Recensie
Recensie SkyShowtime-serie 'Sexy Beast'
Anders dan het komische bronmateriaal kiest deze serie voor een nare toon. Vanuit die foute kern gaat de rest ook mis.
Regie: Stephen Moyer, Michael Caleo, Alex Eslam | Cast: James McArdle (Gal Dove), Emun Elliot (Don Logan), Sarah Greene (Deedee), John Dagleish (Aitch), Stephen Moyer (Teddy Bass), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 43-54 minuten | Jaar: 2024
Film leert ons hoe het wil communiceren. Door de jaren heen hebben series het publiek geleerd dat wanneer een scène de spanning opbouwt en er een liedje begint te spelen dit het einde van de aflevering zal zijn. Sexy Beast weet nog van niets en gebruikt dit trucje keer op keer in de tweede helft van vrijwel elke aflevering. Erg vermoeiend en het is al geen beste serie.
Londen, 1992. Gal en Don worden ingehuurd voor het roven van enkele waardevolle artefacten. Gal vermoedt dat dit onderdeel is van een groter plan en probeert daar achter te komen. Daarnaast gaat hij binnenkort trouwen terwijl hij net een vrouw heeft leren kennen waarvan hij voelt dat zij zijn ware liefde is. Ondertussen nemen Dons spontane uitbarstingen toe en krijgen ze psychopathische proporties.
Sexy Beast is een speelfilm uit 2000 over de gepensioneerde crimineel Gal die door zijn oude vriend Don wordt overgehaald om nog één klus te klaren. Heftig en bloederig, maar met een vette knipoog. Dat dit een zwarte komedie is, is niet subtiel. Dus wanneer daarvan een serie wordt gemaakt, in dit geval een prequel, mag je toch zeker verwachten dat die dezelfde toon zal hebben?
Helaas, deze Sexy Beast gaat over onderdrukking, intimidatie, marteling en verkrachting. Het enige verstandige is dat men niet probeert daar een komische draai aan te geven. Maar goed, dit is niet leuk en ook niet in de lijn met het reeds bestaande werk. Het was te vergeven als dit een geniale misdaadserie was geworden, maar dat is Sexy Beast zeker niet.
Wel bevat de serie momenten die voelen als het willen behagen van fans van de film. Neem de opening: Gal zit in een kinderbadje af te koelen op het dak van zijn Londense huis. Een verwijzing naar hoe de film opende. Maar het slaat nergens op, want dat badje of zelfs dat dak komen nooit meer terug.
James McArdle is wel een goede keuze om een acht jaar jongere Gal te spelen. Misschien iets te opvallend aantrekkelijker dan Ray Winstone, maar ach. De rol van Don, in de film memorabel vertolkt door Ben Kingsley, is overgenomen door Emun Elliot. Als zijn personage beter was geschreven had hij het vast uitmuntend gedaan. Helaas is de jongere Don een stuk psychopathischer dan de oudere versie. Kingsleys Don was knettergek maar toch een graadje minder dan die van Elliot.
Dat komt doordat de makers hebben gekozen voor het thema 'gewelddadige acties hebben gewelddadige reacties'. En daar is niets lolligs aan. Don heeft de knie van zijn dominante zus' op zijn nek, Gals opdrachtgever Teddy werd als jongeman gedwongen om toe te kijken hoe een goede vriend werd vermoord, Teddy zelf verkracht de zoon van zijn criminele concurrent. Helder, maar was dit echt het beste thema voor een prequel van een zwarte misdaadkomedie? En moest die überhaupt een serie zijn?
Er speelt in ieder geval veel. Gal en Don worden op meerdere missies gestuurd voordat ze leren wat er echt aan de hand is. Gals toekomstige liefdespartner is een pornoactrice die onder plak zit bij louche producenten. Gals zus heeft stiekem een relatie met een knul die vermoord wordt, waarna zijn agressieve familie naar Londen komt voor antwoorden. Dons zus wil haar gokhal uitbreiden. En meer.
Als dit allemaal zou opbouwen naar een slot waarin alles op zijn plek valt, omdat alles op een bepaalde manier invloed krijgt op het geheel, was wellicht gebleken dat dit een briljante serie is die absoluut acht afleveringen nodig had. In plaats daarvan werkt de serie zoals die muzikale cues die vals insinueren dat het beeld zo op zwart gaat en de aftiteling zal verschijnen: eindigend met een cliffhanger.
Daar komt bovenop dat de een-na-laatste aflevering wat extra motivatie om door te kijken wegneemt door van Gal een nare eikel te maken. Tot dat moment is dit iemand die snapt dat hij met immorele zaken bezig is en daar graag aan wil ontsnappen. Maar dan komt het moment waarop Gal zijn verloofde wil laten geloven dat ze niet goed bij haar hoofd is als ze vraagt of hij vreemdgaat. Een heel nare actie.
Sexy Beast begaat ook de grootste prequelzonde, namelijk de hoofdpersonages een pistool tegen het hoofd zetten. Niet spannend, want we weten dat ze niet dood gaan. Een prequel in de vorm van een komische film was misschien niet onaardig geweest, maar deze serie voelt overbodig en qua toon volledig los van het bronmateriaal.
Sexy Beast is te zien bij SkyShowtime.
Film leert ons hoe het wil communiceren. Door de jaren heen hebben series het publiek geleerd dat wanneer een scène de spanning opbouwt en er een liedje begint te spelen dit het einde van de aflevering zal zijn. Sexy Beast weet nog van niets en gebruikt dit trucje keer op keer in de tweede helft van vrijwel elke aflevering. Erg vermoeiend en het is al geen beste serie.
Londen, 1992. Gal en Don worden ingehuurd voor het roven van enkele waardevolle artefacten. Gal vermoedt dat dit onderdeel is van een groter plan en probeert daar achter te komen. Daarnaast gaat hij binnenkort trouwen terwijl hij net een vrouw heeft leren kennen waarvan hij voelt dat zij zijn ware liefde is. Ondertussen nemen Dons spontane uitbarstingen toe en krijgen ze psychopathische proporties.
Sexy Beast is een speelfilm uit 2000 over de gepensioneerde crimineel Gal die door zijn oude vriend Don wordt overgehaald om nog één klus te klaren. Heftig en bloederig, maar met een vette knipoog. Dat dit een zwarte komedie is, is niet subtiel. Dus wanneer daarvan een serie wordt gemaakt, in dit geval een prequel, mag je toch zeker verwachten dat die dezelfde toon zal hebben?
Helaas, deze Sexy Beast gaat over onderdrukking, intimidatie, marteling en verkrachting. Het enige verstandige is dat men niet probeert daar een komische draai aan te geven. Maar goed, dit is niet leuk en ook niet in de lijn met het reeds bestaande werk. Het was te vergeven als dit een geniale misdaadserie was geworden, maar dat is Sexy Beast zeker niet.
Wel bevat de serie momenten die voelen als het willen behagen van fans van de film. Neem de opening: Gal zit in een kinderbadje af te koelen op het dak van zijn Londense huis. Een verwijzing naar hoe de film opende. Maar het slaat nergens op, want dat badje of zelfs dat dak komen nooit meer terug.
James McArdle is wel een goede keuze om een acht jaar jongere Gal te spelen. Misschien iets te opvallend aantrekkelijker dan Ray Winstone, maar ach. De rol van Don, in de film memorabel vertolkt door Ben Kingsley, is overgenomen door Emun Elliot. Als zijn personage beter was geschreven had hij het vast uitmuntend gedaan. Helaas is de jongere Don een stuk psychopathischer dan de oudere versie. Kingsleys Don was knettergek maar toch een graadje minder dan die van Elliot.
Dat komt doordat de makers hebben gekozen voor het thema 'gewelddadige acties hebben gewelddadige reacties'. En daar is niets lolligs aan. Don heeft de knie van zijn dominante zus' op zijn nek, Gals opdrachtgever Teddy werd als jongeman gedwongen om toe te kijken hoe een goede vriend werd vermoord, Teddy zelf verkracht de zoon van zijn criminele concurrent. Helder, maar was dit echt het beste thema voor een prequel van een zwarte misdaadkomedie? En moest die überhaupt een serie zijn?
Er speelt in ieder geval veel. Gal en Don worden op meerdere missies gestuurd voordat ze leren wat er echt aan de hand is. Gals toekomstige liefdespartner is een pornoactrice die onder plak zit bij louche producenten. Gals zus heeft stiekem een relatie met een knul die vermoord wordt, waarna zijn agressieve familie naar Londen komt voor antwoorden. Dons zus wil haar gokhal uitbreiden. En meer.
Als dit allemaal zou opbouwen naar een slot waarin alles op zijn plek valt, omdat alles op een bepaalde manier invloed krijgt op het geheel, was wellicht gebleken dat dit een briljante serie is die absoluut acht afleveringen nodig had. In plaats daarvan werkt de serie zoals die muzikale cues die vals insinueren dat het beeld zo op zwart gaat en de aftiteling zal verschijnen: eindigend met een cliffhanger.
Daar komt bovenop dat de een-na-laatste aflevering wat extra motivatie om door te kijken wegneemt door van Gal een nare eikel te maken. Tot dat moment is dit iemand die snapt dat hij met immorele zaken bezig is en daar graag aan wil ontsnappen. Maar dan komt het moment waarop Gal zijn verloofde wil laten geloven dat ze niet goed bij haar hoofd is als ze vraagt of hij vreemdgaat. Een heel nare actie.
Sexy Beast begaat ook de grootste prequelzonde, namelijk de hoofdpersonages een pistool tegen het hoofd zetten. Niet spannend, want we weten dat ze niet dood gaan. Een prequel in de vorm van een komische film was misschien niet onaardig geweest, maar deze serie voelt overbodig en qua toon volledig los van het bronmateriaal.
Sexy Beast is te zien bij SkyShowtime.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
