Recensie
Recensie Netflix-serie 'World War II: From the Frontlines'
Oorlogsdocumentaire met angstaanjagend goede beeldkwaliteit, maar helaas weinig vernieuwende inhoud.
Regie: Rob Coldstream | Cast: John Boyega (verteller) | Afleveringen: 6 | Speelduur: 42-56 minuten | Jaar: 2023
De Tweede Wereldoorlog is het hoofdstuk uit de wereldgeschiedenis waar misschien wel de meeste documentaires aan zijn gewijd. Het is daardoor lastig om met dit onderwerp nog vernieuwend uit de hoek te komen, aangezien de WO2-documentaire bijna een genre op zich is. World War II: From the Frontlines waagt toch een poging en benadrukt in de eerste minuten een perspectief te hebben dat we wellicht nog niet eerder zagen: "The events of WW2, what it was really like."
De zesdelige documentaire is vooral op visueel gebied een uitblinker. Filmtechniek blijft zich altijd ontwikkelen en daarmee ook de methoden voor het oppoetsen van oud archiefmateriaal. Waar we de Tweede Wereldoorlog voorheen enkel konden zien door korrelige zwart-witbeelden, zien we nu vloeiend beeldmateriaal van hoge kwaliteit met spectaculaire kleuren. Bijna vergelijkbaar met wat we nu dagelijks op televisie zien. Dit zorgt voor een aangrijpend beeld van gebeurtenissen uit de periode 1939-1945.
Dit lijkt aanvankelijk een interessant experiment. Zeker wanneer we in het begin een luchtgevecht meemaken vanuit het perspectief van de deelnemers, met weinig tot geen beelden vanaf de grond. Deze stijl wordt echter al snel losgelaten. Wanneer de Britse Spitfires worden belicht horen we weliswaar verhalen van échte betrokkenen, maar valt de keuze toch vooral op vanaf de grond gefilmde archiefbeelden. Geheel volgens de conventies van het genre.
Ook bevat de serie wat twijfelachtige segmenten. Zo worden Mussolini's militaire prestaties een stuk groter gemaakt dan deze daadwerkelijk waren. Het Italiaanse leger stond immers bekend om zijn knullige tactieken en grote verliezen. In de bekendste anekdote daarover kregen Italiaanse soldaten na lang wachten eindelijk een nieuwe lading schoenen, maar bleken het alleen linkerschoenen te zijn.
Dat de serie zes jaar van oorlog wil samenvatten botst met de belofte aan het begin. De beste manier om in de buurt te komen bij de beleving van de mensen destijds is de persoonlijke aanpak. Enkel door de verhalen aan te horen van mensen die destijds leefden waan je je even in die periode. Maar dat vereist tijd en aandacht, terwijl World War II: From the Frontlines alles in vogelvlucht behandelt. Qua inhoud heeft de serie aldus niet veel meer te bieden dan de doorsnee documentaire over de Tweede Wereldoorlog.
World War II: From the Frontlines is te zien bij Netflix.
De Tweede Wereldoorlog is het hoofdstuk uit de wereldgeschiedenis waar misschien wel de meeste documentaires aan zijn gewijd. Het is daardoor lastig om met dit onderwerp nog vernieuwend uit de hoek te komen, aangezien de WO2-documentaire bijna een genre op zich is. World War II: From the Frontlines waagt toch een poging en benadrukt in de eerste minuten een perspectief te hebben dat we wellicht nog niet eerder zagen: "The events of WW2, what it was really like."
De zesdelige documentaire is vooral op visueel gebied een uitblinker. Filmtechniek blijft zich altijd ontwikkelen en daarmee ook de methoden voor het oppoetsen van oud archiefmateriaal. Waar we de Tweede Wereldoorlog voorheen enkel konden zien door korrelige zwart-witbeelden, zien we nu vloeiend beeldmateriaal van hoge kwaliteit met spectaculaire kleuren. Bijna vergelijkbaar met wat we nu dagelijks op televisie zien. Dit zorgt voor een aangrijpend beeld van gebeurtenissen uit de periode 1939-1945.
Dit lijkt aanvankelijk een interessant experiment. Zeker wanneer we in het begin een luchtgevecht meemaken vanuit het perspectief van de deelnemers, met weinig tot geen beelden vanaf de grond. Deze stijl wordt echter al snel losgelaten. Wanneer de Britse Spitfires worden belicht horen we weliswaar verhalen van échte betrokkenen, maar valt de keuze toch vooral op vanaf de grond gefilmde archiefbeelden. Geheel volgens de conventies van het genre.
Ook bevat de serie wat twijfelachtige segmenten. Zo worden Mussolini's militaire prestaties een stuk groter gemaakt dan deze daadwerkelijk waren. Het Italiaanse leger stond immers bekend om zijn knullige tactieken en grote verliezen. In de bekendste anekdote daarover kregen Italiaanse soldaten na lang wachten eindelijk een nieuwe lading schoenen, maar bleken het alleen linkerschoenen te zijn.
Dat de serie zes jaar van oorlog wil samenvatten botst met de belofte aan het begin. De beste manier om in de buurt te komen bij de beleving van de mensen destijds is de persoonlijke aanpak. Enkel door de verhalen aan te horen van mensen die destijds leefden waan je je even in die periode. Maar dat vereist tijd en aandacht, terwijl World War II: From the Frontlines alles in vogelvlucht behandelt. Qua inhoud heeft de serie aldus niet veel meer te bieden dan de doorsnee documentaire over de Tweede Wereldoorlog.
World War II: From the Frontlines is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
