Recensie
Recensie Netflix-serie 'El Niñero'
Deze Mexicaanse variant op The Nanny slaat je om de oren met de moraal, maar is toch een vermakelijke zit.
Regie: Sebastián Sariñana, Maria Torres, Magaby García, e.a. | Cast: Sandra Echeverria (Jimena), Iván Amozurrutia (Gabriel), Anthony Giuletti (Leo), Alexander Tavizon (Santiago), Cassandra Iturralde (Sofia), Moisés Arizmendi (Rogelio), Diana Bovio (Brenda), Eugenio Montessoro (Ernesto), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 33-41 minuten | Jaar: 2023
Anno bijna 2024 zijn we als mensheid technologisch en wetenschappelijk enorm geëvolueerd, maar het lukt ons helaas nog steeds niet om elk mens gelijkwaardig te behandelen. Niet alleen krijgen mannen nog steeds beter betaald dan vrouwen, maar ook het idee dat man en vrouw niet geschikt zijn voor hetzelfde werk blijkt zeer hardnekkig. De vastgeroeste genderrollen zijn het hoofdthema van de romantische en licht komische Mexicaanse serie El Niñero.
Nu kent Mexico al een eigen versie van het populaire Amerikaanse The Nanny, waarin het vooral om klassenverschillen draaide, maar in deze nieuwe variant is de kinderoppas een man. Dat wordt als iets ondenkbaars beschouwd, want een echte man moet het gezin onderhouden en andere belangrijke dingen doen waar vrouwen hun mooie hoofdje niet over hoeven te breken.
De 'manny' is de esthetisch goed gelukte Gabriel, een cowboy die enorm goed met kinderen kan omgaan. Wanneer zijn noodlijdende ranch dreigt te worden opgeëist door een kredietmaatschappij, klopt Gabriel aan bij een van de bestuurders van dat bedrijf. Deze net door haar echtgenoot bedrogen Jimena heeft namelijk drie onhandelbare kinderen die elke kinderjuf wegjagen.
De genderongelijkheid wordt er door de schrijvers van deze sympathieke serie haast tot bloedens toe ingeramd. Niet alleen is het kennelijk een onmogelijkheid dat een stoere kerel op kinderen past, Jimena kan als alleenstaande vrouw al helemaal niet een bedrijf leiden. Haar vader is eigenaar van de kredietverstrekker en dreigt het stokje over te dragen aan Jimena's slinkse neef Rogelio. Maar ook op kleinere schaal wordt de ongelijkheid tussen de seksen fanatiek aangestipt.
Want waarom ontvangen alleen meisjes op de school van Jimena's kids rozen tijdens Valentijnsdag? De boodschap wordt er flink ingewreven op het moment dat deze al goed en wel duidelijk is. Andersom bekeken wordt Gabriel neergezet als een lustobject waar met name Jimena's beste vriendin en collega Brenda in haar eendimensionale typering naar smacht. Willen de makers de zaken omkeren of zijn ze hypocriet door mannen wél als een stuk vlees te presenteren?
De overdreven moraal buiten beschouwing gelaten is El Niñero een amusante en onderhoudende zit, waar afgezien van de voorspelbaarheden en oppervlakkigheden weinig op aan te merken valt. Dat Gabriel niet zijn ware motieven prijsgeeft en daarbij wordt overvallen door verliefdheid voorziet de plot van een effectieve drive. Deze Mexicaanse serie voelt als een bezoekje aan een fastfoodrestaurant: er is zo nu en dan niets mis met lekker zwijmelen en een snelle hap.
El Niñero is te zien bij Netflix.
Anno bijna 2024 zijn we als mensheid technologisch en wetenschappelijk enorm geëvolueerd, maar het lukt ons helaas nog steeds niet om elk mens gelijkwaardig te behandelen. Niet alleen krijgen mannen nog steeds beter betaald dan vrouwen, maar ook het idee dat man en vrouw niet geschikt zijn voor hetzelfde werk blijkt zeer hardnekkig. De vastgeroeste genderrollen zijn het hoofdthema van de romantische en licht komische Mexicaanse serie El Niñero.
Nu kent Mexico al een eigen versie van het populaire Amerikaanse The Nanny, waarin het vooral om klassenverschillen draaide, maar in deze nieuwe variant is de kinderoppas een man. Dat wordt als iets ondenkbaars beschouwd, want een echte man moet het gezin onderhouden en andere belangrijke dingen doen waar vrouwen hun mooie hoofdje niet over hoeven te breken.
De 'manny' is de esthetisch goed gelukte Gabriel, een cowboy die enorm goed met kinderen kan omgaan. Wanneer zijn noodlijdende ranch dreigt te worden opgeëist door een kredietmaatschappij, klopt Gabriel aan bij een van de bestuurders van dat bedrijf. Deze net door haar echtgenoot bedrogen Jimena heeft namelijk drie onhandelbare kinderen die elke kinderjuf wegjagen.
De genderongelijkheid wordt er door de schrijvers van deze sympathieke serie haast tot bloedens toe ingeramd. Niet alleen is het kennelijk een onmogelijkheid dat een stoere kerel op kinderen past, Jimena kan als alleenstaande vrouw al helemaal niet een bedrijf leiden. Haar vader is eigenaar van de kredietverstrekker en dreigt het stokje over te dragen aan Jimena's slinkse neef Rogelio. Maar ook op kleinere schaal wordt de ongelijkheid tussen de seksen fanatiek aangestipt.
Want waarom ontvangen alleen meisjes op de school van Jimena's kids rozen tijdens Valentijnsdag? De boodschap wordt er flink ingewreven op het moment dat deze al goed en wel duidelijk is. Andersom bekeken wordt Gabriel neergezet als een lustobject waar met name Jimena's beste vriendin en collega Brenda in haar eendimensionale typering naar smacht. Willen de makers de zaken omkeren of zijn ze hypocriet door mannen wél als een stuk vlees te presenteren?
De overdreven moraal buiten beschouwing gelaten is El Niñero een amusante en onderhoudende zit, waar afgezien van de voorspelbaarheden en oppervlakkigheden weinig op aan te merken valt. Dat Gabriel niet zijn ware motieven prijsgeeft en daarbij wordt overvallen door verliefdheid voorziet de plot van een effectieve drive. Deze Mexicaanse serie voelt als een bezoekje aan een fastfoodrestaurant: er is zo nu en dan niets mis met lekker zwijmelen en een snelle hap.
El Niñero is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
