search
Recensie Prime Video-serie 'All-in: Team Jumbo-Visma'
Recensie

Recensie Prime Video-serie 'All-in: Team Jumbo-Visma'

Deze terugblik op een veelbewogen wielerseizoen is door de persoonlijke benadering ook interessant voor kijkers die de sport niet volgen.

Regie: Job van der Zon | Afleveringen: 6 | Speelduur: 46-57 minuten | Jaar: 2023

Het is alsof de leiders van de professionele wielerploeg Team Jumbo-Visma op voorhand al wisten dat 2022 een bijzonder jaar ging worden. In het bewogen seizoen waarin de Nederlandse equipe de Tour de France won, maar veel andere grote koersen verloor, legde een crew onder aanvoering van Job van der Zon vanaf het begin vast hoe het er achter de schermen aan toe ging. Het resultaat is verplicht kijkvoer voor wielerliefhebbers, dat door de persoonlijke benadering ook toegankelijk genoeg is voor degenen die de sport normaal niet volgen.

Liefhebbers van de wielersport weten precies welke taferelen ze in deze documentaireserie kunnen verwachten, en wie zich niet tot die liefhebbers rekent wordt snel ingewijd. De voorjaarsklassiekers, de drie grote wielerrondes en het wereldkampioenschap passeren in All-in: Team Jumbo-Visma stuk voor stuk de revue, maar de wedstrijdbeelden trekken voor de verandering niet de meeste aandacht: in de ploegleidersauto's wordt gezweet en gescholden, in de teambus verwerken de renners winst en verlies. De afleveringen zijn telkens weer op hun sterkst als de kijkjes achter de schermen de regie volledig overnemen.

Het is daarom jammer dat de afleveringen af en toe worden opgebroken door lyrische voice-overs van sportauteur Frank Heinen. Deze teksten zouden niet misstaan in zijn volgende literaire wielerpublicatie, maar in deze documentaire werken ze eerder afleidend. Ook de aanvullende bijdrages van verschillende wielerjournalisten, die de belangrijkste ontwikkelingen binnen de koersen en de ploeg van (op zichzelf) gedegen commentaar voorzien, voegen niet altijd evenveel toe.

Het is begrijpelijk dat de makers de belangrijkste koersen en ontwikkelingen in de serie van extra context en duiding willen voorzien, maar de documentaire is in die zin al gestructureerd genoeg: los van een aantal tijdsprongen tussen de voorbereiding en de koers zelf volgen de zes afleveringen de chronologische loop van het wielerseizoen. De afzonderlijke wedstrijddagen van de grote rondes worden daarbij ook nog eens ingeluid door heldere tussentitels.

De beelden vanachter de schermen ontstijgen zonder uitzondering het gelikte voorkomen van de talrijke interviews met renners, ploegleiders en journalisten. Als de hoofdrolspelers voor een greenscreen zitten zijn ze bedachtzaam en hebben ze hun emoties onder controle. Hoe anders zijn de opnames vanuit de ploegleidersauto of de teambus. De renners en ploegleiders wéten wel dat de camera's draaien, maar als we de montage even wegdenken, is alles 'live'. Er is geen tijd voor zelfbeheersing; alle emoties worden direct geregistreerd.

De mooiste aflevering is dan ook de tweede, die onverbloemd laat zien hoe de wielercarrière van Tom Dumoulin vorig jaar tot een einde kwam. Dumoulin bracht Nederlandse wielerliefhebbers in 2017 in vervoering toen hij als tijdrijder van wereldklasse ook een grote ronde bleek te kunnen winnen. Vijf jaar na de eindwinst in de Ronde van Italië rijdt Dumoulin diezelfde ronde (voor het laatst, zou blijken), maar de druk van het absolute kopmanschap heeft de bescheiden renner geen goed gedaan. "Ik ben qua karakter en qua persoon gewoon geen kopman, maar qua benen en qua talent wel," stelt hij eerlijk.

Dumoulins mentale worsteling met het bedrijven van topsport is geen primeur. In 2021 hing hij zijn fiets al een aantal maanden aan de wilgen en vorige zomer sprak hij openbaar en openhartig over zijn besluit om definitief te stoppen. Toch brengt de documentaire iets extra's. In de teambus en op de hotelkamer worden de pijn en de teleurstelling van Dumoulin tastbaar. Pas op het allerlaatst vraagt hij of de camera alsjeblieft even uit kan.

Enkele dagen voor zijn vertrek uit de Giro weet Dumoulin nog wel een bevriende ploeggenoot aan de mooiste overwinning van zijn carrière te helpen. "Dit vind ik nog tien keer mooier dan zelf te winnen," drukt hij hem voorbij de eindstreep op het hart. Is de kopman die op kop rijdt uiteindelijk niet de échte topsporter?

All-in rijgt de verhalen uit de koers aaneen, want als Dumoulin heeft afgezwaaid moet de legendarische Tour de France van afgelopen zomer nog volgen. Zelfopoffering blijkt een rode draad: het was de Tour waarin titelfavoriet Primož RogliÄ viel, zijn eigen kansen in rook zag opgaan maar zich nog wel volledig leegreed voor zijn ploeggenoot Jonas Vingegaard. Het was ook de Tour waarin de Vlaamse toprenner Wout van Aert bijna dagelijks de sterkste van het peloton was, maar in de bergetappes toch in dienst koerste van diezelfde Vingegaard.

In de straffe openingsbeelden van de documentaire kijkt de 26-jarige Deen na zijn eerste Tourwinst beduusd uit het raampje van een privévliegtuig, dat een vrijgeleide krijgt van twee F16's. "Ik ben maar een normale jongen," zie je hem denken. Misschien is het precies dat gebrek aan haantjesgedrag dat deze serie onderscheidt van andere sportdocumentaires (Formule 1: Drive to Survive, Break Point) die momenteel in de mode zijn. Team Jumbo-Visma wordt geregeerd door de ijzeren wil om overal en altijd de beste te zijn, en toch zijn de hoofdrolspelers breekbaar en menselijk.

All-in: Team Jumbo-Visma is te zien bij Prime Video.

★★★☆☆

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.

Aanbevolen artikelen