Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Reacher' seizoen 2
Nog steeds een lompe actieserie met weinig diepgang en nog minder gevoel voor realiteit.
Regie: Carol Banker, Sam Hill, Julian Holmes, e.a. | Cast: Alan Ritchson (Jack Reacher), Maria Sten (Neagly), Serinda Swan (Karla), Malcolm Goodwin (Oscar), Shaun Sipos (O'Donnell), Robert Patrick (Shane), Domenick Lombardozzi (Gaitano), Ferdinand Kingsley (A.M.), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 46-54 minuten | Jaar: 2023-2024
Jack Reacher probeert te re-integreren in de maatschappij, maar als er doden vallen binnen zijn oude eenheid is er voor hem maar één optie: de daders voor altijd het zwijgen opleggen. Hij gaat met zijn team op pad om de mysterieuze moorden op te lossen en als een soort gespierde, reusachtige Robin Hood achter de daders aan te gaan. Vanzelfsprekend gaat dit niet zonder slag of stoot en vallen er tijdens deze reis heel wat doden.
Het eerste seizoen van Reacher werd goed ontvangen, maar bestond vooral uit veel platte vechtscènes. In het tweede seizoen komt hier wat verandering in, maar voor een verhaal met veel diepgang en gelaagde personages hoef je deze serie nog altijd niet te bekijken. Alle afleveringen draaien om actie, vechten en moorden. Wie daarvan houdt komt met Reacher ruim aan zijn trekken, maar ieder ander kan de serie links laten liggen.
Hoewel het titelpersonage iets meer lagen heeft gekregen en vertolker Alan Ritchson die op enigszins subtiele wijze laat zien, is het plot nog steeds weinig hoogstaand. Het is ook nog eens allemaal heel vergezocht en ongeloofwaardig. Wachtwoorden worden gekraakt in drie simpele pogingen, helikopters worden moeiteloos uit de lucht geschoten en om bepaalde mensen op te kunnen sporen is een spontane ingeving voldoende. De makers hebben zich er met het scenario behoorlijk makkelijk van afgemaakt.
Bovendien laat Reacher toch echt te veel mensen sneuvelen voor iemand die vooral de slechteriken wil uitschakelen. Dat hij regelmatig met ontbloot bovenlijf vecht heeft geen andere functie dan indruk maken op de kijker. Reacher is namelijk een bezweette spierbundel vol met schrammen die alles en iedereen weet te verslaan. Samen met zijn vrouwelijke rechterhand Neagley schakelt Reacher zonder blikken of blozen een stuk of vijftien ervaren tegenstanders uit. Niets is hen te veel en elk schot en iedere klap is raak. Het is dan ook bijna lachwekkend hoe serieus dit duo zichzelf neemt.
Visueel zit het gelukkig wel goed met deze serie. Er wordt gebruikgemaakt van indrukwekkende visuele effecten en ook op de montage is weinig aan te merken. Het donkere kleurgebruik zorgt voor een grimmige sfeer en komt de spanning ten goede. Maar deze kwaliteiten staan allemaal in dienst van een ongeloofwaardig en lomp actiespektakel dat eigenlijk je tijd niet waard is.
Reacher is te zien bij Prime Video.
Jack Reacher probeert te re-integreren in de maatschappij, maar als er doden vallen binnen zijn oude eenheid is er voor hem maar één optie: de daders voor altijd het zwijgen opleggen. Hij gaat met zijn team op pad om de mysterieuze moorden op te lossen en als een soort gespierde, reusachtige Robin Hood achter de daders aan te gaan. Vanzelfsprekend gaat dit niet zonder slag of stoot en vallen er tijdens deze reis heel wat doden.
Het eerste seizoen van Reacher werd goed ontvangen, maar bestond vooral uit veel platte vechtscènes. In het tweede seizoen komt hier wat verandering in, maar voor een verhaal met veel diepgang en gelaagde personages hoef je deze serie nog altijd niet te bekijken. Alle afleveringen draaien om actie, vechten en moorden. Wie daarvan houdt komt met Reacher ruim aan zijn trekken, maar ieder ander kan de serie links laten liggen.
Hoewel het titelpersonage iets meer lagen heeft gekregen en vertolker Alan Ritchson die op enigszins subtiele wijze laat zien, is het plot nog steeds weinig hoogstaand. Het is ook nog eens allemaal heel vergezocht en ongeloofwaardig. Wachtwoorden worden gekraakt in drie simpele pogingen, helikopters worden moeiteloos uit de lucht geschoten en om bepaalde mensen op te kunnen sporen is een spontane ingeving voldoende. De makers hebben zich er met het scenario behoorlijk makkelijk van afgemaakt.
Bovendien laat Reacher toch echt te veel mensen sneuvelen voor iemand die vooral de slechteriken wil uitschakelen. Dat hij regelmatig met ontbloot bovenlijf vecht heeft geen andere functie dan indruk maken op de kijker. Reacher is namelijk een bezweette spierbundel vol met schrammen die alles en iedereen weet te verslaan. Samen met zijn vrouwelijke rechterhand Neagley schakelt Reacher zonder blikken of blozen een stuk of vijftien ervaren tegenstanders uit. Niets is hen te veel en elk schot en iedere klap is raak. Het is dan ook bijna lachwekkend hoe serieus dit duo zichzelf neemt.
Visueel zit het gelukkig wel goed met deze serie. Er wordt gebruikgemaakt van indrukwekkende visuele effecten en ook op de montage is weinig aan te merken. Het donkere kleurgebruik zorgt voor een grimmige sfeer en komt de spanning ten goede. Maar deze kwaliteiten staan allemaal in dienst van een ongeloofwaardig en lomp actiespektakel dat eigenlijk je tijd niet waard is.
Reacher is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
