Recensie
Prime Video-serie 'Sausage Party: Foodtopia' seizoen 2: voedsel met een buttplug moet je gewoon nooit vertrouwen
Schuine animatieserie over twee worstjes die hun stad willen redden en de walnoot die daar een stokje voor steekt.
Regie: Conrad Vernon | Cast (stemmen): Seth Rogen (Frank), Edward Norton (Sammy), Michael Cera (Barry), Will Forte (Jack), Yassir Lester (Iced Tea), Rachel Butera (Rutabaga), Jillian Bell (Trish), Marion Cotillard (Dijon), Martin Starr (Sherman), Patti Harrison (Jill), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 22-30 minuten | Jaar: 2025
Het gaat niet zo lekker met het eens zo florerende Foodtopia. Er is een schrijnend tekort aan koelkastruimte en de Foods ergeren zich aan de vriendschap tussen het Frankfurterworstje Frank en hun menselijke aartsvijand Jack. Ontevreden over de gang van zaken schoppen de voedselgenoten Frank uit hun gemeenschap. En omdat ze Sammy en Barry ook niet vertrouwen, worden zij net zo hard over het hek gegooid. Hoopvol gaat het drietal met Jack op zoek naar een nieuwe plek om hun dagen tot de houdbaarheidsdatum te slijten. Alleen is de volmaakte metropool Newfoodland natuurlijk te mooi om waar te zijn.
Direct bij het openingslied hebben we de eerste obscene taferelen van het nieuwe seizoen alweer te pakken. De inwoners van Foodtopia gaan vrolijk ketsend door het leven en branden daarmee de meest acrobatische standjes onuitwisbaar op je netvlies. Echter, in tegenstelling tot de in 2016 verschenen film Sausage Party en het eerste seizoen van Sausage Party: Foodtopia blijft het vele rampetampen deze keer uit. Maar vanzelfsprekend staat elke dialoog nog steeds bol van vunzige woordgrapjes en worden mensen bestuurd door middel van een buttplug in de bips.
Seizoen twee mikt erop een logisch vervolg op het voorgaande seizoen te zijn. Waar etenswaren ooit onderaan de voedselketen bungelden, zijn de rollen nu omgedraaid en staat de mensheid in dienst van autoritaire spijzen. Van underdog naar topdog: een klassiek verhaal. Maar zo'n trucje kan een verhaal ook de das omdoen en Foodtopia komt gevaarlijk dicht in de buurt van voorspelbaarheid. Daarom is het maar goed dat deze serie drijft op schunnige humor en onderbroekenlol, want de constante spot en viespeukerij bieden wel degelijk redding.
De stemmencast maakt Foodtopia. En wat is het feestje om bij elk figuurtje steeds weer de juist matchende stem te horen. Vooral Seth Rogen en Michael Cera zijn voortreffelijk gekozen; beiden hebben een zeer herkenbaar stemgeluid met een aangenaam tikje hysterie. Een draaiboek vol rebellie en opgefokt voedsel vraagt immers om explosieve emoties en daar draaien deze oudgedienden hun hand niet voor om. Chaotische praat gaat hen prima af, waardoor ze de interactie tussen beide worstjes natuurlijk doen lijken. Zelfs zo natuurlijk dat je ook zonder een lijntje badzout zou denken dat ze echt zijn.
Animatie moet je liggen; het is je ding of niet. En deze serie dendert dan misschien wel heel onelegant over je scherm, maar uiteindelijk klinkt ook hier een boodschap over vriendschap en loyaliteit. Over het vinden van nieuwe doelen en je leven weer oppakken nadat je vezelrijke vriendin is afgeslacht door een boosaardige sinaasappel. Met ook een overduidelijke sneer richting machtsmisbruik en de huidige maatschappij. Het tweede seizoen is een waardige voortzetting van de schunnige animatieserie en dan hebben we nog niet eens gezien wat er achter deur nummer drie staat.
Het gaat niet zo lekker met het eens zo florerende Foodtopia. Er is een schrijnend tekort aan koelkastruimte en de Foods ergeren zich aan de vriendschap tussen het Frankfurterworstje Frank en hun menselijke aartsvijand Jack. Ontevreden over de gang van zaken schoppen de voedselgenoten Frank uit hun gemeenschap. En omdat ze Sammy en Barry ook niet vertrouwen, worden zij net zo hard over het hek gegooid. Hoopvol gaat het drietal met Jack op zoek naar een nieuwe plek om hun dagen tot de houdbaarheidsdatum te slijten. Alleen is de volmaakte metropool Newfoodland natuurlijk te mooi om waar te zijn.
Direct bij het openingslied hebben we de eerste obscene taferelen van het nieuwe seizoen alweer te pakken. De inwoners van Foodtopia gaan vrolijk ketsend door het leven en branden daarmee de meest acrobatische standjes onuitwisbaar op je netvlies. Echter, in tegenstelling tot de in 2016 verschenen film Sausage Party en het eerste seizoen van Sausage Party: Foodtopia blijft het vele rampetampen deze keer uit. Maar vanzelfsprekend staat elke dialoog nog steeds bol van vunzige woordgrapjes en worden mensen bestuurd door middel van een buttplug in de bips.
Gerelateerd nieuws
Seizoen twee mikt erop een logisch vervolg op het voorgaande seizoen te zijn. Waar etenswaren ooit onderaan de voedselketen bungelden, zijn de rollen nu omgedraaid en staat de mensheid in dienst van autoritaire spijzen. Van underdog naar topdog: een klassiek verhaal. Maar zo'n trucje kan een verhaal ook de das omdoen en Foodtopia komt gevaarlijk dicht in de buurt van voorspelbaarheid. Daarom is het maar goed dat deze serie drijft op schunnige humor en onderbroekenlol, want de constante spot en viespeukerij bieden wel degelijk redding.
De stemmencast maakt Foodtopia. En wat is het feestje om bij elk figuurtje steeds weer de juist matchende stem te horen. Vooral Seth Rogen en Michael Cera zijn voortreffelijk gekozen; beiden hebben een zeer herkenbaar stemgeluid met een aangenaam tikje hysterie. Een draaiboek vol rebellie en opgefokt voedsel vraagt immers om explosieve emoties en daar draaien deze oudgedienden hun hand niet voor om. Chaotische praat gaat hen prima af, waardoor ze de interactie tussen beide worstjes natuurlijk doen lijken. Zelfs zo natuurlijk dat je ook zonder een lijntje badzout zou denken dat ze echt zijn.
Animatie moet je liggen; het is je ding of niet. En deze serie dendert dan misschien wel heel onelegant over je scherm, maar uiteindelijk klinkt ook hier een boodschap over vriendschap en loyaliteit. Over het vinden van nieuwe doelen en je leven weer oppakken nadat je vezelrijke vriendin is afgeslacht door een boosaardige sinaasappel. Met ook een overduidelijke sneer richting machtsmisbruik en de huidige maatschappij. Het tweede seizoen is een waardige voortzetting van de schunnige animatieserie en dan hebben we nog niet eens gezien wat er achter deur nummer drie staat.
