'Langer': ongeloofwaardig kat-en-muisspel tussen de politie een seriemoordenaar
Deze Poolse thriller vol onsympathieke personages had zeker niet langer moeten duren.
Als je vastgebonden zit in een steriele kelder en ziet dat degene die je heeft ontvoerd heel secuur een doorzichtige regenjas over zijn nette pak aantrekt, weet je dat er iets vervelends gaat gebeuren. Het overkomt tientallen jonge vrouwen die wakker worden in de geheime hobbyplaats van Piotr Langer, een succesvol zakenman, filantroop én seriemoordenaar. In de nek gehijgd door de kordate en energieke (ze draagt een petje met het opschrift 'AD/HD') openbaar aanklager Siarkowska blijft Langer de lange arm der wet steeds net een stapje voor.
Wanneer Siarkowska een undercoveroperatie opzet om te bewijzen dat de blonde miljonair een gevreesde moordenaar is, raken hun beider levens meer en meer met elkaar vervlochten. Op dit punt treedt het werkelijke hoofdpersonage van deze Poolse serie naar voren: de aantrekkelijke, maar met een agressieprobleem kampende Nina. Zij wordt door Siarkowska ingezet om Langer te verleiden en in zijn huis genoeg bewijsmateriaal te verzamelen voor een veroordeling.
Het verleiden lukt prima, maar al snel blijkt dat deze drie personages meer met elkaar delen dan zij aanvankelijk wisten en zeker dan zij wensen. Door al die kriskrasrelaties raakt de betrouwbaarheid van de undercoveragent ernstig in het geding. Zoals vaker bij dit soort missies gaat Nina wel erg op in haar rol. Wie houdt nu wie voor de gek?
Langer komt langzaam op gang (vrijwel iedereen praat ook vreselijk traag), maar het vraagstuk aan wiens kant Nina nu eigenlijk staat, die van Langer of Siarkowska, is veruit het sterkste punt van de serie. Dit thema is veel interessanter dan het clichématige 'vermogend man is stiekem een seriemoordenaar'. Langer zelf is eigenlijk niet meer dan een eendimensionale slechterik die bovendien door Jakub Gierszal nogal stijf en levenloos wordt neergezet.
De andere rollen worden beter gespeeld (vooral Julia Pietrucha als Nina), maar Langer lijdt aan het euvel dat geen van de personages ook maar een greintje sympathie weet op te wekken. Er is niemand waarmee we ons willen identificeren. De kille seriemoordenaar, de bezeten openbaar aanklager en de undercoveragent die haar boekje te buiten gaat; het zijn vertrouwde personages, maar voor het kijkplezier hadden er in deze serie ook best wat mensen met minder negatieve motieven mogen rondlopen. Een vaderlijke leidinggevende, een liefhebbende echtgenoot of een aandoenlijk kind bijvoorbeeld.
Echt iederéén in Langer neemt alleen maar kortzichtige, egoïstische en ronduit verwerpelijke beslissingen. Als spiegel van en kritiek op de moderne maatschappij is deze serie echter veel te ongeloofwaardig. Elke vorm van realisme gaat al overboord door het gegeven dat Siarkowska Langer niet kan vastpinnen, terwijl hij aan de lopende band jonge vrouwen ontvoert. Er is blijkbaar wel tijd en geld om een undercoveragent hem te laten verleiden, maar niet om gewoon eens in de gaten te houden waar meneer nou de hele tijd uithangt. Het kat-en-muisspel komt hierdoor vanaf het eerste moment vreselijk geforceerd over.
Sowieso lijken de plotwendingen en onthullingen soms van alle logica gespeend, zeker in de (anti)climax. Er is minstens een dozijn momenten waarop een logisch besluit van Siarkowska of Nina de boef achter de tralies zou kunnen zetten. Dat Langer toch steeds de dans ontspringt doet denken aan series als You, Dead to Me en Dexter, maar dan zonder relativerende humor of omarming van het fictieve karakter. Langer neemt zichzelf vreselijk serieus, maar slaagt er niet in de kijker daarin mee te krijgen.