Recensie
'Young Royals' seizoen 3: en ze leefden nog lang en gelukkig
In het slotseizoen van het Zweedse sprookje wordt alles op het spel gezet.
Regie: Jerry Carlsson, Julia Lindström, Linnéa Roxeheim | Cast: Edvin Ryding (Wilhelm), Omar Rudberg (Simon), Felicia Maxime (Stella), Malte Gardinger (August), Nikita Uggla (Felice), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 44-49 minuten | Jaar: 2024
Een koninklijk liefdesverhaal met twee jongens in de hoofdrol vind je niet zomaar in elk sprookjesboek, maar al twee seizoenen lang kunnen we in Young Royals genieten van de fictieve Zweedse kroonprins Wilhelm en zijn muzikale geliefde van bescheiden komaf, Simon. In seizoen drie keren we terug op Hillerska, de kostschool waar de tortelduifjes al tal van hun verschillen wisten te overwinnen. Maar nu dreigen zowel de school als de relatie tussen Wilhelm en Simon onder druk te bezwijken.
Young Royals is vanaf het eerste seizoen een verfrissing geweest als het op representatie aankomt. Niet alleen vanwege het LHBTI+-element, maar ook op het gebied van mentale gezondheid en sociale klasse. En op de overweldigend witte school brengen Simon, Sara en Felice met hun gemengde afkomst een ander perspectief. Die sociale verschillen spelen ook dit seizoen weer een grote rol in de verhaallijnen en in de relatie van Wilhelm en Simon.
Hoewel de premisse van een relatie tussen twee mensen uit dergelijke verschillende sociale posities natuurlijk de perfecte kans biedt om sociaal-maatschappelijke problemen aan de kaak te stellen, voelt het inmiddels wel een beetje bekend. De meningsverschillen en confrontaties tussen de twee jonge mannen lijken zich sinds het vorige seizoen in cirkeltjes te blijven bewegen. Waar Wilhelm karakterontwikkeling toont en zich meer bewust wordt van zijn eigen rol en die van zijn familie, lijkt Simon zich in tegenovergestelde richting te bewegen en zich in iedere situatie als slachtoffer op te stellen.
Het is jammer dat zijn personage zo verwaarloosd wordt, want ieder ander lijkt zich wel te hebben ontwikkeld sinds het begin van de serie. Zijn gedrag maakt het ook moeilijk om het einde van zijn verhaal met voldoening te kunnen aanvaarden. Veel interessanter zijn de thema’s die worden behandeld buiten de relatie van de hoofdpersonages. Vriendschap of eenzaamheid bijvoorbeeld, of het hebben van een burn-out. Wie het welles-nietesgejammer tussen Wilhelm en Simon zat is, kan gelukkig nog genoeg uit de andere personages halen.
Het is jammer te moeten concluderen dat Young Royals beter af was geweest als de serie was afgesloten met het tweede seizoen. Seizoen drie bevat onnodige knipperlichtpraktijken en had met een beetje knip-en-plakwerk het verhaal een bondiger en bevredigender einde kunnen geven. Wie twijfelt of dit laatste seizoen het bekijken waard is: vertrouw op je instinct, dan kan je waarschijnlijk zelf wel bedenken hoe het afloopt.
Young Royals is te zien bij Netflix.
Een koninklijk liefdesverhaal met twee jongens in de hoofdrol vind je niet zomaar in elk sprookjesboek, maar al twee seizoenen lang kunnen we in Young Royals genieten van de fictieve Zweedse kroonprins Wilhelm en zijn muzikale geliefde van bescheiden komaf, Simon. In seizoen drie keren we terug op Hillerska, de kostschool waar de tortelduifjes al tal van hun verschillen wisten te overwinnen. Maar nu dreigen zowel de school als de relatie tussen Wilhelm en Simon onder druk te bezwijken.
Young Royals is vanaf het eerste seizoen een verfrissing geweest als het op representatie aankomt. Niet alleen vanwege het LHBTI+-element, maar ook op het gebied van mentale gezondheid en sociale klasse. En op de overweldigend witte school brengen Simon, Sara en Felice met hun gemengde afkomst een ander perspectief. Die sociale verschillen spelen ook dit seizoen weer een grote rol in de verhaallijnen en in de relatie van Wilhelm en Simon.
Hoewel de premisse van een relatie tussen twee mensen uit dergelijke verschillende sociale posities natuurlijk de perfecte kans biedt om sociaal-maatschappelijke problemen aan de kaak te stellen, voelt het inmiddels wel een beetje bekend. De meningsverschillen en confrontaties tussen de twee jonge mannen lijken zich sinds het vorige seizoen in cirkeltjes te blijven bewegen. Waar Wilhelm karakterontwikkeling toont en zich meer bewust wordt van zijn eigen rol en die van zijn familie, lijkt Simon zich in tegenovergestelde richting te bewegen en zich in iedere situatie als slachtoffer op te stellen.
Het is jammer dat zijn personage zo verwaarloosd wordt, want ieder ander lijkt zich wel te hebben ontwikkeld sinds het begin van de serie. Zijn gedrag maakt het ook moeilijk om het einde van zijn verhaal met voldoening te kunnen aanvaarden. Veel interessanter zijn de thema’s die worden behandeld buiten de relatie van de hoofdpersonages. Vriendschap of eenzaamheid bijvoorbeeld, of het hebben van een burn-out. Wie het welles-nietesgejammer tussen Wilhelm en Simon zat is, kan gelukkig nog genoeg uit de andere personages halen.
Het is jammer te moeten concluderen dat Young Royals beter af was geweest als de serie was afgesloten met het tweede seizoen. Seizoen drie bevat onnodige knipperlichtpraktijken en had met een beetje knip-en-plakwerk het verhaal een bondiger en bevredigender einde kunnen geven. Wie twijfelt of dit laatste seizoen het bekijken waard is: vertrouw op je instinct, dan kan je waarschijnlijk zelf wel bedenken hoe het afloopt.
Young Royals is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om 'Young Royals' seizoen 3 te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
