search
Recensie Prime Video-serie 'Star Trek: Picard' seizoen 2
Recensie

Recensie Prime Video-serie 'Star Trek: Picard' seizoen 2

Voor de trouwe fans een nostalgisch bad, voor de rest vooral verwarring.

Regie: Doug Aarniokoski, Jonathan Frakes, Joe Menendez, e.a. | Cast: Patrick Stewart (Jean-Luc Picard), Alison Pill (Agnes Jurati), Jeri Ryan (Seven of Nine/Annika Hansen), Michelle Hurd (Raffi Musiker), Santiago Cabrera (Cristóbal Rios), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 41-56 minuten | Jaar: 2022

Picard: kale kop, strenge stem en een klein hartje. Het is een iconisch figuur in de geschiedenis van Star Trek die enorm veel liefde (en memes) ontvangt. Het eerste seizoen van Star Trek: Picard slaagde erin het ietwat oubollige karakter van Star Trek naar het heden te vertalen. Seizoen twee bouwt hierop door, maar is toch een stuk banger dan zijn voorganger om het verleden los te laten. Voor fans van het eerste uur is hier veel te vinden, voor de nieuwe kadetten bij Starfleet is het vooral achter de oren krabben.

Het tweede seizoen speelt zich een jaar na de gebeurtenissen van het eerste seizoen af. De bekende koppen uit het vorige avontuur krijgen in de eerste afleveringen een update. Hoe gaat het met ze? Enorm goed. Allen hoge posities in Starfleet en sommige zelfs kapitein van hun eigen schip. Er is blijkbaar enorm veel gebeurd in dat jaar, want geen van allen had écht die ambitie in het vorige seizoen. Dit luidt een sentiment in dat zich door de serie wurmt: popcorn erbij en niet te veel kritische vragen stellen.

Het verhaal heeft te veel tijd nodig om op gang te komen. Het duurt meerdere afleveringen voordat het centrale conflict duidelijk wordt, terwijl er slechts tien afleveringen zijn. Wel leuk aan deze langzame start zijn de duidelijke hints en eerbetonen aan het Star Trek van weleer. De verschillende scheepsdekken en kostuumontwerp doen denken aan de tijden met kapitein Kirk en voelen als een warm nostalgisch bad.

Echter wel een bad waarbij de kraan maar open blijft staan. Waar het eerste seizoen nostalgie en een nieuwe visie mooi combineerde (maar ook al het randje opzocht), is het ditmaal een groot feest der herkenning. Althans, voor de trouwe fans. Er komen meerdere bekende fanfavoriete personages voorbij die zelfs een centrale plek in het verhaal krijgen. Daar is niets mis mee, zolang het verhaal maar niet op zo'n manier geconstrueerd is dat kennis van deze personages essentieel is.

Hoewel het de echte trekkies erg leuk is deze personages terug te zien, worden ze gedurende het seizoen steeds minder eer aan gedaan. Hierdoor voelt het aan het eind van de streep een beetje als een schoolreünie waar het mooiste meisje van de klas toch iets minder mooi blijkt dan in de herinnering.

Het verhaal is namelijk zeer rommelig en bij tijden erg vergezocht. Intergalactische politieke probleemstellingen hebben plaatsgemaakt voor meer persoonlijke verhaallijnen die alleen verzonnen lijken te zijn om bepaalde personages terug te brengen. Daarnaast speelt een groot deel zich af in de hedendaagse tijd. Niet bepaald "To boldly go where no one has gone before." En de kritiek op de hedendaagse samenleving ligt er helaas zo dik bovenop dat de kracht van de boodschap verloren gaat.

Helaas is de groep van vorig seizoen veelal hetzelfde gebleven. Met name Rios, Agnes en Elnor blijven enorm eentonig en worden ook in dit seizoen niet verder uitgediept. Gelukkig blijft de man waar de serie zijn titel aan dankt even imponerend als altijd. Patrick Stewart begint duidelijk een stuk ouder te worden, maar levert er qua acteerprestaties niets op in.

Star Trek: Picard valt gelukkig niet in de valkuil zichzelf te serieus te nemen. Het luchtige plezier is door de hele serie voelbaar zonder dat het de toon te lollig wordt. Helaas is de humor daarentegen enorm misplaatst. Het zijn vooral enorm flauwe oneliners die je eerder in de Fast & Furious-reeks verwacht. Slap en niet doordacht.

En dat is niet het enige blockbusterelement dat erin geforceerd wordt. Misplaatste speeches, 'spannende' momenten terwijl je weet dat de slechteriken alles mis gaan schieten op twee meter afstand en daarnaast de ongelooflijk geforceerde romantische verhaallijnen. Het wordt een checklist van wat er allemaal in een serie zou moeten zitten. Als het niet goed gebeurt, doe het dan niet!

Toch is ook nu weer Picard zelf de redder in nood. Patrick Stewart lijkt geboren om Picard te spelen en voor de trouwe fans is het interessant zijn leven te zien na de avonturen op de USS Enterprise. Ook andere oude bekenden zorgen voor nostalgische gevoelens bij deze groep. Helaas is dit niet genoeg om het gecompliceerde verhaal te redden en al helemaal niet om nieuwe kadetten te rekruteren voor Starfleet.

★★☆☆☆

Star Trek: Picard is te zien bij Prime Video.

Aanbevolen artikelen