Series / Specials
Robert Redford had een grote impact op deze miniserie hoewel hij er niet in speelt
Robert Redford heeft geen gecrediteerde rol in 'Watchmen', maar hij heeft wel een grote impact op de serie.
Het is intussen een maand geleden dat we afscheid moesten nemen van Robert Redford. De legendarische acteur had tal van klassiekers op zijn naam staan en speelde tal van iconische personages. Denk maar aan Sundance Kid in Butch Cassidy and the Sundance Kid en Bob Woodward in All the President's Men.
Toch is een van Redfords beste rollen uit zijn latere jaren een personage in de miniserie Watchmen. Vreemd genoeg verschijnt hij zelf niet eens in de serie en krijgt hij ook geen enkele vermelding in de aftiteling, maar de serie maakt zo goed gebruik van zijn imago als acteur en activist dat het voelt alsof hij voortdurend aanwezig is, van begin tot eind.
Watchmen werd gemaakt door Damon Lindelof, die ook fungeerde als uitvoerend producent en scenarist. Het werd geschreven als een soort vervolg op de DC Comics-serie uit 1986 met dezelfde titel, gecreëerd door Alan Moore en Dave Gibbons.
De ensemblecast bestaat uit Regina King, Don Johnson, Tim Blake Nelson, Yahya Abdul-Mateen II, Andrew Howard, Jacob Ming-Trent, Tom Mison, Sara Vickers, Dylan Schombing, Louis Gossett Jr. en Jeremy Irons.
De oorspronkelijke Watchmen-strips spelen zich af in een alternatieve versie van 1985 en de serie is gesitueerd in 2019. In deze tijdlijn is Redford president van de Verenigde Staten en wordt hij in elke aflevering genoemd, hoewel hij nooit in beeld komt.
In het echte leven wordt hij alom gerespecteerd als kunstenaar en activist, maar in de serie is hij een controversieel figuur: zijn beleid vormt de aanleiding voor verschillende cruciale gebeurtenissen. "Wat als"-scenario's zijn meestal tijdverspilling, maar het gebruik van Redford als personage in Watchmen is juist een bijzonder interessant experiment.
Binnen de Watchmen-continuïteit overtuigt Richard Nixon de almachtige Doctor Manhattan (Abdul-Mateen II) om tussen te komen in de Vietnamoorlog, wat leidt tot een snelle en vernederende overwinning voor de VS. Nixon laat zich vervolgens meerdere keren herverkiezen en sterft uiteindelijk in functie in 1989. In 1992 zorgt de zogenoemde "Blue Wave" ervoor dat Redford president wordt, met ruime steun in het Congres. Hij blijft aan tot 2019, wanneer de serie zich afspeelt.
Het is niet moeilijk te zien dat Redford in Watchmen een liberaal is. Zijn beleid probeert het evenwicht te herstellen na decennia van conservatieve maatregelen onder Nixon, met nadruk op welzijn en sociale rechtvaardigheid. Dit alles leidt tot een bijna utopische periode van vrede en stabiliteit. Maar, zoals de serie toont, niet zonder prijs.
Hoe goed het leven onder Redford ook lijkt, zijn presidentschap dient als politieke waarschuwing. Hoewel het leven voor velen is verbeterd, blijft de VS diep verdeeld. Aan de oppervlakte lijkt iedereen mee te gaan in Redfords sociale idealen, maar onderhuids blijven raciale spanningen bestaan.
De belangrijkste dreiging in Watchmen komt van de Seventh Kavalry, een herrezen Ku Klux Klan-achtige terreurgroep met vertakkingen binnen de overheid. Veel van Redfords politieke tegenstanders zijn betrokken bij deze organisatie, maar de regering ziet dat niet, verblind door haar eigen morele superioriteit.
De manier waarop Watchmen Redford afbeeldt is bijna satirisch: een eerbetoon aan de echte man via een overdreven versie van zichzelf. Serienmaker Lindelof vertelde ooit aan Entertainment Weekly dat Redfords personage "oprecht goede bedoelingen had met zijn beleid en met het Amerika dat hij wilde creëren."
Toch loopt het mis, omdat de serie een spiegel is voor de moderne politiek. Thema's als medeplichtigheid en sociale ongelijkheid horen er onlosmakelijk bij. In dat licht is Watchmens Redford geen mislukte figuur; hoe goed zijn bedoelingen ook waren, "dat betekent niet dat het is gegaan zoals hij wilde", aldus Lindelof. "En dat ligt niet aan hem; dat ligt aan ons."
Het idee om Redford als personage in Watchmen op te voeren is overigens niet nieuw. In de originele strips van Moore en Gibbons stonden al subtiele hints: een krantenkop met "R.R. to run in 88?" en een opmerking van een redacteur over een "cowboy president in the White House."
Fans dachten destijds dat dat over Ronald Reagan ging, maar wie goed kijkt, ziet dat de foto in de krant op Redford lijkt, die zelf ook vaak cowboys speelde. Of Moore echt van plan was Redford president te maken in latere verhalen, blijft onbekend, maar Lindelof pikte dat detail meesterlijk op.
In 2019 bevestigde Lindelof tegenover Collider dat hij van plan was de echte Redford zichzelf te laten spelen in de serie en dat hij contact probeerde te leggen. De productie schreef Redford een brief waarin ze uitlegden waar Watchmen over ging, wat zijn rol zou inhouden en dat ze veel van zijn politieke waarden deelden.
"We lieten de deur openstaan in die brief; mocht hij willen reageren, dan zouden we hem met open armen verwelkomen op de set", zei Lindelof. Helaas kwam er nooit een reactie en Redford heeft er ook nooit publiekelijk over gesproken. Daardoor zullen we nooit weten wat hij vond van zijn fictieve presidentschap.
Wil je Watchmen zien? Je kunt de serie bekijken op HBO Max.
Toch is een van Redfords beste rollen uit zijn latere jaren een personage in de miniserie Watchmen. Vreemd genoeg verschijnt hij zelf niet eens in de serie en krijgt hij ook geen enkele vermelding in de aftiteling, maar de serie maakt zo goed gebruik van zijn imago als acteur en activist dat het voelt alsof hij voortdurend aanwezig is, van begin tot eind.
Soort vervolg op strips
Watchmen werd gemaakt door Damon Lindelof, die ook fungeerde als uitvoerend producent en scenarist. Het werd geschreven als een soort vervolg op de DC Comics-serie uit 1986 met dezelfde titel, gecreëerd door Alan Moore en Dave Gibbons.
De ensemblecast bestaat uit Regina King, Don Johnson, Tim Blake Nelson, Yahya Abdul-Mateen II, Andrew Howard, Jacob Ming-Trent, Tom Mison, Sara Vickers, Dylan Schombing, Louis Gossett Jr. en Jeremy Irons.
Controversieel figuur
De oorspronkelijke Watchmen-strips spelen zich af in een alternatieve versie van 1985 en de serie is gesitueerd in 2019. In deze tijdlijn is Redford president van de Verenigde Staten en wordt hij in elke aflevering genoemd, hoewel hij nooit in beeld komt.
In het echte leven wordt hij alom gerespecteerd als kunstenaar en activist, maar in de serie is hij een controversieel figuur: zijn beleid vormt de aanleiding voor verschillende cruciale gebeurtenissen. "Wat als"-scenario's zijn meestal tijdverspilling, maar het gebruik van Redford als personage in Watchmen is juist een bijzonder interessant experiment.
Liberaal
Binnen de Watchmen-continuïteit overtuigt Richard Nixon de almachtige Doctor Manhattan (Abdul-Mateen II) om tussen te komen in de Vietnamoorlog, wat leidt tot een snelle en vernederende overwinning voor de VS. Nixon laat zich vervolgens meerdere keren herverkiezen en sterft uiteindelijk in functie in 1989. In 1992 zorgt de zogenoemde "Blue Wave" ervoor dat Redford president wordt, met ruime steun in het Congres. Hij blijft aan tot 2019, wanneer de serie zich afspeelt.
Gerelateerd nieuws
Het is niet moeilijk te zien dat Redford in Watchmen een liberaal is. Zijn beleid probeert het evenwicht te herstellen na decennia van conservatieve maatregelen onder Nixon, met nadruk op welzijn en sociale rechtvaardigheid. Dit alles leidt tot een bijna utopische periode van vrede en stabiliteit. Maar, zoals de serie toont, niet zonder prijs.
Seventh Kavalry
Hoe goed het leven onder Redford ook lijkt, zijn presidentschap dient als politieke waarschuwing. Hoewel het leven voor velen is verbeterd, blijft de VS diep verdeeld. Aan de oppervlakte lijkt iedereen mee te gaan in Redfords sociale idealen, maar onderhuids blijven raciale spanningen bestaan.
De belangrijkste dreiging in Watchmen komt van de Seventh Kavalry, een herrezen Ku Klux Klan-achtige terreurgroep met vertakkingen binnen de overheid. Veel van Redfords politieke tegenstanders zijn betrokken bij deze organisatie, maar de regering ziet dat niet, verblind door haar eigen morele superioriteit.
Geen mislukte figuur
De manier waarop Watchmen Redford afbeeldt is bijna satirisch: een eerbetoon aan de echte man via een overdreven versie van zichzelf. Serienmaker Lindelof vertelde ooit aan Entertainment Weekly dat Redfords personage "oprecht goede bedoelingen had met zijn beleid en met het Amerika dat hij wilde creëren."
Toch loopt het mis, omdat de serie een spiegel is voor de moderne politiek. Thema's als medeplichtigheid en sociale ongelijkheid horen er onlosmakelijk bij. In dat licht is Watchmens Redford geen mislukte figuur; hoe goed zijn bedoelingen ook waren, "dat betekent niet dat het is gegaan zoals hij wilde", aldus Lindelof. "En dat ligt niet aan hem; dat ligt aan ons."
Cowboy president in the White House
Het idee om Redford als personage in Watchmen op te voeren is overigens niet nieuw. In de originele strips van Moore en Gibbons stonden al subtiele hints: een krantenkop met "R.R. to run in 88?" en een opmerking van een redacteur over een "cowboy president in the White House."
Fans dachten destijds dat dat over Ronald Reagan ging, maar wie goed kijkt, ziet dat de foto in de krant op Redford lijkt, die zelf ook vaak cowboys speelde. Of Moore echt van plan was Redford president te maken in latere verhalen, blijft onbekend, maar Lindelof pikte dat detail meesterlijk op.
Echte Redford
In 2019 bevestigde Lindelof tegenover Collider dat hij van plan was de echte Redford zichzelf te laten spelen in de serie en dat hij contact probeerde te leggen. De productie schreef Redford een brief waarin ze uitlegden waar Watchmen over ging, wat zijn rol zou inhouden en dat ze veel van zijn politieke waarden deelden.
"We lieten de deur openstaan in die brief; mocht hij willen reageren, dan zouden we hem met open armen verwelkomen op de set", zei Lindelof. Helaas kwam er nooit een reactie en Redford heeft er ook nooit publiekelijk over gesproken. Daardoor zullen we nooit weten wat hij vond van zijn fictieve presidentschap.
Kijken?
Wil je Watchmen zien? Je kunt de serie bekijken op HBO Max.
