionageverhalen uit de jaren 70. Geen explosies en wilde achtervolgingen, maar onderhuidse spanning. De undercover agenten, en de mentale aanpassingen die ze moeten maken voor hun werk, staan centraal. De Franse pers uitte niets dan lof voor de geloofwaardige en goed uitgewerkte verhaallijnen. De serie was ook internationaal een groot succes.
The New York Times schreef het volgende: 'The Bureau' is broeierig en cynisch, met de tics van een art-house film". Ook het kijkerspubliek was onder de indruk van de serie, die zonder grootse gevechten de aandacht weet vast te houden. De waardering op Rotten Tomatoes is een nagenoeg perfecte 95%, wat bewijst dat een subtiele aanpak effectief is.
Terugkeer naar Parijs
De hoofdpersoon Guillaume "Malotru" Debailly keert na een missie van zes jaar vanuit Syrië terug naar Parijs. Daar pakt hij zijn werk voor de DGSE op en probeert het contact met zijn dochter Prune (Alba Gaïa Bellugi) te verbeteren. Totaal onverwacht duikt zijn vriendin uit Syrië op in Parijs. Nadia (Zineb Triki) kent hem echter uitsluitend als 'Paul Lefebvre'. Malotru's echte en fictieve leven beginnen door elkaar heen te lopen, wat zijn dekmantel in gevaar brengt. The Bureau is te bekijken op SkyShowtime.
Op Netflix bekijk je nu de documentaire I'm Your Venus, die een verhaal vertelt dat iedereen gehoord moet hebben. De documentaire onderzoekt de onopgeloste moord op Venus Xtravaganza.
I'm Your Venus is een documentaire uit 2025. De docu is geregisseerd door Kimberley Reed, die eerder producent was voor onder andere Prodigal Sons (2008) en Dark Money (2018).
Zoektocht
De documentaire gaat over Venus Xtravaganza, een transicoon die bekend werd door de legendarische documentaire Paris is Burning (1990). In 1988 werd zij vermoord gevonden in een hotelkamer. Deze moord is tot op de dag van vandaag niet opgelost.
In de documentaire zien we de zoektocht naar rechtvaardigheid bijna 35 jaar na haar tragische moord, van de twee zeer verschillende families van Venus: haar twee biologische broers en haar gekozen familie van The House of Xtravaganza.
Krachten gebundeld
Ze bundelen hun krachten om gerechtigheid te krijgen. Ze houden zich onder andere bezig met de heropening van de zaak, de postume naamswijziging van Venus en erkenning van haar geboortehuis als historisch monument.
Door middel van zeldzame archiefbeelden, interviews en reconstructies geven ze een beeld van wie Venus was: een levendig drag- en transicoon vol dromen en veerkracht. De film laat zowel liefdevolle herinneringen als ruwe confrontaties met onrecht zien.
Netflix
Daarnaast onthult de documentaire nieuwe details over het moordonderzoek, waaronder een mogelijke bekentenis van een verdachte en de nieuwe opties die DNA-onderzoek biedt. Bovendien laat de docu de rol zien van LGBTQ+-activisten die pleiten voor daling van geweld tegen transvrouwen.
Victoria Mahoney, vooral bekend van haar werk aan Lovecraft Country en afleveringen van You, mocht de regie op zich nemen van het langverwachte en vertraagde The Old Guard 2. Helaas wordt het lange wachten niet beloond. Dit staat er in de eerste recensies.
De huidige Tomatometer-score op Rotten Tomatoes staat op 40%. Het origineel uit 2020, The Old Guard lag met 80% aanzienlijk hoger dan die van het vervolg. Op IMDb scoort het eerste deel 6,7. Dit film is vandaag in première gegaan op Netflix.
Minder indruk dit keer
Jack Martin van Film Feeder schrijft dat het vervolg aanzienlijk minder leuk is dan het origineel. Volgens hem is het verhaal vlak en laat de film geen blijvende indruk achter. "Het is een film die alle vakjes aanvinkt, maar nauwelijks iets nalaat dat kijkers doet terugkomen."
Pramit Chatterjee van Digital Mafia Talkies raadt de film niet aan. In zijn woorden: "Wacht gewoon op de derde film. Lees een samenvatting van dit deel; je mist niets." De implicatie is dat deze tweede film nauwelijks iets toevoegt aan het bredere verhaal.
Een emotionele rit
Toch zijn er ook positieve geluiden. Katey Stoetzel van InBetweenDrafts noemt het ondanks de problemen "een leuke en emotionele rit." Zij erkent dat de achtergrondverhalen en mythologie tekortschieten, maar vindt dat de emotionele lading overeind blijft.
David Reddish van CBR merkt op dat het geheel niet volledig werkt, ondanks sterke casting. Hij schrijft: "De alchemie verandert nooit echt in goud, ondanks een sterke rol van Ngô en de aanwezigheid van Thurman en Golding."
Goede cast, matig script
De vijfde recensie komt van Jack Martin. Hij schrijft dat de film weliswaar goed is gecast, maar inhoudelijk teleurstelt. "Het verhaal is te licht en de toon te serieus om echt te blijven boeien." Volgens Martin mist het script het gewicht dat nodig is voor een tweede hoofdstuk.
In dit tweede hoofdstuk zien we Charlize Theron opnieuw als Andy, de leider van een geheime groep onsterfelijken die over eeuwen heen hebben gestreden voor het goede. De groep moet zich hergroeperen na verraad en verlies, terwijl nieuwe dreigingen opduiken.
Een nieuwe Marvel-serie is onderweg en heeft nu al voor opschudding gezorgd. Met de eerste beelden die inmiddels online staan, komt de terugkeer naar Wakanda in een compleet nieuwe vorm snel dichterbij. Na eerdere successen binnen het MCU-universum maakt Disney+ zich op voor een gloednieuw hoofdstuk dat zich afspeelt in het verleden van een van de meest iconische fictieve naties van het Marvel-universum.
Eyes of Wakanda is de titel van de aankomende animatieserie die vanaf 27 augustus exclusief op Disney+ te zien zal zijn. De vierdelige reeks brengt verhalen over de krijgers van Wakanda, lang vóór de gebeurtenissen uit films als Black Panther. Elke aflevering is gesitueerd in een andere tijdsperiode en op een andere plek in de wereld.
Tijdsprongen en vergeten helden
De structuur van Eyes of Wakanda is deels antologisch van aard. Dat betekent dat de afleveringen wel in dezelfde wereld spelen, maar losstaande verhalen vertellen. Wat ze verbindt, is de strijd om vibranium. Deze uiterst zeldzame stof staat opnieuw symbool voor macht, vooruitgang én gevaar. In elk tijdvak worden andere Wakandaanse krijgers gevolgd die op missie worden gestuurd om artefacten veilig te stellen en daarmee vaak grotere rampen te voorkomen.
Een opvallende verschijning in de serie is Iron Fist. De held, die eerder opdook in een eigen, en kritisch ontvangen, Netflix-serie, speelt hier opnieuw een rol binnen het MCU. Daarmee lijkt Marvel een oude draad op te pakken en nieuwe connecties te willen leggen tussen animatie en live-action. Eyes of Wakanda begint historisch, in de westerse bronstijd, en legt een brug tussen bekende gebeurtenissen uit onze wereld en de fictieve Marvel-tijdlijn.
Productie onder vertrouwd toezicht
Aan het creatieve roer staat Ryan Coogler, de man achter de eerdere Black Panther-films. Zijn betrokkenheid moet zorgen voor continuïteit in toon en thematiek, ook al krijgt deze serie een heel eigen visuele stijl. Met deze insteek hoopt Marvel opnieuw een breed publiek aan te spreken, van trouwe MCU-kijkers tot nieuwe fans die geïnteresseerd zijn in de mythologie achter Wakanda.
In de jaren 90 groeide hij uit tot het gezicht van een hele generatie tieners, maar inmiddels is het stil geworden rond de acteur die ooit op iedere poster in een meisjeskamer hing. Zijn naam blijft voor altijd verbonden aan een serie die inmiddels nostalgische cultstatus heeft bereikt.
James Van Der Beek gaf zes seizoenen lang gestalte aan Dawson Leery, het morele kompas van Dawson's Creek, uitgezonden tussen 1998 en 2003. Toch was de band tussen acteur en personage allesbehalve vanzelfsprekend. In interviews gaf Van Der Beek later toe dat hij zich stoorde aan de voorspelbaarheid van zijn rol: "Er waren zoveel dingen die me aan Dawson irriteerden. [...] Eerlijk gezegd vond ik hem een beetje saai."
Van posterboy naar bijrolacteur
Na het slot van Dawson's Creek volgden kleine rollen in films als Standing Still en een verhaallijn in de serie One Tree Hill, waarin hij opvallend genoeg weer een regisseur speelde. Hoewel hij in Scary Movie zichzelf parodieerde, bleef een grote doorbraak uit. Zijn verschijning als fictieve versie van zichzelf in Don't Trust the B---- in Apartment 23 was een zeldzaam succesmoment in een verder grillige carrière.
De afgelopen jaren was Van Der Beek vooral actief in het televisielandschap. Hij sprak de stem in van Boris, vader van de hoofdpersoon in Disney’s Vampirina, en dook op in de horror-komedie Bad Hair (2020). Ook had hij een seizoen lang een rol in de forensische dramaserie CSI: Cyber.
Ziekte
In november 2024 werd bekend dat de acteur gediagnosticeerd was met darmkanker. Desondanks verscheen hij begin 2025 in de jongerenserie Overcompensation, waarin hij een oud-lid van een geheim genootschap speelde.
Hoewel een echte terugkeer naar het grote scherm uitbleef, weet Van Der Beek zich zo nu en dan nog wel in de kijker te spelen. In Nederland is de serie Dawson's Creek te zien op zowel Prime Video als Videoland.
Een van de tien meest bekeken series op Netflix op dit moment speelt zich af aan de Australische kust, waar een ogenschijnlijk gesloten hoofdstuk uit het verleden opnieuw wordt opengereten. Het gaat hier om The Survivors of De Overlevenden.
Vijftien jaar na een verwoestende storm keert een man terug naar zijn geboorteplaats om zijn zieke vader bij te staan. Maar wanneer het lichaam van een jonge vrouw aanspoelt, blijkt het dorp nog steeds gevangen in een web van oude geheimen en verdrongen trauma’s.
Kieran
Centraal staat de terugkeer van Kieran, die samen met zijn gezin arriveert in het stadje Evelyn Bay. Wat begint als een beladen familiebezoek verandert al snel in een hernieuwde confrontatie met het verleden. De moord op een lokale serveerster dwingt hem terug te kijken op de nacht van de storm, toen zijn broer samen met twee anderen verdween. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat niemand echt vrijuit gaat.
De serie ontvouwt zich via parallelle verhaallijnen tussen verleden en heden, waarbij de kijker telkens op het verkeerde been wordt gezet. De spanning zit in kleine momenten: een blik, een stilte, een herinnering die net iets te laat gedeeld wordt. Evelyn Bay blijkt een plek waar iedereen iets te verliezen heeft, en waar loyaliteit en angst gevaarlijk dicht bij elkaar liggen.
Herinneringen
Het drama overstijgt de moordzaak. Er wordt ingezoomd op hoe mensen omgaan met verlies, schuld en overlevingsdrang. Kieran en zijn oude vrienden worstelen niet alleen met herinneringen, maar ook met hun rol in wat er werkelijk is gebeurd. En hoe meer ze proberen alles achter zich te laten, hoe nadrukkelijker het verleden zich opdringt.
De serie is sinds juni te zien op Netflix en wist in korte tijd uit te groeien tot een van de populairste titels op het platform. Met een IMDb-score van 6,6 en een plek in de Nederlandse en de wereldwijde top 10, is het duidelijk dat het publiek, ondanks de wat schamele waardering, geraakt wordt door de ingetogen vertelstijl en het beklemmende mysterie. De serie telt zes afleveringen van elk ongeveer vijftig minuten, gebaseerd op de gelijknamige roman van Jane Harper.
De spanningen achter de schermen van Cobra Kai hebben een onverwachte wending genomen. Actrice Alicia Hannah-Kim heeft zich openlijk uitgesproken over een incident dat plaatsvond tijdens de Washington State Summer Con. Daar werd ze door haar collega Martin Kove in haar arm gebeten, iets wat volgens haar verre van speels bedoeld was. Het voorval leidde tot zichtbaar letsel, waarop de politie werd ingeschakeld.
Hannah-Kim was tijdens het evenement vergezeld door haar man, acteur Sebastian Roché. Ze besloot geen aanklacht in te dienen, maar vroeg wel om een officieel politieverslag. Kove werd kort daarna van het evenement verwijderd, ondanks zijn verklaring dat het allemaal als een grap bedoeld was. Zijn excuses volgden, net als hernieuwde aandacht voor eerdere beschuldigingen van wangedrag tijdens de opnames van seizoen 6.
Video zorgt voor verdeeldheid
Enkele dagen later dook een video op waarin Hannah-Kim haar arm toonde. Sommige fans beweerden dat er geen blauwe plekken zichtbaar waren en beschuldigden haar ervan het incident groter te maken dan het was. In een nieuwe Instagramvideo is echter duidelijk verkleuring te zien op haar huid, waarmee de actrice de kritiek wil pareren.
In de video spreekt Hannah-Kim haar dank uit aan iedereen die haar steunde. Ze benadrukt dat het om een ernstig incident gaat en dat niemand het normaal hoeft te vinden om op het werk fysiek belaagd te worden. "Het is belangrijk om voor jezelf op te komen. Dat is wat ik heb gedaan," aldus de actrice.
Afstand tot het incident
Tegelijkertijd benadrukt ze dat het voorval voor haar losstaat van de rest van de Cobra Kai-ervaring. Ze spreekt met warmte over de rest van de cast en hoopt dat de fans de serie gewoon kunnen blijven waarderen. "Laat dit je liefde voor de show niet beïnvloeden," zegt ze.
Of Martin Kove ooit nog terugkeert in de wereld van Cobra Kai is zeer de vraag. Gezien de manier waarop seizoen 6 eindigt, lijkt Netflix een duidelijke route gevonden te hebben om zijn personage definitief uit de serie te schrijven.
Het Italian Global Series Festival heeft net zijn allereerste editie achter de rug. Toch is dit festival niet spiksplinternieuw. Het komt namelijk voort uit het succesvolle Roma Fiction Festival dat in 2017 werd stopgezet. Het nieuwe seriefestival vindt plaats aan de Italiaanse Riviera, specifiek in Riccione (mediacenter) en Rimini (festiviteiten). Festivaldirecteur Marco Spagnoli hoopt er een belangrijk cultureel evenement van te maken waar ideeën kunnen worden uitgewisseld en iedereen met iedereen kan praten. Spagnoli haalde alvast het wereldnieuws door Kevin Spacey naar Rimini te halen.
De gecancelde Amerikaanse ster dook recentelijk ook al op in Cannes, maar was daar niet op officiële uitnodiging van het festival, enkel om een film te promoten. Zijn verschijning op het IGSF betekent wel een eerste officiële stap naar een comeback. Hij kreeg op de openingsceremonie bovendien een Maximo Award for Excellence, het Italiaanse antwoord op een Emmy. Spagnoli stelde wel zijn eisen. Spacey wilde aanvankelijk geen vragen krijgen over zijn juridische problemen en interviews zag hij evenmin zitten. Uiteindelijk heeft hij er toch mee ingestemd.
Lynch, Gatiss en Moffat
Nieuwe series waren er genoeg, maar het was onmogelijk om ze allemaal te bekijken of te proeven. Je moet dus een keuze maken. Mijn voorkeur ging uit naar de Engelstalige titels die geïntroduceerd werden door de makers of acteurs. Cameramannen Frederick Elmes (Eraserhead, Blue Velvet, Wild at Heart) en Peter Deming (Lost Highway, Mulholland Drive) gaven acte de présence voor een eerbetoon aan David Lynch, wiens eerste aflevering van Twin Peaks werd vertoond.
Mark Gatiss presenteerde zijn detectiveserie Bookish en zijn vriend Steven Moffat de tragikomedieserie Douglas Is Cancelled. De serie van Gatiss handelt over een boekenverkoper in 1946 die detective speelt. "Waarom deze serie? Ik ben dol op detectiveverhalen en boeken. Op mijn vijfde kreeg ik Great Expectations. Daarna kwamen Doctor Who en Sherlock Holmes. Dat zegt genoeg." Moffat schreef de basis van Douglas Is Cancelled nog voor er sprake was van cancelcultuur en MeToo. Eerst werd het een toneelstuk, daarna wilde hij een filmversie. Maar hij vreesde dat men die zou schrappen, dus moest het een serie worden.
De twee lieten zich van hun leukste kant zien. Gatiss vertelde hoe hij aan een van zijn eerste rollen in Doctor Who kwam. In het script stond dat er 'een adonis' uit een tijdmachine kroop. Omdat de originele acteur het liet afweten, vroegen ze of Gatiss beschikbaar was. Hij stemde toe en kreeg het script. Maar daar stond nu in dat 'iemand' uit de machine kroop. Moffat liet zich zeer enthousiast uit over de Seth Rogen-serie The Studio: "Dat is geen fictie, dat is een documentaire. Ik heb het allemaal meegemaakt."
Koks, huurmoordenaars en detectives
Series over koks zijn blijkbaar in. In Riccione werd namelijk niet alleen het vierde seizoen van The Bear geïntroduceerd, maar ook de Deense komedieserie Behind Every Man. Die draait om een hondsbrutale chef die het niet kan hebben dat de eigenares van het restaurant plots de kokkin van een concurrerend eethuis aanstelt als souschef. De chef probeert haar op alle vlakken te saboteren en te domineren, maar de vrouw laat zich niet zomaar intimideren. Dit lijkt wel een Deense keukenversie van Shakespeares The Taming of the Shrew, maar dan met een genderswap.
Huurmoordenaars zijn uiteraard ook van de partij. In het Engels-Duitse The Assassin probeert een moeder (Keeley Hawes) haar verleden als huurmoordenares te verbergen voor haar zoon (Freddie Highmore), maar wanneer ze wordt beschoten op een huwelijksfeest kan ze haar ware identiteit niet langer verhullen. Omdat ze een opdracht weigerde, is ze het doelwit van haar vroegere baas. Haar vroegere collega's en minnaars moeten haar nu om zeep helpen, maar proberen dat niet al te opzichtig te doen. Vergelijk de serie met Mr. & Mrs Smith met nog meer absurde zwarte humor.
Detectiveseries werden vertegenwoordigd door Bookish en The Puzzle Lady. Laatstgenoemde zou je een mix kunnen noemen van Sherlock Holmes en Miss Marple. Phyllis Logan, bekend van Downton Abbey vertolkt een oudere dame die geniaal is in het oplossen van kruiswoordraadsels. Ze heeft ook een alcoholprobleem, maar dat raakt opgelost wanneer ze gevraagd wordt om samen met haar nichtje – de Watson van deze serie – een moord op te lossen. The Puzzle Lady viel in de smaak bij de jury, want Logan kreeg de prijs voor de beste actrice.
Waar Fellini opgroeide
Rimini staat bekend als de geboorteplaats van de legendarische Italiaanse filmregisseur Federico Fellini, die de plaats zelfs centraal stelde in zijn autobiografische film Amarcord. Voor de internationale pers had de festivaldirectie daarom een leuke attractie in petto. Eerste halte was Cinema Fulgor, ook bekend als Cinema Fellini. In dat art-nouveaugebouw bekeek de regisseur zijn eerste films en deelde hij promotiemateriaal uit in ruil voor gratis filmtickets. De twee zalen, Salle Federico en Salle Giulietta, zijn geïnspireerd door de Hollywoodstijl van de jaren dertig en gecreëerd door niemand minder dan Dante Ferretti, de productieontwerper van Fellini, Pasolini en Scorsese.
Vijfhonderd meter verderop bevindt zich het Fellini Museum, gelegen in het vijftiende-eeuwse Castel Sismondo. Een schommelde Alberto Sordi uit Lo Sceicco Bianco verwelkomt de bezoekers en in de hal lijkt een hele reeks van pagina's uit Fellini-scripts neer te dwarrelen. Binnen tref je boeken met tekeningen van de meester, naast kostuums en rekwisieten uit Casanova di Fellini en schermen met fragmenten die het belang van de zee in Fellini-films benadrukken. In een fotogalerij wordt een eerbetoon gebracht aan Fellini's echtgenote en muze Giulietta Masina. Fans die even de meester zelf willen spelen, kunnen plaatsnemen in zijn regiestoel.
De plek waar Fellini ooit woonde is ergens in de buurt van het museum, maar bestaat niet meer. Nog wel te bezoeken is kamer driehonderdvijftien in Il Grand Hotel. Dit hotel was een favoriete bestemming van Sophia Loren, prinses Diana en Michail Gorbatsjov, maar ook van Benito Mussolini en zijn maîtresse Clara Petacci. Maar iedereen associeert het tegenwoordig met Fellini. Het hotel was zijn laatste verblijfplaats voor hij in 1993 met een hersenbloeding naar Rome werd gevoerd.
Een ontmoetingsplaats
Festivaldirecteur Spagnoli vond het belangrijk dat de talrijke gasten niet afgeschermd werden van de journalisten. Tijdens een cocktailuurtje kon de pers vrijuit praten met de aanwezige regisseurs, acteurs en crew. De legendarische filmmaker Marco Bellocchi ging met iedereen die het wilde op de foto en Alberto Barbera, de directeur van het filmfestival van Venetië, vertelde dat editie 2025 zeer sterk gaat worden. Alleen hoopt hij dat weergoden medelijden zullen hebben. Het festival van 2024 werd immers geteisterd door een verzengende hitte. Lang aanschuiven kon weleens een zonnesteek opleveren.
Phillys Logan werd vooral gevraagd naar de derde en laatste Downton Abbey-film: "Dit is het definitieve einde. Hierna komt niets meer. Maar de laatste opnamedag was niet echt droevig. Iedereen wist al heel lang dat de stekker eruit zou worden getrokken. Trouwens, tijdens de laatste opnamedag van de serie dacht iedereen ook dat het toen gedaan was. En na de eerste film ook. We hebben dus constant afscheid genomen."
De Canadese ster Katheryn Winnick, de vurige Lagertha in Vikings, prees dan weer Liam Neeson, haar tegenspeler in The Marksman: "Hij kwam speciaal naar de set om mij van antwoord te dienen tijdens een telefoonconversatie in de film. Hij was dus niet in beeld. Dat zie ik de meeste grote sterren niet doen. Een echte gentleman." Winnick sprak ook over haar projecten omtrent Oekraïne. Tot haar zevende sprak ze enkel Oekraïens en ze heeft nog steeds familie in het door oorlog geteisterde land.
Tweede editie
Aan sterren was er dit jaar dus geen gebrek. Dat kon je zien op de rode loper in Rimini. Kevin Spacey trok uiteraard veel volk, maar de Turkse acteur Can Yaman, hoofdvertolker van de nieuwe Sandokan-serie, bleek nog populairder. Jonge meisjes raakten door het dolle heen wanneer ze met hem een selfie mochten maken. Zelf had ik tot voor kort geen weet van het bestaan van deze reus. Van de pittige dame die naast mij op de rode loper liep ook niet. Dat bleek Jaqueline Hernandez te zijn, een Sri Lankaanse ex-Miss Universe en een superster in Bollywood.
Het festival krijgt ongetwijfeld een tweede editie, al moeten daarvoor nog wel wat kinderziektes worden genezen. Deze eerste keer werden er veel series vertoond, maar omdat journalisten daardoor moesten kiezen tussen vertoningen kwam het voor dat zalen amper gevuld raakten. Niet handig wanneer er meer leden van de filmploeg komen opdagen dan toeschouwers. Daarnaast had het festival het knap lastig om de gewone inwoners van Riccione te bereiken. Die gingen immers liever naar het strand.
Dat kan je het festival niet verwijten, zeker omdat filmeducatie in Italië onbestaand is. Als test stelde ik wat vragen aan enkele voorbijgangers in Riccione. Ze wisten niet dat er een festival was en van die Fellini hadden ze nooit gehoord. En al helemaal niet van het Fellini-museum in Rimini. Als Italië culturele evenementen rond cinema wil brengen, moeten de scholen eerst een flinke bijdrage leveren. Met enkele aanpassingen kan het Italian Global Series Festival uitgroeien tot een van de leukste festivals ter wereld. Nu is het alvast het sympathiekste.
Op dit moment is Squid Game een van de populairste series ooit op Netflix en kijkt iedereen naar het derde seizoen. De serie weet kijkers te boeien met een mix van mysterie, originele verhaallijnen en een flinke dosis geweld. Centraal staat een competitie waarin deelnemers genoodzaakt zijn om grimmige, kinderlijke spellen te spelen, terwijl ze strijden om een geldprijs. Dit alles vindt plaats voor het vermaak van rijke toeschouwers die de deelnemers als pionnen zien.
Een opvallend element zijn de symbolen cirkel, vierkant en driehoek die op de maskers van het personeel verschijnen. Wat betekenen deze precies?
De symbolen geven duidelijk de functie van elk personeelslid binnen het spel weer. Medewerkers met een masker met een cirkel zijn de laagste in rang en mogen niet spreken, tenzij een hogere in rang hen aanspreekt. Driehoeksmaskers dragen de bewakers, die erop toezien dat de deelnemers zich aan de regels houden en niet uit de band springen. De maskers met een vierkant worden gedragen door het management, de mensen die het spel aansturen.
Symboliek achter de vormen
Naast hun praktische functie dragen de symbolen ook een diepere betekenis die aansluit bij de maatschappelijke thema’s van de serie. Squid Game behandelt de ongelijkheid tussen sociale klassen, en de cirkel, driehoek en vierkant illustreren die hiërarchie. Ze benadrukken de positie van het personeel als radertjes in een groter systeem, stuk voor stuk anonieme schakels die slechts dienen om het systeem draaiende te houden.
Ook de link met videogames is bewust gekozen. De drie vormen komen overeen met de knoppen op een PlayStation-controller: cirkel, vierkant en driehoek. Dit benadrukt de gelijkenis tussen de deelnemers en videogamepersonages: zij bestaan vooral om vermaakt te worden en om te gehoorzamen aan de machtigen. Deze verwijzing onderstreept het kapitalistische systeem dat in de serie wordt bekritiseerd.
Lettertekens en taal
Een minder voor de hand liggende betekenis ligt in het Koreaanse alfabet. De cirkel, driehoek en vierkant corresponderen met de letters O, J en M, wat de afkorting vormt van "Ojingeo Geim", de Koreaanse titel van de serie. Dit symboliseert dat personeel en deelnemers deel uitmaken van een overkoepelend systeem dat hen controleert en definieert. De maskers verbergen hun identiteit, waardoor ze slechts functioneren als onderdelen van een onpersoonlijke machinerie.
Na Breaking Bad kwam de spin-offserie Better Call Saul uit, met Bob Odenkirk die zijn rol hernam als Saul Goodman. De serie liep van 2015 tot 2022 gedurende zes seizoenen, en in het zesde en laatste seizoen was er een plottwist die Saul compleet veranderde en de serie nog beter maakte.
Better Call Saul werd gecreëerd door Vince Gilligan en Peter Gould, en dient voornamelijk als prequel op Breaking Bad. De serie speelt zich grotendeels af in Albuquerque, New Mexico, in de vroege tot midden jaren 2000, enkele jaren vóór Breaking Bad.
Jimmy McGill
Better Call Saul onderzoekt de ethische neergang van Jimmy McGill (Odenkirk), een ambitieuze advocaat en voormalige oplichter die verandert in de egocentrische strafrechtadvocaat Saul Goodman.
Aan zijn zijde staat zijn romantische partner en collega Kim Wexler (Rhea Seehorn), terwijl hij worstelt met conflicten met zijn broer Chuck McGill (Michael McKean) en zijn juridisch partner Howard Hamlin (Patrick Fabian).
Oplichtersactie
De eerste helft van het laatste seizoen van Better Call Saul was een soort oplichtersactie waarin Jimmy en Kim veel plezier hadden met het vernietigen van Howard Hamlins reputatie via een reeks uitgekiende grappen en manipulaties.
Door middel van enkele slimme trucs lieten ze zijn collega's geloven dat hij verslaafd was aan cocaïne en regelmatig sekswerkers inhuurde. Dit culmineerde in de midseason-finale, waarin ze een zeer publieke vernedering in Howards kantoor orkestreerden.
Breuk
Howard ging daarna naar het appartement van Jimmy en Kim om verhaal te halen, en het spel leek gewoon verder te gaan. Maar toen verscheen Lalo Salamanca (Tony Dalton). Op dat moment stortten Jimmy's twee werelden op gruwelijke wijze in elkaar. Terwijl Howard nog probeerde zich uit de situatie te redden, schoot Lalo hem nonchalant een kogel door het hoofd.
Het was een verwoestende wending, maar het leidde er ook toe dat Kim besloot Jimmy te verlaten. Die breuk dreef Jimmy uiteindelijk definitief in de rol van Saul Goodman.
Lovende kritieken
Better Call Saul kreeg lovende kritieken, met veel lof voor het acteerwerk, de personages, het scenario, de regie en de cinematografie. Veel recensenten beschouwden het als een waardige opvolger van Breaking Bad - sommigen noemden het zelfs beter dan zijn voorganger - en als een van de beste televisieseries aller tijden.
De serie werd overladen met onderscheidingen, waaronder twee nominaties voor de Peabody Awards, 53 Primetime Emmy Award-nominaties (een record voor de meeste nominaties zonder winst), negen SAG Award-nominaties en zes Golden Globe-nominaties.
Kijken?
Wil je Better Call Saul zien? Je kunt de serie bekijken op Netflix.
Ze is een van de meest herkenbare gezichten uit de tv-geschiedenis, maar Jennifer Aniston is al jaren meer dan alleen “Rachel uit Friends.” Binnenkort is ze opnieuw te zien in een opvallende nieuwe serie bij Apple TV+, gebaseerd op een boek dat flink wat stof deed opwaaien.
Apple TV+ heeft groen licht gegeven voor een tiendelige dramaserie gebaseerd op Jennette McCurdy’s veelbesproken memoires I’m Glad My Mom Died. Jennifer Aniston neemt hierin niet alleen een hoofdrol op zich, maar treedt ook aan als uitvoerend producent. De serie wordt ontwikkeld door McCurdy zelf, samen met Ari Katcher, bekend van The Carmichael Show.
Overheersende moederfiguur
De reeks draait om een jonge actrice die bekend is van een populaire kinderserie, en haar veeleisende moeder die zichzelf ziet als de spil van haar dochter’s carrière. Aniston speelt die moederrol, waarin de focus ligt op deze verstikkende relatie. Volgens de officiële omschrijving wordt de serie een mix van tragiek en zwarte humor.
McCurdy’s boek veroorzaakte in 2022 veel ophef en werd onmiddellijk een bestseller. Daarin beschrijft ze in detail hoe haar moeder haar vanaf jonge leeftijd het acteerwereldje in dwong. McCurdy speelde jarenlang in iCarly en Sam & Cat, maar stopte op haar 24e met acteren en koos voor het schrijverschap.
The Morning Show
De nieuwe serie wordt Anistons tweede grote project bij Apple TV+, na The Morning Show. Die serie, waarin ze speelt naast Reese Witherspoon, loopt inmiddels vier seizoenen en keert in september 2025 terug.
Een nieuw record is gevestigd: de meest besproken serie van het moment laat opnieuw zien dat het publiek er geen genoeg van krijgt. Binnen drie dagen na de lancering stond het derde seizoen wereldwijd bovenaan.
Het slotseizoen van Squid Game is met 60,1 miljoen weergaven in de eerste 72 uur uitgegroeid tot de best bekeken Netflix-serie ooit binnen die tijdspanne. Daarmee stoot het eerdere recordhouders van de troon en nestelde het zich direct op de eerste plek van de wereldwijde Netflix Top 10.
Wereldwijde dominantie
Nooit eerder slaagde een serie erin om in de eerste week van release in álle 93 landen waar Netflix een Top 10 bijhoudt, op nummer 1 te eindigen. Squid Game brak die barrière met gemak. Ondertussen wisten ook seizoenen 1 en 2 opnieuw de top van de ranglijsten te bereiken, vermoedelijk doordat veel kijkers de eerdere afleveringen opnieuw bekeken in aanloop naar het slotstuk.
Hoewel de cijfers indrukwekkend zijn, was de ontvangst bij het publiek niet eenduidig. Beslist niet iedereen is fan van het nieuwe seizoen. Het derde seizoen bestaat uit zes afleveringen en werd wereldwijd uitgebracht op 27 juni.
Succesvol
Met een cumulatief totaal van bijna 600 miljoen weergaven voor de eerste twee seizoenen, was Squid Game ook al onaantastbaar als Netflix’ meest succesvolle niet-Engelstalige serie ooit.
De deuren van het restaurant in The Bear blijven voorlopig nog open. De culinaire dramaserie die wereldwijd een vaste schare fans heeft opgebouwd, krijgt een vijfde seizoen. De nieuwe reeks staat al gepland voor 2026.
The Bear, geproduceerd door FX en in Nederland te zien via Disney+, is officieel verlengd. De bekendmaking volgt kort na het succes van seizoen 4, dat in juni in zijn geheel werd uitgebracht. De kijkcijfers lagen opnieuw hoog, wat volgens FX-topman John Landgraf bevestigt dat de serie niets aan populariteit heeft ingeboet: "De respons op dit seizoen was opnieuw spectaculair. Jaar na jaar maken Chris Storer en zijn team een van de beste series op televisie."
Van cult naar klassieker
De serie begon in 2022 als een relatief kleine productie, maar groeide razendsnel uit tot een prijswinnaar. Met 10 Emmy’s voor het eerste seizoen en een recordaantal van 11 voor seizoen 2, behoort The Bear inmiddels tot de meest bekroonde series van het afgelopen decennium. Onder de prijzen: meerdere acteerprijzen voor hoofdrolspelers Jeremy Allen White, Ayo Edebiri en Ebon Moss-Bachrach.
Het verhaal draait om Carmy, een getalenteerde chef die terugkeert naar Chicago om de broodjeszaak van zijn overleden broer over te nemen. De cast blijft grotendeels ongewijzigd. Naast Jeremy Allen White als Carmy zijn ook Edebiri, Moss-Bachrach, Liza Colón-Zayas en Lionel Bryce weer van de partij. Gastrollen zijn er geweest voor onder anderen Jon Bernthal, Oliver Platt en Jamie Lee Curtis.
Seizoen 5
Wat seizoen 5 precies in petto heeft, is nog niet bekendgemaakt, maar de verwachting is dat het verhaal verdergaat waar seizoen 4 eindigde: in een restaurant dat ondanks succes blijft worstelen met interne spanningen.
Let op! Het onderstaande artikel bevat mogelijk spoilers.
Na het veelbesproken einde van de survivalthriller ging bedenker en regisseur Dong-hyuk Hwang om de tafel zitten met Variety. De brandende vraag is natuurlijk of het slot van de serie hint op de Amerikaanse spin-off.
Zes maanden na het einde van de dodelijke spellen bevindt de Front Man (Byung-hun Lee) zich in Los Angeles. Vanuit zijn limousine ziet hij een vrouwelijke recruiter een spelletje ddakji spelen met een dakloze man, wat bij velen de nodige nieuwsgierigheid opwekte. Kijkers zagen hierin een verband met geruchten die sinds 2023 de ronde doen over een Amerikaanse versie van de serie. Oscarwinnaar David Fincher zou de regisseur zijn van deze productie.
Een scène met gravitas
Hwang licht toe dat hij deze scène schreef om een memorabel einde te creëren. Het ging dus om de impact van het moment zelf en niet om een verwijzing. Topactrice Cate Blanchett was hierbij een voor de hand liggende keuze. "Ik wilde iemand met een sterk charisma," aldus Hwang.
De makers zijn duidelijk geslaagd in hun opzet, gezien de discussies die zijn losgebarsten. Op de vraag of deze afsluiting tegelijk een aanzet is voor David Finchers 'Squid Game'-serie, antwoordt Hwang beslist: "Nee, zeer zeker niet. De enige reden voor dit einde was omdat ik een slot met impact wilde, meer niet. Ik ben bekend met de geruchten, maar Netflix heeft mij niet benaderd".
Afscheid is niet definitief
Uit Hwangs antwoord blijkt dat er nog niets officieel bekend is over een Amerikaanse spin-off. Hij geeft aan in principe open te staan voor medewerking, zolang het te combineren is met zijn andere projecten. Een definitief afscheid van het 'Squid Game'-universum is dus nog niet aan de orde. Je kunt de serie streamen op Netflix.
Netflix biedt sinds 2013 een overvloed aan topseries in Nederland, maar tussen al die bekende titels schuilen verborgen parels die je misschien over het hoofd hebt gezien, en zeker niet mag missen. We hebben vier van deze hooggewaardeerde series voor je uitgezocht. Zijn deze titels iets voor jou?
Riverdale
Een klassieke whodunit vol misdaad en tienerdrama, oorspronkelijk van The CW maar nu te zien op Netflix. De pers is laaiend enthousiast, met een score van 81% op Rotten Tomatoes.
Terwijl Archie en zijn vrienden het nodige meemaken op het gebied van seks, romantiek, school en familie, raken ze verwikkeld in een duister mysterie in Riverdale.
Yellowstone
Hoewel de serie in de VS een gigantisch succes is op Paramount+ en in Nederland op SkyShowtime, weten maar weinig mensen dat Yellowstone ook gewoon op Netflix te zien is. Met Kevin Costner in de hoofdrol en een stevige 83% op Rotten Tomatoes verdient hij zeker een plek in deze lijst verborgen toppers.
John Dutton, de eigenaar van Montana's grootste ranch, verdedigt een verdwijnende manier van leven wanneer zakelijke belangen en politici hem proberen te verdrijven. Ontdek het in Yellowstone.
Top Boy
Ashley Walters, Kano en Jasmine Jobson spelen de hoofdrollen in deze aangrijpende Britse dramaserie, die op Rotten Tomatoes bijna perfect scoort met 97% en geliefd is bij zowel pers als publiek. Alle afleveringen zijn te zien op Netflix.
Top Boy - Een groep jonge mensen leeft op het scherpst van de snede, uit het zicht, in de misdaadgevoelige straten van het hedendaagse Oost-Londen.
You Don't Know Me
De lijst eindigt met een serie met onder anderen Samuel Adewunmi en Sophie Wilde, die op Rotten Tomatoes een perfecte 100% scoort bij de critici. Opvallend genoeg lijkt het publiek er dan weer weinig mee te hebben. Ontdek het zelf op Netflix.
You Don't Know Me - Hij was een autoverkoper uit Londen. Zij was een boekenwurm met een verborgen verleden. Hun leven samen was perfect ... totdat ze spoorloos verdween.
De serie Landman blijft stijgen in populariteit en scoort hoog op zowel kijkcijfers als recensies. Daarmee lijkt het drama over de olie-industrie opnieuw een schot in de roos van Taylor Sheridan. Toch zijn er opvallende elementen in de serie die niet direct uit het genre of Sheridans eerdere werk voortkomen, maar eerder uit het leven van hoofdrolspeler Billy Bob Thornton zelf.
Als Tommy Norris speelt Thornton een familieman met een turbulent gezinsleven. Tijdens een panel op het ATX TV Festival gaf hij aan dat de vader-dochterrelatie in Landman voor hem herkenbaar is, al is zijn echte dochter minder uitgesproken dan haar fictieve tegenhanger Ainsley. "Als mijn dochter zou zeggen wat Ainsley tegen Tommy zegt, dan kreeg ik een toeval," grapte hij. Het familieverhaal in de serie mag dan bij vlagen extreem zijn, Thornton weet duidelijk putten uit zijn eigen ervaringen.
Een rol op het lijf geschreven
Volgens Thornton zelf zitten er sporen van eerdere personages in Tommy Norris. Zo herkent hij het introverte van zijn rol in The Man Who Wasn’t There, het grove van Bad Santa, en de juridische scherpte van Billy McBride uit Goliath. Deze combinatie van eigenschappen maakt van Tommy een complexe en gelaagde figuur, die naadloos aansluit bij Thorntons stijl.
Hoewel Landman elementen bevat die ver afstaan van het dagelijks leven, zoals de conflicten met het kartel, blijft de kern van het verhaal geworteld in herkenbare thema’s. Thornton herkent zichzelf in de cynische cowboy die worstelt met vaderschap, relaties en loyaliteit.
Taylor Sheridan wist wat hij deed
Het is geen toeval dat de rol van Tommy speciaal voor Thornton werd geschreven. De samenwerking tussen acteur en showrunner blijkt effectief: Landman doet het uitstekend op het platform van Paramount en SkyShowtime en is daar inmiddels een van de best bekeken series van het moment. De balans tussen rauwe humor en persoonlijke drama's slaat duidelijk aan bij het publiek.
Vorige dag 