Recensie
Recensie HBO Max-serie 'Murder in Boston: Roots, Rampage & Reckoning'
Onderzoek naar oogkleppolitiewerk waarbij het racisme van Boston wordt blootgelegd.
Regie: Jason Hehir | Afleveringen: 3 | Speelduur: 48-52 minuten | Jaar: 2023
In 1989 worden Chuck en Carol Stuart beroofd en beschoten in Boston. De zwangere Carol komt daarbij om het leven. Hoewel al snel blijkt dat Chucks verslag van deze tragedie niet waterdicht is, gaat de politie toch enkel af op zijn beschrijving van de dader. In de zoektocht naar de schutter zet het politiecorps oogkleppen op. Murder in Boston: Roots, Rampage & Reckoning laat zien hoe vooral de zwarte gemeenschap daaronder lijdt.
De openingsscène is pakkend. Deze laat zien hoe goed het politiecorps zijn werk kan verrichten. Wanneer Chuck Stuart belt, is snel duidelijk dat hij niet weet waar hij is. Met een handig systeem wordt uitgevogeld waar het beroofde koppel zich bevindt, door af te gaan op de sirenes die via de telefoon te horen zijn. Door steeds meer auto's weg te strepen, nadert de politie al snel de plaats delict.
Met deze opening laat de documentaire zien dat het politiecorps van Boston zeer effectief en creatief te werk kan gaan. Vervolgens wordt drie afleveringen lang getoond hoe de politie bij het onderzoek naar de dader haar blinde vlekken volledig negeert. Murder in Boston toont het ongebruikelijke onderzoek, de daaruit voortkomende arrestatie en uiteindelijke oplossing van de moord op Carol Stuart.
Volgens Chuck Stuart moet de politie zoeken naar een jonge, zwarte man in een Adidas-trainingspak. Aangezien dat in de late jaren tachtig het uniform is van Bostons (zwarte) jeugd, worden specifieke buurten hotspots voor de zaak. Dat racisme in Amerika een probleem is, met name bij de politie, hoeft niet te worden uitgelegd. Murder in Boston presenteert daarvan een behapbaar voorbeeld dat breder kan worden getrokken. Dit wordt verder benadrukt wanneer een onschuldige zwarte man wordt opgepakt.
Het verhaal van een tiener ligt hieraan ten grondslag. Zoals dat vaker gaat, hoort hij een verhaal en overdrijft hij bepaalde details wanneer hij het doorvertelt. Dit proces blijft zich herhalen, waardoor er uiteindelijk een waanzinverhaal bij de politie terechtkomt, die de tiener vervolgens onder druk zet om een verklaring af te geven. De politie neemt het verhaal met alle inconsistenties aan, waardoor het uiteindelijk aan journalisten is om het daadwerkelijke verhaal te ontcijferen.
Murder in Boston is een klassieke HBO-truecrimeserie die draait op interviews en intrige, maar probeert het verhaal breder te trekken. Hoewel de eerste aflevering wat weg lijkt te hebben van de mensenrechtendocumentaire 13th, blijft het verhaal toch redelijk beperkt tot de stadsgrenzen. De structuur is niet innovatief en doet visueel niet veel bijzonders, waardoor er meer dan genoeg ruimte is om de ernst van de zaak centraal te stellen.
Uiteindelijk bevraagt de documentaire de politiemacht en hoe het kan dat deze zaak zo slecht is afgehandeld. Gaandeweg blijkt het dat de politie meer informatie had die naar de echte oplossing van de zaak kon leiden, maar deze negeerde en soms zelfs verborg. Hierdoor wordt een leugen opgebouwd die steeds lastiger in stand te houden is. Dit is vooral duidelijk doordat er maar één ex-agent geïnterviewd wil worden over zijn medewerking aan de zaak.
Het is dan ook indrukwekkend om te zien hoe de journalisten alles hebben opengebroken. Alle lijntjes, daders, wapens en weggegooide bewijsstukken worden in een doorloop van de aanslag duidelijk. Daarmee wordt ook voor het eerst een vraagteken geplaatst bij Chuck en wordt zijn deelname in de moordzaak onvermijdelijk. Murder in Boston presenteert daarmee een aansporing voor agenten om altijd elk lijntje op te volgen en naar behoren af te sluiten.
Murder in Boston: Roots, Rampage & Reckoning is te zien bij HBO Max.
In 1989 worden Chuck en Carol Stuart beroofd en beschoten in Boston. De zwangere Carol komt daarbij om het leven. Hoewel al snel blijkt dat Chucks verslag van deze tragedie niet waterdicht is, gaat de politie toch enkel af op zijn beschrijving van de dader. In de zoektocht naar de schutter zet het politiecorps oogkleppen op. Murder in Boston: Roots, Rampage & Reckoning laat zien hoe vooral de zwarte gemeenschap daaronder lijdt.
De openingsscène is pakkend. Deze laat zien hoe goed het politiecorps zijn werk kan verrichten. Wanneer Chuck Stuart belt, is snel duidelijk dat hij niet weet waar hij is. Met een handig systeem wordt uitgevogeld waar het beroofde koppel zich bevindt, door af te gaan op de sirenes die via de telefoon te horen zijn. Door steeds meer auto's weg te strepen, nadert de politie al snel de plaats delict.
Met deze opening laat de documentaire zien dat het politiecorps van Boston zeer effectief en creatief te werk kan gaan. Vervolgens wordt drie afleveringen lang getoond hoe de politie bij het onderzoek naar de dader haar blinde vlekken volledig negeert. Murder in Boston toont het ongebruikelijke onderzoek, de daaruit voortkomende arrestatie en uiteindelijke oplossing van de moord op Carol Stuart.
Volgens Chuck Stuart moet de politie zoeken naar een jonge, zwarte man in een Adidas-trainingspak. Aangezien dat in de late jaren tachtig het uniform is van Bostons (zwarte) jeugd, worden specifieke buurten hotspots voor de zaak. Dat racisme in Amerika een probleem is, met name bij de politie, hoeft niet te worden uitgelegd. Murder in Boston presenteert daarvan een behapbaar voorbeeld dat breder kan worden getrokken. Dit wordt verder benadrukt wanneer een onschuldige zwarte man wordt opgepakt.
Het verhaal van een tiener ligt hieraan ten grondslag. Zoals dat vaker gaat, hoort hij een verhaal en overdrijft hij bepaalde details wanneer hij het doorvertelt. Dit proces blijft zich herhalen, waardoor er uiteindelijk een waanzinverhaal bij de politie terechtkomt, die de tiener vervolgens onder druk zet om een verklaring af te geven. De politie neemt het verhaal met alle inconsistenties aan, waardoor het uiteindelijk aan journalisten is om het daadwerkelijke verhaal te ontcijferen.
Murder in Boston is een klassieke HBO-truecrimeserie die draait op interviews en intrige, maar probeert het verhaal breder te trekken. Hoewel de eerste aflevering wat weg lijkt te hebben van de mensenrechtendocumentaire 13th, blijft het verhaal toch redelijk beperkt tot de stadsgrenzen. De structuur is niet innovatief en doet visueel niet veel bijzonders, waardoor er meer dan genoeg ruimte is om de ernst van de zaak centraal te stellen.
Uiteindelijk bevraagt de documentaire de politiemacht en hoe het kan dat deze zaak zo slecht is afgehandeld. Gaandeweg blijkt het dat de politie meer informatie had die naar de echte oplossing van de zaak kon leiden, maar deze negeerde en soms zelfs verborg. Hierdoor wordt een leugen opgebouwd die steeds lastiger in stand te houden is. Dit is vooral duidelijk doordat er maar één ex-agent geïnterviewd wil worden over zijn medewerking aan de zaak.
Het is dan ook indrukwekkend om te zien hoe de journalisten alles hebben opengebroken. Alle lijntjes, daders, wapens en weggegooide bewijsstukken worden in een doorloop van de aanslag duidelijk. Daarmee wordt ook voor het eerst een vraagteken geplaatst bij Chuck en wordt zijn deelname in de moordzaak onvermijdelijk. Murder in Boston presenteert daarmee een aansporing voor agenten om altijd elk lijntje op te volgen en naar behoren af te sluiten.
Murder in Boston: Roots, Rampage & Reckoning is te zien bij HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
