Recensie
Recensie Netflix-serie 'Élite' seizoen 6
Het zesde seizoen van de Spaanse hitserie pakt het een stuk serieuzer aan, maar is nog niet de hoogvlieger die zij zou kunnen zijn.
Regie: Lino Escalera, Kike Maíllo, Elena Trapé | Cast: Manu Ríos (Patrick), Carla Díaz (Ari), Martina Cariddi (Mencía), Valentina Zenere (Isadora), André Lanoglia (Iván), Carmen Arrufat (Sara), Alex Pastrana (Raú), Anders Puig (Nico), e.a. | Aantal afleveringen: 8 | Speelduur: 43-60 minuten | Jaar: 2022
Het moet toch niet veel gekker worden. Waar de Spaanse tienerserie Élite vijf seizoenen lang grossierde in oppervlakkigheden over te rijke, te knappe, te afgetrainde, te verwende en door te oude acteurs gespeelde tieners, gooien ze het in het nieuwste seizoen over een serieuzere boeg. De oppervlakkigheden blijven, maar de thematiek die er doorheen sijpelt is ernstiger. Er is hoop.
Het lijstje liegt er niet om: de (zelf)acceptatie van transpersonen, de gevolgen van groepsverkrachting, huiselijk geweld, verborgen racisme, rouwverwerking, de leegheid van sociale media en influencers, een topvoetballer die uit de kast komt en de bijkomende homofobie. Je zou haast willen verkondigen dat overdaad schaadt en zelfs het argument van overdreven 'woke' wordt door de personages al van je afgenomen.
Gelukkig blijft ook veel hetzelfde. De zogenaamde pubers op de internationale Madrileense eliteschool zijn nog steeds even onuitstaanbaar en onsympathiek, maar dit wordt enigszins getemperd door de wat dramatischer thematiek die ze te verstouwen krijgen. Hebben we hier toch opeens te maken met echte mensen? Hebben de makers zich de alom klinkende kritiek van de leegheid van de serie aangetrokken?
Ook in seizoen zes hanteert Élite de gebruikelijke formule. Het seizoen begint met een mysterie dat pas in de laatste van de acht afleveringen wordt opgehelderd. Iván, zoon van Braziliaanse topvoetballer Cruz en crush van Patrick, wordt aangereden en de dader rijdt door. We doen er vervolgens een heel seizoen over om erachter te komen wat de motieven waren en die vallen uiteindelijk een beetje tegen. Ondertussen moeten we vooral rond Patrick en Iván veel soapachtige ontwikkelingen doorstaan over aantrekken en afstoten.
Nieuwkomers zien we in de vorm van influencerkoppel Sara en Raúl, die alles doen voor de volgers en de likes. Dat er sprake is van een ongezonde afhankelijkheidsrelatie moeten omstanders ze duidelijk maken. Dan is er nog de rijke dj Isidora die worstelt met de groepsverkrachting van het vorige seizoen en die de daders vrijuit ziet gaan. Uiterst sterk is overigens de toevoeging van transgender Nico die moet zien te dealen met zelfacceptatie en heil ziet in een geslachtsbevestigende operatie.
Er valt nog steeds een boel aan te merken op deze Spaanse guilty pleasure, die het niet bepaald moet hebben van een hoog geloofwaardigheidsgehalte. Zo vraag je je continu af waar de ouders toch zijn, vooral wanneer de kids aan hun lot worden overgelaten. Bovendien zijn de vele clubscènes over Isadora en haar imperium ronduit vervelend. Het is decadentie ten top en verhaallijnen stuwen zich voort te midden van chaos en verwarring.
Ondanks deze makken is het opvallend dat de makers na vijf seizoenen eindelijk eens wat serieuzere wegen inslaan. De uitwerking laat dikwijls nog te wensen over, vooral omdat de genoemde thema's net zo makkelijk worden afgewisseld met banale scènes over vreemdgaan, promiscue gedrag, haantjesgedrag en het gemak waarmee relaties worden verbroken. Deze tieners hebben een vreemde manier om met hun emoties om te gaan.
Daardoor is Élite nog steeds een serie waarmee het niet altijd makkelijk meeleven is, niet in de minste plaats omdat sommige personages simpelweg strontvervelend zijn. Maar er gloort hoop aan de horizon. De personages van het eerste uur zijn nu allemaal ingewisseld en het lijkt erop dat het zevende seizoen, waarvan de opnames inmiddels zijn begonnen, zich opmaakt voor vers bloed. Op deze manier kan de serie eindeloos door blijven gaan. Dat hoeft nou ook weer niet.
Élite is te zien bij Netflix.
Het moet toch niet veel gekker worden. Waar de Spaanse tienerserie Élite vijf seizoenen lang grossierde in oppervlakkigheden over te rijke, te knappe, te afgetrainde, te verwende en door te oude acteurs gespeelde tieners, gooien ze het in het nieuwste seizoen over een serieuzere boeg. De oppervlakkigheden blijven, maar de thematiek die er doorheen sijpelt is ernstiger. Er is hoop.
Het lijstje liegt er niet om: de (zelf)acceptatie van transpersonen, de gevolgen van groepsverkrachting, huiselijk geweld, verborgen racisme, rouwverwerking, de leegheid van sociale media en influencers, een topvoetballer die uit de kast komt en de bijkomende homofobie. Je zou haast willen verkondigen dat overdaad schaadt en zelfs het argument van overdreven 'woke' wordt door de personages al van je afgenomen.
Gelukkig blijft ook veel hetzelfde. De zogenaamde pubers op de internationale Madrileense eliteschool zijn nog steeds even onuitstaanbaar en onsympathiek, maar dit wordt enigszins getemperd door de wat dramatischer thematiek die ze te verstouwen krijgen. Hebben we hier toch opeens te maken met echte mensen? Hebben de makers zich de alom klinkende kritiek van de leegheid van de serie aangetrokken?
Ook in seizoen zes hanteert Élite de gebruikelijke formule. Het seizoen begint met een mysterie dat pas in de laatste van de acht afleveringen wordt opgehelderd. Iván, zoon van Braziliaanse topvoetballer Cruz en crush van Patrick, wordt aangereden en de dader rijdt door. We doen er vervolgens een heel seizoen over om erachter te komen wat de motieven waren en die vallen uiteindelijk een beetje tegen. Ondertussen moeten we vooral rond Patrick en Iván veel soapachtige ontwikkelingen doorstaan over aantrekken en afstoten.
Nieuwkomers zien we in de vorm van influencerkoppel Sara en Raúl, die alles doen voor de volgers en de likes. Dat er sprake is van een ongezonde afhankelijkheidsrelatie moeten omstanders ze duidelijk maken. Dan is er nog de rijke dj Isidora die worstelt met de groepsverkrachting van het vorige seizoen en die de daders vrijuit ziet gaan. Uiterst sterk is overigens de toevoeging van transgender Nico die moet zien te dealen met zelfacceptatie en heil ziet in een geslachtsbevestigende operatie.
Er valt nog steeds een boel aan te merken op deze Spaanse guilty pleasure, die het niet bepaald moet hebben van een hoog geloofwaardigheidsgehalte. Zo vraag je je continu af waar de ouders toch zijn, vooral wanneer de kids aan hun lot worden overgelaten. Bovendien zijn de vele clubscènes over Isadora en haar imperium ronduit vervelend. Het is decadentie ten top en verhaallijnen stuwen zich voort te midden van chaos en verwarring.
Ondanks deze makken is het opvallend dat de makers na vijf seizoenen eindelijk eens wat serieuzere wegen inslaan. De uitwerking laat dikwijls nog te wensen over, vooral omdat de genoemde thema's net zo makkelijk worden afgewisseld met banale scènes over vreemdgaan, promiscue gedrag, haantjesgedrag en het gemak waarmee relaties worden verbroken. Deze tieners hebben een vreemde manier om met hun emoties om te gaan.
Daardoor is Élite nog steeds een serie waarmee het niet altijd makkelijk meeleven is, niet in de minste plaats omdat sommige personages simpelweg strontvervelend zijn. Maar er gloort hoop aan de horizon. De personages van het eerste uur zijn nu allemaal ingewisseld en het lijkt erop dat het zevende seizoen, waarvan de opnames inmiddels zijn begonnen, zich opmaakt voor vers bloed. Op deze manier kan de serie eindeloos door blijven gaan. Dat hoeft nou ook weer niet.
Élite is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
