Regie: Charles Martin, Rebecca Rycroft | Cast: Eve Myles (Jeanette Kilburn), Katherine Kelly (Sophia Craven), Elliot Edusah (Mike Dilliston), Dougray Scott (Lou Stanley), Clara Rugaard (Victoria), Victoria Hamilton (Verity Pound), Raphael Sowole (Alex Kilburn), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 46-51 minuten | Jaar: 2025

Aan archetypische personages geen gebrek in de zesdelige politiethriller The Crow Girl. Centraal staat eigengereide rechercheur Jeanette Kilburn die zo goed en kwaad als het kan misdaden in en rond Bristol probeert op te lossen. Haar man Alex is een kunstenaar die al jaren hoopt door te breken. Jeanettes drukke agenda zorgt voor de nodige spanningen in hun gezin.

In deze vrije bewerking van de gelijknamige roman van Erik Axl Sund (een Zweedse schrijfduo) maken krachtige vrouwelijke personages de dienst uit. Zo is er Jeanettes chef, die haast wanhopig vasthoudt aan de regeltjes, zelfs als deze geen enkel ander doel dienen dan het onderzoek in de weg staan. Daarnaast is er de ijzige psycholoog Sophia Craven die een in de kraag gevatte kinderverkrachter het vuur aan de schenen moet leggen. De eerste ontmoeting tussen Jeanette en Sophia in een lift zet meteen de verhoudingen op scherp.

Sund creëert een uitgestrekt universum, waarin de zaak die zich aanvankelijk aandient steeds meer naar de achtergrond verdwijnt en hierdoor inboet aan impact en urgentie. Op klaarlichte dag wordt een halfbevroren jonge0man in een koffer gevonden voor het kantoor van kinderverkrachter Carl Lowry. Meer slachtoffers volgen en Jeanette probeert halsstarrig een verband aan te tonen tussen Lowry en de moorden. De hulp van Sophia blijkt hierbij onontbeerlijk.

In de eerste set van zes afleveringen worden diverse verhaallijnen opgetuigd die – niet geheel verrassend – uiteindelijk zullen samenkomen. Een Somalische asielzoeker mengt zich in brute ringgevechten waarbij de tegenstander niet zelden levenloos de arena verlaat. Sophia worstelt met een oud-patiënt, het kraaienmeisje uit de titel, die een historie van seksueel misbruik kent, waar haar jongere zusje in het heden tevens slachtoffer van is geworden. Het zijn losse flarden die de pretentie oproepen dat het uiteindelijk allemaal hout snijdt, maar elkaar ook regelmatig verdringen.

Uit de overvloed aan bijfiguren blijkt dat Sund het lastig vindt hoofd- en bijzaken uit elkaar te houden. Ook schiet hij door in de overdreven stereotyperingen van vastomlijnde en daardoor weinig spannende bijfiguren. De zaak met de vermoorde jongemannen fungeert voornamelijk als kapstok om ogenschijnlijk aparte gebeurtenissen en personages aan op te hangen. De platgetreden thematiek van het verleden dat het heden vormgeeft voelt obligaat aan.

Sophia is in essentie het meest intrigerende personage. Vertolker Katherine Kelly – met evident overdreven pruik – geeft de psycholoog iets ongrijpbaars. De schrijvers maken de kille zielenknijper echter steeds menselijker, vooral wanneer relationele besognes de overhand krijgen, wat de mystiek uit het personage haalt. De toenadering tussen Sophia en Jeanette wordt, ondanks het besef dat de twee elkaar nodig hebben om niet alleen de misdaad maar ook hun eigen levensvragen op te lossen, gedomineerd door matig schrijfwerk.

Toch is deze miniserie solide van opzet, dankzij een geslaagde dynamiek tussen hoofdrolspelers Eve Myles en Katherine Kelly. Als partner van Jeanette komt Dougray Scott er wat bekaaid vanaf. Met name wanneer een van de zijplots zijn kant op beweegt wordt er met de dramatiek van de situatie te weinig uitgehaald. The Crow Girl is schematisch en daardoor tamelijk rechtlijnig en voorspelbaar van opzet, maar op een ridicule plottwist na deert dit weinig.

Regie: Adam Arkin, Natasha Lyonne, Miguel Arteta, e.a. | Cast: Natasha Lyonne (Charlie Cale), Simon Helberg (Luca Clark), Rhea Pearlman (Beatrix Hasp), Patti Harrison (Alex), e.a. | Afleveringen: 12| Speelduur: 41-55 minuten | Jaar: 2025

Een roadtrip door de Verenigde Staten met Natasha Lyonne als een soort Columbo met een ingebouwde leugendetector. Dat was de opzet van Poker Face, de serie die Rian Johnson en Lyonne ontwikkelden als vehikel voor de actrice om zich van haar beste cynische doch hoopvolle kant te laten zien. Na het geslaagde eerste seizoen gaat het tweede op dezelfde voet verder, wat opnieuw resulteert in een prettig komisch moordmysterie.

Hoofdpersonage Charlie Cale, dat speciaal bedacht is voor de acteerstijl van Lyonne, belandt iedere aflevering in een situatie waarin ze een moord kan oplossen. Niet moet, maar kan. Ze is geen detective of politieagent, maar heeft wel een gave om leugens te detecteren. Iedere keer wordt eerst de moord opgezet en uitgevoerd, waarna onthuld wordt hoe Charlie het slachtoffer kende of iemand die bij de moord betrokken is. Ze kan het niet laten om vragen te stellen en zodra ze iemand hoort liegen, volgt haar catchphrase: "Bullshit."

Het plezier zit hem dus niet in het ontdekken wie het heeft gedaan of wat er precies is gebeurd (dat wordt elke keer al aan het begin getoond), maar om te zien hoe de dader zichzelf aan Charlie onthult. En soms wordt dat even heel spannend, omdat zij uit gevoel voor rechtvaardigheid altijd de confrontatie aangaat, maar ook een kleine vrouw is met sarcasme als enige vorm van zelfverdediging.

Rondom deze wekelijkse avonturen zit een losse raamvertelling over een criminele organisatie waarvoor Charlie op de vlucht is. Dat is haar reden om iedere aflevering weer ergens anders in de VS op te duiken en een nieuw baantje te hebben. Gelukkig komt deze verhaallijn na drie afleveringen al ten einde, want de terugkerende grap dat Charlie steeds nét de kogels van de huurmoordenaars ontwijkt blijft niet lang leuk.

Daarna kan ze zich elke week afvragen: wat wil ik eigenlijk in het leven? In ieder geval blijven rondrijden door Amerika, terwijl ze af en toe via haar CB-radio gesprekken voert met haar 'Good Buddy' (met de stem van Steve Buscemi). Ondertussen komt ze een scala aan personages tegen die stuk voor stuk door bekende acteurs en komieken worden gespeeld. Van Cynthia Erivo die in de eerste aflevering met accenten en acteerstijlen losgaat als vijfling tot Method Man die zich van zijn komische kant laat zien tot John Mulaney die juist eens serieus mag zijn.

Bijna alle moorden in Poker Face zijn ongelukjes, waarbij de moordenaar in paniek raakt en haastig zijn of haar sporen probeert uit te wissen. Voorbedachte rade is zeldzaam. Daardoor blijven deze moordenaars toch redelijk sympathiek. En dat is fijn, want soms neemt hun verhaal bijna de helft van de aflevering in beslag. Dat is vaak an sich best boeiend, maar dit betekent wel dat Charlies 'onderzoek' vrij kort en simpel wordt en wel erg van toevalligheid aan elkaar hangt.

De beste afleveringen vinden de juiste balans tussen achtergrondverhaal van slachtoffer en dader enerzijds en Charlie die Charlie mag zijn anderzijds. Dan is er vaak ook de meeste ruimte voor een gezonde dosis komedie en is het geweld makkelijker te slikken. Dat wil niet zeggen dat de raamvertelling aan het begin van het seizoen niet leuk is of de verhaallijn die van de laatste paar afleveringen een thriller maakt niet interessant.

Maar Poker Face blijft op haar best en leukst wanneer de serie bij de basis blijft, met opzichzelfstaande afleveringen met een bevredigend verhaal en boeiende personages. Zoals Charlies grappige nieuwe vriendin Alex, de trotse begrafenisondernemer Fred, zijn te jonge vrouw Greta of voormalig honkbalster Rocket. Poker Face is het soort serie dat steeds minder gemaakt wordt, maar nog altijd erg fijn blijkt om naar te kijken.

Regie: Thomas Bezucha, Neasa Hardiman, Nick Murphy | Cast: Eric Bana (Kyle Turner), Sam Neill (Paul Souter), Rosemarie DeWitt (Jill Bodwin), Lilly Santiago (Naya Vasquez), Wilson Bethel (Shane Maguire), Josh Randall (Scott Bodwin), Ezra Franky (Lucy Cook), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 42-51 minuten | Jaar: 2025

Door de enorme hoeveelheid series in het politiegenre is het moeilijk daarin nog een originele invalshoek te vinden, maar Untamed komt fris uit de hoek: een moordzaak in Yosemite National Park. Showrunner Mark L. Smith, vooral bekend als scenarist van de film The Revenant en de miniserie American Primeval, voorziet bovendien in een interessante laag van betekenis.

Het is ongelofelijk dat het reusachtige Yosemite-park het moet stellen met slechts een zestigtal parkwachters en een sporadische FBI-agent. En nu de Trump-regering snoeit in het personeelsbestand worden dat er waarschijnlijk nog minder. In Untamed staat FBI-agent Kyle Turner, die bij de parkwachters niet populair is, in zijn eentje garant voor het oplossen van de zwaarste criminele zaken in het natuurreservaat. Hij krijgt een flinke kluif aangereikt wanneer een jonge vrouw van de spectaculaire rots El Capitan – zie de documentaire Free Solo – naar beneden valt. Moord of zelfmoord? Onderzoek naar de identiteit van het slachtoffer levert nagenoeg niets op.

Turner krijgt assistentie van de jonge parkwachter Naya, vers van een politiecorps uit Los Angeles, die al snel vaststelt dat de chagrijnige FBI-agent geen prater is en niet aan diplomatie doet. Het een en ander heeft te maken met de verdwijning van zijn zoontje enkele jaren eerder. Maar Turner blijkt de ideale agent voor een speurtocht door het natuurreservaat. Hij kent het op zijn duimpje, weet hoe je er snel in kan voortbewegen en heeft oog voor details.

Het geweldige decor maakt de serie extra aantrekkelijk om naar te kijken en geeft Untamed zelfs iets van een moderne western. Maar de basis vertoont vooral overeenkomsten met True Detective en Top of the Lake. Ook hier is er een interessante dynamiek tussen twee getraumatiseerde speurders en heeft het politiewerk een grote impact op het privéleven van de agent die het onderzoek voert.

Wat de belangrijkste personages verbindt, is echter niet meteen de moordzaak, maar hun onvermogen om los te laten en met een schone lei te beginnen. Turner woont al jaren in een blokhut in Yosemite, maar heeft zijn spullen nog in verhuisdozen zitten. Vasquez slaagt er evenmin in om opnieuw te beginnen, omdat ze achtervolgd wordt door een incident in Los Angeles. Zelfs het slachtoffer, zo blijkt later, zat gevangen in haar verleden. Die subtekst geeft Untamed een stevige emotionele kracht die andere politieseries vaak ontberen.

Turners trauma had op een melodramatische manier kunnen worden uitgespeeld, maar godzijdank is er Eric Bana. Zijn gezicht weigert diepgewortelde emoties te tonen, maar zijn ogen en stiltes spreken boekdelen. Op de juiste manier vertolkt hij een man die verbergt dat hij zwaar depressief is: als iemand die alles opkropt. Untamed bewijst dat de filmsector Bana zwaar onderschat. Hij deed fantastische dingen in Chopper, Munich en The Forgiven, maar de meeste andere films die hem werden aangeboden waren onder zijn niveau en niet erg succesvol. Zo liep hij stevige rollen mis.

Dat niet alles in Untamed even sterk is, heeft te maken met de onvermijdelijke clichés die opduiken bij het maken van een mainstreamgenreserie. Hoewel het trauma van de hoofdpersoon zeker functioneel is, komt het ook wat belegen over. Personages in gevaar worden iets te toevallig op het laatste moment gered. En wie de schurk is, kun je voorspellen zoals je een Agatha Christie-mysterie ontrafelt. Maar al met al is dit een zeer degelijke productie die zich vlot laat bekijken en niet te veel het publiek tracht te manipuleren. Een prima serie voor de zomervakantie.

De thriller The Menu serveert een appetijtelijk verhaal met een verrukkelijke portie satire. De kijker gniffelt wat af in dit verhaal over een verbitterde chef die zijn gasten een lesje wil leren. De film staat momenteel op de derde plaats in de ranglijst van HBO Max.

The Menu is geregisseerd door Mark Mylod. De hoofdrollen worden vertolkt door Ralph Fiennes, Anya Taylor-Joy, Judith Light, Nicholas Hoult, John Leguizamo en Hong Chau.

Ontvangst

Critici en kijkers reageren zeer positief op de film. Op Rotten Tomatoes staat de Tomatometer op een prachtige score van 88%. De Popcornmeter laat, na ruim 1.000 kijkersrecensies, een waardering zien van 76%.

De Critics Consensus op Rotten Tomatoes luidt als volgt: "Hoewel het sociale commentaar uit basisingrediënten bestaat, serveert 'The Menu' een zwarte komedie met genoeg smaak".

Waar te zien?

In The Menu, te streamen op HBO Max, gaat Taylor (Hoult) met Margot (Joy) naar een exclusief diner op het exclusieve eiland van de beroemde chef Julian (Fiennes). Naarmate de gangen geserveerd worden, krijgt de sfeer een morbide wending.

De eerste trailer van Stranger Things seizoen 5 blijkt het wachten waard. Na wat een eeuwigheid leek, komt het einde nu toch echt in zicht.

Het filmen van het slot duurde ongeveer een jaar, waarna de post-productiefase aan de beurt was. Inmiddels is bekend dat volume 1 op 26 november 2025 te zien is. Het tweede deel volgt een maand later, waarna op Oudejaarsdag de grote finale te zien zal zijn.

Allesverslindende wereld

De spetterende trailer biedt zowel een terugblik als een voorproefje van hetgeen we kunnen verwachten. We zien Max (Sadie Sink), die nog steeds in coma ligt. Daarnaast bezoekt Dustin (Gaten Matarazzo) het graf van Eddie (Joseph Quinn), die op tragische wijze omkwam in het vierde seizoen.

De wereld van de Upside Down wordt in al zijn dreiging getoond. In indrukwekkende beelden krijg je als kijker de indruk dat deze griezelige wereld op het punt staat alles om zich heen te verzwelgen. De hoofdpersonen geven echter niet op.

Episch afscheid

Onze helden staan duidelijk klaar om de strijd aan te gaan met Vecna (Jamie Campbell-Bower). Deze lijkt aan het begin van seizoen 5 van de aardbodem verdwenen, al betekent dit weinig in de wereld van Hawkins. Het einde is nabij en de grote vraag is wie er uiteindelijk overeind blijft staan in het slotakkoord van Stranger Things.

Met zestien Emmy-nominaties bevestigt The Last of Us zijn plek als één van de toppers binnen het aanbod van HBO. Max Toch staat de serie voor een belangrijk kantelpunt, nu Neil Druckmann zich terugtrekt als medeshowrunner en Craig Mazin het roer volledig overneemt.

Volgens HBO-topman Casey Bloys is Mazin momenteel bezig met het ontwikkelen van het derde seizoen, dat in 2027 moet verschijnen. De grote vraag: wordt dit het laatste seizoen of komt er ook nog een vierde?

Van twee naar één lang seizoen?

Mazin had eerder aangegeven waarschijnlijk twee seizoenen nodig te hebben om het tweede deel van het gelijknamige videospel volledig te verfilmen. Bloys geeft nu aan dat één langer seizoen ook nog op tafel ligt. “Craig werkt het nu uit. Het is nog niet besloten. Ik volg zijn visie,” aldus Bloys.

Het vertrek van Druckmann uit de creatieve kern van de serie markeert een nieuwe fase voor The Last of Us. Hoewel hij betrokken blijft als producent, ligt de volledige creatieve leiding nu bij Mazin. Die kreeg al eerder het vertrouwen van HBO bij de verfilming van het eerste spel en lijkt opnieuw de vrijheid te krijgen om het verhaal naar eigen inzicht af te ronden.

2026?

Fans moeten nog even geduld hebben: voor 2026 is er geen nieuw seizoen gepland. Maar de belofte dat het vervolg er komt, staat vast en dat is voor veel kijkers voorlopig genoeg.

Netflix biedt sinds 2013 een overvloed aan topseries in Nederland, maar tussen al die bekende titels schuilen verborgen parels die je misschien over het hoofd hebt gezien, en zeker niet mag missen. We hebben vier van deze hooggewaardeerde series voor je uitgezocht. Zijn deze titels iets voor jou?

Florida Man

---

Een keiharde misdaadserie die het publiek omarmt, maar waar de pers weinig mee lijkt te kunnen. Deze titel op Netflix is gemaakt door Donald Todd en bevat rollen voor Edgar Ramirez, Abbey Lee en Anthony LaPaglia. Op Rotten Tomatoes scoort de serie een degelijke 79% bij het publiek.

Als een ex-agent met schulden terug moet naar zijn thuisstaat Florida voor een duistere missie, raakt hij verstrikt in een wilde en dodelijke zoektocht. Ontdek het in Florida Man.

Tidelands

---

Mystiek, fantasy en drama komen samen in deze misdaadserie van Stephen M. Irwin. De serie valt in de smaak bij zowel critici als publiek, maar vooral kijkers zijn enthousiast: op Rotten Tomatoes krijgt de titel een sterke score van 85%. Stream de serie op Netflix.

Nadat een ex-gevangene in Tidelands terugkeert naar haar vissersdorp, leidt de vondst van een lijk haar naar duistere geheimen van de gemeenschap en haar half-zeemeermin, half-menselijke inwoners.

Griselda

---

Wereldwijd is Sofia Vergara vooral bekend van Modern Family, maar in 2024 liet ze op Netflix een heel andere kant van zichzelf zien. Op Rotten Tomatoes krijgt de serie van critici een sterke score van 86%, een duidelijk signaal dat Vergara ook in zwaardere rollen indruk weet te maken.

Griselda - Van vrouw van een gangster tot cocaïnekoningin: een Colombiaanse vrouw domineert de drugshandel in het Miami van de jaren 1970 en 1980. Geïnspireerd op ware gebeurtenissen.

The Glass Dome

---

We sluiten de lijst af met een serie waar wederom het verschil in waardering tussen pers en publiek opvallend is. Deze spannende Nordic Noir krijgt op Rotten Tomatoes een sterke score van 88% van de critici. Alle afleveringen zijn te streamen op Netflix.

The Glass Dome - In een rustig Zweeds stadje raakt een forensisch psychologe, zelf ontvoerd als kind, verstrikt in het huiveringwekkende onderzoek naar een vermist meisje.

Zo stil als de bakstenen muur in de film is, zo luid knalt Brick de Netflix‑top tien binnen. Sinds de thriller op 10 juli verscheen, is hij in vrijwel alle regio’s naar de eerste plaats gestegen en noteerde hij meer dan18  miljoen weergaven in één week. In Nederland stond de film vorige week op de 5e plek van de best bekeken films.

De Duitse productie van regisseur Philip Koch duurt 1 uur en 40 minuten en combineert sciencefiction met claustrofobische elementen. Matthias Schweighöfer en Ruby O. Fee spelen Tim en Olivia, terwijl Frederick Lau een onvoorspelbare buurman vertolkt. Samen vormen zij de spil in het Duitse verhaal dat nu dus wereldwijd aanslaat.

Plot en genre

Op een ochtend ontdekken Tim en Olivia dat hun appartementencomplex hermetisch is afgesloten door zwarte bakstenen muren. Communicatie valt weg, hulp komt niet opdagen en de buren wantrouwen elkaar. Gaandeweg blijkt het om een ontspoorde nanotechnologische verdedigingsinstallatie te gaan, ontwikkeld door het bedrijf Epsilon Nanodefense. Elke poging tot ontsnapping brengt nieuwe gevaren met zich mee, terwijl de muren zich blijven uitbreiden en zelfs de stad omsluiten.

Hoewel critici verdeeld reageren, op Rotten Tomatoes scoort de film een behoorlijk karige 31 procent, blijft het publiek massaal doorkijken.

Waarom blijft het boeien?

De film gebruikt geen buitensporige special effects, maar zet in op groepsdynamiek en paranoia. Tim vat het in de film kernachtig samen: “We hebben elkaar nodig, anders redt niemand het.” De herkenbare angst voor afgesloten ruimtes en mislukte technologie zorgt voor wereldwijde herkenning. Of er een vervolg komt, is nog niet bekend, maar het succes toont aan dat een minimalistische insteek nog steeds kan verrassen.

Hoewel The Penguin deze week met 24 Emmy-nominaties een van de uitblinkers is qua hedendaagse tv-series, betekent dat niet dat het vervolg al op de tekentafel ligt. HBO Max-baas Casey Bloys gaf in een interview aan dat er nog geen duidelijkheid is over een tweede seizoen van de misdaadserie.

De productie van The Penguin werd mede gedragen door Matt Reeves, ook verantwoordelijk voor de bioscoopfilm The Batman Part II. Die film heeft op dit moment de hoogste prioriteit voor Reeves, waardoor de toekomst van de serie tijdelijk in de wacht staat.

Vervolg is niet uitgesloten

Volgens Bloys hebben Reeves en showrunner Lauren LeFranc al gesproken over mogelijke richtingen voor een eventueel tweede seizoen. “Ik weet dat ze ideeën hebben besproken. Het is dus zeker mogelijk dat er nog een hoofdstuk komt. Maar op dit moment ligt de focus van Matt vooral op de film,” aldus Bloys. Concrete plannen of een verwachte releasedatum zijn er voorlopig nog niet.

Reeves lijkt het universum dat hij met The Batman en The Penguin opbouwt zorgvuldig te willen afstemmen. De kans bestaat dat toekomstige afleveringen van de serie in lijn worden gebracht met gebeurtenissen uit de film.

Duister

De eerste reeks van The Penguin werd geprezen om de duistere toon en het politieke steekspel in de onderwereld van Gotham. Met zoveel nominaties op zak is de vraag niet óf HBO verder wil, maar vooral wanneer het past in het schema van de makers.

Sleepy Hollow mixt Amerikaanse spookverhalen met een sterke visuele vormgeving. Sfeervolle decors, kostuums en special effects brengen je naar een geheimzinnige realiteit. De fictieve versie van dit stadje heeft een netwerk van ondergrondse tunnels, en de kwaadaardige Hoofdloze Ruiter (Headless Horseman) waart er rond.

De serie is geïnspireerd op spookverhalen uit de Amerikaanse Revolutie, met 'De Legende van Sleepy Hollow' als het bekendste voorbeeld. Ichabod Crane, gespeeld door Tom Mison, wordt na ruim tweehonderd jaar uit zijn slaap gewekt. Tot zijn stomme verbazing is het geen 1781, maar 2013.

Een magische terugkeer

Het laatste dat Ichabod zich herinnert is zijn gevecht met de Hoofdloze Ruiter. In de moderne tijd heeft FBI-agente Abbie Mills (Nicole Beharie) slecht nieuws voor hem. De Ruiter is terug en heeft een macabere missie. Ichabod moet hem tegenhouden. De heks die hem heeft opgewekt blijkt zijn eigen vrouw, Katrina (Katia Winter).

Abbie en Ichabod moeten occulte samenzweringen uit de tijd van de Revolutie blootleggen. De dynamiek van dit tweetal tilde de productie naar een hoger plan. De chemie tussen Mison en Beharie bleek verrassend sterk en werd unaniem geprezen. Naast de 'magische' connectie en duistere geheimen biedt Sleepy Hollow de nodige spanning en humor.

Amerikaanse folklore in een occult jasje

De combinatie wekt intrige op bij het publiek. Op Rotten Tomatoes staat de Popcornmeter op 73%. Criticus Mark Dawidziak (Cleveland Plain Dealer) beschrijft de serie als volgt: "Een sprankelend gevoel van avontuur, gladde humor, gepolijste stijl en veel hart dragen bij aan het succes van 'Sleepy Hollow'". Ook maakt een breed publiek kennis met volksverhalen uit de Verenigde Staten.



Wie de Hoofdloze Ruiter in het huidige tijdperk wil zien galopperen, kan zijn hart ophalen aan Sleepy Hollow. De sfeer en uitstraling van de achttiende eeuw leeft overtuigend voort in de moderne tijd. Sleepy Hollow kun je streamen op Disney+.

Netflix heeft weer een spannende en ruwe serie voor ons in petto. Vanaf morgen verschijnt het mysterieuze Untamed op de streamingdienst.

Untamed is een Amerikaanse mysterieuze dramaserie uit 2025. De serie is gecreëerd door Mark L. Smith en Elle Smith. De eerstgenoemde is vooral bekend als scenarioschrijver van onder andere The Revenant (2015), The Midnight Sky (2020) en Twisters (2024).

Misdaad in de wildernis

De serie speelt zich af in de uitgestrekte wildernis van Yosemite National Park. Een speciaal agent bij de National Parks Service, genaamd Kyle Turner, wordt ingezet wanneer het lichaam van een vrouw wordt gevonden op de kliffen van El Capitan.

Wat aanvankelijk lijkt op een tragisch ongeluk, zorgt al snel voor twijfels. Kyle begint te vermoeden dat er sprake is van misdaad. Hij werkt samen met Naya Vasquez, een voormalige politieagente uit Los Angeles die nu als parkranger haar kwaliteiten inzet.

Gevaar van de natuur

Ook krijgen ze hulp van Paul Souter, de doorleefde hoofdopzichter die eigenlijk niet veel van het onderzoek moet hebben. Terwijl Kyle en Naya de moordzaak onderzoeken, komen ze aanwijzingen tegen voor meerdere, mogelijk samenhangende misdrijven diep in de natuur.



Terwijl de teamdynamiek zich ontvouwt, worstelt Kyle ook met persoonlijke trauma’s uit zijn eigen verleden. De jacht naar de dader leidt hen langs afgelegen bergpaadjes, duistere grotten en adembenemende rotsformaties. Het is snel duidelijk dat niet alleen de moordenaar, maar ook de natuur een gevaar vormt.

Netflix

In de serie zien we Eric Bana (Munich, Hulk) als Kyle, Sam Neill (Jurassic Park, The Piano) als Paul, Lily Santiago (La Brea, Vineyards) als Naya, Wilson Bethel (Hart of Dixie, Daredevil) als Shane en Rosemarie DeWitt (Rachel Getting Married, Poltergeist) als Jill.

Untamed bestaat uit 6 afleveringen. Die bekijk je vanaf donderdag 17 juli op Netflix.

De Apple TV+ serie The Studio heeft zich in één klap genesteld in de geschiedenisboeken van de Emmy Awards. Met 23 nominaties overtreft de serie het eerdere record van Ted Lasso, dat in 2021 20 nominaties scoorde voor zijn eerste seizoen. Daarmee is The Studio nu officieel de meest genomineerde komedie-debutant aller tijden.

De satirische reeks, met Seth Rogen in de hoofdrol als stuntelende studiobaas Matt Remick, draait om de chaos die ontstaat als een idealist plots een groot filmbedrijf moet leiden. De serie is mede gecreëerd door Rogen zelf, samen met Evan Goldberg, Peter Huyck, Alex Gregory en Frida Perez. Rogen schreef mee, regisseerde meerdere afleveringen en speelt de hoofdrol, wat hem maar liefst vier individuele Emmy-nominaties opleverde.

Record voor Apple TV+

Voor Apple TV+ is dit opnieuw een prestigieuze stap. Na het eerdere succes van Ted Lasso bevestigt het platform nu ook zijn dominantie in het comedysegment. Dat de nominaties zich uitstrekken over vrijwel alle hoofdcategorieën, onderstreept de brede waardering voor The Studio. Naast Rogen zelf zijn ook castleden als Catherine O’Hara, Ike Barinholtz en Kathryn Hahn in de prijzen gevallen met nominaties.

De serie fileert het innerlijke functioneren van Hollywood op komische wijze, maar toont tegelijk de kwetsbaarheid van creatieven binnen dat systeem. Rogen speelt een man die met goede bedoelingen een losgeslagen machine probeert te temmen. Die mix van kritiek en bewondering voor het vak blijkt goed te vallen bij kijkers én vakjury’s.

77e Emmy Awards

Op 14 september worden de prijzen uitgereikt tijdens de 77e Emmy Awards in Los Angeles, gepresenteerd door Nate Bargatze. Apple TV+ lijkt dan opnieuw te kunnen oogsten.

Meer dan 10 jaar nadat The Hunger Games-films van start gingen is het nog lang niet klaar met de franchise. Goed nieuws voor fans: de nieuwste prequel The Ballad of Songbirds and Snakes verschijnt vandaag op Netflix.

The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes is een Amerikaanse dystopische actiefilm uit 2023, geregisseerd door Francis Lawrence (The Hunger Games: Catching Fire, Red Sparrow). De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Suzanne Collins en dient als prequel.

10e Hongerspelen

Het verhaal speelt zich 64 jaar af voor de gebeurtenissen in de originele films, tijdens de 10e Hongerspelen. De jonge Coriolanus "Coryo" Snow is een ambitieuze student uit een vervallen familie in het Captiool, die kans maakt op een prestigieuze beurs waarmee hij het tij voor zijn familie kan keren.

Hij wordt aangewezen als mentor van Lucy Gray Baird, een charismatische en creatieve tribute uit het arme District 12. Dankzij haar muzikaliteit en theatrale houding weet Lucy meteen de aandacht te trekken van het Capitool. Coryo ziet in haar niet alleen een kans om te Spelen mee te winnen, maar ook om zelf sociaal mee omhoog te klimmen.

Cast

Als de Hongerspelen beginnen, krijgen de tributes te maken met onverwachte gevaren. Coryo ondersteunt Lucy met vindingrijke tactieken, die vaak botsen met de regels. Hij wordt geconfronteerd met keuzes die hem langzaam doen transformeren tot de dictator die we kennen uit de originele films.



In de film zien we Tom Blyth (Billy the Kid, Benediction) als Coryo Snow, Rachel Zegler (West Side Story, Snow White) als Lucy Gray Baird, Hunter Schafer (Euphoria, Belle) als Tigris Snow en Jason Schwartzman (Rushmore, The Darjeeling Limited) als Lucky Flickerman.

Netflix

The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes ging in november 2023 in première en haalde wereldwijd $349 miljoen op. De film wordt gematigd positief ontvangen door recensenten, met een score van 64% op Rotten Tomatoes. Volgens de critics consensus heeft de film een "uitstekende cast en een spannend verhaal". Benieuwd geworden? Bekijk The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes nu op Netflix.

Eind vorige maand kwam het vierde seizoen van The Bear uit. Eerder deze maand werd de serie vernieuwd voor een vijfde seizoen. Als je klaar bent met seizoen vier van The Bear en niet kunt wachten op seizoen vijf, is er een andere komische dramaserie die je kunt bekijken.

Het netwerk FX staat bekend om komedies zoals The Bear, met een strakke, cinematografische visuele stijl die ze onderscheidt van traditionele sitcoms. Een van hun andere geweldige series die je moet zien als je fan bent van The Bear is Atlanta. Het liep van 2016 tot 2022 gedurende vier seizoenen.

Donald Glover

De serie werd gecreëerd door Donald Glover, die ook meespeelt in de serie als de schoolverlater en muziekmanager Earnest "Earn" Marks. Regisseur Hiro Murai, die ook meewerkte aan The Bear en Barry, is uitvoerend producent en regisseerde veel afleveringen. Hij brengt een sterk esthetisch gevoel naar de serie, samen met Glovers scherpe kijk op de wereld.

De twee werkten eerder samen aan de muziekvideo van This Is America en brachten datzelfde gedurfde zelfvertrouwen naar Atlanta. Net als The Bear laat de serie de kijker kennismaken met een groep mensen die wanhopig proberen te overleven in hun gekozen branche, in dit geval de muziekindustrie. De serie is niet alleen hilarisch, maar ook prachtig gefilmd, met een nog uitgesprokener stijl dan The Bear.

Verhaal

We volgen Earn en rapper Alfred "Paper Boi" Miles (Brian Tyree Henry) terwijl zij hun weg proberen te vinden in een vreemde, bijna buitenaardse hiphopscene in Atlanta. De serie bevat ook rollen voor LaKeith Stanfield als Darius, de excentrieke vriend van Earn en Alfred, en Zazie Beetz als Vanessa "Van" Kiefer, Earns aan-uit-vriendin en de moeder van zijn dochter.

De serie speelt zich voornamelijk af in en rond Atlanta, Georgia. Het derde seizoen bevat ook internationale filmlocaties. Atlanta is een van de weinige Amerikaanse kabelseries met een volledig zwarte schrijverskamer (met Glover als schrijver, uitvoerend producent en showrunner).

Op zichzelf staande afleveringen

Atlanta is ook opmerkelijk vanwege het gebruik van zogeheten 'bottle episodes' en op zichzelf staande afleveringen die vaak de hoofdcast niet bevatten. Bij elke aflevering heb je geen idee wat je kunt verwachten, behalve dat het altijd grappig is.

De cinematografische stijl is nog gedurfder dan die van The Bear en de gastrollen zijn nog memorabeler. Van verkenningen over de impact van Trinidadiaanse nanny's op rijke gezinnen in New York tot een verschijning van Liam Neeson als zichzelf, Atlanta is een serie vol stijl, inhoud en duistere, surrealistische humor.

Prijzen

Atlanta kreeg brede kritische lof en wordt door meerdere publicaties beschouwd als een van de beste komedieseries aller tijden, en als een van de beste televisieseries van de 21e eeuw. De serie won talrijke prijzen en nominaties, waaronder twee Peabody Awards en twee Golden Globe Awards voor Beste Televisieserie - Musical of Komedie.



Glover zelf won de Golden Globe voor Beste Acteur in een Televisieserie - Musical of Komedie, en twee Primetime Emmy Awards: een voor Beste Acteur in een Komedieserie en een voor Beste Regie in een Komedieserie, waarmee hij de eerste Afro-Amerikaan was die deze regieprijs ontving. Wil je Atlanta zien? Je kunt de serie bekijken op Disney+.

De mysterieuze gangen van Lumon Industries blijven ook in 2025 intrigeren, zo blijkt uit het indrukwekkende aantal Emmy-nominaties dat Severance dit jaar in de wacht heeft gesleept. Met maar liefst 27 nominaties is de Apple TV+-serie de grote favoriet bij de Academy. Daarmee laat het niet alleen concurrenten als The Penguin en The White Lotus achter zich, maar verstevigt het ook zijn positie als een van de invloedrijkste dramaseries van het moment.

De nominaties zijn breed verspreid over de verschillende categorieën. Zowel de serie zelf als het acteerwerk en de technische afwerking vallen op. Britt Lower is genomineerd als Beste Actrice in een Dramaserie, waarmee ze erkenning krijgt voor haar rol als Helly in het beklemmende corporate universum van Lumon. Ook de nominatie voor Beste Dramaserie onderstreept hoe sterk Severance wordt gewaardeerd.

Sterk in meerdere categorieën

Naast de hoofdprijzen is Severance ook in tal van technische categorieën vertegenwoordigd, waaronder montage, production design en geluidsmontage. Het totaal van 27 nominaties maakt het de meest genomineerde serie van dit jaar, waarmee het series als The Last of Us (16 nominaties) en The Bear (13 nominaties) ruim voorbijstreeft.

De serie, bedacht door Dan Erickson, is al sinds het eerste seizoen onderwerp van gesprek vanwege het originele uitgangspunt: werknemers die hun herinneringen splitsen tussen werk en privé. Dat concept lijkt niet alleen het publiek, maar ook de Emmy-jury opnieuw diep te hebben geraakt.

Uitzending en ceremonie

De Emmy-uitreiking vindt half september plaats in het Peacock Theater in Los Angeles en wordt live uitgezonden op CBS. De presentatie is in handen van stand-upcomedian Nate Bargatze. De technische prijzen worden het weekend daarvoor verdeeld, tijdens de Creative Arts Emmys op 6 en 7 september.

Na een lange vertraging vanwege de schrijversstaking en de daaropvolgende acteursstaking is de productie van het vijfde en laatste seizoen van de populaire Netflix-serie Stranger Things begin 2024 eindelijk gestart. De opnames duren tot eind december, en inmiddels zijn de releasedatums officieel bekendgemaakt.

Netflix zal het slotseizoen van Stranger Things uitbrengen in drie delen: volume één verschijnt op 26 november 2025, volume twee op Eerste Kerstdag en de grote finale volgt op 31 december. De makers, de Duffer Brothers, zijn al geruime tijd bezig met de afronding van de serie en gaven eerder aan zich volledig te richten op een bevredigend einde van het verhaal.

Finaleseizoen

De aankondiging van de releasedatums werd vergezeld door de onthulling van een officiële poster, die je hieronder ziet. Daarbij liet Netflix weten dat de eerste teaser ook snel wordt vrijgegeven, waarmee het promotie-offensief voor het laatste seizoen eindelijk van start lijkt te gaan!

Het vijfde seizoen borduurt voort op het verhaal van de stad Hawkins, waar de vriendenkring opnieuw geconfronteerd wordt met bovennatuurlijke dreigingen. Nieuwe castleden zijn onder meer Linda Hamilton (The Terminator), Nell Fisher (Evil Dead Rise), Jake Connelly en Alex Breaux (Joe Pickett).

Opvallende terugkeer

Opvallend is dat Dan Trachtenberg (10 Cloverfield Lane, Prey) en Frank Darabont (The Shawshank Redemption) elk een aflevering regisseerden. Voor Darabont betekent dit een terugkeer als regisseur na een afwezigheid van 11 jaar. De vaste producenten van Stranger Things - waaronder de Duffer Brothers, Shawn Levy en Dan Cohen - zijn uiteraard ook betrokken bij de productie.

Bekijk op Instagram

Regisseur Akiva Goldsman, bekend van zijn werk aan Fringe en Star Trek: Picard, keert terug met een nieuwe reeks afleveringen in misschien wel het bekende sciencefiction-universum. Opnieuw stuurt hij de bemanning van de USS Enterprise op pad in Star Trek: Strange New Worlds. Overmorgen gaat de serie van start op Paramount+, in de VS. De eerste recensies zijn sterk!

De derde reeks van de serie volgt opnieuw kapitein Pike en zijn bemanning tijdens hun ontdekkingsreizen door het universum. De mix van losse avonturen, terugkerende personages en het nostalgische gevoel van klassieke Star Trek vormt ook in dit seizoen het uitgangspunt. Op Rotten Tomatoes scoort het nieuwe seizoen op dit moment een Tomatometer-score van 88%.

Humor en nostalgie
Volgens Rachel Hulshult van Screen Rant weet dit seizoen wederom op inventieve wijze genres te combineren met de klassieke Star Trek-formule. "Star Trek: Strange New Worlds blijft op gewaagde wijze genres combineren met emotionele karakterverhalen in een ontzettend leuk derde seizoen."

Alex Maidy van JoBlo’s Movie Network prijst de toegankelijkheid van de reeks. Zowel nieuwe kijkers als fans van het eerste uur zouden zich volgens hem prima vermaken. Hij noemt het "een gedurfde en leuke verkenning van de verste uithoeken van ons sterrenstelsel."

Vermaak centraal
Ook Callie Hanna van FandomWire benadrukt het luchtige karakter van het seizoen. Ze stelt dat de makers uitstekend lijken te begrijpen wat de kracht van de serie is: "Strange New Worlds draait volledig om plezier, en dat weet dit seizoen perfect te benutten."

Christian Blauvelt van IndieWire is enigszins dubbel in zijn oordeel. Hij waardeert het vermaak, maar mist diepgang. "Wat overblijft is het plezier. En wie klaagt daarover? Toch heeft Star Trek altijd meer in zich gehad – en deze serie ook."

Hoog tempo
Jacob Hall van Slashfilm is positief over het tempo van de serie. Hij vindt dat het derde seizoen geen moment verslapt: "Het derde seizoen pauzeert of struikelt geen seconde, maar raast vol zelfvertrouwen door."



Minder enthousiast is Samantha Coley van Collider. Zij vindt dat de serie minder durft dan eerdere seizoenen: "In een franchise die bekendstaat om haar lef, lijkt Strange New Worlds in het derde seizoen gas terug te nemen."

Snel op SkyShowtime
Seizoen 3 is vanaf 4 augustus te zien op SkyShowtime. Net iets later, maar heel lang wachten is het ook weer niet.

Het is moeilijk te geloven dat een serie over een kernramp zo beklemmend echt kan aanvoelen, maar Chernobyl doet precies dat. Bijna alles klopt tot in de kleinste details: van het behang in de flats tot het zink waarin lichamen werden begraven. Geen enkele concessie, geen gemakzucht. Alleen maar strak gecontroleerde nauwkeurigheid.

Wie dacht dat tv-makers hun verhaal wel een beetje naar eigen inzicht inkleuren, heeft Chernobyl nog niet gezien. De serie baseert zich op tientallen getuigenverslagen, medische rapporten en officiële Sovjet-documenten. Eén voorbeeld: de overleden brandweermannen werden in plastic gewikkeld, in zinken kisten gelegd en vervolgens begraven onder een laag beton. Niet omdat het dramatisch oogde, maar omdat het exact is wat er destijds gebeurde.

Zeldzaam gedetailleerd

Ook op setniveau lieten de makers niets aan het toeval over. Oude Sovjet-telefoons, typemachines en uniformknopen werden opgespoord op rommelmarkten in Oekraïne, Letland en Litouwen. Wanneer origineel materiaal niet meer bestond, werd het nagemaakt aan de hand van museumfoto’s. De opnames vonden plaats in onder meer de ontmantelde Ignalina-centrale in Litouwen, die qua bouw bijna identiek is aan de reactor in Tsjernobyl.

Opvallend is dat veel lokale crewleden zelf nog opgroeiden in de Sovjettijd. Zij werden door de productie gevraagd om op de details te letten. Klopte de kleur van de overhemden? Was het kraanwater wel troebel genoeg? Die aanpak zorgde ervoor dat zelfs kenners van het onderwerp de serie nauwelijks op fouten konden betrappen.

Niet alleen voor het drama

Volgens maker Craig Mazin ging het niet om effectbejag. “De realiteit was al gruwelijk genoeg,” zei hij tegen de BBC. “Hoe beter we het reconstrueren, hoe minder we hoeven overdrijven.” Die toewijding leverde niet alleen lovende kritieken op, maar ook een blijvende indruk. Zelfs jaren later geldt Chernobyl nog altijd als schoolvoorbeeld van hoe je geschiedenis in beeld brengt zonder er een karikatuur van te maken.

Na het derde seizoen leek het verhaal van Squid Game tot een natuurlijk einde te komen. Toch blijft de deur op een kier staan voor meer. Bedenker Hwang Dong-hyuk liet in een nieuw interview weten dat hij bereid is terug te keren voor een eventueel vierde seizoen, maar wel onder één duidelijke voorwaarde: hij moet zelf de regie voeren.

De Zuid-Koreaanse serie brak in 2021 alle records op Netflix en groeide uit tot een wereldwijd fenomeen. Aanvankelijk bedoeld als eenmalige productie, kreeg de serie door het succes al snel een vervolg. Op 27 juni 2025 verscheen het derde seizoen, waarin het verhaal van hoofdpersonage Gi-hun voorlopig wordt afgerond. Of dat ook echt het definitieve einde is, blijft voorlopig onduidelijk.

Zelf aan het roer

In gesprek met Good Morning America zei Hwang Dong-hyuk: "Zeg nooit nooit. Ik sluit de deur nooit helemaal. We zullen zien." Wel benadrukte hij dat zijn betrokkenheid bij een eventueel vervolg fundamenteel zou zijn: "Als ze een vierde seizoen willen maken, lijkt het me logisch dat ik dan zelf de regie doe." Hij wil controle houden over de richting waarin het verhaal zich ontwikkelt.

Naast de Koreaanse reeks werkt Netflix aan een Amerikaanse versie van de serie. Volgens geruchten zou David Fincher daarbij betrokken zijn, maar Dong-hyuk verklaarde dat hij daarvan nog geen officiële bevestiging heeft gekregen. Zijn cameo met Cate Blanchett in de seizoensfinale voedde de speculaties, maar was volgens hem puur symbolisch bedoeld.

Spin-offs

Mocht Squid Game: America er daadwerkelijk komen, dan wil de bedenker zich beperken tot adviserende rol. "Bij zo’n remake zou het delen van ideeën voldoende zijn. Als Netflix mijn hulp vraagt en het past in mijn agenda, dan help ik graag. Maar volledig betrokken zijn is niet de bedoeling." Na het immense succes van de originele reeks lijkt hij zijn grenzen scherper te willen bewaken.