Recensie
Recensie Prime Video-serie 'The Horror of Dolores Roach'
Een bloederige serie om je vingers bij af te likken.
Regie: Hiromi Kamata, Eduardo Sánchez, America Young, e.a. | Cast: Justina Machado (Dolores Roach), Alejandro Hernandez (Luis), K. Todd Freeman (Jeremiah), Kita Updike (Nellie), Ilan Eskenazi (Jonah Pearlman), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 26-34 minuten | Jaar: 2023
Na zestien jaar in de gevangenis te hebben gezeten komt Dolores Roach vrij en krijgt onderdak van haar oude vriend Luis. In de kelder van zijn empanadawinkel geeft Dolores massages, waardoor ze al snel bekend komt te staan als Magic Hands. Ze heeft echter een kwaadaardige kant die ervoor zorgt dat ze haar magische handen ook voor andere doeleinden gebruikt. Nadat ze de huisbaas om zeep heeft geholpen bedenkt Luis een wel erg buitensporige manier om van het lichaam af te komen: hij verwerkt het in zijn empanada's. Tot hun verbazing slaat het mensenvlees goed aan bij de bezoekers.
The Horror of Dolores Roach is absoluut een verademing. Waar veel films en series tegenwoordig schoonheid als norm lijken te hebben, gaat deze serie vol voor al het lelijke dat de mensheid te bieden heeft. Niets wordt aan het oog onttrokken en wegkijken is geen optie. Wanneer je nog aan het bijkomen bent van de eerste ijzingwekkende moord, belandt het volgende slachtoffer alweer op de stapel. De makers nemen de kijker duidelijk serieus en tonen alle ellende die met deze moordpraktijken gepaard gaan.
Door instructieboeken als Save the Cat! krijgen veel beginnende scenaristen tegenwoordig met de paplepel ingegoten dat een hoofdpersonage sympathie moet oproepen. Kijkers zouden namelijk moraalridders zijn die dubieuze keuzes van protagonisten direct afkeuren. The Horror of Dolores Roach levert het bewijs dat dit een grote misvatting is. Mensen houden juist van hoofdpersonen die een beetje schuren, zolang we ons maar er maar enigszins in kunnen verplaatsen. We haten Dolores dan ook niet wanneer ze het ene na de andere personage de mond snoert. Integendeel. Go Dolores!
Het lijkt dan ook eindelijk weer mogelijk om te wroeten in de duistere krochten van de mens. Sinds de film Raw in 2016 kijkers shockeerde, hebben nepbloedleveranciers het steeds drukker met hun werk. Het bloed gutst weer ouderwets tegen het beeldscherm zoals in de hoogdagen van het slashergenre in de jaren tachtig. Met een maatschappij waarin alles wordt afgewogen en een steeds softer wordend Hollywood heb je series als deze nodig om te laten zien dat het leven niet altijd rooskleurig is.
Het verhaal wordt verteld met behulp van een voice-over die in de eerste aflevering op creatieve wijze wordt geïntroduceerd. Waar dit middel vaak een veilige, simplistische keuze is voor het vocaliseren van iemands innerlijk, voegt het in deze serie een extra smaakje toe. Deze voice-over plaatst ons niet alleen in het hoofd van Dolores, maar voorziet het verhaal ook van een humoristische ondertoon Want hoewel de serie volop ellende bevat, zorgen de personages en hun wereld ook voor een flinke dosis humor.
Dat de afleveringen zelden langer dan dertig minuten zijn, was waarschijnlijk een flinke uitdaging voor de makers. Er is namelijk tijd nodig om Dolores' bloederige daden voldoende te rechtvaardigen. Tijd voor het neerzetten van een achtergrondverhaal, zodat de kijker zich zodanig met Dolores kan identificeren dat deze haar mogelijk haar gruweldaden kan vergeven. De makers zijn hier op knappe wijze in geslaagd, al zou een langere speelduur wellicht voor wat extra diepgang kunnen zorgen, waar het nu enigszins aan ontbreekt. Het is daarom duimen voor een tweede seizoen, zolang je de daarvoor benodigde vingers nog hebt...
The Horror of Dolores Roach is te zien bij Prime Video.
Na zestien jaar in de gevangenis te hebben gezeten komt Dolores Roach vrij en krijgt onderdak van haar oude vriend Luis. In de kelder van zijn empanadawinkel geeft Dolores massages, waardoor ze al snel bekend komt te staan als Magic Hands. Ze heeft echter een kwaadaardige kant die ervoor zorgt dat ze haar magische handen ook voor andere doeleinden gebruikt. Nadat ze de huisbaas om zeep heeft geholpen bedenkt Luis een wel erg buitensporige manier om van het lichaam af te komen: hij verwerkt het in zijn empanada's. Tot hun verbazing slaat het mensenvlees goed aan bij de bezoekers.
The Horror of Dolores Roach is absoluut een verademing. Waar veel films en series tegenwoordig schoonheid als norm lijken te hebben, gaat deze serie vol voor al het lelijke dat de mensheid te bieden heeft. Niets wordt aan het oog onttrokken en wegkijken is geen optie. Wanneer je nog aan het bijkomen bent van de eerste ijzingwekkende moord, belandt het volgende slachtoffer alweer op de stapel. De makers nemen de kijker duidelijk serieus en tonen alle ellende die met deze moordpraktijken gepaard gaan.
Door instructieboeken als Save the Cat! krijgen veel beginnende scenaristen tegenwoordig met de paplepel ingegoten dat een hoofdpersonage sympathie moet oproepen. Kijkers zouden namelijk moraalridders zijn die dubieuze keuzes van protagonisten direct afkeuren. The Horror of Dolores Roach levert het bewijs dat dit een grote misvatting is. Mensen houden juist van hoofdpersonen die een beetje schuren, zolang we ons maar er maar enigszins in kunnen verplaatsen. We haten Dolores dan ook niet wanneer ze het ene na de andere personage de mond snoert. Integendeel. Go Dolores!
Het lijkt dan ook eindelijk weer mogelijk om te wroeten in de duistere krochten van de mens. Sinds de film Raw in 2016 kijkers shockeerde, hebben nepbloedleveranciers het steeds drukker met hun werk. Het bloed gutst weer ouderwets tegen het beeldscherm zoals in de hoogdagen van het slashergenre in de jaren tachtig. Met een maatschappij waarin alles wordt afgewogen en een steeds softer wordend Hollywood heb je series als deze nodig om te laten zien dat het leven niet altijd rooskleurig is.
Het verhaal wordt verteld met behulp van een voice-over die in de eerste aflevering op creatieve wijze wordt geïntroduceerd. Waar dit middel vaak een veilige, simplistische keuze is voor het vocaliseren van iemands innerlijk, voegt het in deze serie een extra smaakje toe. Deze voice-over plaatst ons niet alleen in het hoofd van Dolores, maar voorziet het verhaal ook van een humoristische ondertoon Want hoewel de serie volop ellende bevat, zorgen de personages en hun wereld ook voor een flinke dosis humor.
Dat de afleveringen zelden langer dan dertig minuten zijn, was waarschijnlijk een flinke uitdaging voor de makers. Er is namelijk tijd nodig om Dolores' bloederige daden voldoende te rechtvaardigen. Tijd voor het neerzetten van een achtergrondverhaal, zodat de kijker zich zodanig met Dolores kan identificeren dat deze haar mogelijk haar gruweldaden kan vergeven. De makers zijn hier op knappe wijze in geslaagd, al zou een langere speelduur wellicht voor wat extra diepgang kunnen zorgen, waar het nu enigszins aan ontbreekt. Het is daarom duimen voor een tweede seizoen, zolang je de daarvoor benodigde vingers nog hebt...
The Horror of Dolores Roach is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
