Recensie
Recensie HBO Max-serie 'The Last Movie Stars'
Zolang je deze serie niet beschouwt als een documentaire maar als een eerbetoon, is hij acceptabel.
Regie: Ethan Hawke | Cast (stemmen): Laura Linney (Joanne Woodward), George Clooney (Paul Newman), Zoe Kazan (Jackie McDonald), Josh Hamilton (George Roy Hill), Barry Poltermann (Stewart Stern), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 48-76 minuten | Jaar: 2022
Ook documentaires hebben een scenario. Weliswaar niet zoals bij fictie, maar na al het vooronderzoek helpt het de maker om eerst alles op een rijtje te hebben alvorens te gaan filmen. Regisseur Ethan Hawke lijkt bij de documentaireserie The Last Movie Stars niet slechts het scenario te hebben overgeslagen, maar vertelt zelfs dat hij al aan dit project was begonnen zonder enig idee hoe hij het moest aanpakken. En dat is te zien.
Hawke draait al sinds zijn tienertijd als acteur mee in Hollywood, maar heeft ook enkele titels op zijn cv staan waarvoor hij fungeerde als regisseur, waaronder een documentaire. Wellicht is dat de reden dat de dochter van acteerlegende Paul Newman hem benaderde voor een project over haar vader en diens tweede echtgenote Joanne Woodward, een actrice met minder roem maar meer talent. Of misschien omdat ze wist dat iemand uit hetzelfde vak zich niet al te negatief zou uitlaten over deze twee collega's.
Wat de reden ook is, dat laatste is in ieder geval uitgekomen: Hawke en al zijn medeacteurs kunnen niets anders dan lof uitspreken over Newman en Woodward, ondanks dat hun huwelijk meerdere donkere hoofdstukken bevatte. Daarom is dit geen documentaire, maar een eerbetoon. En in die hoedanigheid kan The Last Movie Stars er net mee door.
Hawke kreeg als bronmateriaal een doos vol manuscripten, interviews op papier uit de tijd dat Newman interesse had in het schrijven van een autobiografie. Hawke trommelde zijn beroemde connecties op om de namen in die manuscripten een stem te geven. Dat combinerend met een hoop beeldmateriaal (voornamelijk filmfragmenten) vult hij zes lange afleveringen die een blik werpen op het privéleven van het bijzondere koppel.
Hawke portretteert ze van het begin van hun carrière tot aan het einde. Terwijl we de anekdotes over gedrag op de set en hun privéleven aanhoren, komen er in redelijk chronologische volgorde beelden voorbij van scènes uit hun films. Er is gekozen voor het tonen van het totaalplaatje, waardoor interessante onderwerpen slechts oppervlakkig worden aangeboord voordat alweer het volgende aan bod komt. Aan het einde van de reis heb je iets meer geleerd over deze twee mensen, maar niet bijzonder veel en zeker niets onverwachts.
Er is bijvoorbeeld het gegeven van Woodwards grotere acteertalent, terwijl het uiteindelijk toch haar echtgenoot was die roem verwierf. Met de komst van hun eerste kind kreeg zij even geen nieuwe rollen aangeboden en kwam hij in sneller vaarwater terecht. Met moeder thuis om op alle kinderen te passen (want die uit zijn vorige huwelijk stonden soms ook onder haar toezicht) kon Newman vrijuit alles accepteren. In latere jaren kreeg hij een passie voor autoracen, terwijl die van haar steevast bij acteren lag. Zonde dat de betere acteur in de schaduw is beland.
Of het zware alcoholisme waaraan Newman leed, als we de verhalen mogen geloven. Het wordt af en toe benoemd, op zo'n manier dat het lijkt alsof het een grote impact had op zijn huwelijk en zijn kinderen. Maar voordat je er het fijne van komt te weten wordt het volgende onderwerp alweer aangesneden. Hawke wil graag meerdere decennia behandelen, waardoor hij nergens lang genoeg bij stil kan staan.
De wijze waarop is ook niet altijd even best. Je hoort bekende acteurs een voice-over doen alsof ze de mensen zijn die voor Newmans autobiografie werden geïnterviewd. Hun dialoog wordt af en toe overstemd door een achtergrondmuziekje dat continu loopt. Terwijl je naar dit alles luistert, kijk je naar de beelden van filmscènes. Soms zijn die dusdanig interessant dat het moeilijk is om überhaupt te volgen wat er wordt verteld.
Het is een rommeltje. Maar geen oninteressant rommeltje. In het artiestenwereldje met botsende ego's en kwetsbaar zelfvertrouwen lopen de meeste relaties algauw op de klippen, maar die van Newman en Woodward hield ondanks alle tegenslagen stand. Ze hebben in ieder geval een groot aantal producties samen gedaan, zowel als acteerpartners of met hem als regisseur en haar in de hoofdrol. Misschien zit daar een les in, maar Ethan Hawke heeft die (nog) niet geleerd.
The Last Movie Stars is te zien bij HBO Max.
Ook documentaires hebben een scenario. Weliswaar niet zoals bij fictie, maar na al het vooronderzoek helpt het de maker om eerst alles op een rijtje te hebben alvorens te gaan filmen. Regisseur Ethan Hawke lijkt bij de documentaireserie The Last Movie Stars niet slechts het scenario te hebben overgeslagen, maar vertelt zelfs dat hij al aan dit project was begonnen zonder enig idee hoe hij het moest aanpakken. En dat is te zien.
Hawke draait al sinds zijn tienertijd als acteur mee in Hollywood, maar heeft ook enkele titels op zijn cv staan waarvoor hij fungeerde als regisseur, waaronder een documentaire. Wellicht is dat de reden dat de dochter van acteerlegende Paul Newman hem benaderde voor een project over haar vader en diens tweede echtgenote Joanne Woodward, een actrice met minder roem maar meer talent. Of misschien omdat ze wist dat iemand uit hetzelfde vak zich niet al te negatief zou uitlaten over deze twee collega's.
Wat de reden ook is, dat laatste is in ieder geval uitgekomen: Hawke en al zijn medeacteurs kunnen niets anders dan lof uitspreken over Newman en Woodward, ondanks dat hun huwelijk meerdere donkere hoofdstukken bevatte. Daarom is dit geen documentaire, maar een eerbetoon. En in die hoedanigheid kan The Last Movie Stars er net mee door.
Hawke kreeg als bronmateriaal een doos vol manuscripten, interviews op papier uit de tijd dat Newman interesse had in het schrijven van een autobiografie. Hawke trommelde zijn beroemde connecties op om de namen in die manuscripten een stem te geven. Dat combinerend met een hoop beeldmateriaal (voornamelijk filmfragmenten) vult hij zes lange afleveringen die een blik werpen op het privéleven van het bijzondere koppel.
Hawke portretteert ze van het begin van hun carrière tot aan het einde. Terwijl we de anekdotes over gedrag op de set en hun privéleven aanhoren, komen er in redelijk chronologische volgorde beelden voorbij van scènes uit hun films. Er is gekozen voor het tonen van het totaalplaatje, waardoor interessante onderwerpen slechts oppervlakkig worden aangeboord voordat alweer het volgende aan bod komt. Aan het einde van de reis heb je iets meer geleerd over deze twee mensen, maar niet bijzonder veel en zeker niets onverwachts.
Er is bijvoorbeeld het gegeven van Woodwards grotere acteertalent, terwijl het uiteindelijk toch haar echtgenoot was die roem verwierf. Met de komst van hun eerste kind kreeg zij even geen nieuwe rollen aangeboden en kwam hij in sneller vaarwater terecht. Met moeder thuis om op alle kinderen te passen (want die uit zijn vorige huwelijk stonden soms ook onder haar toezicht) kon Newman vrijuit alles accepteren. In latere jaren kreeg hij een passie voor autoracen, terwijl die van haar steevast bij acteren lag. Zonde dat de betere acteur in de schaduw is beland.
Of het zware alcoholisme waaraan Newman leed, als we de verhalen mogen geloven. Het wordt af en toe benoemd, op zo'n manier dat het lijkt alsof het een grote impact had op zijn huwelijk en zijn kinderen. Maar voordat je er het fijne van komt te weten wordt het volgende onderwerp alweer aangesneden. Hawke wil graag meerdere decennia behandelen, waardoor hij nergens lang genoeg bij stil kan staan.
De wijze waarop is ook niet altijd even best. Je hoort bekende acteurs een voice-over doen alsof ze de mensen zijn die voor Newmans autobiografie werden geïnterviewd. Hun dialoog wordt af en toe overstemd door een achtergrondmuziekje dat continu loopt. Terwijl je naar dit alles luistert, kijk je naar de beelden van filmscènes. Soms zijn die dusdanig interessant dat het moeilijk is om überhaupt te volgen wat er wordt verteld.
Het is een rommeltje. Maar geen oninteressant rommeltje. In het artiestenwereldje met botsende ego's en kwetsbaar zelfvertrouwen lopen de meeste relaties algauw op de klippen, maar die van Newman en Woodward hield ondanks alle tegenslagen stand. Ze hebben in ieder geval een groot aantal producties samen gedaan, zowel als acteerpartners of met hem als regisseur en haar in de hoofdrol. Misschien zit daar een les in, maar Ethan Hawke heeft die (nog) niet geleerd.
The Last Movie Stars is te zien bij HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
