Recensie
Recensie Disney+-serie 'Reservation Dogs' seizoen 2
Wederom biedt een heerlijk rustig tempo volop ruimte voor gevoelig drama.
Regie: Sterlin Harjo, Tazbah Rose Chavez, Blackhorse Lowe, e.a. | Cast: Devery Jacobs (Elora Danan Postoak), D'Pharao Woon-A-Tai (Bear Smallhill), Lane Factor (Cheese), Paulina Alexis (Willie Jack), Elva Guerra (Jackie), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 25-33 minuten | Jaar: 2022
Het eerste seizoen van Reservation Dogs bood een unieke mix van realistisch drama, moderne humor en inheems-Amerikaanse tradities. Dit resulteerde in onder meer gecensureerde uilen en vreemd herkenbare gebarentaal. Goed voor urenlang Google-plezier, want deze serie is zeker niet gemaakt om de blanke man te onderwijzen. Het is evenmin Pocahontas-propaganda om te laten zien hoe schattig en geschikt voor toe-eigening de inheemse cultuur wel niet is. Het is duidelijk dat makers Sterlin Harjo en Taika Waititi niet de intentie hebben het leven in de reservaten negatief neer te zetten, maar ook niet om de problematiek te bagatelliseren.
Het resultaat is een ontroerend verhaal over vier jonge vrienden en hun gedeelde verleden en toekomstdromen. Seizoen twee belooft de in seizoen een gehavende vriendschap op een tranentrekkende verzoening te laten afstevenen en doet dat met dezelfde heerlijk trage, rustgevende vertelstijl. Deze laat ruimte voor vele verhaallijnen, karakteruitdieping en details, met name met betrekking tot de cultuur. Qua verhaal en vormgeving is het tweede seizoen dan ook net sterk als het eerste.
De verrassende humor wisselt het drama goed af. Een hele schare aan hilarische bijfiguren brengt dit tot stand, waaronder Big met zijn eindeloze geduld en Spirit met zijn kortdurende wijsheid. Van andere geliefde bijpersonages, zoals tweeling Mose en Mekko of oom Brownie, zien we opvallend minder in seizoen twee. In plaats daarvan worden enkele nieuwe personages geïntroduceerd, terwijl de serie dat absoluut niet nodig heeft. Dat we hierdoor minder zien van de bestaande personages en hun problemen is niet geheel storend, want er blijft zo veel te wensen over voor seizoen drie, waarvan de komst reeds bevestigd is.
De combinatie van rust, natuur en inheemse mystiek zorgt haast voor een meditatieve werking op de kijker. We krijgen zelfs ademhalingsoefeningen in een prachtige scène die zich afspeelt in de gevangenis, met populaire ruwe-bolster-zachte-kern Willie Jack, gespeeld door de veelbelovende actrice Paulina Alexis die met minimalistisch acteerwerk in één blik een grap kan onderstrepen. De mix van harde realiteit en mystiek doet aan als magisch realisme en draagt nog meer bij aan het bijzondere karakter van deze ongeëvenaarde serie.
Reservation Dogs is een goede serie over verlies, acceptatie en liefde, ongeacht het decor. Het rustige tempo geeft perfect de ruimte aan heftige onderwerpen, die hierdoor niet te zwaar worden aangezet. De kijker komt daardoor uitgerust en opgefrist de serie uit, klaar voor de stortvloed aan nieuwe seizoenen en spin-offs die dit jaar in petto heeft. In een zee vol series die op hoog tempo visueel spektakel op de kijker storten, voorziet Reservation Dogs in de broodnodige rustmomenten.
Reservation Dogs is te zien bij Disney+.
Het eerste seizoen van Reservation Dogs bood een unieke mix van realistisch drama, moderne humor en inheems-Amerikaanse tradities. Dit resulteerde in onder meer gecensureerde uilen en vreemd herkenbare gebarentaal. Goed voor urenlang Google-plezier, want deze serie is zeker niet gemaakt om de blanke man te onderwijzen. Het is evenmin Pocahontas-propaganda om te laten zien hoe schattig en geschikt voor toe-eigening de inheemse cultuur wel niet is. Het is duidelijk dat makers Sterlin Harjo en Taika Waititi niet de intentie hebben het leven in de reservaten negatief neer te zetten, maar ook niet om de problematiek te bagatelliseren.
Het resultaat is een ontroerend verhaal over vier jonge vrienden en hun gedeelde verleden en toekomstdromen. Seizoen twee belooft de in seizoen een gehavende vriendschap op een tranentrekkende verzoening te laten afstevenen en doet dat met dezelfde heerlijk trage, rustgevende vertelstijl. Deze laat ruimte voor vele verhaallijnen, karakteruitdieping en details, met name met betrekking tot de cultuur. Qua verhaal en vormgeving is het tweede seizoen dan ook net sterk als het eerste.
De verrassende humor wisselt het drama goed af. Een hele schare aan hilarische bijfiguren brengt dit tot stand, waaronder Big met zijn eindeloze geduld en Spirit met zijn kortdurende wijsheid. Van andere geliefde bijpersonages, zoals tweeling Mose en Mekko of oom Brownie, zien we opvallend minder in seizoen twee. In plaats daarvan worden enkele nieuwe personages geïntroduceerd, terwijl de serie dat absoluut niet nodig heeft. Dat we hierdoor minder zien van de bestaande personages en hun problemen is niet geheel storend, want er blijft zo veel te wensen over voor seizoen drie, waarvan de komst reeds bevestigd is.
Gerelateerd nieuws
De combinatie van rust, natuur en inheemse mystiek zorgt haast voor een meditatieve werking op de kijker. We krijgen zelfs ademhalingsoefeningen in een prachtige scène die zich afspeelt in de gevangenis, met populaire ruwe-bolster-zachte-kern Willie Jack, gespeeld door de veelbelovende actrice Paulina Alexis die met minimalistisch acteerwerk in één blik een grap kan onderstrepen. De mix van harde realiteit en mystiek doet aan als magisch realisme en draagt nog meer bij aan het bijzondere karakter van deze ongeëvenaarde serie.
Reservation Dogs is een goede serie over verlies, acceptatie en liefde, ongeacht het decor. Het rustige tempo geeft perfect de ruimte aan heftige onderwerpen, die hierdoor niet te zwaar worden aangezet. De kijker komt daardoor uitgerust en opgefrist de serie uit, klaar voor de stortvloed aan nieuwe seizoenen en spin-offs die dit jaar in petto heeft. In een zee vol series die op hoog tempo visueel spektakel op de kijker storten, voorziet Reservation Dogs in de broodnodige rustmomenten.
Reservation Dogs is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.