Recensie
Recensie Disney+-serie 'Behind the Attraction' seizoen 2
Anekdotes over en bouwtekeningen van attracties in Disneyparken. Vooral voor fans.
Regie: Brian Volk-Weiss | Afleveringen: 6 | Speelduur: 37-49 minuten | Jaar: 2023
Doorgewinterde fans van Disney en zijn pretparken zullen smullen van Behind the Attraction. In deze serie vol behapbare afleveringen wordt alle kennis en magie achter de attracties blootgelegd, maar niet zodanig dat concurrerende attractieparken de kunst kunnen afkijken. De serie is qua uitleg eerder een instapmodel. Voor extra verdieping is een Disney-fan bij deze serie dus niet per se aan het juiste adres, maar wel voor een die te allen tijde goed te volgen is
Het fijnste aan deze serie is dat deze niet volledig focust op de Amerikaanse parken maar ook degene in Azië en Europa genoeg aandacht geeft. De meeste afleveringen beginnen wel in Amerika, maar gaan vervolgens snel de grens over om ook de variaties te belichten. Veel attracties zijn namelijk verschillend in elk park, omdat de makers rekening houden met culturele verschillen.
De gedeelde kennis over de constructie van de attracties is over het algemeen vrij makkelijk te vinden op het internet, dus op dat vlak is er weinig vernieuwends. Waar wel nieuwe informatie te halen valt, is in de anekdotes van huidige en voormalige 'imagineers'. Deze samenvoeging van 'imagine' en 'engineers' dekt de lading van hun werk: het is niet enkel hun taak om de attracties goed draaiende te houden, maar ook om het sprookje eromheen tot leven te laten komen. De passie waar zij mee spreken verveelt niet, net als de structuur om per aflevering één attractie te bespreken.
Wat tot attracties behoort is vrij breed. Want het zijn niet enkel de letterlijke attracties, maar ook alle elementen daaromheen die het bezoek zo magisch mogelijk maken. Er wordt bijvoorbeeld ook aandacht besteed aan het eten en de avondshows met vuurwerk. Zo vermijdt de serie sleur en krijgt de kijker een onverwacht kijkje achter de schermen.
Daarnaast hoeven de afleveringen absoluut niet in chronologische volgorde te worden bekeken. Er zit vrijwel geen overlap in de verhalen, waardoor elke kijker zelf kan kiezen welke attractie een volledige aflevering waard is. Een groot liefhebber van Pirates of the Caribbean die niet veel op heeft met het experimentele park Epcot kan die tweede zonder enig probleem overslaan.
Het enige overgedragen detail wat wel elke aflevering terugkeert, is een vrij geforceerde dramatische lijn over de vroege dood van Walt Disney. Aangezien hij de parken heeft bedacht, is het een tragisch gegeven dat hij veel van de populairste attracties nooit heeft meegemaakt. Hierdoor wordt alles al snel ter nagedachtenis van Walt Disney gedaan, is het elke keer afwachten op welk moment de dood wordt ingezet als zielige motivatie voor de imagineers.
Ook is de visuele stijl van de afleveringen niets bijzonders. Veel voelt als een video-essay waarin toevallig experts worden geïnterviewd. De grafische stijl van animaties en achtergronden zijn vrij ongeïnspireerd, maar dat is ook niet waar de focus hoort te liggen. Die ligt bij de inhoud van de interviews en de archiefbeelden van Disney zelf, die waarschijnlijk niet zo makkelijk te vinden zijn. Wie een fascinatie heeft voor verloren attracties, kan het YouTube-kanaal Defunctland opzoeken voor video-essays vol visuele spektakels over attractieparken.
Door attracties uit te leggen kan de magie van de ervaring verdwijnen. Behind the Attraction weet dit erg goed te vermijden, door enkel een tipje van de sluier op te lichten en zich vooral te richten op de magie van de makers. Door deze balans verrijkt de serie de ervaring in Disney-parken in plaats van enkel de trucjes te onthullen.
Behind the Attraction is te zien bij Disney+.
Doorgewinterde fans van Disney en zijn pretparken zullen smullen van Behind the Attraction. In deze serie vol behapbare afleveringen wordt alle kennis en magie achter de attracties blootgelegd, maar niet zodanig dat concurrerende attractieparken de kunst kunnen afkijken. De serie is qua uitleg eerder een instapmodel. Voor extra verdieping is een Disney-fan bij deze serie dus niet per se aan het juiste adres, maar wel voor een die te allen tijde goed te volgen is
Het fijnste aan deze serie is dat deze niet volledig focust op de Amerikaanse parken maar ook degene in Azië en Europa genoeg aandacht geeft. De meeste afleveringen beginnen wel in Amerika, maar gaan vervolgens snel de grens over om ook de variaties te belichten. Veel attracties zijn namelijk verschillend in elk park, omdat de makers rekening houden met culturele verschillen.
De gedeelde kennis over de constructie van de attracties is over het algemeen vrij makkelijk te vinden op het internet, dus op dat vlak is er weinig vernieuwends. Waar wel nieuwe informatie te halen valt, is in de anekdotes van huidige en voormalige 'imagineers'. Deze samenvoeging van 'imagine' en 'engineers' dekt de lading van hun werk: het is niet enkel hun taak om de attracties goed draaiende te houden, maar ook om het sprookje eromheen tot leven te laten komen. De passie waar zij mee spreken verveelt niet, net als de structuur om per aflevering één attractie te bespreken.
Wat tot attracties behoort is vrij breed. Want het zijn niet enkel de letterlijke attracties, maar ook alle elementen daaromheen die het bezoek zo magisch mogelijk maken. Er wordt bijvoorbeeld ook aandacht besteed aan het eten en de avondshows met vuurwerk. Zo vermijdt de serie sleur en krijgt de kijker een onverwacht kijkje achter de schermen.
Daarnaast hoeven de afleveringen absoluut niet in chronologische volgorde te worden bekeken. Er zit vrijwel geen overlap in de verhalen, waardoor elke kijker zelf kan kiezen welke attractie een volledige aflevering waard is. Een groot liefhebber van Pirates of the Caribbean die niet veel op heeft met het experimentele park Epcot kan die tweede zonder enig probleem overslaan.
Het enige overgedragen detail wat wel elke aflevering terugkeert, is een vrij geforceerde dramatische lijn over de vroege dood van Walt Disney. Aangezien hij de parken heeft bedacht, is het een tragisch gegeven dat hij veel van de populairste attracties nooit heeft meegemaakt. Hierdoor wordt alles al snel ter nagedachtenis van Walt Disney gedaan, is het elke keer afwachten op welk moment de dood wordt ingezet als zielige motivatie voor de imagineers.
Ook is de visuele stijl van de afleveringen niets bijzonders. Veel voelt als een video-essay waarin toevallig experts worden geïnterviewd. De grafische stijl van animaties en achtergronden zijn vrij ongeïnspireerd, maar dat is ook niet waar de focus hoort te liggen. Die ligt bij de inhoud van de interviews en de archiefbeelden van Disney zelf, die waarschijnlijk niet zo makkelijk te vinden zijn. Wie een fascinatie heeft voor verloren attracties, kan het YouTube-kanaal Defunctland opzoeken voor video-essays vol visuele spektakels over attractieparken.
Door attracties uit te leggen kan de magie van de ervaring verdwijnen. Behind the Attraction weet dit erg goed te vermijden, door enkel een tipje van de sluier op te lichten en zich vooral te richten op de magie van de makers. Door deze balans verrijkt de serie de ervaring in Disney-parken in plaats van enkel de trucjes te onthullen.
Behind the Attraction is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
