Recensie Netflix-serie 'Alma'

Regie: Kike Maí­llo, Sergio G. Sanchéz | Cast: Mireia Oriol (Alma/Lara), ílex Villazán (Tom), Pol Monen (Bruno), Javier Morgade (Martí­n), Nil Cardoner (Roque), Marí­a Caballero (Diana), Claudia Roset (Deva), e.a. | Afleveringen: 9 | Speelduur: 40-59 minuten | Jaar: 2022

In de eerste aflevering van de spannende Spaanse horrorserie Alma vindt na twintig minuten vindt een heftig en voor de personages allesbepalend busongeluk plaats. Wanneer de chauffeur op de mistige weg in de Noord-Spaanse bergen uitwijkt voor een schim, verliest hij de controle over het stuur en stort de bus vol scholieren het ravijn in. Van binnenuit ben je als kijker medepassagier van het onheilsvoertuig. Benen raken bekneld, tieners worden naar buiten geslingerd en er wordt zelfs een meisje onthoofd.

Deze heftige en expliciete materie zou erop kunnen duiden dat we hier te maken hebben met iets origineels en aangenaam ongebruikelijks. De serie van Sergio G. Sanchéz, bekend van genrespeelfilms als El Orfanato, zou weleens een prettige en onconventionele uitzondering kunnen zijn op de vele rechttoe-rechtaan horrordrama's die het Netflix-aanbod vullen. Deze serie, die ook bekendstaat onder de Engelse titel The Girl in the Mirror, ontvouwt een steeds breder wordend spectrum en gaat erin als koek.

Wat begint als een middelbareschooldrama met catastrofale gevolgen, mondt uit in een steeds complexer verhaal dat aanhaakt bij lokale folklore en mythologie over een eeuwenoude entiteit die een plan heeft met de jongeren. De aftrap voor het genoemde ongeluk is nog vrij overzichtelijk. Aan het einde van hun schoolperiode is een groep vrienden afgereisd naar een hostel in de bergen. Ze spelen spelletjes, maar met name hoofdpersoon Alma heeft nog ontzettend veel moeite met de dood van haar tweelingzus Lara. Het is een onderwerp dat men angstvallig tracht te vermijden.

Na het dodelijke ongeluk is alles anders. Alma belandt in het ziekenhuis en lijdt aan een ernstige vorm van geheugenverlies. Ze moet haar rechteroog afgedekt houden. Na het ontslag uit het ziekenhuis proberen Alma's ouders haar langzaam te leren wennen aan haar oude leven, terwijl de dood van Lara zo lang mogelijk wordt vermeden. Alma ziet echter vreemde schimmen die haar wat duidelijk proberen te maken, maar haar ook de stuipen op het lijf jagen. Als ze erachter komt dat ze niet de enige is met deze ervaring, gaat ze met haar vrienden op onderzoek uit.

Het kan haast niet anders dan dat het busongeluk kwade opzet was van een mysterieuze kracht. Langzaamaan wordt duidelijk dat de ervaringen van Alma en haar vrienden onderdeel zijn van een groot en onbekend universum. Daarin schuilt zowel de kracht als de zwakte van deze mystery-horrorserie: de thematiek wordt gaandeweg steeds uitgebreider en complexer, terwijl iedereen in Alma's omgeving er wel iets mee te maken heeft. Alma schiet daarmee alle kanten ook, maar gelukkig ook de onverwachte. Jammer alleen dat het persoonlijke drama, dat vooral in de beginfase een uiterst sterke troef vormt, hieronder moet lijden.

Veel van de negen afleveringen van Alma beginnen met de uiteenzetting van een oud verhaal gestoeld op volksvertellingen, die alvast een inkijkje geven in wat we die aflevering mogen verwachten. Dat niemand vraagtekens zet bij de onwaarschijnlijke en bovennatuurlijke verwikkelingen, is op zijn zachtst gezegd merkwaardig. Toch storen deze schoonheidsfoutjes nauwelijks. Sanchéz begaat onherbergzame en onbekende wegen en laat subthema's als de liefde tussen twee jongens feilloos opgaan in grotere thematiek als de emotionele en psychologische ontwikkeling van jonge adolescenten en de dunne scheidslijn tussen leven en dood en alles hier tussenin.

Bij vlagen is Alma retespannend en zelfs erg naar. Elke nieuwe toevoeging aan Sanchéz' universum voelt logisch en plausibel, ook wanneer die dat eigenlijk helemaal niet is. Verschillende invalshoeken en gezichtspunten completeren het geheel, zonder dat het overvol aandoet. De negende aflevering eindigt met een enorme cliffhanger. Een tweede seizoen lijkt niet alleen onvermijdelijk, maar is tevens iets om halsstarrig naar uit te kijken.



Alma is te zien bij Netflix.