Recensie
NPO Start-serie 'Queen of Fucking Everything': van legitieme zakenvrouw tot criminele start-up
Het absurdisme in deze Finse serie komt helemaal lekker uit de verf.
Regie: Tiina Lymi | Cast: Laura Malmivaara (Linda Saarniluoto), Katja Kütner (Marke Tapola), Joonas Heikkinen (Spora), Kristo Salminen (Börje Stenberg), Janne Reinikainen (Lauri Purola), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 55-53 minuten | Jaar: 2025
Linda Saarniluoto is een succesvolle en gewiekste zakenvrouw. Toch heeft ze zich flink in de luren laten leggen door haar grote liefde, waardoor ze met een miljoenenschuld opgescheept zit. Manlief is ondertussen met de noorderzon vertrokken. "Hoe heb je dit kunnen tekenen?!" vraagt haar peetvader en zakelijk adviseur wanneer hij de contracten bekijkt. Een terechte vraag, want juist van een professional als Linda verwacht je dat ze weet hoe ze zichzelf tegen dit soort praktijken moet beschermen. Het is niet het enige moment waarop het Finse Queen of Fucking Everything op het randje van ongeloofwaardigheid balanceert.
Linda dreigt in het begin van de serie nog weg te zakken in de ellende waar haar man haar in achterliet. In het leeggehaalde appartement, waar de indeling en de kleuren op de muur verraden dat het ooit heel smaakvol was ingericht, schraapt ze de laatste beetjes traiteurproducten uit de koelkast bij elkaar. Op haar werk bij een makelaardij in exclusieve woningen houdt ze de schijn op door net te gaan plassen wanneer de rekening wordt gevraagd. Bij haar terugkeer naar de tafel kiepert ze de restjes van de lunch nog even snel in haar handtas.
Zo kan het niet verder, realiseert Linda zich. Zeker wanneer blijkt dat ze bij de sociale dienst toch echt niet van plan zijn om haar dure designerschoenen te vergoeden. "Het zijn werkschoenen," probeert ze, "in mijn werk verwachten mensen dat ik er op een bepaalde manier uitzie." Ze wordt recht in haar gezicht uitgelachen. Als ze haar luxeleven in stand wil houden, zal ze zelf het heft in handen moeten nemen.
Een diepgewortelde afschuw voor armoede brengt Linda in steeds extremere situaties. Wat begint met het verpanden van gestolen werktelefoons en -tablets mondt uiteindelijk uit in een drugsdeal in Spanje en grootschalige vastgoedfraude. Die criminele spiraal is niet altijd even geloofwaardig en hangt vooral van toevalligheden aan elkaar. Dat begint er al mee dat Linda's sterke zakelijke instinct, dat bij haar schimmige handeltjes ook echt in successen resulteert, haar niet heeft kunnen behoeden voor het gesjoemel van haar man. Daarover kan je nog zeggen dat liefde blind maakt, maar ook na de openingsfase wringt het plot zich in talloze vreemde bochten.
Zo ontstaat er een wat ongemakkelijke romance tussen Linda en drugsbaas Börje. Die laatste is zo hopeloos verliefd op Linda dat het een beetje zielig wordt. Dat kan komisch bedoeld zijn, maar het personage verliest hiermee vooral zijn geloofwaardigheid als gevaarlijke crimineel. Het acteerwerk van Kristo Salminen ten spijt, want de manier waarop hij tussen bruut baasje en wanhopige geliefde schakelt is best knap.
Ook Laura Malmivaara speelt haar personage prachtig. Linda's gezicht spreekt boekdelen wanneer ze weer eens achter iemands rug om een neerbuigende frons trekt en een trillende lip verraadt dat ze onder de druk van de situatie dreigt te bezwijken. Toch is het lastig om echt mee te leven met een vrouw die haar moraal te grabbel gooit zodat ze bij de Finse havermelkelite kan blijven horen.
De serie lijkt een beetje met vervreemdende en tragikomische series als Fargo te willen flirten, maar raakt daarbij nooit helemaal de juiste snaar. De grens tussen geslaagd absurdisme en ongemakkelijke ongeloofwaardigheid is vaak dun. Hoewel het best een vermakelijke serie is, komt Queen of Fucking Everything iets te vaak aan de verkeerde kant van die grens uit. Jammer, want het verhaal van een zakenvrouw die wraak neemt in een mannenwereld had beter verdiend.
Linda Saarniluoto is een succesvolle en gewiekste zakenvrouw. Toch heeft ze zich flink in de luren laten leggen door haar grote liefde, waardoor ze met een miljoenenschuld opgescheept zit. Manlief is ondertussen met de noorderzon vertrokken. "Hoe heb je dit kunnen tekenen?!" vraagt haar peetvader en zakelijk adviseur wanneer hij de contracten bekijkt. Een terechte vraag, want juist van een professional als Linda verwacht je dat ze weet hoe ze zichzelf tegen dit soort praktijken moet beschermen. Het is niet het enige moment waarop het Finse Queen of Fucking Everything op het randje van ongeloofwaardigheid balanceert.
Linda dreigt in het begin van de serie nog weg te zakken in de ellende waar haar man haar in achterliet. In het leeggehaalde appartement, waar de indeling en de kleuren op de muur verraden dat het ooit heel smaakvol was ingericht, schraapt ze de laatste beetjes traiteurproducten uit de koelkast bij elkaar. Op haar werk bij een makelaardij in exclusieve woningen houdt ze de schijn op door net te gaan plassen wanneer de rekening wordt gevraagd. Bij haar terugkeer naar de tafel kiepert ze de restjes van de lunch nog even snel in haar handtas.
Zo kan het niet verder, realiseert Linda zich. Zeker wanneer blijkt dat ze bij de sociale dienst toch echt niet van plan zijn om haar dure designerschoenen te vergoeden. "Het zijn werkschoenen," probeert ze, "in mijn werk verwachten mensen dat ik er op een bepaalde manier uitzie." Ze wordt recht in haar gezicht uitgelachen. Als ze haar luxeleven in stand wil houden, zal ze zelf het heft in handen moeten nemen.
Een diepgewortelde afschuw voor armoede brengt Linda in steeds extremere situaties. Wat begint met het verpanden van gestolen werktelefoons en -tablets mondt uiteindelijk uit in een drugsdeal in Spanje en grootschalige vastgoedfraude. Die criminele spiraal is niet altijd even geloofwaardig en hangt vooral van toevalligheden aan elkaar. Dat begint er al mee dat Linda's sterke zakelijke instinct, dat bij haar schimmige handeltjes ook echt in successen resulteert, haar niet heeft kunnen behoeden voor het gesjoemel van haar man. Daarover kan je nog zeggen dat liefde blind maakt, maar ook na de openingsfase wringt het plot zich in talloze vreemde bochten.
Zo ontstaat er een wat ongemakkelijke romance tussen Linda en drugsbaas Börje. Die laatste is zo hopeloos verliefd op Linda dat het een beetje zielig wordt. Dat kan komisch bedoeld zijn, maar het personage verliest hiermee vooral zijn geloofwaardigheid als gevaarlijke crimineel. Het acteerwerk van Kristo Salminen ten spijt, want de manier waarop hij tussen bruut baasje en wanhopige geliefde schakelt is best knap.
Ook Laura Malmivaara speelt haar personage prachtig. Linda's gezicht spreekt boekdelen wanneer ze weer eens achter iemands rug om een neerbuigende frons trekt en een trillende lip verraadt dat ze onder de druk van de situatie dreigt te bezwijken. Toch is het lastig om echt mee te leven met een vrouw die haar moraal te grabbel gooit zodat ze bij de Finse havermelkelite kan blijven horen.
De serie lijkt een beetje met vervreemdende en tragikomische series als Fargo te willen flirten, maar raakt daarbij nooit helemaal de juiste snaar. De grens tussen geslaagd absurdisme en ongemakkelijke ongeloofwaardigheid is vaak dun. Hoewel het best een vermakelijke serie is, komt Queen of Fucking Everything iets te vaak aan de verkeerde kant van die grens uit. Jammer, want het verhaal van een zakenvrouw die wraak neemt in een mannenwereld had beter verdiend.
