Recensie
Recensie Disney+-serie 'Culprits'
Sterke actieserie over een kluiskraak en daaropvolgende wraakactie, tot de laatste twee afleveringen.
Regie: J Blakeson, Claire Oakley | Cast: Nathan Stewart-Jarrett (David/Joe/Muscle), Kirby (Officer), Gemma Arterton (Dianna/Brain), Kevin Vidal (Jules), Tara Abboud (Azar), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 48-59 minuten | Jaar: 2023
Een groep criminelen met elk een eigen specialisatie wordt samengebracht om een inbraak te plegen. Dat klinkt bekend, maar gelukkig heeft Culprits een invalshoek die dit bekende verhaal interessant weet te maken. Door op de juiste momenten informatie te geven over het verleden en heden wordt de spanning flink opgebouwd. Dat lijkt in combinatie met de boeiende actiescènes voor een sterke serie te zorgen, maar helaas blijft het hoge niveau niet tot het einde behouden.
David lijkt gelukkig gesetteld met zijn verloofde en twee kinderen, maar wat zijn gezin niet weet is dat hij drie jaar geleden betrokken was bij een geheimzinnige inbraakklus. Samen met een stel criminele collega's kraakte hij een eeuwenoude kluis met daarin een groot geldbedrag. Nu zit een huurmoordenaar het team achterna voor wraak en kan David niet anders dan terugkeren naar zijn criminele verleden.
David heeft in het verleden foute beslissingen gemaakt, maar ook een tweede kans gekregen. Zijn strijd om het juiste te doen, te kiezen tussen goed en fout, is de aanjager van het plot. Dit speelt niet alleen bij David, maar ook bij de rest. Zeer kort weliswaar, want het blijven redelijk vlakke personages. Jammer, want met iets meer diepgang had die hele wraakactie ook wat meer indruk gemaakt.
Korte flashbacks onthullen wat er in het verleden is gebeurd: hoe David bij het team van criminele specialisten terechtkwam, de voorbereidingen op de overval en wat daarbij allemaal misging. Zo wordt beetje bij beetje duidelijk wat zich drie jaar geleden heeft afgespeeld. Dat je als kijker niet direct alle informatie hebt, zorgt voor flink wat spanning. En die is op meerdere fronten aanwezig. Vanaf de allereerste aflevering zijn er genoeg zenuwslopende momenten, maar ook de afwisseling in verhaallijnen, het tempo en de muziek dragen eraan bij dat je in het verhaal wordt getrokken.
Tot aan aflevering zeven, want dan zakt de serie compleet in. Alles wat goed was in de eerste zes afleveringen gaat in de laatste twee overboord. Er wordt geprobeerd verrassend uit de hoek te komen, maar met averechts effect. Zo gaat David naar het huis van een overleden teamlid om informatie te verkrijgen, maar wanneer daar opeens een klokploeg op de stoep staat, moet hij snel vluchten. Dit conflict lijkt bedoeld om het verhaal te versnellen, maar door de slechte uitvoering voelt het onnodig.
Hetzelfde geldt voor sommige verwijzingen. Zo zit David op een speeltoestel te bellen met zijn verloofde aan de andere kant van de wereld, die – jawel – ook op een speeltoestel gaat zitten. Of wanneer David graag terug wil naar zijn oude leven neem hij toevallig een lift waarbij een bordje hangt met de tekst 'lift to way out'. Het voelt afgezaagd, vergezocht en de serie onwaardig.
Maar doordat de eerste zes afleveringen de spanning flink opvoeren, volop goede actiescènes bevatten en af en toe succesvol een kleine plottwist erin gooien, weet Culprits genoeg punten te verzamelen om een kleine voldoende te scoren. Voor fans van films als Ocean’s Eleven en The Italian Job is deze serie daardoor zeker het bekijken waard, maar er had meer in gezeten.
Culprits is te zien bij Disney+.
Een groep criminelen met elk een eigen specialisatie wordt samengebracht om een inbraak te plegen. Dat klinkt bekend, maar gelukkig heeft Culprits een invalshoek die dit bekende verhaal interessant weet te maken. Door op de juiste momenten informatie te geven over het verleden en heden wordt de spanning flink opgebouwd. Dat lijkt in combinatie met de boeiende actiescènes voor een sterke serie te zorgen, maar helaas blijft het hoge niveau niet tot het einde behouden.
David lijkt gelukkig gesetteld met zijn verloofde en twee kinderen, maar wat zijn gezin niet weet is dat hij drie jaar geleden betrokken was bij een geheimzinnige inbraakklus. Samen met een stel criminele collega's kraakte hij een eeuwenoude kluis met daarin een groot geldbedrag. Nu zit een huurmoordenaar het team achterna voor wraak en kan David niet anders dan terugkeren naar zijn criminele verleden.
David heeft in het verleden foute beslissingen gemaakt, maar ook een tweede kans gekregen. Zijn strijd om het juiste te doen, te kiezen tussen goed en fout, is de aanjager van het plot. Dit speelt niet alleen bij David, maar ook bij de rest. Zeer kort weliswaar, want het blijven redelijk vlakke personages. Jammer, want met iets meer diepgang had die hele wraakactie ook wat meer indruk gemaakt.
Korte flashbacks onthullen wat er in het verleden is gebeurd: hoe David bij het team van criminele specialisten terechtkwam, de voorbereidingen op de overval en wat daarbij allemaal misging. Zo wordt beetje bij beetje duidelijk wat zich drie jaar geleden heeft afgespeeld. Dat je als kijker niet direct alle informatie hebt, zorgt voor flink wat spanning. En die is op meerdere fronten aanwezig. Vanaf de allereerste aflevering zijn er genoeg zenuwslopende momenten, maar ook de afwisseling in verhaallijnen, het tempo en de muziek dragen eraan bij dat je in het verhaal wordt getrokken.
Tot aan aflevering zeven, want dan zakt de serie compleet in. Alles wat goed was in de eerste zes afleveringen gaat in de laatste twee overboord. Er wordt geprobeerd verrassend uit de hoek te komen, maar met averechts effect. Zo gaat David naar het huis van een overleden teamlid om informatie te verkrijgen, maar wanneer daar opeens een klokploeg op de stoep staat, moet hij snel vluchten. Dit conflict lijkt bedoeld om het verhaal te versnellen, maar door de slechte uitvoering voelt het onnodig.
Hetzelfde geldt voor sommige verwijzingen. Zo zit David op een speeltoestel te bellen met zijn verloofde aan de andere kant van de wereld, die – jawel – ook op een speeltoestel gaat zitten. Of wanneer David graag terug wil naar zijn oude leven neem hij toevallig een lift waarbij een bordje hangt met de tekst 'lift to way out'. Het voelt afgezaagd, vergezocht en de serie onwaardig.
Maar doordat de eerste zes afleveringen de spanning flink opvoeren, volop goede actiescènes bevatten en af en toe succesvol een kleine plottwist erin gooien, weet Culprits genoeg punten te verzamelen om een kleine voldoende te scoren. Voor fans van films als Ocean’s Eleven en The Italian Job is deze serie daardoor zeker het bekijken waard, maar er had meer in gezeten.
Culprits is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
