Recensie
Recensie Netflix-serie 'Kakegurui Twin'
Deze gulzige anime brengt niets nieuws, maar weet de sterke punten van zijn voorganger prima na te bootsen.
Regie: Yasuhiro Geshi, Tomohiro Furukawa, Kaori Makita, e.a. | Cast (stemmen): Minami Tanaka (Mary Saotome), Rina Honizumi (Tsuzura Hanatemari), You Taichi (Yukimi Togakushi), Yuuko Kaida (Sachiko Juraku), Seiichirou Yamashita (Aoi Miboumi), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 25-28 minuten | Jaar: 2022
Ogen in pure extase, kwijl uit de mondhoeken en blosjes op de wangen. Wat zijn deze middelbare scholieren aan het doen? Gokken natuurlijk! Want dat is het enige dat telt op Hyakkaou: een school speciaal voor machtige families in de politiek en de financiële wereld. Alle scholieren worden er louter getest op hun gokkunde. Wat gebeurt er wanneer je niet tot de top behoort en je je geld verliest? Dan word je een slaaf van zij die dat wel zijn totdat je schooltijd voorbij is. Gezellig.
Deze opzet is bij fans inmiddels bekend, want de animeserie Kakegurui werkte dit verhaal enkele jaren geleden uit in twee seizoenen. Kakegurui Twin fungeert hiervoor als prequel. Fanfavoriet Mary Saotomo komt voor het eerst op Hyakkaou terecht en wil zich meteen bewijzen. Ze raakt bevriend met Tsuzura Hanatemari, die reeds slaaf is geworden. Haar doel is om zoveel te verdienen dat hij het slavenbestaan achter zich laten en ze samen op school een eigen gokhal kunnen uitbaten: een groot statussymbool in deze wereld.
Deze heerlijk bizarre premisse kan eigenlijk alleen in een anime voorkomen. Het uitgaanspunt werkte in Hakegurui al erg goed en dat geldt nog steeds. De personages, de stijl en de bizarre elementen vullen elkaar perfect aan, resulterend in een serie die de kijker vaak beduusd naar het scherm zal laten staren. Maar al deze elementen waren er ook al bij de eerdere seizoenen, wat de vraagt oproept: wat voegt deze prequel eigenlijk toe? Het antwoord: helaas niet veel.
De personages worden namelijk totaal niet uitgediept. Het is leuk dat veel oude bekenden opnieuw te zien zijn, maar verder dan herkenning gaat het niet. Het is alsof je een oude vriend na lange tijd weer terugziet, maar hij niets nieuws te vertellen heeft. Het verhaal is nooit het sterkste punt geweest, maar lijkt in dit geval helemaal achterwege te zijn gelaten.
Wat overblijft is een aaneenschakeling van spellen tussen Mary en diverse grote namen op de school, elk met een uiterst vergezochte opzet. In deze segmenten schuilt uiteindelijk de kracht van de serie, Want ook slaat het allemaal nergens op, het verhaal vraagt er ook niet om serieus te worden genomen. De serie is puur gericht op ordinair plezier. En alhoewel deze prequel wat tammer is dan zijn voorganger, zijn er ook ditmaal de nodige momenten te vinden die misschien beter te bekijken zijn met de gordijnen dicht.
Dit alles gaat gepaard met een geweldige animatiestijl. Vooral de veranderende mimiek van de personages als ze winnen of verliezen is fantastisch gedaan. De animatie gaat van redelijk normaal naar enorm buitenproportioneel met extreem veel detail. Vaak zijn het gezichtsuitdrukkingen alsof ze dingen van een heel andere aard aan het doen zijn. Dit draagt bij aan de discrepantie tussen wat op het scherm te zien is en wat er daadwerkelijk gebeurt. Heerlijk absurd, maar weet waar je aan begint.
De muziek vergezelt de beelden op een toepasselijke manier. Snelle en wat chaotische jazzy muziek zorgt ervoor dat de beelden vaak nog hectischer overkomen, bijdragend aan de gulzigheid die van het beeld afdruipt. Ook niet onbelangrijk in de animehoek zijn de openings- en slotfilmpjes, die allebei prachtig zijn en verschillende simplistische animatiestijlen laten zien, voorzien van dezelfde jazzy muziek.
Als prequel voegt Kakegurui Twin niets toe aan wat zijn voorganger al deed en voelt daardoor bijna overbodig. Toch valt niet te ontkennen dat de makers erin slagen de gulzigheid en het bizarre karakter van die serie goed over te brengen. En gelukkig blijven Mary en Tsuzura met zes afleveringen niet te lang hangen. Met deze milde speelduur is de inzet niet hoog en is het best een gokje waard om eens in de bizarre wereld van Hyakkaou te duiken.
Kakegurui Twin is te zien bij Netflix.
Ogen in pure extase, kwijl uit de mondhoeken en blosjes op de wangen. Wat zijn deze middelbare scholieren aan het doen? Gokken natuurlijk! Want dat is het enige dat telt op Hyakkaou: een school speciaal voor machtige families in de politiek en de financiële wereld. Alle scholieren worden er louter getest op hun gokkunde. Wat gebeurt er wanneer je niet tot de top behoort en je je geld verliest? Dan word je een slaaf van zij die dat wel zijn totdat je schooltijd voorbij is. Gezellig.
Deze opzet is bij fans inmiddels bekend, want de animeserie Kakegurui werkte dit verhaal enkele jaren geleden uit in twee seizoenen. Kakegurui Twin fungeert hiervoor als prequel. Fanfavoriet Mary Saotomo komt voor het eerst op Hyakkaou terecht en wil zich meteen bewijzen. Ze raakt bevriend met Tsuzura Hanatemari, die reeds slaaf is geworden. Haar doel is om zoveel te verdienen dat hij het slavenbestaan achter zich laten en ze samen op school een eigen gokhal kunnen uitbaten: een groot statussymbool in deze wereld.
Deze heerlijk bizarre premisse kan eigenlijk alleen in een anime voorkomen. Het uitgaanspunt werkte in Hakegurui al erg goed en dat geldt nog steeds. De personages, de stijl en de bizarre elementen vullen elkaar perfect aan, resulterend in een serie die de kijker vaak beduusd naar het scherm zal laten staren. Maar al deze elementen waren er ook al bij de eerdere seizoenen, wat de vraagt oproept: wat voegt deze prequel eigenlijk toe? Het antwoord: helaas niet veel.
De personages worden namelijk totaal niet uitgediept. Het is leuk dat veel oude bekenden opnieuw te zien zijn, maar verder dan herkenning gaat het niet. Het is alsof je een oude vriend na lange tijd weer terugziet, maar hij niets nieuws te vertellen heeft. Het verhaal is nooit het sterkste punt geweest, maar lijkt in dit geval helemaal achterwege te zijn gelaten.
Wat overblijft is een aaneenschakeling van spellen tussen Mary en diverse grote namen op de school, elk met een uiterst vergezochte opzet. In deze segmenten schuilt uiteindelijk de kracht van de serie, Want ook slaat het allemaal nergens op, het verhaal vraagt er ook niet om serieus te worden genomen. De serie is puur gericht op ordinair plezier. En alhoewel deze prequel wat tammer is dan zijn voorganger, zijn er ook ditmaal de nodige momenten te vinden die misschien beter te bekijken zijn met de gordijnen dicht.
Dit alles gaat gepaard met een geweldige animatiestijl. Vooral de veranderende mimiek van de personages als ze winnen of verliezen is fantastisch gedaan. De animatie gaat van redelijk normaal naar enorm buitenproportioneel met extreem veel detail. Vaak zijn het gezichtsuitdrukkingen alsof ze dingen van een heel andere aard aan het doen zijn. Dit draagt bij aan de discrepantie tussen wat op het scherm te zien is en wat er daadwerkelijk gebeurt. Heerlijk absurd, maar weet waar je aan begint.
De muziek vergezelt de beelden op een toepasselijke manier. Snelle en wat chaotische jazzy muziek zorgt ervoor dat de beelden vaak nog hectischer overkomen, bijdragend aan de gulzigheid die van het beeld afdruipt. Ook niet onbelangrijk in de animehoek zijn de openings- en slotfilmpjes, die allebei prachtig zijn en verschillende simplistische animatiestijlen laten zien, voorzien van dezelfde jazzy muziek.
Als prequel voegt Kakegurui Twin niets toe aan wat zijn voorganger al deed en voelt daardoor bijna overbodig. Toch valt niet te ontkennen dat de makers erin slagen de gulzigheid en het bizarre karakter van die serie goed over te brengen. En gelukkig blijven Mary en Tsuzura met zes afleveringen niet te lang hangen. Met deze milde speelduur is de inzet niet hoog en is het best een gokje waard om eens in de bizarre wereld van Hyakkaou te duiken.
Kakegurui Twin is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
