Recensie
'Queens': natuurdocumentaire zet in op betrokkenheid van de kijker
Een dag in het leven van de koninginnen van de natuur.
Regie: Chloe Sarash| Cast: Angela Bassett (verteller) | Afleveringen: 7 | Speelduur: 40-50 minuten| Jaar: 2024
De natuurdocumentaire Queens zoomt in op de koninginnen in het dierenrijk. Van hyena's in Tanzania tot wolven in Ethiopië, alles komt voorbij. En dus uitsluitend dieren van het vrouwelijke geslacht. Dat deze serie uitkomt rond internationale vrouwendag is geen toeval. De emancipatie van vrouwen is nog steeds een belangrijk thema, vooral omdat de meeste machtsposities in onze maatschappij worden bezet door mannen. In de natuur zijn de rollen echter omgedraaid. Daar maken vooral vrouwen de dienst uit.
De zeven afleveringen bezoeken elk een andere uithoek van de wereld. Iedere keer volgen we een handjevol soorten dieren die tot elkaar zijn veroordeeld op de plek waar ze zich hebben genesteld. De serie toont plekken die vanwege een natuurlijke afbakening moeilijk te bereiken zijn, waardoor ze voor de aanwezige dieren fungeren als een soort minisamenleving. Zo speelt de eerste aflevering zich af in een krater in Tanzania, die de daar aanwezige dieren niet kunnen verlaten en dieren van buitenaf niet kunnen betreden.
Door verschillende slimmigheidjes raak je erg betrokken bij het leven van de dieren. Zo heeft iedere aflevering haar eigen hoofdpersonen en krijgen die van de verteller zelfs een naam. Daardoor is er steeds een nieuw verhaal waarmee een inkijkje krijgt in het dagelijks leven van de dieren. Het is de makers gelukt om erg dichtbij te komen en door veelvuldig ingezette close-ups wordt de emotionele betrokkenheid van de kijker nog wat verder opgevoerd. Af en toe is dit wel een beetje overkill; de vele close-ups hebben dan een desoriënterend effect.
De documentaire toont de dieren niet alleen overdags, maar ook wanneer zon is ondergegaan. Met speciale camera's worden hun nachtelijke belevenissen in beeld gebracht, wat nieuwe inzichten meebrengt. Want waar de meesten van ons de nacht gebruiken om bij te komen van de dag, komen de meeste wilde dieren pas tot leven bij het vallen van de nacht.
In eerste instantie lijkt Queens ietwat door te slaan in het creëren van personages. Het narratief wordt dan ook best uitvergroot en veel situaties zijn voorzien van ietwat misplaatste hippe popmuziek. Maar het wordt duidelijk waarom hiervoor is gekozen wanneer de bedreiging van deze diersoorten aan bod komt, als gevolg van klimaatverandering. Onze jongste generatie zal een grote rol spelen in het terugdraaien van de klimaatproblemen en die wordt daarom met de invoelbare kijkervaring zeer nadrukkelijk aangesproken.
Queens is te zien bij Disney+.
De natuurdocumentaire Queens zoomt in op de koninginnen in het dierenrijk. Van hyena's in Tanzania tot wolven in Ethiopië, alles komt voorbij. En dus uitsluitend dieren van het vrouwelijke geslacht. Dat deze serie uitkomt rond internationale vrouwendag is geen toeval. De emancipatie van vrouwen is nog steeds een belangrijk thema, vooral omdat de meeste machtsposities in onze maatschappij worden bezet door mannen. In de natuur zijn de rollen echter omgedraaid. Daar maken vooral vrouwen de dienst uit.
De zeven afleveringen bezoeken elk een andere uithoek van de wereld. Iedere keer volgen we een handjevol soorten dieren die tot elkaar zijn veroordeeld op de plek waar ze zich hebben genesteld. De serie toont plekken die vanwege een natuurlijke afbakening moeilijk te bereiken zijn, waardoor ze voor de aanwezige dieren fungeren als een soort minisamenleving. Zo speelt de eerste aflevering zich af in een krater in Tanzania, die de daar aanwezige dieren niet kunnen verlaten en dieren van buitenaf niet kunnen betreden.
Door verschillende slimmigheidjes raak je erg betrokken bij het leven van de dieren. Zo heeft iedere aflevering haar eigen hoofdpersonen en krijgen die van de verteller zelfs een naam. Daardoor is er steeds een nieuw verhaal waarmee een inkijkje krijgt in het dagelijks leven van de dieren. Het is de makers gelukt om erg dichtbij te komen en door veelvuldig ingezette close-ups wordt de emotionele betrokkenheid van de kijker nog wat verder opgevoerd. Af en toe is dit wel een beetje overkill; de vele close-ups hebben dan een desoriënterend effect.
De documentaire toont de dieren niet alleen overdags, maar ook wanneer zon is ondergegaan. Met speciale camera's worden hun nachtelijke belevenissen in beeld gebracht, wat nieuwe inzichten meebrengt. Want waar de meesten van ons de nacht gebruiken om bij te komen van de dag, komen de meeste wilde dieren pas tot leven bij het vallen van de nacht.
In eerste instantie lijkt Queens ietwat door te slaan in het creëren van personages. Het narratief wordt dan ook best uitvergroot en veel situaties zijn voorzien van ietwat misplaatste hippe popmuziek. Maar het wordt duidelijk waarom hiervoor is gekozen wanneer de bedreiging van deze diersoorten aan bod komt, als gevolg van klimaatverandering. Onze jongste generatie zal een grote rol spelen in het terugdraaien van de klimaatproblemen en die wordt daarom met de invoelbare kijkervaring zeer nadrukkelijk aangesproken.
Queens is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
